เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 368 ลูกชายนอกสมรส
ทิฟฟานี่ชะลอฝีเท้าทันที หัวใจของเธอเต้นแรงพร้อมกับหวังว่ามันจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ
เมื่อซัมเมอร์วางสายเธอก็เห็นทิฟฟานี่ยืนอยู่ที่ด้านล่างของบันไดด้วยความสับสนในตนเอง เธอเรียกทิฟฟานี่ “มาทานอาหารเช้ากันเถอะทิฟฟ์ ฉันเพิ่งคุยโทรศัพท์กับแม่ของเธอ เขาดีใจมากตอนได้ยินว่าเธอคบกับแจ็คสัน ฉันชวนเขามาดื่มชาตอนบ่ายด้วย”
มันเป็นเรื่องจริง สิ่งที่เธอกังวลที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว…
“คุณเวสต์ คุณได้เบอร์แม่หนูมาได้ยังไง?” ทิฟฟานี่ไม่แม้แต่จะฝืนยิ้มได้
“เรื่องนั้นก็… ฉันมีวิธีของฉันในการเข้าถึงเบอร์ของแม่เธอ เธอไม่ต้องตกใจขนาดนั้น เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเธอดูไม่มีความสุขล่ะ? เธอกำลังโทษว่าฉันโทรหาแม่เธอโดยไม่แจ้งให้เธอทราบก่อนหรอ? ฉันไม่คิดว่ามันไม่เหมาะสมที่ฉันจะทำสิ่งนี้นะ” เมื่อซัมเมอร์สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบนใบหน้าของทิฟฟานี่บรรยากาศก็เริ่มตึงเครียดขึ้นเล็กน้อย
ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว ทิฟฟานี่ก็ทำได้แค่ต้องยอมรับมัน “คุณเวสต์ หนูไม่ได้เสียใจ ก็แค่ว่า… ช่างมันเถอะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เราควรทานอาหารเช้ากันได้แล้ว หนูยังต้องไปทำงานอีก” เธอไม่อยากบอกซัมเมอร์ว่าแม่ของเธอเป็นคนชั่วแค่ไหน มันมากเกินไปและเธอก็ไม่สามารถพูดถึงมันได้ด้วย ยิ่งไปกว่านั้นเธอแค่เล่นการแสดงกับแจ็คสัน มันจึงไม่จำเป็นที่เธอจะต้องพูดถึงแม่ของเธอกับซัมเมอร์
ในที่สุดแจ็คสันก็ปรากฏตัวขึ้นด้วยอารมณ์กระฉับกระเฉงตอนที่พวกเขาทานอาหารกันไปได้ครึ่งทางแล้ว พอเขานั่งลงเขาก็ใช้มือซ้ายในการกิน น่าแปลกที่เขาใช้มือซ้ายได้โดยไม่มีอาการเก้ ๆ กัง ๆ เลย จริง ๆ แล้วเขาใช้มันได้อย่างราบรื่นเลยทีเดียว
ทิฟฟานี่แปลกใจจึงถามว่า “คุณถนัดซ้ายเหรอ? แต่ฉันเห็นคุณกินด้วยมือขวามาตลอด…”
แจ็คสันบ่น “ตอนนี้ผมใช้มือขวาไม่ได้ เมื่อคืนมือผมโดนหมูเหยียบ”
ทิฟฟานี่หน้าแดงและพูดไม่ออก เธอไม่คิดว่าเธอได้ทำร้ายเขาขนาดนั้น
ซัมเมอร์ไม่สงสารลูกชายตนเองเลย เธอเพียงแต่ยิ้มกว้าง ๆ เท่านั้น
พุดเดิ้ลของซัมเมอร์วิ่งไปขออาหารที่เธอ เธออุ้มพุดเดิ้ลขึ้นและป้อนทาร์ตไข่ให้มัน เธอพูดด้วยเสียงกระจู๋กระจี๋ “ถั่วน้อย ท่านอาหารเสร็จเดี๋ยวฉันจะพาไปเดินเล่นนะ ห้ามดื้อนะจ๊ะ”
…
ณ คฤหาสน์ เทรมอนต์
แอรียนและมาร์คนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารอย่างเงียบ ๆ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากจนไม่มีใครคิดว่าเป็นเรื่องแปลกอีกต่อไป
วันนี้มาร์คเสียสมาธิระหว่างทานอาหารเพราะเขายุ่งอยู่กับการตอบข้อความทางโทรศัพท์ตลอดเวลา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็วางมีดและส้อมลงและพูดกับแอเรียนว่า “ฉันไปก่อนนะ”
แอเรียนตอบกลับด้วยการพยักหน้า เธอก้มหัวลงและกินข้าวต้มลูกเดือยในชามของเธอ เธอไม่แม้แต่จะมองเขาด้วยซ้ำ
ตอนที่มาร์คอยู่ในรถเขาก็หยิบโทรศัพธ์ออกมาและทำการโทรออก “เรียบร้อยยัง?”
