เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ ตอนที่ 182 : หลันหน่วนหยานกลับมาแล้ว–
หยุนติงวิลล่า
หลันเจี้ยนเฟิงกําลังร้อนใจเรื่องลูกสาวสุดที่รักของเขาที่ขาดการติดต่อไปกว่า 10 วัน!
“บอสครับ บอส คุณหนู!”
บอดี้การ์ดคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงานหลันเจี้ยนเฟิงด้วยใบหน้าดีใจ
“มีอะไร?”
หลันเจี้ยนเฟิงขมวดคิ้วด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้น?”
บอดี้การ์ด “ผมรู้แล้วครับว่าตอนนี้คุณหนูไปอยู่ที่ไหน”
“โอ้ เธอไปอยู่ไหนหรอ?”
ช่วงนี้หลันเจี้ยนเฟิงกังวลเรื่องลูกสาวสุดที่รักจนผมบนหัวของเขาร่วงออกมาจนแทบจะหมด!
แม้ว่าลูกสาวสุดที่รักของเขาจะอัพเดท Wechat กับ Weibo ของตัวเองทุกวันแต่ไม่ว่าหลันเจี้ยนเฟิงจะโทรหาเธอท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่เคยรับเลยแถมยังบล็อคเบอร์เขาไปอีก
หลังจากเหตุการณ์ฆาตกรรมที่คฤหาสน์ในครั้งก่อนประธานหลันเจี้ยนเฟิงก็กังวลจนเกินเหตุและดัดสินใจขังลูกสาวของตัวเองเอาไว้แต่ในห้อง
แต่ใครจะไปคิดว่าตํารวจจะคลี่คลายตดีได้เร็วขนาดนั้น(ด้วยเงินรางวัล 5 ลานหยวนจากเจียงเฉิน)เพียงแค่วันถัดมาคดีก็ถูกคลี่คลาย แต่หลันเจี้ยนเฟิงก็ยังไม่เห็นด้วยกับหลันหน่วนหยานที่ต้องการจะเป็นทนายอยู่ดีดังนั้นความขัดแย้งในครอบครัวจึงเริ่มปะทุขึ้น!
หลันหน่วนหยานเองก็ดื้อรั้นมาก เธอไม่ยอมอ่อนข้อและก็หนีออกจากบ้านไป!
ในตอนนั้นหลันเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกผิดไปไม่น้อย!
“เธออยู่ที่ไหน?”
“ตามการแกะรอยอย่างหนักของพวกเราผลที่ออกมา ดูเหมือนกับว่าคุณหนูจะอยู่ในเมืองเผิงเฉิงครับ!”
ปากของบอดี้การ์ดกระตุกและพูดไม่ออก
หลันเจี้ยนเฟิงตอบสนองทันที “บ้านน้าสะใภ้ของเธอหรอ?”
“ดูจากตําแหน่งแล้วเป็นไปได้ครับ!”
บอดี้การ์ดพยักหน้า
“บินไปเมืองเผิงเฉิงเดี๋ยวนี้!”
ทันทีที่หลันเจี้ยนเฟิงรู้ว่าลูกสาวตัวเองไปอยู่ที่บ้านของน้องสะใภ้ เขาก็โล่งใจทันที
แต่อย่างไรก็ตามประธานเผด็จการกลับมาอารมณ์เสียอีกครั้งเขากัดฟันกรอด “จับเธอกลับมาให้ได้!”
ก่อนที่จะได้รู้ว่าลูกสาวของเขานั้นหายไปไหน เขานั้นกังวลจนนอนไม่หลับ แต่พอได้รู้ว่าลูกสาวตัวเองอยู่ไหนนั้นเขาก็กลับมาเป็นประธานเผด็จการอีกครั้ง!
เอาแต่ใจ!
เผด็จการ!
