ตอนที่ 209 จำคุก (2)

ยอดหญิงอันดับหนึ่ง

​ชูซ​ย่า​ส่าย​หัว​ ​“​ฝั่ง​นายท่าน​ไม่มี​เรื่อง​อัน​ใด​ ​เงียบสงบ​ดีเจ​้า​ค่ะ​ ​และ​ไม่รู้​ว่า​เป็น​เพราะ​นายท่าน​เคย​ไปหา​เรื่อง​ที่​ร้าน​หรือไม่​ ​คุณชาย​กลัว​ทำให้​แม่นาง​หง​เยียน​อับอาย​อีก​ ​ได้ยิน​พวก​บ่าว​รับใช้​พูดว่า​นิ่ง​สงบ​เหมือนกัน​เจ้าค่ะ​ ​โดยเฉพาะ​สอง​วันนี้​ ​ไม่​แม้แต่​จะ​ก้าว​ออกจาก​ห้อง​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​รับทราบ​เรื่องราว​ ​แต่​ก็​ยัง​รู้สึก​ไม่​สุขอยู่​เล็กน้อย

​ตกดึก​ ​นาง​พา​เจิน​จู​กับ​ชิง​เสวี​่​ยส​องคน​ไปหา​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้ง

​เมื่อ​สอง​วันก่อน​น้องชาย​ถอด​เฝือก​ออก​แล้ว​ ​และ​ไป​เรียนหนังสือ​ที่กั​๋​วจื​่อ​เจียน​พร้อมกับ​ม่อ​เซียง​โดย​มีท​หาร​องครักษ์​จาก​จวน​อ๋อง​รับ​ส่ง​ทุกวัน

​เกา​จ๋าง​สื่อ​ได้​จ้าง​นักปราชญ์​ขงจื๊อ​ท่าน​หนึ่ง​ซึ่ง​มีชื่อเสียง​ใน​เมืองหลวง​มา​เป็น​อาจารย์​ให้​คุณชาย​อวิ​๋น​ตาม​ความประสงค์​ของ​เจ้านาย​ ​โดย​ให้​อาศัย​อยู่​ห้อง​ด้าน​ข้าง​ของ​เรือน​ของ​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้ง​ ​ซึ่ง​จ้าง​มา​เพื่อ​สอน​ชดเชย​บทเรียน​ที่​ขาดเรียน​ไป

​พอ​เป็น​เช่นนี้​ ​แม้​จะ​ขาดเรียน​ไป​หลาย​วัน​ ​แต่​การเรียน​ของ​อวิ​๋น​จิ​่นจ​้ง​ไม่เพียงแต่​ไม่​ถดถอย​แต่​ยัง​พัฒนา​ขึ้น​มาก

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​เปิด​สมุด​การบ้าน​ของ​น้องชาย​ไปมา​ถึง​ค่อย​สบายใจ​ขึ้น​ ​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้ง​เห็น​สีหน้า​ของ​พี่สาว​เริ่ม​ผ่อนคลาย​จึง​เอ่ย​ถาม​อย่างระมัดระวัง​ ​“​ท่าน​พี่​ ​ช่วง​กลางวัน​ของ​เมื่อวาน​ ​มี​รถม้า​จาก​ใน​จวน​มา​จอด​หน้า​ประตูกั​๋​วจื​่อ​เจียน​แล้ว​เรียก​ข้า​ออก​ไป​ถาม​ว่า​ช่วงนี้​ข้า​เป็น​อย่างไรบ้าง​ ​แล้วยัง​บอกอี​กว่า​จะ​รับ​ข้า​กลับ​ไป​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​จาก​องครักษ์​ข้าง​กาย​ของ​น้องชาย​ตั้งแต่​เมื่อวาน​ ​นาง​จึง​ถาม​กลับ​ ​“​ทำไม​ ​เจ้า​อยาก​กลับ​ไป​หรือไม่​”

​“​ข้า​ไม่​อยาก​”​ ​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้ง​ตอบกลับ​ทันที​ ​“​คนที​่​ถามไถ่​ถึง​ข้า​และ​บอกว่า​จะ​รับ​ข้า​กลับ​ไป​ ​คือ​ท่าน​แม่​”

