ตอนที่ 301-1 บทสุดท้ายของจูเยี่ยน

ชายาเคียงหทัย

​ใน​สนามรบ​ ​เห็น​จู​หลิง​ทำลาย​แนว​ขวางกั้น​จน​พินาศ​ทั้งหมด​ ​ทาง​ด้าน​ทหาร​ของ​ตระกูล​ม่อ​ก็​เริ่ม​รู้สึก​นั่ง​ไม่​ติด​แล้ว​ ​แม้ว่า​จาง​ฉี่​หลาน​จะ​รู้ดี​ว่า​ตัวเอง​ไม่ใช่​คู่ต่อสู้​ของ​จู​หลิง​เลย​ ​แต่​ก็​ไม่​ยินดี​ที่จะ​เห็น​ฝ่ายตรงข้าม​ได้ใจ​ต่อหน้าต่อตา​ตนเอง​เช่นนี้

​“​เจ้า​เด็ก​นี่​เป็น​ใคร​มาจาก​ไหน​กัน​”​ ​จาง​ฉี่​หลาน​ย่น​คิ้ว​ถาม

​ฉิน​เฟิง​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​พูด​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​น่าจะเป็น​ลูกหลาน​ของ​จู​เยี​่​ยน​อะไร​นั่น​ล่ะ​ ​ได้ยิน​ว่า​จู​เยี​่​ยน​มี​หลานชาย​คน​หนึ่ง​ ​แต่ว่า​ร่างกาย​ของ​เขา​อ่อนแอ​ ​เจ็บไข้​อิด​ๆ​ ​ออด​ๆ​ ​พอ​อายุ​ราวๆ​ ​สิบ​ขวบ​ก็​ไม่เคย​มี​ใคร​ได้​พบ​เขา​อีก​เลย​ ​คน​จำนวน​ไม่น้อย​คาดเดา​ว่าน​่า​จะ​ตาย​ตั้งแต่​เด็ก​ ​ใน​ตอนนี้​ดูๆ​ ​แล้ว​เกรง​ว่าน​่า​จะ​เป็น​ผู้​นี้​แล​”​ ​จาง​ฉี่​หลาน​พยักหน้า​พูด​ ​“​มิน่าล่ะ​ ​หลานชาย​ของ​แม่ทัพ​ใหญ่​จิ้ง​เทียน​เชียว​นะ​ ​ต้อง​ได้​เป็น​บุคล​สำคัญ​จริงๆ​ ​ด้วย​ ​ผู้บัญชาการ​ฉิน​ ​ต้อง​ขอ​รบกวน​เจ้า​แล้ว​ล่ะ​”​ ​หัวหน้า​ทัพ​ฉี​หลิน​บอกว่า​ ​จะ​ตามมา​ช่วย​คุ้มกัน​เมือง​ให้​ได้​ ​ก็​มา​เพื่อ​ทำหน้าที่​นี้​ไม่ใช่​หรือ

​ฉิน​เฟิง​ยี​ฟัน​เผย​ยิ้ม​ที่​หา​ได้​ยาก​ ​ทันทีที่​ดึง​บังเหียน​ม้า​ศึก​ที่​ฝึก​มา​อย่าง​ชำนาญ​ ​เสียง​ม้า​ก็​ร้อง​ขึ้น​ ​และ​มุ่งหน้า​ไปหา​ชายหนุ่ม​เสื้อ​ขาวนวล​จันทร์ที​่​อยู่​กลาง​สนามรบ​ ​ภายใน​สนามรบ​อัน​ดุเดือด​ ​จู​หลิง​ก็​สัมผัส​ได้​ว่า​มีบุ​คคล​หนึ่ง​บุก​เข้ามา​หา​ตัวเอง​ ​จึง​สะบัด​ออกจาก​ศัตรู​ข้าง​กาย​แล้ว​หันกลับ​มารับ​ศึก​ ​และ​เผชิญหน้า​กับ​ฉิน​เฟิง​ที่อยู่​ตรงข้าม​พอดี​ ​ฉิน​เฟิง​เลิ​่​กคิ​้ว​เล็กน้อย​ ​ดาบ​ยาว​ที่​ถือ​อยู่​ใน​มือ​กรีดกราย​ออก​ ​แล้ว​เหวี่ยง​เข้า​ตรงหน้า​จู​หลิง​ ​จู​หลิง​เอี้ยว​ตัว​หลบ​อยู่​บน​หลัง​ม้า​ ​เวลา​เดียวกัน​ดาบ​ยาว​บน​มือ​ก็​ยกขึ้น​จู่โจม​กลับ​ ​ทั้งสอง​คน​ก็​สะบัด​เหวี่ยง​กัน​ไปมา​บน​หลัง​ม้า