คนที่อยู่อีกด้านของสายตอบด้วยเสียงแหบว่า “ครับ”
เมื่อได้ยินดังนั้นมาร์คก็ผ่อนคลายลงทันที เขาวางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆ และหลับตาลงเพื่อพักผ่อนสักครู่ เขาเก็บโทรศัพท์ไว้กับตัวเสมอไม่ว่าจะเข้าร่วมการประชุมหรือพบปะลูกค้าก็ตาม ในที่สุดเขาก็ได้รับการโทรเข้าจากสายที่รออยู่มานานตอนบ่ายสอง เขาตั้งใจรอสักครู่ก่อนที่จะรับโทรศัพท์ หลังจากนั้นเขาก็ยังคงเงียบ ผู้โทรก็เงียบเช่นเดียวกัน
ความเงียบดำเนินต่อไปประมาณครึ่งนาที ในที่สุดผู้โทรพูดขึ้นมาว่า “ในที่สุดคุณก็สู้กลับ คุณคิดว่าผมจะพ่ายแพ้เพียงเพราะตึกร้างและโครงการที่ยังสร้างไม่เสร็จพวกนั้นเหรอ? มาร์ค คุณประเมินผมต่ำเกินไปจริง ๆ สิ่งที่ผมต้องการคือให้คุณและครอบครัวของคุณชดใช้ในสิ่งที่พวกคุณติดค้างผมและแม่ในอดีต”
มาร์คหัวเราะเยาะ “นายคิดว่าจะทำได้จริง ๆ หรอ? สิ่งที่นายทำไปไม่ได้ส่งผลกระทบต่อฉันมากนัก ฉันคาดการณ์ไว้แล้วว่าสักวันวันนี้จะต้องมาถึง ในปีนั้นฉันเลือกที่จะปล่อยนายไป แน่จริงก็ทำให้ฉันเห็นทีว่านายมีกลเม็ดมากแค่ไหน เอธาน”
คนที่อยู่ปลายสายยังคงเงียบ หลังจากนั้นเขาก็วางสายไป
มาร์คหรี่ตาลงเล็กน้อย ในขณะนี้เขาดูค่อนข้างดุร้าย ที่จริงเขาได้ค้นพบความจริงนี้เมื่อนานมาแล้ว อีธานเป็นน้องชายคนเล็กของเขา พวกเขามีแม่คนละคนกัน อีธานเป็นลูกนอกสมรส
ในอดีต ชื่อของอีธานคือ มาร์ติน เทรมอนต์ หลังจากอุบัติเหตุทางอากาศคราวนั้นทั้งอีธานและแม่ของเขาก็หายตัวไป มาร์คไม่ได้ตามหาพวกเขา เป็นเพราะมาร์คได้สนทนากับพ่อของเขาเป็นเวลานานในคืนก่อนเกิดเหตุ คืนนั้นเขาได้รู้ว่าเขามีน้องชายคนละแม่คนนึง พ่อของมาร์คขอให้มาร์คปล่อยพวกเขาไปเพราะพวกเขาน่าสงสาร วันนั้นมาร์คไม่ได้ตกลงหรือปฏิเสธคำขอของพ่อ สุดท้ายมาร์คก็ได้ปล่อยพวกเขาไป แต่มาวันนี้กลับเป็นอีธานที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องมันผ่านไปแต่โดยดี
มาร์คเริ่มรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติตั้งแต่เมื่อแอเรียนถูกทำร้ายโดยคนบ้าด้วยมีดในขณะที่เธอยังอยู่มหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตามมาร์คไม่ได้สืบต่อในเหตุการณ์วันนั้น เขารู้ว่าเขาจะไม่สามารถให้อภัยผู้ร้ายได้หากเขาหาคนร้านเจอ การสนทนาที่ยาวนานกับพ่อของเขาในคืนนั้นยังเป็นคำพูดสุดท้ายที่พ่อของเขาทิ้งไว้ก่อนที่พ่อเขาจะจากไป
ตอนนี้ทุกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งหมด อีธานเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังรูปถ่ายของแอเรียนและวิลบนเตียง ฉากที่พวกเขาถูกจับได้คาหนังคาเขาก็เป็นฝีมือของอีธานเช่นกัน เมื่อเร็ว ๆ นี้อีธานยังกดดันมาร์คเพื่อทำให้มาร์ครู้สึกว่าอีธานเป็นเทรมอนต์ที่แท้จริง เขาสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อการแก้แค้น
ก่อนหน้านั้นมาร์คได้ทำการยืนยันครั้งสุดท้ายไปแล้ว เขาขอให้แจ็คสันจงใจเข้าหาอีธานระหว่างงานเลี้ยง แจ็คสันได้นำเส้นผมของเอธานมาให้และมาร์คก็ใช้มันเพื่อตรวจดีเอ็นเอ หลังจากนั้นทุกอย่างก็กระจ่างทันที พวกเขาไม่สามารถสืบเหตุการณ์บนเตียงที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนได้ เพราะในเวลานั้นเอธานยังเป็นแฟนของทิฟฟานี่อยู่และโดยธรรมชาติพวกเขาจึงไม่ได้สงสัยอะไรในตัวเอธาน อย่างไรก็ตามตอนนี้ทุกอย่างสมเหตุสมผลแล้ว
…
ณ บริษัท ไบรท์ อินคอร์ปอเรท ของครอบครัวเวสต์
แจ็คสันมองดูข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม