บทที่ 233 กิจกรรมอันเร่าร้อนของสองเราล่ะ!
ภายในซอกมุมเล็กๆแห่งนึง วู่หยานกับโชคุโฮกำลังจูบกันอย่างดุเดือด โชคุโฮได้
จดจ่อไปกับกิจกรรมแลกน้ำลาย จนเธอเริ่มที่จะหลงลืมว่าตนเองเองเพิ่งเสียจูบ
แรกไป ลืมแม้กระทั่งว่ายังมีคนที่แอบเดินตามมาจ้องมองอยู่……..
“คุโรโกะ! ปล่อยฉัน! ฉันจะไปฆ่ายัยหัวขโมยนั่นน!!”
มิโคโตะดิ้นพรวดๆ ด้วยใบหน้าที่ปกคลุมไปด้วยออร่าสีดำ บริเวณหน้าผากเธอมี
กระแสไฟฟ้าแล่นไปมาอย่างบ้าคลั่ง ดูจากสีหน้าเคียดแค้นอย่างถึงที่สุดนี่ ถ้าไม่ใช่
เพราะคุโรโกะกับสาวๆคนอื่นจับตัวเธอไว้อยู่ล่ะก็ ป่านนี้มิโคโตะคงวิ่งเข้าชาร์ท
ใส่โชคุโฮไปแล้ว!
พวกคุโรโกะเองก็รู้สึกประหลาดใจมากที่เห็นมิโคโตะโกรธจนขาดสติแบบนี้ คุโร
โกะและคนอื่นๆรู้ว่ามิโคโตะไม่ได้พูดโกหกเพราะพวกเธอดูออกว่าตอนนี้เธอโกรธ
จริงๆไม่ได้แกล้ง ดังนั้นพวกเธอจึงจับมิโคโตะไว้แน่น เพื่อช่วยไม่ให้ควีนซามะโดน
ไฟฟ้าช็อตตาย……..
“คุณพี่ค่ะ! ใจเย็นก่อน! ออกไปตอนนี้ไม่ได้นะ!”
คุโรโกะกอดตัวมิโคโตะแน่น ปากก็พูดบอกเสียงนุ่ม แน่นอนว่าขณะที่พูดเธอก็ได้
เอาหน้าตัวเองถูไถไปกับหน้าอกมิโคโตะที่ตอนนี้เริ่มโตขึ้นเล็กน้อยด้วยฝีมือวู่
หยาน……
“คุณพี่ค่ะ! ขืนคุณพี่ออกไปตอนนี้มีแต่จะโดนโชคุโฮฉวยโอกาสด่าเอานะคะ แถม
อะไรที่เกิดไปแล้วก็คือเกิดไปแล้ว ต่อให้คุณพี่ออกไปมันก็เปลี่ยนแปลงความจริง
อะไรไม่ได้หรอกนะคะ!!”
คุโรโกะพยายามทำเป็นคนดีพูดเตือนสติมิโคโตะ แต่ทว่าความตั้งใจจริงๆของเธอ
คือให้คุณพี่มองความเจ้าชู้ของไอ้ขยะนั่น!
ตามหลักแล้วคุณพี่ก็ต้องผิดหวังกับความไม่ซื่อสัตย์ของมัน จากนั้นก็จะค่อยๆหมด
ความรู้สึกให้กับไอ้ขยะ จนในที่สุดคุณพี่ก็จะสามารถหลุดรอดออกมาจากเงื้อมมือ
ปีศาจของไอ้ขยะได้!
ส่วนตัวเธอก็จะอาศัยช่วงที่คุณพี่โศกเศร้าเข้าไปกอดเธอ พูดปลอบเธอ จากนั้นตัว
ของเธอก็จะค่อยๆเข้าไปอยู่ในใจของคุณพี่ เมื่อถึงเวลานั้น…….