​เพียงแต่ว่า​อาวุธ​ที่​ทั้งสอง​คนใช้​คือ​ดาบ​ ​ดาบ​ยิ่ง​ยาว​ก็​ยิ่ง​มี​ข้อจำกัด​ ​การขยับ​อยู่​บน​ม้า​จึง​มิได้​สะดวก​นัก​ ​พอ​ฟาดฟัน​กลับไปกลับมา​ไม่​กี่​สิบ​ครั้ง​ ​ทั้งสอง​คน​ก็​กระโดด​ลง​จาก​หลัง​ม้ามา​อยู่​บน​พื้นสนาม​พร้อมกัน​อย่าง​ไม่ได้​นัดหมาย​ ​ดาบ​ยาว​บน​มือ​ของ​จู​หลิง​สั่น​ไหว​ ​แล้ว​เล็ง​ตรง​ไป​ยัง​หน้า​ฉิน​เฟิง​ ​“​เจ้า​เป็น​ใคร​กัน​ ​จง​บอก​นาม​มา​”

​ฉิน​เฟิง​ยก​ยิ้ม​ ​“​ข้า​นาม​ว่า​ฉิน​เฟิง​เป็น​ทหาร​ใน​พระ​ชายา​แห่ง​จวน​ติ้ง​อ๋อง​ ​ส่วนตัว​ท่าน​คือ​ผู้ใด​”

​จู​หลิง​ย่น​คิ้ว​เล็กน้อย​ ​ถ้อยคำ​ดังกล่าว​ของ​ฝ่ายตรงข้าม​ไม่​ต่าง​อะไร​กับ​ไม่ได้​พูด​เลย​ ​แต่​ก็​ตอบกลับ​ไป​อย่าง​เย็นชา​ ​“​ข้า​คือ​จู​หลิง​ ​ผู้บัญชาการ​เชี่ยนกั​๋ว​แห่ง​แคว้น​ซี​หลิง​”

​ฉิน​เฟิง​ยิ้ม​พลาง​พูด​ ​“​ที่แท้​ก็​เป็น​ลูกหลาน​ของ​ท่าน​แม่ทัพ​อาวุโส​จู​หรือ​ ​ช่าง​เป็นเกียรติ​จริงๆ​!​”​ ​จู​หลิง​สบถ​เบา​ๆ​ ​ทั้งสอง​ไม่​พูดจา​หาความ​กัน​อีก​ ​แล้ว​เริ่ม​แลก​ดาบ​ฟาดฟัน​กัน​อีกครั้ง

​จาง​ฉี่​หลาน​ที่อยู่​ด้านหลัง​เห็น​จู​หลิง​ถูก​ฉิน​เฟิง​รบเร้า​ ​อารมณ์​ก็ดี​ขึ้น​อย่างมาก​ทันที​ ​แล้ว​พยักหน้า​ไม่​หยุด​ ​“​พระ​ชายา​เก็บ​ฉิน​เฟิง​ไว้​เป็นความ​คิด​ที่​ไม่เลว​จริงๆ​ ​ด้วย​ ​พระ​ชายา​เป็น​ผู้​ที่​มีแผน​การณ์​ล้ำลึก​กว้างไกล​โดยแท้จริง​ ​แม่ทัพ​อย่าง​ข้า​เทียบ​ไม่ได้​เลย​”​ ​ถ้าหาก​ไม่ใช่​ว่า​มี​ฉิน​เฟิ​งอยู​่​ ​จะ​ต้อง​รับมือ​กับ​จู​หลิง​คน​นี้​อย่างลำบาก​แน่นอน​ ​ดังนั้น​ ​การ​ที่​มี​เหล่า​ฝีมือดี​แห่ง​ภพ​เข้ามา​ยุ่มย่าม​เพิ่ม​ใน​สนามรบ​จึง​เป็น​อะไร​ที่​น่ารำคาญ​ใจ​ที่สุด​แล้ว​ ​พลัง​สังหาร​ของ​ฝีมือดี​พวก​นี้​แข็ง​กร​่​งก​ว่า​ทหาร​ธรรมดา​หลายเท่า​หรือ​ถึงขนาด​เป็น​สิบ​เท่า​ ​ถ้าหากว่า​ส่ง​แม่ทัพ​ออก​ไป​สู้​กับ​พวกเขา​ ​หรือ​ถ้าหาก​เพราะว่า​พวก​ฝีมือดี​แห่ง​ภพ​เหล่านี้​ทำให้​ต้อง​สูญเสีย​แม่ทัพ​ที่สามา​รถ​นำ​ทัพ​ใน​สงคราม​ได้​ก็​คงจะ​ขาดทุน​ย่อยยับ​ ​จาง​ฉี่​หลาน​จึง​ตัดสินใจ​ว่า​ต่อไป​ทุกๆ​ ​ศึก​ต้อง​ยืม​หน่วย​ทัพ​ฉี​หลิน​ของ​พระ​ชายา​มาช​่ว​ยกด​ดัน​แนวรบ​สักหน่อย

