เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 379 สายฟ้าฟาดกระทันหัน

แอเรียนหยิบกระเป๋าตนเองและลุกขึ้นจากโซฟา “ฉัน… ต้องไปหาทิฟฟ์ก่อน! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าอีธานขอเธอแต่งงานบ่ายนี้และเธอตอบตกลงโดยไม่ทันได้คิดทบทวนให้ดี? นั่นจะเป็นเรื่องที่วุ่นวายที่สุด!”

จู่ ๆ มาร์คก็รู้สึกอิจฉาทิฟฟานี่ที่ได้รับความสนใจอย่างเต็มที่จากแอเรียนเล็กน้อย น่าเสียดายที่เขาแค่เคยได้ยินว่าแอเรียนหลั่งไหลให้เขาเมื่อเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตอนนั้น แต่เขาไม่เคยได้เห็นน้ำตาเหล่านั้น

แน่นอนว่ามาร์คไม่ได้แสดงให้แอเรียนเห็นว่าเขากำลังอิจฉาหรือไม่พอใจอยู่ โดยธรรมชาติของเขาแล้วเขาไม่ใช่คนที่จะเปิดเพยความรู้สึกตัวเองได้ง่าย ๆ ขนาดนั้น “เธอจะรีบไปไหน? เธอจะไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าอีธานไม่ชอบฉันอย่างงั้นหรอ? เธอตกลงว่าจะเจอกันตอนเย็นแล้วไม่ใช่หรอ? การแต่งงานสายฟ้าแลบมันไม่เกิดขึ้นภายในวันเดียวหรอกนะ ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเถอะ”

“ก็ได้” น่าแปลกที่แอเรียนไม่ได้รู้สึกประหม่าอีกต่อไปเมื่อเธอได้ฟังเสียงที่ผ่อนคลายของมาร์คขณะที่เขาแนะนำว่าพวกเขาควรไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน

คนอย่างมาร์คคงไม่รับประทานอาหารที่ร้านทั่วไป ๆ อย่างแน่นอน ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ เป็นหนึ่งในสถานที่ที่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่มีวันเบื่ออาหารที่นี่ไม่ว่าเขาจะมาทานกี่ครั้งแล้วก็ตาม

ดังนั้น ทั้งคู่จึงไปที่คาเฟ่สุดโปรดของมาร์คในช่วงพักกลางวัน พวกเขาเลือกที่นั่งริมหน้าต่างที่พวกเขาได้จองไว้ล่วงหน้าเพื่อให้สามารถชมวิวที่น่าตื่นตาตื่นใจด้านนอกได้ ร้านอาหารแห่งนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ค่อนข้างมีค่าในอ่าว ไวท์ วอเตอร์ เบย์ แอเรียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสลดใจเพราะมันทำให้เธอนึกถึงที่ดินของครอบครัวเลน เธอมองไปที่แม่น้ำด้านนอกขณะที่เธอพึมพำกับตัวเอง “ฉันคิดว่าทิฟฟ์คงไม่โง่ขนาดนั้น”

“พูดยากนะ ไอคิวของผู้หญิงจะลดลงเหลือศูนย์เมื่อพวกเขามีความรัก” มาร์คทำลายความคิดปรารถนาของ แอเรียนอย่างไร้ความปรานี

“นั่นไม่ใช่ความจริงเสมอไป ทิฟฟ์และอีธานเคยรักกันแล้ว หลังจากที่พวกเขาเลิกกัน ทิฟฟ์ก็ไม่ได้แสดงท่าทีดูถูกเขาเลย เธอจะไม่หลงกลเขาเว้นแต่ว่าอีธานเป็นคนปากหวาน เรายังมีหลักฐานอยู่ในมือ เราจะไม่ปล่อยให้เขาหลอกเธอ” แอเรียนทักท้วง มาร์คหมายความว่าอย่างไรที่ผู้หญิงที่มีความรักจนตาบอดจะสูญเสียไอคิวทั้งหมด? ราวกับว่าผู้ชายสามารถรักษาความใจเย็นของตนเองไว้ได้เสมออย่างนั้นแหละ

เขาหัวเราะเบา ๆ แต่ไม่ได้สนทนาต่อ ทิ้งให้แอเรียนสับสนกับความหมายที่อยู่เบื้องหลังรอยยิ้มของเขา

หลังจากที่พวกเขาสั่งอาหารเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็ต่างเงียบ พวกเขาเพียงแค่เพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ที่สวยงามนอกหน้าต่างด้วยกัน ผู้คนที่มารับประทานอาหารที่นี่ส่วนใหญ่เป็นบุคคลที่มีมารยาทดีซึ่งพวกเขาจะรักษาระดับการพูดของตนไว้เสมอ ดังนั้นคาเฟ่นี่จึงเป็นสถานที่ที่ค่อนข้างเงียบและเหมาะแก่การพักผ่อน

หลังจากนั้นไม่นานอาหารก็ถูกเสิร์ฟตามลำดับ

ในระหว่างที่รับประทานอาหารอยู่ จู่ ๆ มาร์คก็พูดขึ้นว่า “เมื่องานยุ่งน้อยลง ฉันจะพาเธอไปเที่ยว”

แอเรียนมองไปที่เขาแต่ยังคงเงียบ เธอไม่ต้องการทำลายความสงบสุขที่ได้มาอย่างยากลำบากระหว่างพวกเขาและเธอไม่ต้องการเข้าใกล้เขามากเกินไปด้วย สุดท้ายแล้วเธอก็นึกไม่ออกว่าการไปเที่ยวกับเขานั้นจะเป็นอย่างไร ทริปนั้นจะยอดเยี่ยมได้แค่ไหนกันเชียว?

