ตอนที่ 1463

Genius Doctor Black Belly Miss

ตอนที่ 1463  โผล่หัวออกมา (5)

ชายชุดดำพุ่งมาเหมือนลูกธนูและกระแทกกับพื้นอย่างแรง  ทำให้เกิดหลุมกว้างและลึกขึ้นที่พื้น  เลือดจำนวนมากพุ่งออกมาจากปากของเขา

ลั่วซีตกใจกลัวจากเหตุการณ์ที่เห็นตรงหน้า  เขาล้มลงกระแทกพื้น  ไม่อยากจะเชื่อทุกสิ่งที่เกิดขึ้น

นายท่านพ่ายแพ้……แพ้ผู้เยาว์คนหนึ่ง……

เป็นไปได้ยังไง!?

ความเชื่อมั่นในใจเขาพังทลายทันที  ลั่วซีหน้าซีด  ฟันกระทบกันอย่างควบคุมไม่ได้

การต่อสู้นี้ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปจะสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน  ทุกคนเห็นเพียงแสงพลังวิญญาณสีม่วงพุ่งวาบไปมา  จนกระทั่งการต่อสู้จบลง  หลายคนก็ยังไม่หายจากอาการตกใจ

สายตาของผู้ลี้ภัยมองไปที่จวินอู๋เสียโดยพร้อมเพรียงกัน

ร่างเล็กยืนตัวตรงอย่างเงียบๆอยู่บนพื้น  ใบหน้าของเขามีเสน่ห์น่าดึงดูด  สายตาเย็นชาราวหิมะที่เย็นจัด  เห็นได้ชัดว่าเขาอายุยังน้อย  แต่ทำให้ผู้คนตกใจได้มากจริงๆ

ทันใดนั้น  บริเวณด้านหน้าหอพักก็มีเสียงโห่ร้องดังกึกก้อง!

เสียงโห่ร้องดังสะเทือนสวรรค์  ฉลองให้กับชัยชนะของจวินอู๋เสีย

จวินอู๋เสียมองชายชุดดำที่ล้มลงไปนอนแน่นิ่งกับพื้นอย่างเย็นชา  นางไม่ได้เอาชีวิตเขาเพราะมีบางอย่างที่อยากจะถามเขา

ชายชุดดำนอนจมกองเลือด  กระดูกทุกชิ้นภายในร่างของเขาเหมือนจะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย  เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง  ไม่จำเป็นต้องพูดถึงการสู้อย่างสูสีกับจวินอู๋เสียเลย  ตอนที่จวินอู๋เสียโจมตีครั้งสุดท้ายนั่น  เขาไม่สามารถป้องกันได้เลย

และจากตอนนั้นเองที่เขาเริ่มรู้ว่า  จวินอู๋เสียไม่ได้ต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดของนางมาตั้งแต่แรก!

พลังนั่นดูเหมือนจะสามารถสู้กับประมุขวิหารได้เลย!

การที่ผู้เยาว์ที่เพิ่งจะเข้าสู่วัยรุ่นจะมีพลังที่สามารถเทียบเคียงกับเหล่าประมุขวิหารแห่งสิบสองวิหารได้นั้นเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออย่างแน่นอน

การพ่ายแพ้ของชายชุดดำทำให้ลั่วซีหวาดกลัวอย่างหนักจนสั่นไปทั้งตัว  เขาล้มลงกับพื้นขณะมองดูจวินอู๋เสียเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ  เขาเขยิบถอยหลัง  ต้องการจะหนีไปจากที่แห่งนี้

“เอาล่ะ  ใครนะที่จะตายวันนี้?”  สายตาของจวินอู๋เสียมองไปที่ลั่วซีอย่างช้าๆ  แววตาไร้ความรู้สึกอย่างสิ้นเชิง

แต่สายตาที่มองมานั้นทำให้ลั่วซีหยุดหายใจทันที  ลำคอของเขารู้สึกเหมือนมีใครบีบคอเขาเอาไว้  ทำให้เขาไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้แม้แต่คำเดียว

มือของจวินอู๋เสียค่อยๆยกขึ้น  และแสงพลังวิญญาณสีม่วงก็พุ่งเข้าใส่หัวของลั่วซี!

ทันใดนั้น!

หน้าผากของลั่วซีถูกแสงพลังวิญญาณเจาะทะลุที่หว่างคิ้ว  เกิดเป็นรูขึ้นทันที  เขาไม่ทันได้กรีดร้องก็ล้มลงบนพื้นแล้ว

กลิ่นคาวเลือดปกคลุมไปในอากาศโดยรอบ  จวินอู๋เสียหันมามองชายชุดดำที่นอนนิ่งอยู่  ไม่มีความสงสารอยู่ในดวงตานางเลยสักนิด

“เจ้า……เจ้าเป็นใครกันแน่?”  ชายชุดดำถามอย่างอ่อนแรงขณะที่นอนกองอยู่บนพื้น  เขายังไม่สามารถยอมรับว่าตัวเองพ่ายแพ้อย่างสิ้นท่าเพียงใด

“คนจากอาณาจักรล่าง”  จวินอู๋เสียตอบอย่างเย็นชา

ชายชุดดำกัดฟันพูด  “ฆ่าข้า……”

“ข้าอยากให้เจ้าตายเมื่อไร  ข้าจะฆ่าเจ้าเอง”  พูดจบ  จวินอู๋เสียก็หันกลับและเดินออกไป

หลังจากนางเดินจากไปแล้ว  ร่างของเย่ฉาก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วและแบกชายชุดดำไป

หลังการต่อสู้ที่น่าตกใจ  ความสงบสุขก็กลับคืนมา  ทุกคนที่ได้เห็นการต่อสู้ในวันนี้ต่างรู้สึกกลัวพลังของผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงเป็นอย่างมาก

ชายชุดดำถูกเย่ฉาลากกลับไปที่หอพักที่จวินอู๋เสียพักอยู่  แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัส  แต่อาการบาดเจ็บนั้นยังไม่ทำให้เขาเสียชีวิตสักระยะ  จวินอู๋เสียยังมีเวลาขุดทุกสิ่งที่นางอยากรู้จากปากของชายคนนั้น