“ดูซะบ้างว่าตัวเองอยู่ที่ไหน! เลิกก่อเรื่องวุ่นวายสักที ถ้าพูดอีกคำหนึ่งตระกูลตี๋ได้เสียชื่อแน่!” คุณชายรองตี๋พยายามรั้งภรรยาตัวเองเอาไว้ แต่เขาลากตัวเธอออกมาไม่สำเร็จเพราะเธอสะบัดแขนเขาออกก่อนจ้องถังหนิงเขม็ง “ฉันไม่สนใจหรอก ฉันอยากให้ถังหนิงขอโทษฉันวันนี้!”
เธอรู้ว่านี่เป็นการเดียวที่จะทำให้แผนของเธอดำเนินต่อไปได้
“เธอเสียสติไปแล้วเหรอ”
“ถ้าเธอรับดูแลลูกสาวฉัน แค่สักพักหนึ่งก็ยังดี ลูกสาวฉันคงไม่หายตัวไปอย่างในตอนนี้หรอก!” เหลียงหย่งอวี๋ตวาดพลางชี้หน้าถังหนิง ทำให้ทุกคนหันมามองพวกเขา
“เธอสติแตกไปแล้วเหรอ”
“ใช่” เหลียงหย่งอวี๋เอ่ยขณะที่ผลักสามีออกไป โน้มลงมาบนโต๊ะด้วยสายตาเชือดเฉือน “คุณต้องขอโทษฉันหรือไม่ก็ต้องคืนลูกสาวฉันมา
“คุณทำตัวเป็นคนดีมาตลอดและเป็นขึ้นชื่อในวงการเรื่องช่วยคนอื่น อย่าบอกนะว่าทั้งหมดเป็นแค่เรื่องเสแสร้งน่ะ
“ถังหนิง ฉันคุกเข่าต่อหน้าคุณ คุกเข่าขอร้องคุณ แต่คุณก็ยังไม่สนใจฉัน คุณนี่มันน่าทึ่งจริง!
“ดูสิ ถ้าคุณตกลงดูแลลูกสาวฉันให้ ตอนนี้ลูกสาวฉันก็คงได้กลับบ้านแล้ว
“ทั้งหมดมันเป็นความผิดของคุณ คุณทำให้ลูกสาวของฉันหายตัวไป ทั้งหมดเป็นเพราะคุณ!”
…
เหลียงหย่งอวี๋ใส่อารมณ์เต็มที่ขณะที่ตั้งคำถามกับถังหนิงด้วยท่าทีดุดันและรุนแรง
เธอถามไปตรงๆ ว่าทำไมถังหนิงถึงไม่รับดูแลลูกสาวตัวเอง!
“ทำไมน่ะเหรอ” ถังหนิงห้ามโม่ถิงไม่ให้พูดอะไรพร้อมเอ่ยถามกลับ “ทำไมฉันต้องรับเลี้ยงลูกสาวคุณด้วยล่ะ
“ฉันเป็นคนบอกให้คุณมีลูกสาวสองคนเพื่อพยายามแต่งงานเข้าตระกูลที่ร่ำรวยหรือ ฉันเป็นคนบังคับให้คุณทิ้งลูกสาวไว้ข้างรถของสามีฉันหรือ แล้วทำไมฉันต้องรับเลี้ยงลูกที่คุณคลอดออกมาเองด้วยล่ะ คุณเป็นญาติของฉันหรือยังไง ฉันไปเกี่ยวข้องกับคุณตรงไหนล่ะ
“เหลียงหย่งอวี๋ มันเป็นสิทธิ์ของฉันที่จะปฏิเสธคุณนะ และตอนนี้ฉันก็มั่นใจแล้วว่าฉันตัดสินใจถูก
“ส่วนเรื่องที่ทำไมลูกสาวของคุณถึงหายตัวไป คุณควรถามตัวเองว่าคุณไปทิ้งเธอไว้ที่ไหนดีกว่านะคะ”
“คุณนายโม่ครับ ได้โปรดหยุดเถอะครับ…” คุณชายรองตี๋กังวลว่าหากยังพูดกันต่อไป ความลับของตระกูลตี๋คงได้ถูกเปิดโปง
“ใครบอกให้คุณมามีสิทธิ์ต่อว่าภรรยาของผมกันล่ะครับ” ในที่สุดโม่ถิงก็เอ่ยปากออกมา “ผมเองก็อยากจะเห็นว่าตระกูลตี๋จะมีอำนาจสักแค่ไหน
“ตระกูลตี๋ไม่มีสิทธิ์จะมาพูดอะไรในปักกิ่งทั้งนั้น ในเมื่อคุณเชิญเรามาที่นี่ ก็อย่ากล้ามาลองดีกับเรา คุณก็รู้ว่าตัวเองมีอำนาจอยู่แค่ไหน
“แล้วก็ขอโทษภรรยาของผมเดี๋ยวนี้ด้วยครับ หรือจะให้เราบอกเรื่องทุกอย่างของคุณกับทุกคนดีล่ะ ยังไงก็มีคนเป็นพันอยู่ที่นี่แล้ว!”
