ในอดีต เธอ เคยเป็นสมาชิกของหน่วยรบพิเศษมาก่อนและได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีและมีทักษะการต่อสู้ที่สูงมาก หลังจากที่มีท่อเหล็กอยู่ในมือ เธอก็กล้าหาญเหมือนกับสิงโต แต่ความรับผิดชอบของเธอในฐานะเจ้าหน้าที่ตำรวจ มันทำให้เธอต้องยับยั้งชั่งใจเอาไว้ เธอไม่กล้าที่จะโจมตีพวกมันรุนแรงเกินไป เธอทำได้แต่เพียงทำให้พวกนั้นถอยร่นกลับไป โดยที่ให้พวกนั้นได้รับบาดเจ็บน้อยที่สุด
อย่างไรก็ตามสมาชิกของแก๊งมังกรมันก็ไม่ได้เป็นเพียงแค่นักสู้ข้างถนน พวกมันไม่ลดละและโจมตีเธอต่อไปอย่างไม่หยุดหย่อนเหมือนกับฝูงหมาจิ้งจอก หลังจากนั้นไม่นาน กู่ กุ้ยหลิน ก็ได้รับบาดเจ็บจากการถูกทุบตีด้วยท่อเหล็กสอสามครั้งที่หลังและเอวของเธอ
ในขณะที่ กู่ กุ้ยหลิน กำลังดึงดูดตีน เสี่ยวหลัว เขาก็กำลังผ่อนคลาย เขาหยิบน้ำส้มหนึ่งแก้วมาจากชามผลไม้ของพนักงานเสิร์ฟในคาสิโนที่ทิ้งเอาไว้ และนั่งลงไปที่โต๊ะพนันเพื่อดื่มมันอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาเย็นชาดูเหมือนกับว่าเขาไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเข้าไปช่วยเหลือ กู่ กุ้ยหลิน เลยแม้แต่น้อย
เมื่อเวลาผ่านไป กู่ กุ้ยหลิน ก็เริ่มรู้สึก อ่อนล้ามากขึ้นเรื่อยๆ พลังกายของเธอดูเหมือนว่ามันจะอยู่ในสภาพที่อ่อนเพลีย และเธอก็ได้รับบาดเจ็บมากขึ้นจากการถูกทุบตี การไร้พลังเช่นนี้มันทำให้เธอรู้สึกเศร้าโศก เธอคิดว่าเธอไม่น่าจะใจอ่อนในตอนแรกเลย
เมื่อเผชิญหน้ากับแก๊งมังกรที่พุ่งเข้ามาทุบตีอย่างไม่หยุดหย่อน มันทำให้เสื้อผ้าของเธอฉีกขาดหลายตำแหน่งและแต่ละตำแหน่งมันก็เต็มไปด้วยบาดแผลและเลือด ตอนนี้เธอเกือบจะเป็นถังเลือดเดินได้แล้ว
“ปัง ~”
สมาชิกแก๊งมังกรสองคนเตะเข้าไปที่หน้าอกของเธอพร้อมกัน
สองคนนี้เป็นนักสู้ที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี พลังที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาจากการโจมตีประสานนั้นมันทรงพลังจนไม่มีใครสามารถเทียบได้ และ กู่ กุ้ยหลิน ก็ไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้เลย ร่างของเธอกระเด็นถอยหลังไปกลางอากาศและกระแทกกับพื้นอย่างแรง เธอรู้สึกเจ็บปวดมากราวกับว่าร่างกายจะแหลกสลาย
“เจ้าหน้าที่กู่ คุณต้องการความช่วยเหลือไหม?”
เสี่ยวหลัววางแก้วน้ำที่ว่างเปล่าลงและเดินเข้ามาหาเธอด้วยรอยยิ้ม
กู่ กุ้ยหลิน เงยหน้าขึ้นมามองเสี่ยวหลัวด้วยความโกรธ เธอทำเพียงกัดฟันแน่นและไม่ได้พูดอะไร แต่นัยน์ดวงตาของเธอนั้นมันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“คนพวกนี้ คุณไม่จำเป็นที่จะต้องไปแสดงความเมตตาต่อพวกมัน สถานการณ์ที่คุณอยู่ตอนนี้ก็เป็นผลมาจากความเมตตาของคุณเอง ฉันถูกบังคับให้ต้องต้องสู้ และคุณก็จะต้องมาเป็นพยานที่ดีที่สุดของฉัน คุณสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันได้ใช่ไหม? ” เสี่ยวหลัว ยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสา
รอยยิ้มของเสี่ยวหลัว ในสายตาของ กู่ กุ้ยหลิน มันเป็นรอยยิ้มที่ดูน่าขนลุกเป็นอย่างมาก
เสี่ยวหลัวหันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับกลุ่มสมาชิกแก๊งมังกรที่มีอาวุธ ด้วยรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเขา เมื่อเหล่าสมาชิกแก๊งมังกรเห็นรอยยิ้มของเสี่ยวหลัว พวกเขาก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีน้ำแข็งขั้วโลกมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ จนทำให้สมาชิกแก๊งมังกรตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว
“ไอกระต่ายน้อย! พวกแกจะรออะไรกันอยู่อีกหะ? ไปรีบฟัดมันให้เป็นชิ้นๆได้แล้ว!”
เกิง โจวชิง คำราม คาสิโนนี้มันจบแล้ว และ หลง ซานกุ้ย จะไม่มีวันปล่อยเขาไป การเสียนิ้วไปอาจจะถือว่าเป็นการลงโทษสถานเบา เขาอาจจะโดนหนักกว่านี้ก็ได้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็ยิ่งรู้สึกเกลียดชัง เสี่ยวหลัว มากยิ่งขึ้น เขาแทบที่จะทนรอไม่ไหวแล้วที่จะได้เห็น เสี่ยวหลัว ตาย!
สมาชิกแก๊งมังกร พุ่งเข้าใส่เสี่ยวหลัว พร้อมกับมีดที่อยู่ในมือด้วยรังสีสังหาร
เสี่ยวหลัวพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาเขาไม่ได้ถอยหนีแต่อย่างใด แต่เขากลับก้าวไปข้างหน้าแทนหลังจากที่ก้าวไปได้สองสามก้าว เสี่ยวหลัว ก็กระโดนพุ่งตัวเข้าไปใส่สมาชิกของแก๊งมังกรที่กำลังเข้ามาและใช้เท้าถีบชายร่ายใหญ่พุ่งบินถอยกระเดนออกไปเหมือนกับลูกกระสุนปืนใหญ่ในทันที มีดที่อยู่ในมือของชายร่างใหญ่หลุดออกมาและลอยมากตกอยู่ในมือของเสี่ยวหลัว อย่างเหมาะเจาะ
“ฆ่ามันซะ ฆ่ามัน!” เกิง โจวชิง คำรามออกมาเสียงดัง พร้อมกับหมัดที่กำแน่น
ชายห้าคนที่ถือมีดยาว พุ่งเข้ามาพร้อมกับมีดของพวกเขา และฟันไปที่เสี่ยวหลัวอย่างรวดเร็ว
เสี่ยวหลัวเขาไม่มีความลังเลใดๆ เขาสะบัดข้อมือเฉือนไปในแนวนอนตอบโต้ด้วยความเร็วในทันที
มีดของเสี่ยวหลัวนั้นรวดเร็วและแม่นยำ ชายทั้งห้าคนสัมผัสได้ถึงแสงของคมมีดที่สว่างจ้าต่อหน้าต่อตาพวกเขา ก่อนที่พวกเขาจะพบว่าที่ข้อมือขวาของพวกเขาถูกตัดขาดจนราบเรียบราวกับกระจก ทันใดนั้นเองเลือดสดสีแดงก็พุ่งออกมาราวกับน้ำพุ ก่อนที่ความเจ็บปวดจะส่งตรงไปถึงสมองของพวกเขา
ขาด?
มือเนี้ยนะขาด? มันเป็นไปได้ยังไง
เสี่ยวหลัวดุร้ายและเหี้ยมโหด นอกจากนี้แล้วมันยังเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะยอมรับว่าพวกเขาได้เห็นมือของตัวเองถูกตัดขาด หลังจากมึนงงไปอยู่ชั่วครู่ ความเจ็บปวดที่รุนแรงและความตื่นตระหนกก็วิ่งแล่นไปทั่วทั้งร่างกายของพวกเขา
อ๊ากกก!
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก็ดังขึ้น พวกเขาทรุดตัวลงคุกเข่าและจับไปที่ข้อมือที่เปื้อนเลือดของพวกเขาด้วยความเจ็บปวด
เสี่ยวหลัว สะบัดมีดที่เปื้อนเลือดไปทักทายคนอื่นๆอย่างไม่หยุดพัก เขาฟันไปที่ชายที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างแรงในจังหวะเดียว และออร่าแห่งการสังหารที่น่ากลัวที่ถูกปล่อยออกมาจากเขาก็กวาดพัดไปในอากาศ
การแสดงออกของชายคนนั้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขายกท่อเหล็กที่อยู่ในมือขึ้นมาในอากาศเพื่อมาป้องกันการโจมตีที่กำลังเข้ามาโดยไม่รู้ตัว
“เป้ง”
ท่อเหล็กถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ภายใต้คมมีดของเสี่ยวหลัว และคมมีดมันก็พลิกตัวไป 90 องศาในพริบตา จากนั้นแสงเย็นก็สว่างวาบตัดผ่านข้อมือขวาของชายคนนี้ในทันที ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องก็ดังขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับร่างที่ล้มลงไปที่พื้นหลังจากที่ข้อมือถูกตัดขาด