​เรื่อง​ที่​ไป๋​เสวี​่ย​ฮุ่ย​ถูก​รับ​กลับ​ไป​เรือน​เอก​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​รู้​ตั้งแต่แรก​ ​แม้​เคย​คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​ต้อง​เกิดขึ้น​ใน​สักวัน​ ​แต่​ก็​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​เกิดขึ้น​เร็ว​ถึง​เพียงนี้​ ​หรือว่า​พอ​เหลียน​เหนียง​จากไป​ ​เรือน​หลัง​ว่างเปล่า​ ​ท่าน​พ่อ​ก็​รู้สึก​เหงา​จน​แทบ​ทน​ไม่ได้​ ​ไป๋​ซื่อ​เห็นที​จึง​รีบ​ฉวยโอกาส​เอาไว้

​ไป๋​ซื่อ​ได้​กุมอำนาจ​อีกครั้ง​ ​สิ่ง​แรก​ที่จะ​ทำ​ก็​คือ​การ​รับน้อง​ชาย​กลับ​จวน​ ​เพื่อ​แสดง​ความรัก​และ​ความเมตตา​ของ​นาง

​หาก​จิ​่นจ​้​งก​ลับ​จวน​ตอนนี้​ ​ไป๋​ซื่อ​ที่​เพิ่ง​ได้​ครองตำแหน่ง​เอก​ต้อง​ไม่กล้า​หวังผล​จาก​ลูกเลี้ยง​อย่างแน่นอน​ ​แต่​ยัง​จะ​รัก​และ​เอ็นดู​มาก​ถึงที่สุด

​จิ​่นจ​้ง​ตั้งแต่​รู้​ว่า​แม่เลี้ยง​ผู้​นี้​เคย​ทำร้าย​ตัวเอง​ ​ภาพลักษณ์​ที่​เสีย​ไป​ก็​ไม่มี​สิ่งใด​มาชด​เชย​ได้​อีก​ ​ตอนนี้​ก็​ต้อง​ไม่​อยาก​กลับ​ไป​อย่างแน่นอน

​สีหน้า​ที่​เต็มไปด้วย​ความ​ไม่เต็มใจ​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​จึง​ไม่​บังคับ​ ​และ​ยอม​ทำตาม​ความต้องการ​ของ​เขา​ ​“​ถ้า​เจ้า​ไม่​อยาก​กลับ​ไป​ก็​ไม่ต้อง​กลับ​ไป​”

​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้ง​ได้ยิน​ก็ดี​ใจ​ยกใหญ่​ ​อาศัย​ใน​จวน​อ๋อง​ก็​หลาย​วัน​แล้ว​ ​ตอนนี้​คนใน​เรือน​เร่ง​ให้​กลับ​ ​เดิมที​คิด​ว่า​อยู่​ต่อ​ไม่ได้​แล้ว​แน่ๆ​ ​แต่​แล้ว​สุดท้าย​ก็​หา​ได้​เป็น​เช่นนั้น​ไม่

​สอง​พี่น้อง​พูดคุย​กัน​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​อวิ​๋นจ​วิ่นจ​้​งก​็​เอ่ย​ ​“​พี่เขย​คง​ใกล้​จะ​กลับ​แล้ว​ ​ท่าน​พี่​รีบ​กลับ​ไป​เถิด​”

​หลาย​วัน​มานี​้​ท่าน​อ๋อง​สาม​ใช้เวลา​ใน​พระราชวัง​นาน​ขึ้น​ทุกวัน​ ​มี​หลาย​วัน​ถึงกับ​ต้อง​ค้างคืน​อยู่​ข้างใน​ ​บางที​ตอน​เขา​กลับมา​ถึง​นาง​ก็​เข้านอน​ไป​แล้ว​ ​พอนาง​ตื่นขึ้น​มา​เขา​ก็​ออกจาก​จวน​ไป​แล้ว​ ​บางครั้ง​ที่​ได้​กลับมา​เร็ว​ ​ก็​กลับมา​กับ​เยียน​อ๋อง​หรือ​อีก​หลาย​คน​ ​จากนั้น​ก็​ประชุม​กัน​ถึง​กลางดึก

​เขา​เป็น​เพียง​สิ่งมีชีวิต​ที่​มีชีวิต​อยู่​ได้​โดย​ไม่ต้อง​หลับใหล

​เมื่อ​ภพ​ก่อน​เคย​ได้ยิน​เรื่อง​น่าขำ​ของ​พระราชวัง​ ​ยาม​จักรพรรดิ​เจา​จง​ประชุม​ราชกิจ​ ​ปกติ​หนึ่ง​คืน​ใน​พระราชวัง​จะ​ใช้​เทียน​สาม​ไม้บรรทัด​ ​ใช้​กระดาษสาม​เมตร​ ​หรือว่า​…​นิสัย​ที่ทำงาน​อย่าง​บ้าคลั่ง​เมื่อ​ภพ​ก่อน​ ​ตอนนี้​ได้​เริ่มต้น​ขึ้น​แล้ว​อย่างนั้น​หรือ