​ทาง​ด้าน​จาง​ฉี่​หลาน​ก็ดี​ใจ​แล้ว​ ​แต่​ด้าน​จู​เยี​่​ยน​ที่อยู่​บน​กำแพง​กลับดี​ใจ​ไม่​ออก​ ​ทันทีที่​จู​หลิง​ถูก​ปิดล้อม​ ​กอง​แนวรบ​ซี​หลิง​ด้านหลัง​ก็​ชุลมุน​วุ่นวาย​ทันที​ ​ทหาร​ตระกูล​ม่อ​สบโอกาส​เพียง​ไม่​กี่​นาที​ก็​สร้าง​ความเสียหาย​ต่อ​ทหาร​ของ​ซี​หลิง​ไป​ได้​เกือบ​ครึ่ง​ ​ฉิน​เฟิง​ต่อสู้​กับ​จู​หลิง​อย่าง​บันเทิงใจ​ ​แม้ว่า​จวน​ติ้ง​อ๋อง​จะ​มี​มือดี​มากมาย​ ​แต่​ทุกคน​ล้วน​เป็น​คนรู้จัก​มักคุ้น​ ​ท้า​ดวล​กัน​ก็​มิได้​สนุก​อะไร​ ​และ​ฉิน​เฟิ​งก​็​ไม่มี​ความกล้า​ที่จะ​ก้าว​ข้าม​ไป​ท้าทาย​ฝีมือดี​อย่าง​ติ้ง​อ๋อง​ใน​ช่วงเวลา​นี้​ ​ดังนั้น​จึง​ยาก​ที่จะ​พบ​ผู้​มีฝีมือ​ขั้นสูง​ที่​ไม่​คุ้นเคย​อย่าง​จู​หลิง​เช่นนี้​ ​ย่อม​ดีใจ​ที่​ได้​ปิดล้อม​เขา​อยู่​แล้ว​ ​จู​หลิง​ที่​เป็น​คู่ปรับ​ของ​เขา​ก็​โอดครวญ​อยู่​ใน​ใจ​อย่างไม่ขาดสาย​ ​เขา​คิดไม่ถึง​ว่าการ​ที่​ตัวเอง​ยื่นมือ​เข้ามา​ ​กลับ​ถูก​ทหาร​อายุ​น้อย​ไม่ทราบ​ชื่อ​คน​หนึ่ง​ของ​ทหาร​ตระกูล​ม่อ​สกัดกั้น​ได้​นาน​ถึง​เพียงนี้​ ​แต่เดิม​อยาก​จะ​รีบ​เผด็จศึก​ฉิน​เฟิ​งอย​่าง​เร็ว​ที่สุด​ ​เพื่อ​แสดงอำนาจ​แสง​ยานุ​ภาพ​ ​แต่​ตอนนี้​กลับ​ไม่​สามารถ​ทำให้​ศึก​นี้​จบ​ลง​ได้​ ​เขา​รู้สึก​ถึง​สถานการณ์​คับขัน​เสีย​แล้ว​ ​ฉิน​เฟิง​เอง​ก็​ไม่ยอม​หยุดยั้ง​ ​เขา​จึง​มิ​อาจ​หยุด​ศึก​ได้​เพียง​ฝ่าย​เดียว