เสี่ยวหลัวยิ้มออกมาอย่างเย็นชา ร่างของเขาหมุน 360 องศากลางอากาศกลายมาเป็นพายุเฮอริเคนและพุ่งตัวไปอีกด้าน มีดในมือของเขาก็กลายมาเป็นเคียวเกี่ยวมือ สถานที่ที่เขาก้าวผ่านมันต่างก็เต็มไปด้วยมือที่ถูกตัดกระจัดกระจาย
เขาแข็งแกร่งกว่า กู่ กุ้ยหลิน แต่เขาก็ไม่ได้ใจอ่อนเหมือนกับ กู่ กุ้ยหลิน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขานั้นไม่ได้มีความเมตตาใดๆในการต่อสู้ในครั้งนี้เลย
สมาชิกแก๊งมังกรค่อยๆหวาดกลัว พวกเขาไม่ได้สง่างามเหมือนดั่งเช่นในตอนแรก นี่คือสัตว์ประหลาด เขาดุร้ายเกินไปจนทำให้พวกเขาไม่มีที่ว่างสำหรับการถอยกลับ
กู่ กุ้ยหลิน กลืนน้ำลายลงไปหลายครั้ง การแสดงออกทางสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปจากความโกรธไปเป็นความโล่งใจจากนั้นก็ไปเป็นความกลัว ตั้งแต่เธอถูกเรียกตัวมา เธอก็ได้มีส่วนร่วมในแผนการของเสี่ยวหลัว ในการทุบทำลายคาสิโนแห่งนี้แล้ว และนอกจากนี้เธอยังถูกบังคับให้ต้องพิสูจน์ด้วยว่า เสี่ยวหลัว นั้นได้ถูกบังคับให้ต้องต่อสู้ภายใต้สถานการณ์ที่คุกคามถึงชีวิต
เขาไม่เพียงแต่จะบรรลุเป้าหมายในการทำลายคาสิโนแห่งนี้ และได้ตอบโต้ หลง ซานกุ้ย กลับเท่านั้น แต่เขายังจะรอดพ้นจากการลงโทษทางกฎหมายอีกด้วย!
ความเฉลียวฉลาดและแผนการดังกล่าว มันทำให้เธอสั่นสะท้านด้วยความกลัว และเมื่อเธอได้เห็นเสี่ยวหลัว ตัดมือของสมาชิกแก๊งมังกรราวกับพวกเขาเป็นกะหล่ำปลี เธอก็ยิ่งเชื่อมั่นในการคาดเดาของตัวเองว่าเสี่ยวหลัวนั้นเป็นนักฆ่าที่เลือดเย็นและโหดร้ายคนนั้นจริงๆ
สิบนาทีต่อมาไม่มีสมาชิกแก๊งมังกรคนใดที่ยืนอยู่ได้แม้แต่คนเดียว พวกเขาทุกคนต่างก็พากันร้องครวญครางบนพื้นด้วยความเจ็บปวด ที่มือขวาของพวกเขาถูกตัดออก พวกเขานอนกระจัดกระจายกันไปทั่วทั้งห้องโถง มันเป็นฉากที่น่าตกใจ และแม้แต่ กู่ กุ้ยหลิน ที่คุ้นเคยกับฉากนองเลือดเช่นนี้มาก่อน ก็ยังรู้สึกสยองขวัญจนมีเหงื่อเย็นไหลออกมา
คนเดียวที่ยังยืนอยู่นั่นก็คือ เกิง โจวชิง ซึ่งตอนนี้ใบหน้าของมันซีดเซียวด้วยความหวาดกลัว และร่างกายของมันก็ยืนแข็งทื่ออยู่ตรงที่เดิม
เสี่ยวหลัว เดินมาหามันพร้อมกับมีดที่เปื้อนเลือดที่อยู่ในมือ เขาดูเหมือนกับ อาชูร่า ที่ชั่วร้าย ที่หลุดออกมาจากขุมนรก
“ฉ…ฉะ…ฉันคือแก๊งมังกร…” เกิง โจงชิง แม้แต่ประโยคเดียวเขาก็ยังพูดออกมาไม่ได้
“ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ทำอะไรคุณ ถ้าฉันทำร้ายคุณมันจะไม่เป็นการป้องกันตัวเองที่มากเกินไปหรอกหรือ”
เสี่ยวหลัวเผยรอยยิ้มจางๆออกมา และหันไปทาง กู่ กุ้ยหลิน“ฉันพูดถูกใช่ไหมเจ้าหน้าที่กู่?”
กู่ กุ้ยหลิน ตกตะลึก เธอตกใจเป็นอย่างมากกับความโหดร้ายของ เสี่ยวหลัว
“80 ล้าน ฉันชนะและได้เงินมาทั้งหมด 80 ล้าน คาสิโนของคุณคงไม่ปฏิเสธการขึ้นเงินของฉันหรอกใช่ไหม คุณจะต้องโอนเงินเข้ามาในบัญชีฉันเข้าใจไหม ” จู่ๆ เสี่ยวหลัว ก็วางมีดลงไปที่ไหล่ของ เกิง โจวชิง พร้อมกับพูดออกมาอย่างเย็นชา
“ขะ…ขะ….เข้าใจแล้วครับ”
ในตอนนี้ เกิง โจวชิง ได้สูญเสียความเย่อหยิ่งของเขาไปจนหมดแล้ว เขาพยักหน้ารับเหมือนกับไก่ที่กำลังจิกข้าว