บทที่ 232 บรรยากาศที่ล่อแหลมล่ะ! และควีนซามะที่เสีย……
เมื่อหางตาโชคุโฮเหลือบเห็นคนคนนึง เธอก็มีสีหน้าประหลาดใจ ก่อนที่วินาที
ต่อมาสมองเธอได้เชื่อมต่อข้อมูลที่มีจนได้บทสรุปบางอย่าง………
ส่วนคนที่โชคุโฮเห็นก็ดูเหมือนจะตระหนักได้ว่าทำแบบนี้อาจทำให้ตัวเองถูกพบได้
เธอจึงรีบเก็บกระแสไฟฟ้ากลับด้วยสีหน้ากังวล จากนั้นรีบวิ่งเข้าไปหลบมุมด้วย
ความกลัวว่าจะถูกพบ
โชคุโฮหรี่ตา ด้วยพลังMental Outของเธอและมันสมองอันชาญฉลาด ทำให้เธอ
ขบคิดเล็กน้อยก็เข้าใจทุกอย่างแล้ว เมื่อรู้ว่าใครคือตัวการเรื่องเมื่อกี้ เปลวไฟแห่ง
ความโกรธเกรี้ยวก็ได้ถูกจุดขึ้นในใจเธอทันที! เธอโกรธมาก!
นึกย้อนกลับไปถึงสภาพน่าขายหน้าของตัวเองบนรถไฟเหาะ เธอก็ยิ่งโกรธมาก
กว่าเดิม ปกติเธอมักจะเป็นคนกลั่นแกล้งคนอื่นเสมอ แล้วตั้งแต่ตอนไหนกันที่เธอ
กลับเป็นฝ่ายโดนแกล้งซะเองแบบนี้?
ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งโกรธจนจะแทบคลุ้มคลั่งอยู่รอมร่ออแล้ว แม้แต่ใบหน้าสวยงามของ
เธอก็ได้มีเส้นเลือดปูดขึ้น เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เธอกำลังหงุดหงิดอย่างมาก………
“เอ่อ คะ….ควีนซามะ เธอยังโอเคใช่มั้ย?”ปากวู่หยานบิดเบี้ยว มองดูโชคุโฮที่ดู
เหมือนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ หัวใจเขาก็เต้นระรัว วู่หยานรีบเค้นสมองเร็วจี๋ทวน
ความจำว่าตัวเองว่าไปทำอะไรให้โชคุโฮโกรธรึเปล่า
ได้ยินคำเสียงวู่หยาน โชคุโฮก็หันไปมองเขาด้วยใบหน้าที่ยังคงเต็มไปด้วยความ
โกรธ พอเห็นสีหน้าหวาดผวาของวู่หยาน บวกกับพอหันมองกลับไปด้านหลังก็ไม่
เห็นตัวมิโคโตะอีกต่อไป ทันใดนั้นแผนการบางอย่างก็ได้ปรากฎขึ้นในใจเธอ…….
เธอเก็บสีหน้าโกรธไป แล้วเปลี่ยนมาเป็นใบหน้ายิ้มกว้างมีเสน่ห์ราวกับดอกไม้
บอบบางที่เบ่งบานทันที เธอยิ้มหวานให้วู่หยาน “ฉันสบายดี หยานจัง!”
มองดูใบหน้ายิ้มแย้มของเธอ วู่หยานช็อคอย่างมาก สมองเขาลัดวงจรด้วยความ
ไม่เข้าใจ ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงสามารถเปลี่ยนสีหน้าได้เร็วขนาดนี้?
บนหน้าของโชคุโฮประดับไปด้วยรอยยิ้มร่าเริงราวกับเด็กสาววัยรุ่นทั่วไป เธอเดิน
มาข้างวู่หยานแล้วกอดแขนเขา จากนั้นซบหน้าไปที่ไหล่เขา
“หยานจัง! เรามาสนุกกันต่อนะ!” พูดเสร็จเธอก็ดึงวู่หยานเดินไปในทิศทางนึง
ขณะที่เดินเธอก็มีแอบเหลือบมองกลับมาด้านหลังหลายครั้งด้วยใบหน้ายิ้มแบบ
ยั่วยุ(กวนๆ)…….
มิโคโตะไม่เห็นใบหน้ายิ้มๆของโชคุโฮ ไม่งั้นเธอคงจะประหลาดใจอย่างมาก
เพราะอีกฝ่ายมักจะทำสีหน้าแบบนี้ทุกครั้งเวลามาหาเรื่อง(ปั่นหัว)เธอ!
และเกือบทุกครั้ง เวลาโชคุโฮทำสีหน้าแบบนี้ คนที่เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ก็มักจะเป็นมิ
โคโตะ!