​การแลก​ดาบ​ครั้งนี้​ ​เขา​พบ​ว่า​ฝีมือ​ของ​ฉิน​เฟิง​ไม่ได้​แย่​ไป​กว่า​ตัวเอง​เลย​ ​ถ้าหากว่า​ยัง​สู้​เช่นนี้​ต่อไป​เกรง​ว่า​จะ​ต้อง​พ่ายแพ้​และ​บาดเจ็บ​หนัก​ด้วยกัน​ทั้งสองฝ่าย​ ​หลังจากนั้น​…​ฉิน​เฟิง​สามารถ​บาดเจ็บ​ได้​ ​ทว่า​ ​จู​หลิง​ไม่​อาจ​บาดเจ็บ​ได้​ ​เขา​เป็น​ผู้บัญชาการ​ของกอง​ทัพ​รักษา​ความสงบ​ ​และ​ท่าน​ปู่​จู​เยี​่​ยน​ก็​มีอายุ​มาก​จน​ไม่​สามารถ​เป็น​ผู้บัญชาการ​นำ​กองทัพ​ใหญ่​ให้​บุก​ลงสนาม​รบ​ที่​ดุเดือด​ได้​แล้ว​ ​หาก​เป็น​เช่นนี้​ต่อไป​ ​จู​หลิง​ลงมือ​ในขณะ​ว้าวุ่น​ใจ​ ​ทำให้​ท่วงท่า​ขาด​ความหนักแน่น​ฉิน​เฟิง​จึง​ได้โอกาส​ฟาด​เข้ามา​เต็มแรง​จน​เกือบจะ​ได้รับบาดเจ็บ​หนัก

​บน​กำแพงเมือง​ ​จู​เยี​่​ยน​เห็น​จู​หลิง​ติดพัน​อยู่​กับ​การต่อสู้​กับ​ฉิน​เฟิง​ ​จึง​ขมวดคิ้ว​ ​และ​ส่งสัญญาณ​ให้​ทหาร​ข้าง​กาย​ตี​ฆ้อง​ถอยทัพ

​ทันทีที่​เสียง​สัญญาณ​ดัง​ขึ้น​ ​ทหาร​ซี​หลิง​ก็​ถอยทัพ​กลับ​เข้าไป​ใน​ประตูเมือง​อย่างรวดเร็ว​ ​จาง​ฉี่​หลาน​ก็​ไม่​ให้​คน​ไล่ตาม​ ​ประตูเมือง​เมือง​เล็ก​แห่ง​นี้​ง่าย​ที่จะ​ตี​แตก​นัก​ ​แต่ว่า​ภายใน​เมือง​ที่​มี​กองทัพ​ซี​หลิง​ขนาดใหญ่​จำนวน​เกือบ​สอง​แสนนา​ยนั​้น​ไม่ได้​รับมือ​ง่ายๆ​ ​ถ้าหาก​เข้า​เมือง​ไป​ปะทะ​กับ​ทัพ​ใหญ่​ของ​ซี​หลิง​จน​ทำให้​มี​ผู้คน​บาดเจ็บ​และ​ตาย​จำนวนมาก​เกินไป​ก็​ไม่ใช่​เป็น​สิ่ง​ที่​ทหาร​ตระกูล​ม่อ​จะ​ยอม​แลก

​ฉิน​เฟิ​งก​็​ไม่ได้​อาลัย​สงคราม​เช่นกัน​ ​ถอยห่าง​ออกมา​ระยะ​หนึ่ง​เพื่อ​ปล่อย​ให้​จู​หลิง​กลับ​เมือง​ไป​อย่างใจ​กว้าง​ ​แล้ว​ขี่ม้า​กลับมา​ยัง​กองทัพ​ตระกูล​ม่อ