​ชั่วโมง​นี้​ยัง​ไม่​กลับ​ ​เกรง​ว่า​คง​เลย​ไป​ถึง​กลางดึก​อีก​ ​หรือไม่ก็​ไม่​กลับมา​แล้ว​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ยิ้ม​ตอบ​ ​“​ไม่เป็นไร​ ​ไม่ต้อง​ตื่นเต้น​ไป​ ​วันนี้​คง​ไม่​กลับมา​แล้ว​กระมัง​”​ ​แม้​พูด​เช่นนี้​ออก​ไป​ ​แต่​อยู่นาน​เกินไป​ก็​ใช่​ว่า​จะ​เป็นเรื่อง​ที่​ดี​ ​นาง​พูดคุย​ต่อ​ได้​ไม่นาน​ก็​เดินทาง​กลับ

​เรือน​เอก​ ​ชูซ​ย่า​ยืน​อยู่​ใต้​ระเบียง​ทางเดิน​ ​ชะเง้อ​หน้า​กระดก​เท้า​ ​ราวกับ​รอค​นมา​ครึ่ง​ค่อนวัน​ ​เมื่อ​เห็น​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​กลับมา​แล้วจึง​วิ่ง​เข้าไป​หา​และ​ดึง​ตัว​ไป​ด้าน​ข้าง

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​เห็นท่า​ที​ร้อนรน​จึง​เอ่ย​ถาม​ ​“​เกิดเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้น​รึ​”

​“​ตระกูล​สวี​่​ ​ตระกูล​สวี​่​เกิดเรื่อง​แล้ว​เจ้าค่ะ​”​ ​ชูซ​ย่า​ยังคง​เหนื่อย​ฮึดฮัด​พูด​ไม่ได้ความ

​ความกังวล​ก่อนหน้านี้​ของ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ได้​กลายเป็น​ความจริง​แล้ว​สินะ​ ​สีหน้า​เปลี่ยนไป​ใน​ทันใด​พลาง​ถาม​ต่อ​ ​“​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

​ชูซ​ย่า​ลุกลี้ลุกลน​เอ่ย​ ​“​คุณชาย​เจ้าค่ะ​ ​ถูกจับ​เข้า​คุก​แล้ว​เจ้าค่ะ​ ​ได้ยิน​ว่า​ฆ่า​คน​ ​ถูกจับ​ได้​คาหนังคาเขา​ ​ถูก​นำ​ส่ง​ให้​กับ​ทหาร​ลาดตระเวน​แล้ว​เจ้าค่ะ​ ​จาก​การ​ตรวจสอบ​ที่เกิดเหตุ​และ​ศพ​ผู้ตาย​โดย​สำนัก​ข้าหลวง​ยุติธรรม​มณฑล​ ​ยืนยัน​ว่า​คุณชาย​น้อย​เป็น​ผู้กระทำ​ ​ใต้เท้า​อิ่น​จึง​ทำการ​จับตัว​คุณชาย​เข้า​คุก​ทันที​ ​เพิ่ง​แจ้ง​ข่าว​ให้​ตระกูล​สวี​่​เมื่อครู่นี้​เอง​เจ้าค่ะ​ ​บ่าว​รับใช้​ตระกูล​สวี​่​ก็​เพิ่ง​วิ่ง​มาบ​อก​บ่าว​ ​ตอนนี้​ยัง​ยืน​รอ​อยู่​ที่​ประตู​ด้าน​ข้าง​เจ้าค่ะ​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​สั่ง​ทันที​ ​“​ไป​พาตัว​มาหา​ข้า​”

​ชูซ​ย่า​ทำตาม​คำสั่ง​ ​ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ก็​พาบ​่า​วรับ​ใช้​ที่​วิ่ง​มาส​่ง​ข่าว​เข้ามา​ยัง​ห้องโถง​ภายใน​เรือน​เอก