เมื่อจินตนาการถึงตรงนี้ คุโรโกะก็อดส่งเสียงร้องชวนขนลุกออกมาไม่ได้ โชคดีที่
ตอนนี้มิโคโตะอยู่ในโหมดคลุ้มคลั่งเธอจึงไม่สังเหตุเห็น ไม่อย่างงั้นล่ะก็เธอคงงัด
แส้แห่งความรักออกมาใช้แล้ว……..
จริงๆก็ไม่แปลกที่คุโรโกะจะคิดแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอลืมความจริงอะไร
บางอย่างไป ถ้าการที่วู่หยานนั้น ‘ไม่ซื่อสัตย์’ จะสามารถแยกมิโคโตะออกจากเขา
ได้งั้นทั้งสองก็คงเลิกกันไปนานแล้ว อย่าลืมว่าตอนนี้เขามีสาวกี่คน……..
ยิ่งกว่านั้น สมมติว่ามิโคโตะเสียใจจริงๆ เธอก็ไม่มีทางผันตัวไปเป็นยูริเพราะการ
ปลอบของคุโรโกะแน่นอน…….
และสำหรับคุณหนูโทคิวะไดคนอื่น ก็มีบ้างบางคนที่มีความคิดใกล้เคียงกับ
สิ่งมีชีวิตขาวดำคุโรโกะ ปากพูดห้ามอย่างนู่นอย่างนี้ขณะที่ในใจจริงๆหวังดึงมิโค
โตะเข้าสู่โลกแห่งดอกไม้(ยูริ)ส่วนคนอื่นนั่นมีความตั้งใจเดียวคือป้องกันไม่ให้ควีน
ซามะของพวกเธอโดนย่างสดโดยมิซากะซามะ……
มิโคโตะตัวสั่นพยายามข่มกลั้นอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่ว่าพอมองดูสองคนนั้นที่
กำลังจูบกันไม่สนอย่างโลก เธอก็ไม่อาจสงบอารมณ์ได้อยู่ดีไม่ว่าจะพยายามแค่
ไหนก็ตาม ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเห็นวู่หยานจูบกับผู้หญิงคนอื่น ตัวอย่างเช่น ฮินางิคุ
และ อิคารอส บางครั้งเจ้าบ้านี้ยังเคยลากพวกเธอทั้งหมดไปนอนด้วยกันเลยก็มี
เอาจริงๆตอนนี้มิโคโตะชินแล้ว ตอนที่เห็นเขาไปทำตัวใกล้ชิดกับผู้หญิงอื่นแล้ว
อย่างมากเธอก็แค่โกรธเล็กน้อย แต่เธอจะไม่โกรธจนคุมตัวเองไม่อยู่อย่างที่เป็นอยู่
นี่เด็ดขาด
ทว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็น โชคุโฮ มิซากิ เรื่องมันก็ต่างออกไปแล้ว!
สามารถพูดได้เลยว่า ผู้หญิงที่เธอไม่ชอบที่สุดก็คือ โชคุโฮ มิซากิ!
เธอเคยโดนโชคุโฮกลั่นแกล้งมาหลายครั้ง เมื่อก่อนโชคุโฮยังเคยใช้พลังของตัวเอง
ควบคุมผู้คนบริสุทธ์มาจัดการกับเธอเลย!
ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วมิโคโตะจะสามารถจัดการได้ทั้งหมดก็เถอะ แต่ด้วยเหตุนี้ก็ทำ
ให้โชคุโฮขึ้นมาติดอันดับ1ในรายชื่อคนที่เธอไม่ชอบ
และในเวลานี้ตรงหน้าเธอ ผู้ชายที่เธอชอบมากที่สุดกำลังกอดจูบกับผู้หญิงที่เธอ
ไม่ชอบที่สุดอยู่ มิโคโตะเองก็อธิบายอารมณ์ในตอนนี้ไม่ถูกเหมือนกัน แต่เธอรู้ว่า
ตัวเองใกล้จะระเบิดอยู่รอมร่อแล้ว!