​“​เป็น​อย่างไรบ้าง​”​ ​จาง​ฉี่​หลาน​ถาม

​ใบหน้า​ของ​ฉิน​เฟิง​เต็มไปด้วย​ความอิ่มเอิบ​ ​พยักหน้า​ชื่นชม​ ​“​ฝีมือดี​ ​ท่าน​แม่ทัพ​จาง​อย่า​ได้​วู่วาม​เข้าไป​ปะทะ​กับ​เขา​จะ​ดีที​่​สุด​”​ ​จาง​ฉี่​หลาน​เบะ​ปาก​ไม่พอใจ​และ​บ่น​ ​“​ข้า​รู้​น่า​ ​ข้า​ไม่ได้​เบื่อหน่าย​กับ​การ​มีชีวิต​สักหน่อย​ ​เจ้า​เด็กน้อย​ ​ตอนนี้​บอก​ได้​แล้ว​ใช่ไหม​ว่า​พระ​ชายา​ไป​ไหน​แล้ว​”​ ​อย่า​คิด​ว่า​คนที​่​มีนิ​สัย​ไม่สน​ใจ​ใยดี​อะไร​ต่อมิ​อะไร​นัก​อย่าง​จาง​ฉี่​หลาน​จะ​ไร้​หัวใจ​ ​เมื่อ​คิดดู​ดี​ๆ​ ​แล้ว​ ​พระ​ชายา​ติ้ง​อ๋อง​ที่​บอกว่า​จะ​มาช​่วย​หนุน​พวกเขา​ก็​ไม่เคย​ปรากฏตัว​มาก​่อน​เลย​ ​แล้ว​นี่​จะ​ทำให้​จาง​ฉี่​หลาน​ไม่รู้​สึก​ร้อนใจ​ได้​อย่างไร​ ​อีกทั้ง​ดู​จาก​สภาพการณ์​แล้ว​ ​เกรง​ว่า​แม้แต่​ท่าน​อ๋อง​เอง​ก็​ยัง​ไม่รู้​ว่า​พระ​ชายา​หายตัว​ไป​ไหน​แล้ว​ ​ถ้าหากว่า​ให้ท่า​นอ​๋​อง​ทราบ​เรื่อง​ขึ้น​มา​ ​จะ​ไม่​มาถ​ลก​หนัง​ของ​เขา​เอา​หรือ

​“​ท่าน​แม่ทัพ​จาง​ ​ใจเย็น​ๆ​ ​ไม่ต้อง​รีบร้อน​ขอรับ​”​ ​ฉิน​เฟิง​พูด​ปลอบ​ ​“​ข้า​บอก​แล้ว​ไม่ใช่​หรือว่า​ข้า​ได้​ส่ง​คน​ไปรับ​พระ​ชายา​แล้ว​”

​จาง​ฉี่​หลาน​กรอก​ตาม​อง​บน​อย่าง​เอือมระอา​ ​เจ้า​ไม่​พูด​ยัง​จะ​ดี​เสีย​กว่า​ ​ถึงขั้น​ที่​จำเป็นต้อง​ให้​คน​ไปรับ​แล้ว​ ​ก็​เห็นได้ชัด​ว่า​สถานที่​ที่​พระ​ชายา​ไป​ไม่ได้​ปลอดภัย​ขนาด​นั้น​ ​จาง​ฉี่​หลาน​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ๆ​ ​เพื่อ​ยับยั้ง​ความ​ฉุนเฉียว​ที่​มีต​่อ​เจ้า​คน​นี้​ ​“​แล้ว​พวก​ข้า​ทำ​อะไร​ได้​อีก​เล่า​”​ ​ฉิน​เฟิ​งคิด​ครู่หนึ่ง​แล้ว​พูด​ ​“​รอสัญ​ญาณ​จาก​พระ​ชายา​ ​จากนั้น​ก็​ล้อม​ถล่ม​ทัพ​ศัตรู​พร้อมกับ​คุณชาย​เฟิ​่ง​ซาน​”

​“​เฟิ​่ง​ซาน​ไม่ได้​อยู่​ที่​ค่าย​ใหญ่​หรอก​หรือ​?​!​ ​เขา​จะ​ทะลุ​ออกมา​จาก​ไหน​ได้​อีก​”​ ​จาง​ฉี่​หลาน​พูด​ด้วย​ความ​เกรี้ยวกราด

​สีหน้า​ของ​ฉิน​เฟิง​สบาย​ๆ​ ​“​ลิขิต​แห่ง​ฟ้า​มิ​อาจ​เปิดเผย​ ​สิ่ง​นี้​…​ท่าน​แม่ทัพ​ ​ท่าน​เข้าใจ​ใช่​หรือไม่​ขอรับ​”

​เข้าใจ​กับ​ผี​น่ะ​สิ​!

