“ข้าจะพาพวกท่านไปสถานที่ที่ยิ่งใหญ่ ใครสนใจไปกับข้าบ้าง!?” งาน ฟลีก้าจ้อบเป็นงานที่ต้องทำและต้องการผู้เล่นเพียงสองคนเท่านั้น
“แค่คนเดียวหรอ?” ซงฉิงเฟิงถาม
“ข้าจะไป!” ซูเทียนจิกระตือรือร้นที่จะเล่น
“ไปเลยพี่ซู!” ซงฉิงเฟิงบอกเธอ “ข้าขอฝึกทักษะการขับขี่ก่อนละกัน”
หลังจากที่ฟางฉีชวนซูเทียนจิเข้ากลุ่มจากนั้นเลสเตอร์ก็เข้ามาในบ้านหลังใหม่ของเขา .. งานใหม่ของเขาก็เริ่มขึ้นทันที เลสเตอร์คือชายอ้วนที่มีรูปร่างคล้ายนกเพนกวินเขาสวมแว่นตาทรงกลมเดินอย่างอ้อยอิ่ง
ด้วยรูปลักษณ์ภายนอกจึงไม่มีใครรู้ว่าเขาทำงานเป็นซุปเปอร์แฮ็คเกอร์และมีนิสัยคล้ายสุนัขจิ้งจอกที่ฉลาดแกมโกงไม่เพียงแค่นั้น เขายังเชี่ยวชาญในงานพิเศษทุกชนิดที่เป็นทั้งสีดำและเทา
งานฟลีก้านั้นเป็นงานขั้นพื้นฐานสำหรับโหมดออนไลน์ จุดเริ่มต้นของงานเลสเตอร์นั้นคือรับงานที่มีแบบแผนจากเขา
มันเป็นอย่างที่เขากล่าว “ไมมีความเสี่ยงเว้นแต่ว่าคุณจะถูกจับหรือถูกยิง”
“แล้วเราจะทำอะไร?” ซูเทียนจิรู้สึกสับสนในสถานการณ์
“เราจะปล้คนรวยและนำไปมอบให้คนจน” ฟางฉีกล่าวว่า “ไปกันเถอะแค่ติดตามชายอ้อน”
รถสีน้ำเงินจอดอยู่หน้าบ้าน เธอก้าวขึ้นบนรถและนั่งหลังพวกมาลัยพร้อมประกาศว่า “ข้าจะขับรถ!”
“ท่านทำได้หรอ?” ฟางฉีขมวดคิ้ว
“ข้าทำไม่ได้หรอ!?” ซูเทียนจิเหยียบคันเร่งเพื่ออกตัวทันที “เปิดตากว้างๆ แล้วดูซะ!”
“เฮ้! บ้าเอ้ย ฉันอยู่นี่!” เลสเตอร์เกือบจะสะดุดล้มเมื่อรถที่เขากำลังก้าวขาขึ้นออกตัวอย่างกระทันหัน
“เฮ้! ท่านระวังตัวมากขึ้น!” ฟางฉีมองซูเทียนจิที่กำลังขับรถของเลสเตอร์
“ว่าแต่ .. เราจะไปไหนกัน!?” ซูเทียนจิถาม
“ใช้ GPS ในโทรศัพท์มือถือ” ฟางฉีตอบ “ท่านเล่นโหมดออฟไลน์มาแล้วหรือยัง? ท่านรู้วิธีใช้ GPS บนโทรศัพท์หรือไม่? เปิดค้นหาและทำตามคำแนะนำ”
ฟางฉีกำลังสอนผู้ฝึกฝนชั้นสูงใช้ GPS เธอแทบไม่รู้อะไรสักอย่างเกี่ยวกับเครื่องมือสมัยใหม่
“พวกเราทำได้!?” ซูเทียนจิหยิบโทรศัพท์สีดำออกมาจากกระเป๋าของเธอด้วยความประหลาดใจ หลังจากนั้นเธอเปิดเข้าแอพ GPS เธอเห็นว่ามีการวางแผนเส้นทางไปยังปลายทางโดยอัตโนมัติ
“ท่านกำลังเล่นอะไร?” นาหลันฮงวูผู้เล่นขาประจำที่หันดูเพื่อนเก่าของเขาเป็นครั้งคราวเห็นความสนุกบนหน้าจอ
“GTA5” ซูเทียนจิตอบพลางโบกโทรศัพท์บนหน้าจอ “เจ้าของร้านพาข้าไปปล้นคนรวยเพื่อมอบให้คนจน”
“เจ้าของร้าน!?”
