เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 405
หลังผ่านไปสองวัน แสงอาทิตย์เจิดจ้า อากาศปลอดโปร่งแสนสบาย เป็นอีกวันหนึ่งที่อากาศดี
สำหรับนักเรียนคณะหยินหยาง ทุกวันเป็นวันที่ดีมาก พวกเขาทำอะไรเองไม่เป็น มีคนทำให้หมด หน้าที่ของทุกวัน ไม่มีอะไรนอกจากยกระดับผลการฝึกฝนตนให้แข็งแกร่ง ต่อสู้ ฝึกกระบี่ ยกระดับพลังปราณ หลังจากนั้นกลับไปพักผ่อน รับการปรนนิบัติจากคนรับใช้สาวสวยหนุ่มหล่อ
นักเรียนที่ขยันหน่อยก็เก็บตัวฝึกฝน ทำลายห้องตัวเองนิดหน่อย เพราะฝึกวิชาบางอย่าง เพราะห้องของนักเรียนแต่ละคนใหญ่พอ ไม่กลัวเสียหาย พังก็ค่อยซ่อมใหม่
นักเรียนคณะหยินหยาง เคยกังวลเรื่องเงินที่ไหนกันล่ะ
ทุกปัญหาที่สามารถแก้ไขด้วยเงิน ในสายตาของนักเรียนคณะหยินหยาง ล้วนไม่ใช่ปัญหา
พวกเขาเป็นโอรสสวรรค์ มีชื่อเสียงเป็นคณะที่แข็งแกร่งสุดในสถาบันสอนวิชาบู๊
พวกเขาเป็นคนมีความสามารถของเขตตงหวา นักเรียนที่สามารถเข้าคณะหยินหยางได้ ใครก็มีความสามารถเกินคนธรรมดา
แค่พวกเขาฝึกในคณะหยินหยางสำเร็จในเวลาสามปี หลังจากออกไป ไม่ว่าจะกลับตระกูลตัวเองหรือเข้าร่วมกลุ่มที่มีอิทธิพล ล้วนได้รับสวัสดิการระดับสูง
เรียกได้ว่าคณะหยินหยาง เป็นใบผ่านทางสู่อนาคตทั้งหมด
พวกเขาภูมิใจที่ได้ฝึกในคณะหยินหยาง ส่วนคณะหยินหยางรุ่งเรือง ก็เพราะพวกเขา สืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น
“พี่หลี่ได้ยินหรือยัง ตอนนี้คณะหนึ่งเดียวดังแล้ว นักเรียนจำนวนมากอยากย้ายไปคณะหนึ่งเดียว ชิชิ ตอนแรกเป็นคณะขยะที่ไม่มีใครอยากไป ตอนนี้กลายเป็นคนพากันแย่งชิง นายเชื่อไหม”
“พี่จาง ไม่ว่ายังไงตอนนี้คณะหนึ่งเดียวก็เป็นอันดับสองแล้ว คนคณะอื่นอยากเข้า ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เป็นธรรมชาติของมนุษย์ เพราะเงื่อนไขเข้าคณะหยินหยางของเราเคี่ยวมาก ไม่งั้นประตูคณะเรา คงมีนักเรียนคุกเข่าเต็มไปหมดแล้ว นายเชื่อไหม”
“เหอะๆ แน่นอนอยู่แล้ว เพราะคณะหยินหยางของเราเป็นอันดับหนึ่งอย่างแท้จริง คณะอื่นจะเทียบกับคณะเราได้เหรอ”
“ใช่ ตลกที่คนคณะอื่นเข้าใจว่าคณะหนึ่งเดียวจะเอาชนะคณะหยินหยางของเราได้ มีตาหามีแววไม่จริงๆ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่สองกำลังหลักของคณะหนึ่งเดียวบาดเจ็บสาหัส ถึงพวกเขาไม่เป็นอะไร จะเอาชนะพวกศิษย์พี่เอี๋ยนชิงได้เหรอ คนที่มีความสามารถน้อยนิด แต่คิดทำการใหญ่ ไม่เจียมตัว”
……
นักเรียนคณะหยินหยางสองคนสีหน้ามีรอยยิ้ม พูดคุยกันเบาๆ
มีคนใช้สิบกว่าคนเดินตามหลังพวกเขา มีคนถือตะกร้าดอกไม้ มีคนถืออาวุธ มีคนถือพัดโบกไปมา ถึงจะอากาศแบบนี้ก็เถอะ
อันที่จริงเหตุการณ์แบบนี้ เป็นเรื่องปกติในคณะหยินหยาง
นักเรียนในคณะหยินหยางแต่ละคน ถ้าไม่มีคนใช้หลายร้อยคน คงไม่มีหน้าออกมาเจอผู้คน
กินข้าวแต่ละที ต้องมีพ่อครัวหลายสิบคนทำอาหารด้วยกัน
ทั้งสองคนเดินออกจากคณะหยินหยาง ประตูขนาดใหญ่ของคณะหยินหยาง มีอักษรสลักอยู่ซ้ายขวา เคลือบทองผนึกตรา เป็นกลอนคู่ที่มีความหมายว่า
พลานุภาพกลืนกินแม่น้ำภูเขา มีกลอุบายมากมาย
ปราณสะเทือนทั่วทิศ เคลื่อนไหวหยินหยาง หยุดพิภพ
ประตูคณะเชื่อมฟ้าดินและสูงเสียดฟ้า เป็นวิวทิวทัศน์ที่งดงาม
นักเรียนคณะหยินหยางสองคน หยุดยืนที่หน้าประตู ค่ายกลหยินหยางใต้เท้าเคลื่อนไหวช้าๆ
ทุกครั้งที่เคลื่อนไหว สามารถกลั่นพลังฟ้าดินบริเวณรอบๆ ออกมาได้ จากนั้นเข้าไปในร่างกายของนักเรียน
นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่นักเรียนคณะหยินหยาง ยกระดับผลการฝึกตนได้เร็ว
เป็นหนึ่งในเหตุผลที่คณะหยินหยาง สามารถครองอันดับหนึ่งได้ยาวนาน