หลังจากทานอาหารกลางวันเสร็จ มาร์คก็กลับไปส่งเธอที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ และบอกเธอว่าอย่าออกจากบ้านเว้นแต่มีเรื่องจำเป็น แอรียนไม่รู้ว่ามาร์คกังวลเรื่องที่อีธานอาจจะทำอะไรเธอหรือว่าเขาแค่กังวลเกี่ยวกับร่างกายของเธอกันแน่ ไม่ว่าจะอย่างใดก็ตามเธอก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

เธอใช้เวลาทั้งบ่ายรออย่างใจจดใจจ่อ เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ จนในที่สุดทิฟฟานี่ก็เลิกงาน แอเรียนโทรหาเธอทันที “ทิฟฟ์ เลิกงานแล้วหรือยัง? ฉันรอเธออยู่ที่บ้านนะ เธอจะมากี่โมง?”

แอเรียนได้ยินเสียงที่ปลายสาย “ขอโทษนะแอริ ฉันไปไม่ได้แล้ว มีบางอย่างเร่งด่วนเกิดขึ้น ไว้ค่อยเจอกันวันหลังนะ เดี๋ยวถ้าฉันว่างแล้วฉันจะติดต่อกลับไปอีกที”

สัญญาณการเตือนภัยเริ่มดังขึ้นในหัวของแอเรียน “เกิดอะไรขึ้น? ให้ฉันไปหาไหม?”

ทิฟฟานี่ชะงักไปครู่หนึ่ง “ไม่จำเป็น อยู่บ้านเถอะ อีธานเพิ่งประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เล็กน้อยและอยู่ที่โรงพยาบาล เพราะว่าเขาไม่มีญาติเลย เขาจึงโทรหาฉัน ฉันปล่อยเขาไว้คนเดียวแบบนี้ไม่ได้ ฉันรู้ว่า… ฉันไม่ควรยุ่งเกี่ยวกับเขาหลังจากที่เราเลิกกันมานานแล้ว แต่จู่ ๆ เมื่อเช้านี้เขาก็มาหาฉันและยังไปส่งฉันที่ทำงานด้วยซ้ำ เขาอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟัง หลังจากที่ฉันลองคิดดูแล้วฉันรู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำไปนั้นก็สามารถให้อภัยได้อยู่นะ เธอคิดว่าฉันควรกลับไปคบเขาไหมแอริ?”

คำพูดของทิฟฟานี่ทำให้แอเรียนรู้สึกเหมือนโดนสายฟ้าฟาดกระทันหัน เธอไม่รู้เลยว่าอีธานต้องเป็นคนโกหกเก่งแค่ไหนถึงสามารถหลอกทิฟฟานี่ได้แบบนี้ อุบัติเหตุทางรถยนต์ของเขาเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือเปล่า? หรือเพื่อป้องกันไม่ให้ทิฟฟานี่มาหาเธอ? แอเรียนสำรวมตนเอง “ทิฟฟ์ ฉันรู้ว่าเธอใจดีมาก แต่ได้โปรดอย่าใช้ความใจดีของเธอให้ผิดคน ฉันต้องเจอเธอวันนี้ เธอไปโรงพยาบาลก่อนแล้วหลังจากนั้นค่อยมาที่นี่ ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ”

แอเรียนรู้จักบุคลิกของทิฟฟานี่ดี เธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีและเรียบง่าย ถ้าอีธานประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์โดยบังเอิญจริง ๆ ไม่มีทางที่ทิฟฟานี่จะเพิกเฉยต่อเขา และแอรียนก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามเธอไม่ให้ไปเช่นกัน ดังนั้นเธอทำได้เพียงรอให้ทิฟฟานี่ไปตรวจดูอาการของอีธานที่โรงพยาบาลก่อน

ทิฟฟานี่รับฟังคำพูดของแอเรียนและวางสายไป

แอเรียนเหลือบมองนาฬิกาก่อนที่เธอจะส่งข้อความหามาร์ค ‘ทิฟฟ์บอกว่าอีธานประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถมาหาฉันได้ ฉันขอให้เธอมาหาหลังจากที่เธอไปโรงพยาบาลเสร็จ แต่ฉันไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นที่นั่น ตอนนี้ฉันรู้สึกกังวลเล็กน้อย เมื่อไหร่คุณจะกลับมา?’

เมื่อมาร์คได้รับข้อความเขากำลังเดินทางกลับบ้านอยู่แล้ว ข้อความนี้ยืนยันอีกครั้งว่าแอเรียนจะตามหาเขาต่อเมื่อเธอเห็นแก่คนอื่นเท่านั้น มิฉะนั้นเธอจะไม่มีวันติดต่อเขา มาร์ครู้สึกหม่นหมองเล็กน้อยแต่ยังคงตอบไปว่า “ฉันจะถึงบ้านในอีกไม่ช้า”