​บ่าว​รับใช้​ตระกูล​สวี​่​เปียกโชก​ไป​ด้วย​เหงื่อ​ ​เมื่อ​เห็น​คุณหนู​ก็​คลาน​ลง​ไป​กับ​พื้น​และ​ร้องไห้​โฮ​ ​“​เหนียง​เหนียง​ ​ได้​โปรด​ช่วย​คุณชาย​ด้วย​ขอรับ​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​รู้จัก​บ่าว​รับใช้​ผู้​นี้​ ​เขา​คือ​บ่าว​รับใช้​ข้าง​กาย​ของ​พี่ชาย​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​เอ่ย​ถาม​ ​“​เจ้า​เล่าเรื่อง​ตั้งแต่​ต้น​ให้​ข้า​ฟัง​หน่อย​”

​“​คนที​่​คุณชาย​น้อยลง​มือ​ฆ่า​คือ​แม่เล้า​ที่อยู่​บน​เรือ​สำราญ​ว่าน​ชุน​”​ ​บ่าว​รับใช้​ร้องไห้​พลาง​เล่า​ต่อ​ ​“​ยาม​บ่าย​ของ​วันนี้​ ​เพราะว่า​พรุ่งนี้​นายท่าน​จะ​ไป​สู่ขอ​กับ​ตระกูล​หลัว​ ​บ่าว​คิด​ว่า​คุณชาย​ไม่สบายใจ​ ​อยาก​ออก​ไปรั​บล​มทำ​ใจ​ให้​สบาย​ ​จึง​ไม่ได้​คิด​อะไร​มาก​และ​ตาม​คุณชาย​ไป​ยัง​เรือ​สำราญ​ว่าน​ชุน​ที่​หนาน​เฉิง​ ​บ่าว​คิด​ว่า​คุณชาย​อยาก​หาความ​สุข​จาก​เหล่า​หญิงสาว​ ​จึง​เดินตาม​ขึ้นไป​ ​หลังจาก​คุณชาย​เดิน​ไป​ก็ได้​จอง​ห้องส่วนตัว​ไว้​หนึ่ง​ห้อง​ ​แม่เล้า​เห็น​คุณชาย​เป็น​คน​หรูหรา​ฟุ่มเฟือย​ ​ดูก​็​รู้​ว่า​เป็น​ลูก​ตระกูล​ผู้ลากมากดี​ ​จึง​ได้​เรียก​ผู้หญิง​เข้ามา​หลาย​คน​ ​คุณชาย​เลือก​อยู่​ครึ่ง​ค่อนวัน​ ​ก็​หา​ได้​มีที​่​ถูกใจ​ไม่​ ​จึง​บอก​ไป​ว่ายัง​สู้​แม่เล้า​มิได้​เลย​ ​แม่เล้า​อยากได้​เงิน​จน​แทบ​บ้า​ ​เห็น​คุณชาย​หน้า​รูปร่างหน้าตา​ดี​ ​จึง​เกิด​ความคิด​ขึ้น​มา​ ​สั่ง​ให้​ผู้หญิง​เหล่านั้น​ออก​ไป​และ​ตัวเอง​อยู่​ดูแล​คุณชาย​ต่อ​ ​คุณชาย​สั่ง​ให้​บ่าว​ออกมา​ ​เวลา​ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ​ก็ได้​ยิน​เสียงร้อง​เสียงแหลม​ดัง​ขึ้น​ ​พอ​บ่าว​และ​คนอื่น​เดิน​เข้าไป​ ​ก็​เห็น​—​—​”​ ​พูด​ไป​เสียง​ก็​เริ่ม​สั่นคลอน