“พาเจ้าไปปล้นคนรวยและมอบให้คนจน?” เมื่อนาหลันฮงวูได้ยินแบบนั้นเขาจึงเดินไปดูอย่างตั้งใจ
“ทำไมเจ้าไม่เล่นโหมดออฟไลน์ละ?” หลิวหนิงหยุนมองหน้าและเห็นฟางฉีกำลังใช้ตัวละครที่ตัวเองสร้างขึ้นเองแทนที่จะใช้ตัวละครหลักสามตัว
“เพราะข้าเป็นคนขับที่เก่งมากไงละ” ฟางฉีโอ้
แม้ว่าฟางฉีจะเป็นคนขับผู้มีประสบการณ์ แต่ตอนนี้เขาเองกำลังฝากชีวิตไว้กับซูเทียนจินักขับมือใหม่ ไม่นานสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ใช่! รถพุงออกจากถนนใหญ่ตกลงไปข้างล่างเขา
“อ่าาาาา!” หัวใจของเขาและร่างกายกำลังสัมผัสกับความรู้สึกที่ไร้น้ำหนัก
โชคดีที่มีถนนโล่งไร้รถอยู่ข้างล่าง!
ตู้ม!
หน้าต่างรถแทบจะแตกเป็นเสี่ยงแน่นอนหากเป็นเรื่องจริงเราคงร่างแหลกหมุนสามสี่ตลบกันไปแล้ว .. เลสเตอร์ที่นั่งอยู่เบาะหลังมีโฟมสีขาวเด้งออกมากันตัวเขาไว้ได้ทัน ผู้คนที่ยืนมองสถานการณ์ข้างหลังสูญเสียคำพูดไป
พวกเขารอดมาได้ หากเริ่มต้นใหม่อีกครั้งคงไม่ถึงธนาคารกันพอดี
“ฉันเพิ่งเข้าสู่ระบบกล้องรักษาความปลอดภัยจากมือถือของฉัน พวกคุณดูนี่สิ” เลสเตอร์กล่าว
“มันเป็นสถานที่เล็กๆ ความปลอดภัยไม่ได้แน่นหนานัก” เขากล่าวติดตลก “พนักงานคงไม่สนใจเราเท่าไร ข้าอยากทำให้ฉากนี้เป็นเหมือนฉากหนึ่งในหนัง”
“ทำไมข้ารู้สึกแปลกๆ นี่มันธนาคารไม่ใช่หรอ?” ซูเทียนจิสงสัย “นี่เจ้า .. เรามาที่นี่เพื่อปล้นคนรวยและมอบให้คนจนใช่มั้ย?”
“ท่านเคยนเห็นสถานที่ที่มีเงินมากกว่าธนาคารหรือเปล่า?” ฟางฉีถามกลับ
ซูเทียนจิยืนนิ่งไปชั่วครู่ “ถ้าอย่างนั้นเรากำลังจะช่วยคนด้วยเงินที่เรา ..”
ฟางฉีพูดแทรก “ดูเสื้อยืดและกางเกงราคาถูกของท่าน ท่านไม่มีรถยนต์หรือบ้านมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างกับเงินเพียงเล็กน้อยในกระเป๋าของท่าน”
“ฮ่าๆๆๆ” นาหลันฮงวูหัวเราะท้องแข็ง “พี่อาวุโสซูถูกเจ้าฟางฉีมันหลอกไปปล้นธนาคาร!?”