​ทหาร​ทั้งสอง​ฝั่ง​ถอยทัพ​ไม่​ถึง​หนึ่ง​ก้านธูป​ ​ภูเขา​ทาง​ด้าน​ตะวันตกเฉียงใต้​ก็​เกิด​ควัน​ดำ​ทึบ​โขมง​ขึ้น​มา​ ​อาศัย​ที่​สภาพอากาศ​วันนี้​ไม่เลว​ ​ท้องฟ้า​แจ่มใส​ไร้​เมฆ​ ​ทำให้​หมอก​ที่​ปกคลุม​ภูเขา​ใน​ทุกวัน​จางหาย​ไป​ไม่น้อย​ ​แม้ว่า​พวกเขา​จะ​ห่างไกล​ออกมา​หลาย​สิบ​ลี้​ก็​สามารถ​มองเห็น​ได้​อย่างชัดเจน​ ​เมื่อ​เห็น​เหตุการณ์​ดังนี้​ ​จู​หลิง​กับ​จู​เยี​่​ยน​กลับ​ตกใจ​จน​หน้า​ถอดสี​ ​“​ท่าน​ปู่​!​ ​ที่​ภูเขา​…​”​ ​ภายใน​ภูเขา​ไม่เพียงแต่​ซ่อน​ทหาร​มือดี​เอาไว้​หลาย​แสน​คน​ ​ในเวลาเดียวกัน​ก็​มี​เสบียงอาหาร​แห้ง​พอที่​จะ​ให้​กองทัพ​ใหญ่​สอง​แสนนาย​ได้​มีกินมีใช้​ตลอด​หนึ่ง​ปี​ทีเดียว​ ​จู​เยี​่​ยน​ย่อม​รู้เรื่อง​นี้​เช่นกัน​ ​ใบหน้า​ชรา​เคร่งขรึม​ขึ้น​ ​“​เจ้า​รีบ​พาท​หาร​กลับ​ไป​!​”

​“​แต่ว่า​ท่าน​ปู่​ ​ทาง​นี้​…​”​ ​จู​หลิง​พูด​อย่าง​กระสับกระส่าย

​จู​เยี​่​ยน​พูดแทรก​เขา​ ​“​ไม่ต้อง​พูดมาก​ ​ถ้า​ฐานทัพ​ของ​เรา​ถูก​ทหาร​ตระกูล​ม่อยึด​ได้​แล้ว​ ​พวกเรา​หลาย​แสน​คนที​่​ขัง​ตัวเอง​อยู่​ใน​เมือง​จะ​มี​เสบียง​ค้ำจุน​ได้​เพียง​ไม่​กี่​วัน​”​ ​เมือง​เล็ก​นี้​มิได้​เป็น​เมือง​ขนาดใหญ่​เช่น​เมือง​เปี้ยน​ ​ที่​ต่อให้​จะ​ถูก​ทหาร​ตระกูล​ม่อ​ล้อม​เอาไว้​เป็นเวลา​สาม​ถึง​ห้า​เดือน​ก็​ไม่มีปัญหา​ ​เกรง​ว่า​กองทัพ​ใหญ่​แสน​กว่านาย​เช่นนี้​จะ​ทำให้​เสบียง​ที่เก็บ​สะสม​ไว้​ใน​เมือง​เล็ก​ๆ​ ​นี้​หมดเกลี้ยง​ภายใน​เวลา​ไม่​ถึง​สาม​หรือ​ห้าวัน​ ​เมื่อถึง​ตอนนั้น​คงได้​แต่​หิว​ท้อง​กิ่ว​ ​รอ​ให้​ทหาร​ตระกูล​ม่อมา​เก็บกวาด

​“​ทหาร​ตระกูล​ม่อ​ไม่ได้​มี​คน​มากมาย​ขนาด​นั้น​ ​ม้า​และ​คน​ด้าน​นั้น​มี​จำนวน​ไม่​เกิน​สาม​หมื่น​คน​ ​เจ้า​พาท​หาร​กลับ​ไป​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​จะ​ต้อง​รักษา​ด้าน​นั้น​ไว้​ให้​มั่นคง​!​”​ ​จู​เยี​่​ยน​สั่ง