หลันเจี้ยนเฟิงเป็นคนแบบนี้
แต่โดยที่เขานั้นไม่รู้เลยว่าในเวลานี้หลันหน่วนหยานกําลังคุยกับน้าของเธอเกี่ยวกับการกลับไปรักษาในเมืองหลวง–
“คุณน้าโรคมะเร็งของคุณน้าคงรักษาได้ไม่ดีแน่ถ้ายังอยู่ในเมืองเผิงเฉิงต่อไป”
หลันหน่วนหยานขมวดคิ้ว
ในช่วงเวลานี้เหตุผลที่เธอนั้นพักอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าอาการของน้าของเธอนั้นทรุดลงมาก หลันหน่วนหยานเองก็ต้องวิ่งไปมา เพื่อขอคําปรึกษาจากแพทย์ตลอดเวลา
หลังจากที่แม่ของเธอนั้นจากไป หลันหน่วนหยานก็ถือว่าน้าของเธอนั้นเป็นเหมือนกับแม่คนหนึ่งของเธอ เป็นคนที่เธอนั้นรักมากที่สุด และน้าของเธอนั้นก็รักเธอมากเช่นกัน
อย่างไรก็ตามครอบครัวของหลันหน่วนหยานนั้นมีภูมิหลังทางครอบครัวที่ดี ดังนั้นเท่าที่เธอนั้นมองหาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในเผิงเฉิงแต่ก็ยังไม่มีโรงพยาบาลไหนที่มีทรัพยากรที่เทียบเท่ากับได้กับโรงพยาบาลในเมืองหลวง และดูเหมือนว่าอาการป่วยของน้าของเธอก็จะดูแย่ลงเรื่อยๆด้วย”
แม้ว่าจะผ่านการรักษามาหลายรอบแล้ว แต่อาการของน้าก็กลับมาอีก และใบหน้าของเธอก็ดูแย่ลงเรื่อยๆ
หลันหน่วนหยานกังวลมากเธอตัดสินใจออกมา
“คุณน้า หนูว่าน้าไปตรวจที่เมืองหลวงหน่อยนะ! โรงพยาบาลในเมืองหลวงของเรานั้นอยู่แนวหน้าของประเทศเลยนะ!”
หลันหน่วนหยานพูดอย่างจริงจัง “พวกเขาจะต้องรักษาอาการป่วยของน้าได้แน่!”
น้าของเธอยิ้มออกมาอย่างขมขึ้น “เด็กโง่ อาการของน้าจะดูจากที่ไหนก็เหมือนๆกันจะลําบากไปทําไม”
“ไม่ ยังไงหนูก็จะให้พวกเขารักษาให้ได้น้า!”
หลันหน่วนหยานเข้าไปซบอกของน้าของเธอก่อนจะร้องไห้ออกมา “น้าเป็นญาติสนิทคนเดียวของหนู หนูจะเสียน้าไปไม่ได้เด็ดขาด”
“จริงสิ เธอออกมาตั้งนานแล้วได้ติดต่อหาพ่อเขารียัง?”
น้าของเธอบ่นออกมา
“นี่– ติดต่อหาเขาได้แล้วเร็วเข้า”
หลันหน่วนหยาน “เพื่อไม่ให้หนูได้เป็นทนายพ่อเขายอมทําทุกอย่างไม่แม้แต่การเล่นตุกติก หนูก็เลยหนีออกจากบ้านมา!”
“เฮ้อ
”
น้าสาวยิ้มออกมาอย่างขมขื่นก่อนจะส่ายหัว ถ้าฉันไม่ยอมไปเมืองหลวง หน่วนหยานคงไม่ยอมกลับไปแน่นอน หลันเจี้ยนเฟิงก็ไม่รู้ว่ากังวลไปถึงขนาดไหนแล้ว?
ลืมมันไปเถอะ รับปากไปก่อนก็แล้วกัน
อย่างดีก็อาจจะรักษาอาการเจ็บปวดได้ แต่ถ้าไม่ดีอย่างน้อยก็คงทําให้สองพ่อลูกอยู่กันได้เหมือนเดิม
“ก็ได้ งั้นเธอก็ช่วยน้าติดต่อโรงพยาบาลไว้ด้วยนะ”
น้าสาวพยักหน้าออกมา “เราจะไปหาหมอกันที่เมืองหลวง เราจะไม่บอกพ่อของเธอหน่อยหรอ?”