ทันทีที่ได้ยินคำขู่ของโม่ถิง คุณชายรองตี๋บอกกลับทันที “ประธานโม่ครับ อย่าโกรธเลยนะครับ…”
“ภรรยาคุณขอให้ภรรยาผมขอโทษต่อหน้าทุกคนจริงๆ นี่ครับ ผมได้ยินผิดไปหรือยังไง
“คนตระกูลตี๋ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปเลยเหรอครับ
“คุณรู้จักควบคุมผู้หญิงของตัวเองบ้างไหม ถ้าไม่ผมจะได้สอนให้!”
เป็นจังหวะที่ไม่มีใครกล้าปริปากออกมาสักคำ ว่ากันตามจริงแล้วพวกเขาต่างหวาดกลัวกับความน่ายำเกรงของโม่ถิง เขามีท่าทีที่เปลี่ยนไปถนัดตา หากแต่คำพูดของเขานั้นเพียงพอให้ทุกคนปิดปากเงียบ โดยเฉพาะทุกคำพูดที่เขาข่มขู่ตระกูลตี๋ มันทำให้ผู้อาวุโสในตระกูลตี๋รีบเข้ามาแก้สถานการณ์ทันที “ต้องขอโทษด้วยนะครับ ประธานโม่… ช่วยไว้หน้าพวกเราแล้วปล่อยเรื่องนี้ไปได้ไหมครับ”
“ไม่ได้ครับ!”
“ไม่มีใครเคยตะโกนใส่ภรรยาผมต่อหน้าผมมาก่อน!”
โม่ถิงไม่ยอมถอย “วันนี้เรามาสะสางปัญหาเรื่องเด็กกันเถอะครับ ไม่อย่างนั้นผมจะทำยังไงถ้าเหลียงหย่งอวี๋ตามรังควานภรรยาผมล่ะ”
“ประธานโม่ อย่าลืมว่าเราทำธุรกิจกับตระกูลเป่ยอยู่นะครับ…”
“อย่างที่คุณพูดนั่นแหละครับว่าคุณทำธุรกิจกับตระกูลเป่ย ไม่ใช่ตระกูลโม่!” โม่ถิงขึ้นเสียงอย่างโกรธเกรี้ยว “ตระกูลตี๋ควรรอจนกว่าตัวเองจะอยู่ในระดับที่สามารถทำธุรกิจกับผมได้ ถึงจะกล้ามาเล่นแง่กับผมอย่างนี้นะครับ
“ไม่ว่าภรรยาผมจะเป็นยังไง เธอก็ไม่ใช่คนที่จะมารังแกได้ง่ายๆ ”
“เอ่อ…”
คนตระกูลตี๋มองเหลียงหย่งอวี๋อย่างจนปัญญา
พวกเขาไม่มีทางเลือก หากไม่ทำตามที่โม่ถิงบอก เรื่องคงมีแต่จะใหญ่โตไปมากกว่านี้
คุณพ่อตี๋จึงโค้งขอโทษแทนคู่แต่งงานหมาดๆ “ขอโทษด้วยนะครับ ประธานโม่ คุณนายโม่ ผมไม่สั่งสอนลูกชายให้ดีเอง”
“มาเปิดเผยเรื่องทุกอย่างตอนนี้เลยดีกว่าค่ะ! ฉันไม่กลัวตระกูลโม่หรอก” เหลียงหย่งอวี๋ตะโกนออกมาในจังหวะที่คุณพ่อตี๋ก้มตัวไปข้างหน้า
“เธออยากจะหย่าหลังจากที่เราเพิ่งแต่งงานกันหรือยังไง” คุณชายรองตี๋ออกปากขู่ทันที
อย่างไรก็ตามคำขู่ของเขาไม่ได้ผล เพราะเหลียงหย่งอวี๋ไม่ได้นึกกลัวแต่อย่างใด “เอาเลยสิ หย่ากับฉันเลย ฉันจะป่าวประกาศให้ทั้งโลกรู้ว่าคุณทำร้ายร่างกายลูกสาวของฉันจนตาย!