​“​เห็น​สิ่งใด​”​ ​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ซักถาม

​“​เห็น​ท้อง​ของ​แม่เล้า​ถูก​แทง​จน​เป็น​รู​ ​เลือด​ไหล​เต็มไปหมด​ ​นอน​อยู่​กับ​พื้น​สิ้นลมหายใจ​ ​ส่วน​คุณชาย​นั่ง​อยู่​ข้างๆ​ ​โต๊ะ​ ​กำลัง​ใช้​ผ้า​เช็ด​คราบเลือด​บน​มีด​ปลอก​ผลไม้​…​พวก​อวี​๋​กง[1]กับ​พวก​มือ​อันธพาล​โกรธ​แทบตาย​ ​จะ​จับ​คุณชาย​ส่ง​ทางการ​ ​คุณชาย​ยืน​ขึ้น​พูดว่า​เขา​ไม่​วิ่ง​เสียหน่อย​จะ​รีบร้อน​ทำไม​กัน​ ​พูดเสร​็​จก​็​เดินตาม​คน​พวก​นั้น​ออกจาก​เรือ​สำราญ​ ​บ่าว​เห็นท่า​ไม่ดี​ ​เลย​กลับ​ไปรา​ยงาน​ให้​กับ​ที่​จวน​ทราบ​ ​เวลา​ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ​ทางการ​ก็ได้​ส่ง​คน​มาแจ้ง​ข่าว​ที่​จวน​ ​บ่าว​กับ​พ่อบ้าน​และ​บ่าว​รับใช้​อีก​หลาย​คนเลย​เดินทาง​ไป​ที่ทำการ​แต่กลับ​ไม่​พบ​หน้า​คุณชาย​น้อย​ ​ได้ยิน​ว่า​พอคุณ​ชาย​เข้าไป​ ​คดี​นี้​ก็​ถูก​ตัดสิน​แล้ว​ว่า​หลักฐาน​ครบถ้วน​ ​ไม่มี​สิ่งใด​ต้อง​ว่าความ​อีก​ ​ในเมื่อ​เป็น​รูปคดี​ไป​แล้ว​ ​เลย​นำ​ตัวผู้​กระทำความผิด​ส่ง​เข้า​คุก​กรม​ยุติธรรม​…​นายท่าน​ถึงกับ​ล้มทั้งยืน​ ​เพิ่ง​ถูก​พ่อบ้าน​พาก​ลับ​เรือน​เมื่อครู่นี้​เอง​ขอรับ​ ​บ่าว​ทัน​เห็น​สถานการณ์​ไม่​มาก​นัก​เลย​รีบ​มารา​ยงา​นที​่​จวน​อ๋อง​ก่อน​…​”

​“​เป็น​รูปคดี​ไป​แล้ว​งั้น​รึ​”​ ​ชูซ​ย่า​ตระหนกตกใจ​ ​“​แล้ว​ตอนนี้​เป็น​อย่างไรบ้าง​ ​ตัดสิน​ไป​หรือยัง​”

​“​ได้ยิน​ว่า​จะ​ตัดสิน​อย่างเป็นทางการ​ใน​วัน​รุ่งเช้า​ ​ก่อน​นายท่า​นก​ลับ​จวน​ ​นายท่าน​ได้​สืบ​ข่าว​จาก​คนใน​กรม​ยุติธรรม​โดย​ให้เงิน​ไป​ ​นี่​เป็นคดี​ฆาตกรรม​คน​ ​เป็นคดี​ความผิด​ฐาน​หนัก​ ​ทั้ง​ยัง​ถูกจับ​ได้​คาหนังคาเขา​ ​วิธี​ฆ่า​ก็​โหดเหี้ยม​ ​มิหนำซ้ำ​ยัง​เป็นช่วง​ที่​ฮองเฮา​สิ้นพระชนม์​อีก​ ​หลังจาก​ตัดสิน​อย่างเป็นทางการ​เสร็จ​ ​เกรง​ว่า​คง​ประหารชีวิต​ทันที​”​ ​บ่าว​รับใช้​เล่า​ไปร​้​อง​ไห้​ไป​ ​“​เวลา​ไม่เคย​รอ​ใคร​ ​ได้​โปรด​เหนียง​เหนียง​ช่วย​คุณชาย​ของ​บ่าว​ด้วย​เถอะ​ขอรับ​—​—​”

​อวิ​๋น​หว่าน​ชิ่น​ยืน​ขึ้น​ ​“​ชูซ​ย่า​ ​เปลี่ยนเสื้อ​ผ้า​ให้​ข้า​ ​ไป​คุก​กรม​ยุติธรรม​กัน​”

​ชูซ​ย่า​ขานตอบ​ ​“​เจ้าค่ะ​”

​ชิง​เสวี​่​ยลุ​กลี​้​ลุกลน​ ​กัดฟัน​มิ​ยอม​พูด​ ​สุดท้าย​ก็​ปริปาก​ ​“​เหนียง​เหนียง​ ​รอท่า​นอ​๋​อง​สาม​กลับมา​ก่อน​ ​ให้ท่า​นอ​๋​อง​ไป​ช่วย​ท่าน​ไกล่เกลี่ย​ดี​หรือไม่​ ​ท่าน​เพิ่ง​ออกมา​จาก​พระราชวัง​ ​ถ้า​เกิด​…​เกิด​เกี่ยวพัน​กับ​คดี​ฆาตกรรม​นี้​ขึ้น​มา​จะ​ทำ​อย่างไร​ล่ะ​เจ้า​คะ​”

……………………………………………………………………………..

[1] ​อวี​๋​กง​ ​หมายถึง​ ​ผู้ชาย​ที่ทำงาน​ทั่วไป​ใน​ซ่อง