“จะบอกเขาทําไมกัน?”
“เพราะเขาเป็นพ่อของเธอไง”
น้าสาวยิ้มและพูดออกมา “นอกจากนี้ทรัพย์สินของรุ่ยเฟิงกรุ๊ปนั้นมีมูลค่ากว่าหมื่นล้านหยวนเขาก็น่าจะมีเส้นสายช่วยได้เยอะเลยนะ”
คะ ??
หลันหน่วนหยานคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบออกมา แต่เธอก็ยังไม่อยากติดต่อกับพ่อของเธอ-
แต่คุณน้าจะไปหาหมอ แล้วจะทํายังไงดี?
ทันใดนั้นดวงตาของหลันหน่วนเยี่ยนก็สว่างขึ้น!
“คุณน้า เราไม่จําเป็นต้องไปติดต่อหาพ่อหรอกค่ะ”
หลันหน่วนเยี่ยนพูดอย่างภาคภูมิใจ “หนูสามารถติดต่อหา–สามีของหนู…เจียงเฉินได้!”
“สามีของเธอ?”
น้าสาวดูประหลาดใจไม่น้อย
เธอพยายามเจียงเฉินที่หลันหน่วนหยานพูดออกมาแม้เธอจะยังไม่เคยเจอตัวจริงก็ตาม เธอนั้นคิดไม่ถึงเลยว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะไปถึงขนาดนี้แล้ว?
มันถึงจุดที่เรียกกันว่าสามีแล้วหรอ?
น้าสาวอยากรู้เกี่ยวกับเจียงเฉินคนนี้มาก….
“แต่เขา จะโอเคใช่ไหม?”
น้าสาวกังวลเล็กน้อย เธอนั้นไม่ได้กังวลเรื่องนิสัยของเจียงเฉิน แต่กังวลเรื่องความสามารถของเขา
เพราะยังไงซะเธอนั้นก็ปวยเป็นโรคมะเร็ง การจะไปรักษาที่เมืองหลวงนั้นไม่ใช่สิ่งที่ใครจะทําก็ทําได้
“ไม่ใช่เธอบอกว่าเขาเป็นคนส่งพัสดุหรอ?”
น้าสาวพูดออกมา “ถ้าไปขอเขาแบบนี้จะไม่ทําให้เขาเดือดร้อนใช่ไหม?”
“ไม่หรอกค่ะ! เจียงเฉินเขาเก่งมาก!”
หลันหน่วนหยานลูบสร้อยคอแห่งท้องทะเลบนหน้าอกของเธอ ก่อนจะเริ่มคิดถึงเจียงเฉิน
เธอนั้นรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของเจียงเฉิน
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของบริษัทกฎหมายเทียนกวน สมาชิกระดับแพลตตินั่มของคฤหาสน์ Reignwood แถมยังสามารถซื้อสร้อยคอหัวใจแห่งท้องทะเลมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์ให้เธอได้
แต่ถ้าจะให้เธออธิบายเกี่ยวกับเจียงเฉิน เธอนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี!
แต่เธอนั้นก็พูดออกไปอย่างโอ้อวด
เพราะถึงยังไงซะสามีของเธอเจียงเฉินนั้นก็น่าทึ่งจริงๆ!