“ทุกคนคะ ก่อนที่ฉันจะตั้งท้องเด็กผู้ชายคนนี้ จริงๆ แล้วฉันมีลูกสาวมาแล้วสองคน ฉันอยู่กับปีศาจคนนี้มาตั้งแต่อายุยี่สิบ แต่เพราะว่าฉันมีลูกชายให้ไม่ได้ ตระกูลตี๋เลยทำร้ายร่างกายลูกสาวคนโตของฉันจนตาย แม้แต่ลูกสาวคนรองยังเกือบตายคามือของพวกเขาด้วยซ้ำ ฉันถึงได้อุ้มลูกสาวคนรองออกมาและพยายามขอให้ถังหนิงช่วย แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะมองพวกเราตายและไม่ทำอะไรสักอย่าง!
“ในเมื่อเรื่องมาถึงจุดนี้ ฉันอาจจะต้องยอมแพ้กับการแต่งงานในครั้งนี้เหมือนกัน ฉันจะไปทำแท้งหลังจากนี้ ตระกูลตี๋เป็นพวกอันธพาลกันทั้งนั้น!”
ไม่มีใครคิดว่าเหลียงหย่งอวี๋จะหักหลังตระกูลใจกลางงานอย่างนี้!
แม้ว่าเรื่องฉาวโฉ่อย่างนี้จะไม่เคยเป็นความลับในแวดวงสังคมชั้นสูง แต่มันก็ถือเป็นความอัปยศเต็มทีที่เหลียงหย่งอวี๋ออกมาเปิดโปงต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้
“เหลียงหย่งอวี๋ อยากตายหรือยังไง”
“หลังจากลูกสาวฉันหายตัวไป ฉันก็ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้ว!”
ขณะที่มองเหลียงหย่งอวี๋แผลงฤทธิ์ ในที่สุดถังหนิงก็เข้าใจเจตนาที่แท้จริงของเธอ ใครบอกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีสมองกัน เธอกำลังปะทะกับถังหนิงเพื่อใช้โอกาสนี้ในการเปิดโปงตระกูลตี๋ เธอจงใจฉีกหน้าตระกูลตี๋กลางงานแต่งงาน!
หากพวกเขาหย่ากัน เธอก็มีสิทธิ์ในทรัพย์สินของตระกูลตี๋ หากรวมกับเรื่องของลูกสาวของเธอด้วยแล้ว ที่เธอต้องทำก็แค่หาทนายความและเตรียมรับทรัพย์สินที่มากขึ้น
เยี่ยมยอด ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวนับว่าเหมาะสมกับสถานการณ์เช่นนี้ทีเดียว ไม่อย่างนั้นถังหนิงคงจะดูถูกว่าเหลียงหย่งอวี๋โง่เง่าเกินไป!
แน่นอนว่าตระกูลตี๋นึกไม่ถึงว่าเหลียงหย่งอวี๋จะยอมทิ้งทุกอย่าง
โดยเฉพาะคุณชายรองตี๋ที่มองอีกฝ่ายด้วยตวามตกตะลึงอย่างพูดอะไรไม่ออก…
“ตี๋หลินเทียน เราหย่ากันเถอะ!”
ตี๋หลินเทียนนิ่งเงียบ ทำเพียงตบหน้าเหลียงหย่งอวี๋จนทำให้เธอร่วงลงไปกองกับพื้น
ถังหนิงมองภาพตรงหน้าและถอนหายใจออกมา ตอนนี้ผู้ชายคนนี้ปล่อยโอกาสให้เหลียงหย่งอวี๋มีเรื่องเรียกร้องได้แล้ว…
และอย่างที่คาดการณ์ไว้…
“ท้อง…ท้องฉัน…ใครก็ได้ช่วยที”