ตอนที่ 333

Black Tech Internet Cafe System

“ท่าน .. กำลังทำอะไร!? ไหนบอกว่าจะพาเราไปปล้นคนรวยเพื่อนำเงินไปมอบให้คนจนไม่ใช่หรอ?” ซงฉิงเฟิงและคนอื่นๆ รอมาสักพักแล้วแต่กลับถูกส่งไปเล่นโหมดออฟไลน์

 

“พวกเจ้าเล่นกันก่อนเดี๋ยวข้าขอเวลาเตรียมพร้อมสักครู่” เห็นได้ชัดว่าฟางฉีกำลังยุ่งอยู่กับภารกิจของเขา เขากำลังยกระดับให้สูงขึ้น เนื่องจากเขาไม่สามารถจัดงานได้จนกว่าเขาจะอยู่ในระดับที่สิบสอง

 

แต่ถึงอย่างนั้นการเล่นโหมดออฟไลน์ก็ไม่ได้เลวร้ายมันก็สนุกเช่นกัน หลังจากเจอเหตุการณ์เมื่อเก้าปีก่อนไมเคิลเพื่อนร่วมทีมของเขาในตอนนี้ไม่ได้มีชีวิตที่ดีเท่าไรนัก

 

ในตอนต้นเกมเขาตะโกนใส่หน้าจิตแพทย์ที่รักษาเขาว่า “ฉันมีบ้านหลังใหญ่ .. ไร้ประโยชน์จริงที่ฉันพูดกับนายเพราะไม่มีใครอยากคุยกับฉัน!”

 

มันเป็นฉากทั่วไปช่วงวิกฤตชีวิตของชายวัยกลางคน .. โหมดออฟไลน์นั้นง่ายกว่าโหมดออนไลน์เนื่องจากตัวละครหลักรู้วิธีขับรถและการใช้ปืน ผู้เล่นสามารถทำตามการเคลื่อนไหวและเรียนรู้ทักษะพื้นฐานจากการเลียนแบบพฤติกรรมได้

 

ในเขตคฤหาสน์ริมชายหาดผู้คนต่างมีความสุขกับการนั่งมองท้องฟ้าสายลมและแสงแดดอ่อนๆ ขณะเดียวกันตัวละครหลักสามคนปรากฎตัวขึ้นในโหมดออฟไลน์

 

“ฟังนะ เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อขโมยรถยนต์นี่คือธุรกิจที่ถูกกฎหมาย” ชายผิิวดำสองคนกำลังทะเลากันบนถนนด้านหลังม้านั่ง คนที่ตัวสูงกว่าคือลามาร์เขาเป็นชายผิวดำที่มอบปืนให้แก่ผู้เล่นออนไลน์

 

“กฎหมาย!? อ่อใช่! ผลประโยชน์จากการเกษียณอายุและการยื่นขอคืนภาษี ฯลฯ” ชายผิวดำที่มีร่างกายแข็งแรงที่เป็นตัวละครหลักตัวที่สามชื่อว่าแฟรงคลิน พวกเขาสบถขณะที่เดิน น้ำเสียงของพวกเขาทืี่ใช้คุยกันนั้นมันเหมือนกับว่าพวกเขาชวนกันทะเลาะทุกเมื่อ

 

พวกเขาเปิดล็อคและเดินเข้าไปในลานบ้านทาวน์เฮ้าส์ที่ตั้งอยู่บนชายหาดหลังจากนั้นพวกเขาแต่ละคนก็ขับรถแข่งออกไป

 

“นายคิดยังไง? รถคันนี้ดูดีใช่มั้ยละ?”