“ก็ได้ เธอช่วยเตรียมการเลยก็แล้วกัน”
น่าสาวยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้
เธอนั้นคิดว่าหลันหน่วนหยานนั้นรู้สึกผิดหวังกับหลันเจี้ยนเฟิง ดังนั้นเธอก็เลยเลือกแฟนหนุ่มแบบนี้ให้กับตัวเอง
เฮ้อ
ผู้หญิงสมัยนี้นี่นะ
พวกเธอยังไม่รู้ถึงความแข็งแกร่งของเงินมากพอ
แต่ว่าตราบใดที่เจียงเฉินคนนี้ปฏิบัติกับหลันหน่วนหยานเป็นอย่างดี เธอนั้นก็เห็นด้วย เพราะถึงอย่างไรความรักนั้นก็ประเมินค่าไม่ได้อยู่แล้ว
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นจากมุมมองของเธอ เธอนั้นก็เชื่อไปแล้วว่าเจียงเฉินคนนี้จะไม่สามารถช่วยเธอรักษาโรคมะเร็งได้
ลืมมันไปดีกว่า ให้หลันหน่วนหยานจัดการไป
เมื่อเธอนั้นได้พบเจอกับทางตันในชีวิตเธอนั้นก็รู้ดีว่าความปราถนาดีไม่อาจช่วยอะไรได้มาก เพราะความแข็งแกร่งนั้นมาเป็นอันดับแรก
หลันหน่วนหยานที่เห็นน้าของเธอพยักหน้าเธอก็ดีใจและโทรหาเจียงเฉินทันที
เจียงเฉินยิ้มเมื่อเห็นหลันหน่วนหยานโทรมา
“หน่วนหยาน”
“สามี!”
หลันหน่วนหยานพูดออกมาอย่างลังเล “ฉันมีเรื่องให้นายช่วยหน่อย!”
เจียงเฉิน “เธอจะเกรงใจฉันไปทําไม”
“สามี อาการของน้าของฉันยังไม่ดีขึ้นเลย ฉันเลยอยากให้เธอไปรักษาตัวต่อในเมืองหลวงนะ!”
หลันหน่วนหยานขอร้องออกมา “หลังจากที่แม่ของฉันจากไป ก็มีแต้น้าของฉันนี่แหละที่ฉันรักที่สุดในโลก นายช่วยฉันหน่อยได้ไหม? ช่วยหาหมอที่เก่งๆมารักษาคุณน้าของฉันหน่อยนะ?”
เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อย
ยังไงซะหลันหน่วนหยานนั้นเป็นผู้หญิงของเขาแล้วครั้งก่อนตอนที่ทั้งคู่อยู่ที่คฤหาสน์ Reignwood ทั้งสองต่างก็ทําอะไรกันมาบ้างแล้ว
และช่วงนี้หลันหน่วนหยานก็โทรมาหาเจียงเฉินทุกๆวัน ดังนั้นเจียงเฉินก็เลยรู้อาการของน้าของเธอดี
หลันหน่วนหยานนั้นก็อยู่ในเมืองหลวง เธอนั้นก็มีพ่อของเธอที่เป็นประธานจอมเผด็จการหลันเจี้ยนเฟิงอยู่ แต่เธอกลับไม่ยอมไปขอความช่วยเหลือจากทางนั้น แต่กลับมาขอความช่วยเหลือจากเขาแทน
นี่คือความเชื่อมั่นของเธอที่มีต่อเขา!
หญิงสาวที่ไม่ยอมขอให้พ่อของตัวเองช่วยและมาขอให้แฟนของเธอช่วยแทน แสดงว่าตําแหน่งของเขาในใจของเธอนั้นอยู่สูงกว่าพ่อของตัวเองไปแล้ว!
(หลันเจี้ยนเฟิง : กระอักเลือด)
เจียงเฉินพยักหน้า “น้าของเธอก็เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งของฉัน มีอะไรก็บอกมาได้เลยส่วนเรื่องนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง!”
“ฉันรักนายที่สุดเลย สามีของฉัน มั๊วะ !”
หลันหน่วนหยานส่งจูบทางโทรศัพท์ไปให้เจียงเฉินก่อนที่ใบหน้าของเธอจะเริ่มแดง… “ฉันคิดถึงนายมากเลยนะ!”
“ฮี่ฮี่ กลับมาก็ค่อยว่ากัน”
เมื่อเจียงเฉินคิดถึงความอ่อนโยนและความมีเสน่ห์ของหลันหน่วนหยาน เขาก็ยิ้มออกมา
รูปร่างที่สวยงามราวกับเทพธิดาของหลันหน่วนหยานค่อยปรากฏขึ้นมาในหัวของเจียงเฉิน ใบหน้าที่ราวกับเซียนสวรรค์ รูปร่างที่โค้งเว้างดงาม –
สวยงามจนต้องตกตะลึง!