ทว่าหลังจากได้ยินคำพูดปลอบใจ(?)ของคุโรโกะ มิโคโตะก็รู้สึกเห็นด้วยเล็กน้อย
ถึงเธอจะออกไปตอนนี้มันก็เปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่ายัยนี่กำลังจูบกับเขาไม่ได้
แล้ว บวกกับด้วยนิสัยของโชคุโฮ มันมีความเป็นไปได้สูงมากว่าอีกฝ่ายจะพูดเยาะ
เย้ยเธอถ้าเธอโผล่ไปตอนนี้ เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆเธอคงได้โกรธจนเส้นเลือดแตกแน่
ดังนั้นมิโคโตะจึงทำได้แค่หันหน้าไปทางอื่น เห็นภาพบาดตาน้อยๆดีกว่า แต่ถึง
อย่างงั้นเธอเวลาผ่านไปชั่วครู่เธอก็อดใจไม่ไหวต้องหันกลับมามองด้วยใบหน้าที่
ขึ้นสี
ถึงแม้เธอจะเติบโตจากสาวน้อยบริสุทธิ์กลายมาเป็นภรรยาสาวแล้ว แต่พอเห็น
ภาพนี้เธอก็ยังอดเขินอายไม่ได้อยู่ดี……
เห็นมิโคโตะเย็นลงพวกคุโรโกะต่างก็พ่นลมหายใจโล่งอกกันออกมาเป็นแถว โชคดี
จริงๆที่พวกเธอไม่ต้องไปเกี่ยวข้องกับคดีฆ่าคนตาย……..
ทว่าเมื่อพวกเธอสังเกตเห็นควีนของพวกเธอชักโดนอีกฝ่ายเอารัดเอาเปรียบใหญ่
สีหน้าแต่ล่ะคนก็เริ่มบิดเบี้ยว อนึง อย่าลืมนะว่าพวกเธอส่วนใหญ่ที่มากันเนี่ยก็
เพราะความตั้งใจที่จะปกป้องควีนซามะของพวกเธอจากเงื่อมมือวู่หยาน
ไม่ว่าจะโกรธก็ดี จะแค้นก็ช่าง ไม่ว่าพวกเธอจะรู้สึกยังไงมันก็ไม่มีทางส่งไปถึงทั้ง
สองที่กำลังจูบกันอย่างเร่าร้อนหรอก……
สัมผัสได้ถึงเนื้อตัวนุ่มนิ่ม หน้าอกอันอวบอิ่ม ริมฝีปากอันหอมหวาน และลิ้นเล็กๆ
น่ารักนี่ วู่หยานก็รู้สึกตัวร้อนผ่าว!
ผมบลอนด์ทองและออร่าที่ดูราวกับเป็นควีนจริงๆนั้นถูกใจวู่หยานมากๆ เสน่ห์
ของเธอไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าแอสเทรียที่มีผมทองเหมือนกันเลย และหุ่นของเธอ
แม้กระทั่งเทียบเคียงกับอิคารอสได้เลย!
ด้วยเนื้อตัวที่ร้อนรุ่ม วู่หยานที่ถูกเปิดสวิทก็เริ่มไม่พอใจกับแค่จูบ มือของเขาที่
กำลังกอดเอวของเธอได้ค่อยๆเลื่อนลงไปด้านล่าง
“อื้อ!”
เมื่อก้นเธอถูกจับโดยวู่หยาน โชคุโฮก็เบิกตากว้างทันที แล้วใช้นัยน์ตาดวงดาวมอง
ไปที่เขาซึ่งกำลังยิ้มกรุ้มกริ่ม เห็นแบบนี้แก้มเธอก็ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม
นี่เป็นครั้งที่สองที่ส่วนสงวนของเธอถูกจับ แถมทั้งครั้งแรกและครั้งนี้ก็ยังเป็นคน
เดิมด้วย!