 

“เขาควรจะใช้หนี้ตามเวลา ฮะๆ”

 

“นั่นสิ .. ถ้าเขาไม่เป็นหนี้เราคงไม่ต้องยึดสิ่งนี้”

 

พวกเขากำลังขับรถที่ยึดได้จากการที่เจ้าของไม่ได้ชำระเงินกู้

 

หลิวหนิงหยุนกำลังเล่นโหมดออฟไลน์เช่นกัน แฟรงคลินมีทักษะการขับรถและความรู้เกี่ยวกับกฎจราจรสิ่งที่เขาทำสามารถทำได้และทำไม่ได้ นี่คือความรู้พื้นฐานที่อยู่ในความทรงจำของเขา แม้ว่ามันจะค่อนข้างล้นหลามสำหรับผู้เล่นในโลกนี้ที่เพิ่งเริ่มต้นก็ตาม แต่พวกเขาเริ่มทำได้ดีกว่าแต่ก่อน

 

ในฐานะที่เป็นคนขับมือใหม่หลิวหนิงหยุนขับรถแข่งสีส้มและพึมพำตามภาษาคนหัดเล่น เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเนื่องจากตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่อาชญากรอย่างที่เคยทำ

 

อีกด้านหนึ่งอาจารย์ซีชิเองก็กำลังขับรถแข่งสีขาวด้วยความเร็วสูง เธอบิดรถกระทันหันทำให้รถนั้นหักชนเข้ากับข้างถนนด้วยท่าทางที่มืดมนเธอจึงเร่งเครื่องหนีออกจากที่เกิดเหตุก่อนที่คนบนถนนจะตะโกนโวยวาย

 

โลกในเกมนั้นเข้าใจง่ายไม่ได้ซับซ้อนเท่าไรนักทำให้ผู้เล่นเกิดความสบายใจกว่าโลกแห่งความจริง ถ้าเธอทำสิ่งที่หน้าอับอายในโลกแห่งความเป็นจริงป่านนี้เธอคงฆ่าทุกคนที่อยู่รอบตัวเพื่อเก็บความลับ!

 

ผู้ฝึกฝนมักจะเคลื่อนไหวไปรอบๆ ด้วยการขี่อสูรหรือขึ้นเรือจิตวิญญาณพวกเขาไม่เคยเห็นยานพาหนะที่แปลกใหม่ซึ่งสามารถเคลื่อนย้ายโดยไม่มีอาหารหรือพลังทางจิตวิญญาณมาก่อน

 

ที่สำคัญกว่านั้นรถแข่งนั้นเต็มไปด้วยความคล่องตัว พวกเขาสามารถใส่หลังคาเข้าไปในท้ายรถ(เปิดประทุน)ซึ่งทำให้ง่ายต่อการขึ้นและเพลิดเพลินไปกับการขับรถชมวิวบนท้องถนน ตอนนี้พวกเขารู้สึกสนุกกับการขับรถไปตามชายฝั่งและชมภาพวิวทิวทัศน์นี้

 

“ว้าว!” รวนหนิงตะโกนด้วยความอิ่มเอม “รถแข่งคันนี้สนุกมาก!”

 

“รวนหนิงเจ้ากำลังเล่นอะไรน่ะ!?” ซียือและคนอื่นๆ ที่เพิ่งเดินเข้ามาในร้านเห็นรวนหนิงกำลังขับรถแข่งสุดหรูทั่วเมืองมันจุดประกายความสนใจจากพวกเธอทันที “นี่คืออะไร? เราอยากเล่นบ้าง!”

 

ณ ร้านค้าที่จิวหัว

 

“ฮ่าๆๆ” ซงฉิงเฟิงเร่งรถแข่งของเขาในเมือง “ข้าเห็นสิ่งต่างๆ ในหนังแต่ไม่เคยลองมาก่อน มันสนุกสุดๆ ไปเลย!”

 

“ท่านอาจารย์! รถนั้นไวเกือบเท่าเจ้าอสูร! มันจะเร็วขนาดนี้ได้อย่างไรกัน!?” เฟงหัวและยูซินที่เฝ้าดูอาจารย์ของเธอตื่นเต้นที่ได้เห็นยานพาหนะสมัยใหม่เคลื่อนตัวได้ว่องไวปานสายฟ้า

 

“ดูเหมือนว่าข้าขับเร็วขึ้นมาก!” ซูเทียนจิเหยียบคันเร่งมิดเท้าความเร็วของเธอพุ่งสูงถึงสองร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง

 

“นั่น .. แม้แต่อสูรในเมืองจิวหัวก็ไม่กล้าวิ่งเร็วขนาดนี้!”