วู่หยานที่ถูกลากจูงโดยควีนซามะที่อยู่ดีๆก็เกิดคึก แต่เมื่อพบว่าโชคุโฮกำลังพาไป
เข้าไปมุมนึงของสวนสนุกที่ไม่ค่อยมีผู้คน เขาก็เกิดสงสัย
“ควีนซามะ เธอไม่เล่นแล้วเหรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าทางนี้มันห่างไกลจากเครื่อง
เล่นมากขึ้นทุกทีแล้วล่ะ? หรือว่ามันมีเครื่องเล่นที่ฉันไม่รู้จักอยู่แถวนี้เหรอ?”
ได้ยินแบบนี้ โชคุโฮก็ผุดรอยยิ้มลึกลับออกมา “น่า~~ อย่ารีบสิ อีกไม่นานเดียว
นายก็รู้แล้ว…..”
เห็นแบบนี้ ไม่เพียงแต่ไม่ทำให้วู่หยานหายสงสัย เขากลับยิ่งสงสัยหนักกว่าเก่า วู่
หยานยกนิ้วขึ้นมาเกาแก้มแล้วถอนหายใจ ความคิดของผู้หญิงนี่ก็เดายากเป็น
ทุนเดิมอยู่แล้วนะ แล้วนับประสาอะไรกับควีนซามะที่ถนัดในบงการความคิดคน
อื่นล่ะ? ดังนั้นวู่หยานจึงตัดสินใจเดินตามเธอแล้วดูว่าเธอจะพาเขาไปไหน……
“ยัยนั้นวางแผนทำอะไรกันแน่น่ะ?”
ไม่เพียงแค่วู่หยานที่สงสัย มิโคโตะกับกลุ่มเด็กสาวโทคิวะไดที่เดินตามมาด้านหลัง
ก็สงสัยเช่นกัน ที่ควีนซามะของพวกเธอเดินพาวู่หยานไปในที่ที่ไม่ค่อยมีคน
แน่นอนว่าด้วยระดับไอคิวของพวกเธอย่อมไม่สามารถคาดเดาความคิดของควีน
ได้ ดังนั้นจึงทำได้แค่ฝังความสงสัยไว้แล้วเดินตามต่อดุจสตอล์คเกอร์……
ไม่นานนัก วู่หยานกับโชคุโฮก็เจอมุมนึงที่ไม่มีผู้คนเลย ทั้งสองเข้าไปหลบจากนั้นก็
หันมาจ้องตากันและกัน!
“ควีนซามะ นี่เธอกำลังวางแผนทำอะไรบางอย่างอีกแล้วสินะ?”
วู่หยานเอนตัวพิงกับกำแพงด้านหลังแล้วถอนหายใจ เขาดูออกว่าผู้หญิงคนนี้กำลัง
จะทำอะไรที่มันเหนือความคาดหมายอีกครั้ง
จริงๆอีกไม่นาน หลักฐานที่พิสูจน์ว่าเขาคิดถูกก็จะโผล่ออกมา…….
โชคุโฮเหล่มองไปด้านหลังและก็เห็นเงาคนคุ้นเคยอีกครั้ง เมื่อเงานั้นพบว่าเธอ
กับวู่หยายหยุดก็รีบซ่อนตัวใหญ่ เห็นแบบนี้มุมปากโชคุโฮก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม
จากนั้นหันมามองวู่หยาน
“หยานจัง~~~……”
ภายใต้ใบหน้าช็อคของวู่หยาน ควีนซามะก็ได้ยกนิ้วขึ้นมากัดด้วยท่าทางเซ็กซี่
จากนั้นเธอก็กางแขนทั้งสองขึ้นมาคล้องคอเขาไว้ นี่ทำให้หน้าอกคู่โตของเธอกด
ลงกับหน้าอกเขา!
วู่หยานงุนงง เขารู้สึกได้ถึงสัมผัสนุ่มๆที่ส่งมาจากหน้าอกตัวเอง หัวเขาก็ว่างเปล่า
ทันที เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมอยู่ดีๆเธอถึงทำแบบนี้ อย่าบอกนะว่าอีกฝ่ายเกิดมี
ใจให้เขาจริงๆน่ะ?
ทางด้านสาวๆคนอื่นที่แอบหลยอยู่ตามมุมต่างๆเมื่อเห็นฉากนี้ก็อึ้งไปชั่วครู่ก่อนที่
จะพากันกรีดร้องออกมา นี่ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเธอเว้นระยะห่างไว้มากพอล่ะก็คง
จะทำพบตัวไปแล้ว
พวกเธอแต่ล่ะคนเริ่มขบริมฝีปากด้วยอารมณ์ที่สั่นไหว มิโคโตะมองโชคุโฮทีนึง
แล้วหันไปมองวู่หยาน ภายในแววตาของสาวๆมีแสงเปล่งประกายวูบนึง พวกเธอ
เข้าใจแล้วว่าทำไมทั้งสองคนถึงได้เดินมาทางที่ที่ไม่มีคน
เห็นได้ชัดว่ากะจะมาสวีทกันสองต่อสอง!