รู้สึกได้ถึงมือเขาที่บีบคลึงไม่หยุด โชคุโฮก็หน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายเองก็ราวกับ
ถูกมือของวู่หยานสูบออกไปอย่างช้าๆ ทำให้ตัวของควีนซามะต้องลงไปซบเข้าที่
อกวู่หยานเพื่อพยุงตัวเอง…..
ลิ้นถูกจับกุมไว้อยู่ ควีนซามะจึงทำได้แค่ส่งเสียงอืออ้าออกมาอย่างไม่เป็นศัพท์
เพื่อบ่งบอกความกังวลในใจเธอ และเธอยังเผลอบิดร่างกายตัวเองไปมา
ด้วยตัวที่ติดสนิทกันแบบนี้ของทั้งสอง การเคลื่อนไหวของโชคุโฮจึงได้ไปปลุกสัตว์
ร้ายในตัววู่หยานเข้าอย่างจัง!
เหตุผลทั้งหลายพังทลายทันที ราวกับคนป่าวู่หยานถอนริมฝีปากออกมา จากนั้น
จับตัวโชคุโฮพลิกโดยให้เธอหันหลังมาทางเขา เสร็จแล้วก็เข้าไปกอด!โดยที่เอามือ
เขาก็เคลื่อนไปจับกุมหน้าอกใหญ่โตของเธอ!
“อืออ ~ ~ไม่ อึก…..ม่ายยย อย่านะ ~ ~”
โชคุโฮที่เพิ่งได้โอกาสหายใจดีๆเพียงแป๊ปเดียวก็โดนวู่หยานจับส่วนสำคัญเข้าให้
อีกแล้ว ทันใดนั้นเธอก็ร้องออกมาอย่างตกใจแต่ด้วยความที่เป็นมือใหม่และยัง
พยายามคุมเสียงตัวเอง ผลคือกลายเป็นว่าเธอร้องเสียงที่มีเสน่ห์สุดๆออกมาแทน
……
เธอไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน หัวใจโชคุโฮเต้นถี่รัว เต้นเร็วมากรากับจะ
หลุดออกมาจากอกเธอยังไงยังงั้น…….
เธอต้องการที่จะหยุดวู่หยาน แต่ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงมันหายไปไหนหมด นอกจากนี้
ด้วยร่ายบอบบางอ่อนแออย่างเธอจะเอาอะไรไปสู้วู่หยานได้?
สุดท้ายภายใต้ความคิด ‘ไม่’ ของตัวเอง เธอก็ได้พยายามยกมือขึ้นเพื่อหยุดการ
นวดหน้าอกของวู่หยาน แต่ผลลัพธ์คือมือเธอทำได้เพียงแค่แตะมือวู่หยาน มันดู
เหมือนว่าเธอแค่ทำเป็นไม่ยิมยอมไปแค่นั้นเอง……..
ขณะที่นวดหน้าอกเธอ วู่หยานก็มองโชคุโฮที่พยายามต่อต้านอย่างมีความสุข เขา
เลียรีมฝีปากด้วยความตื่นเต้น จากนั้นเอนหน้าลงไปเลียแก้มเธอราวหมาน้อยเสีย
อย่างเดียวคือมันไม่ได้ดูน่ารักเลย…….
“อ๊าย…อือ….” โชคุโฮทำได้แค่อยู่เฉยๆยอมรับการกระทำทุกอย่างของวู่หยาน
ปกติแล้วถ้าอยู่ๆมีใครมาทำแบบนี้กับเธอ แน่นอนว่าโชคุโฮต้องโกรธเกลียดแบบ
สุดๆแน่นอน
ทว่าด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่ออีกฝ่ายเป็นวู่หยาน โชคุโฮกลับพบเรื่องช็อค ว่า
ตัวเองไม่ได้รู้สึกเกลียดชังเลย อย่าว่าแต่เกลียดเลย แค่ความต้องการต่อต้านมันยัง
มีน้อยนิดเสียจนน่าตกใจ…….