 

ซูเทียนจิถอนให้ใจ จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงตะโกน “อาจารย์! ท่านกำลังบุกรุกอะไรสักอย่าง!”

 

“หยุด! หยุด!” ซูเทียนจิเหยียบคันเร่งอย่างบ้าคลั่งรถยังคงพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง

 

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

 

เฟงหัวและยูซินอ้าปากค้างขณะที่ร่างหนึ่งกำลังลอยจากรถ “…”

 

ด้านหน้ารถของเธอได้เละไปหมดแล้ว ซูเทียนจิเองตอนนี้เธอกำลังล่องรอยอยู่บนอากาศโดยไม่รู้ตัว

 

เด็กสาวสองคนยืนกุมใบหน้าสูญเสียคำพูด

 

 

ตอนนี้ผู้เล่น GTA5 ต่างเลือกแข่งขันขับรถเพื่อความสนุกและเสพวิวอันงดงามของถนนในเมืองลอสซานโตส

 

ฉากบางฉากนั้นช่างสวยงามเกินกว่าจะให้หลายคนละสายตา อย่างเช่นรถที่ชนเข้ากับคนที่เดินอยู่ข้างถนนทำให้เลือดสาดกระจายไปทั่ว ร้านค้าข้างทางเต็มไปด้วยเสียงตะโกน

 

ตัวละครหลักสามตัวในโหมดออฟไลน์เป็นคนธรรมดาทั้งหมด ข่าวดีเพียงอย่างเดียวคือพวกเขามีทักษะการขับรถที่ผู้เล่นใหม่ต้องอาศัยการเลียนแบบตาม

 

ณ ร้านค้าที่เมืองครึ่ง

 

ผู้เล่นที่ลองแข่งรถประหลาดใจเมื่ออ่านคำแนะนำจากเกม “พวกเจ้าเห็นมั้ย ดูเหมือนชายคนนี้จะมีความสามารถพิเศษ”

 

“ดูเหมือนว่าเขาทำให้เวลารอบตัวเราช้าลง เจ้าช่วย ..”

 

ความสามารถพิเศษของแฟรงคลินนั้นคล้ายกับกระสุนเวลาของไมเคิล แต่ความพิเศษของแฟรงคลินนั้นคือเขาสามารถชะลอเวลาในการบังคับรถให้มันเร็วเกินกว่าจะควบคุมได้ซึ่งทำให้เกมนี้ยากขึ้นสำหรับผู้เล่น

 

“ข้าไม่รู้! ข้าคิดว่าทุกคนไม่น่าจะอยากเล่น” ฟางฉีเริ่มใจร้อน

 

สิ่งนี้ไม่ใช่คาถาทางจิตวิญญาณหรือเทคนิคการต่อสู้ดังนั้นพวกเขาหลายคนจึงไม่รู้ว่ามันสามารถเรียนรู้ได้

 

“บอกเราเดี๋ยวนี้!” รวนหนิงกำลังยืนขู่เข็นอยู่ข้างเขา

 

ตอนนี้พวกเขาเข้าเกมโดยไม่บอกเขาสักคำเลยหรอ? ฟางฉีกำลังหัวร้อน

 

ขณะที่ผู้เล่นทั้งสองร้านกำลังสนุกกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำนั้น ฟางฉีเองก็กำลังทำภารกิจของเขาใกล้จะเสร็จแล้วเหมือนกัน

 

ฟางฉีได้รับโทรศัพท์จากเลสเตอร์ ซึ่งนั่นแปลว่าเขาสามารถเริ่มภารกิจออนไลน์ของผู้เล่นหลายคนได้

 

[เจ้าของร้าน .. พร้อมแล้วหรือ!?] ซงฉิงเฟิงทำภารกิจออฟไลน์เสร็จไปแล้วหลายรายการและเริ่มคุ้นเคยกับเกมมากในตอนนี้

 

[ข้าพร้อมแล้ว!]