คิดถึงตรงนี้พวกเธอก็ขบริมฝีปากอีกครั้ง ขณะที่ข่มกลั้นตัวเองไม่ให้วิ่งเข้าไปห้าม
พวกเธอตัดสินใจดูทั้งสองเงียบๆ……
“คะ…ควีนซามะ…..” วู่หยานมองดูนัยน์ตาคู่งามของเธอ เขาก็เผลอกลืนน้ำลาย
โดยไม่รู้ตัว
“เธอล้อกันเล่นแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่? ถ้าก่อนหน้านี้ฉัดทำอะไรผิดไปล่ะก้ ฉัน
สามารถขอโทษให้ได้นะ……”ขณะที่พูดไปวู่หยานก็รู้สึกอยากร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา
เขาคิดว่าเธอแค่กำลังแหย่เขาเล่น……
“Ara หรือว่าหยานจังไม่ชอบแบบนี้เหรอ?” โชคุโฮยิ้มหวาน จากนั้นยื่นหน้าเข้า
ไปใกล้เขาแล้วเป่าลมหายใจร้อนๆรดหน้าเขา ท่าทางของเธอดูน่าหลงไหลอย่างถึง
ที่สุด!
ลมหายใจหอมๆของเธอปะทะกับใบหน้าเขาทำวู่หยานตัวแข็งทื่อ มองดูริมฝีปากค
วีนซามะก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม ทันใดนั้นเปลวไฟกองหนึ่งก็ได้ลุกไหม้ในใจเขา!
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าโชคุโฮคิดอะไรอยู่ แต่เล่นมายั่วกันแบบนี้แถมที่นี่ก็ยังไม่มีคน(?)
ด้วย ถ้าเกิดเขาทนได้ก็คงไม่ใช่วู่หยานแล้วล่ะ!
เขาถอนหายใจอย่างแผ่วเบา จากนั้นยกมือจับตัวควีนซามะแล้วดึงมาที่อกตัวเอง
ขณะที่รู้สึกได้ถึงสัมผัสนุ่มนื่มจากร่ายกายเธอ เขาก็กดหน้าตัวเองลงไป!
วินาทีต่อมา ริมฝีปากของทั้งคู่ก็ได้แนบชิดกัน!
“อื้อ!” โชคุโฮเบิกตากว้าง แววตายั่วนวนที่ทำเมื่อกี้ได้หายไป แทนที่ด้วยความไม่
อยากเชื่ออันมากล้น
จูบแรกของฉัน….
เดิมทีโชคุโฮก็แค่ต้องการทำเป็นสวีทกับวู่หยานเพื่อเป็นการเอาคืนมิโคโตะ เพื่อให้
อีกฝ่ายรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าหัวเราะทีหลังดังกว่า แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าคนที่เป็นฝ่าย
เสียหายจะเป็นเธอซะเอง!
ถึงแม้เธอจะฉลาด แต่ก็ยังลึมนึกไปว่าวู่หยานไม่ใช่ของเล่นที่เธอสามารถเล่นได้
โดยไม่เสียอะไร เขาเองก็เป็นคนที่สามารถโต้กลับได้เหมือนกัน
ควีนซามะหัวสมองว่างเปล่าคิดอะไรไม่ออกจากการที่เสียจูบแรกไป ขนาดที่ว่าวู่
หยานเริ่มจูบแรงขึ้นเธอก็ยังคงไร้การตอบสนอง นิ่งสนิทเลย
ส่วนวู่หยานนั้นกำลังดีใจที่เธอไม่ต่อต้าน ในเมื่อไฟเขียวแบบนี้ งั้นเขาก็สามารถทำ
อะไรที่อยากทำกับเธอได้เลยสินะใช่มั้ย?…..
ด้วยความคิดนี้ ขณะที่จูบอยู่วู่หยานก็ได้เปิดปากเธอด้วยลิ้นของเขาจากนั้นส่งลิ้น
เข้าไป โชคุโฮรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างบุกรุกเข้ามาในปากตัวเอง เมื่อผู้บุกรุกเจอ
ลิ้นน้อยๆของเธอมันก็ได้พุ่งเข้าไปตวัดรัดทันที!
โชคุโฮเบิกตากว้างกว่าเดิมทันที หัวที่ว่างเปล่าในที่สุดก็กลับมาใช้ได้เหมือนเดิม
ทว่าอย่างรวดเร็วเธอก็……
สัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีๆที่ลิ้นตัวเองส่งมา สายตาของโชคุโฮก็อ่อนยวบจากนั้นก็
เริ่มเบลอขึ้น ทำให้ตอนนี้นัยน์ตาดวงดาวของเธอดูอ่อนหวานสุดๆราวกับน้ำผึ้งเลย
…..
ไม่นานนัก โชคุโฮก็จมดิ่งไปรสจูบอันยอดเยี่ยมนี้ เธอหลังตาลงแล้วอดไม่ได้ที่จะ
คล้อยตามวู่หยาน จากจูบแบบช้าๆของทั้งคู่ก็ได้เริ่มเร็วขึ้น…… (@ชอบเร่งเครื่อง
ครับคู่นี้555)