“สิ่งนี้น่ะหรอเรียกว่าปล้นเงินจากคนรวยเพื่อมอบให้คนจน? ฮ่าๆๆๆๆ” อันหูเว้ยหัวเราะ
“พวกเจ้าหัวเราะอะไร!?” ซูเทียนจิพูดเสียงดังมองพวกเขาตาขว้าง “มันเป็นแค่ธนาคารมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย บอกข้าทีว่าเราจะได้เท่าไร!?”
ฟางฉีกล่าวด้วยความรังเกียจ “ท่านเกือบจะฆ่าผู้บงการของเราตอนรถตกถนนแล้ว ท่านคิดว่าจะได้รับเท่าไร หากเราอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วข้ามีเพื่อนร่วมทีมแบบท่านป่านนี้ข้าไปเกิดใหม่แล้วแหง” ฟางฉีกางมือยักไหล่ “แต่ก็นะ การปล้นมันต้องมีเทคนิค”
คำพูดของฟางฉีช่างเสียดแทงใจของซูเทียนจิ เธอตั้งใจแสดงความสามารถอย่างเต็มที่แล้วเชียว!
ในไม่ช้าเลสเตอร์ก็เจาะเข้าสู่ระบบกล้องวงจรปิดและนำภาพวิดิโอทั้งหมดออกจากกล้องโดยใช้มือถือ “ตู้นิรภัยอยู่ด้านหลังประตูรักษาความปลอดภัย”
มันเป็นแผนการที่ละเอียดมาก
เลสเตอร์เขียนแต่ละขั้นตอนและให้การสนับสนุนทางเทคนิคได้ยอดเยี่ยม “ฉันเขียนโปรแกรมที่น่าสนใจมากมันสามารถช่วยพวกคุณให้จัดการกับปัญหาส่วนใหญ่ได้”
จากนั้นเขาสอนเพื่อนร่วมทีมทั้งสองของเขาถึงวิธีการใช้ซอร์ฟแวร์เพื่อแฮ็คซึ่งนี่เป็นข้อมูลส่วนสำคัญที่สุดของการปล้นครั้งนี้ หากปราศจากความช่วยเหลือของเลสเตอร์แล้วฟางฉีเองก็คงไม่สามารถทำการปล้นครั้งยิ่งใหญ่ได้ด้วยตัวเอง
ซอฟต์แวร์มีความซับซ้อนมากกว่าซอฟแวร์ตัวเดิมในเกม แต่สำหรับฟางฉีแล้วมันไม่ยากเกินความสามารถ
หลังจากทำการตรวจความพร้อมแล้ว เลสเตอร์ก็ได้ตั้งหลักเตรียมของ ส่วนฟางฉีและซูเทียนจินั้นทำงานด้วยมือและต้องปล้นรถยนต์ซึ่งเป็นโมเดลของคุรุมะ
นี่เป็นรถหุ้มเกราะป้องกันกระสุนที่มีประโยชน์และจำเป็นอย่างมาก หากไม่มีพวกมันเลสเตอร์ก็คงไม่ร่วมขบวนการปล้นครั้งนี้
“เราไม่ควรทิ้งเบาะแสให้ตามถึงเราได้” เห็นได้ชัดว่าเลสเตอร์วางแผนมาดีสำหรับการกำจัดตำรวจหลังการปล้น
“ท่านมีปืนมั้ย?” ฟางฉีถาม
“แน่นอน” ซูเทียนจิอวดปืนเล็กสั้นให้เขาเห็น “ชายผิวดำคนนั้นมอบมันให้แก่ข้า”
“ซื้อกระสุน” ฟางฉีบอก “เราจำเป็นต้องใช้ปืนพก ท่านมั่นใจใช่มั้ยในการใช้มัน?”
ซูเทียนจินิ่งไป
(ผู้แปล : ขอแจ้งเพื่อไม่ให้เกิดความงงนะคะ หากตัวละครคุยกับ NPC ในเกมจะขออนุญาตใช้ภาษาที่ทันสมัย แต่ถ้าคุยกันแบบปกติก็จะใช้ข้า เจ้า ท่าน เหมือนเดิม ขอบคุณค่ะ)