ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 395
ทุกคนเบิกตากว้างและอ้าปากค้าง พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว
สภาพจิตใจของเจนเซ่นเกือบจะระเบิดออกมา ทำให้เขาสับสน
‘เกิดอะไรขึ้น?’
‘คนอย่างฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่รู้จักกับผู้อาวุโสอาร์มสตรองเท่านั้น แต่เขายังคุยกับเขาเหมือนเป็นคนคุ้นเคยแม้จะอายุต่างกันก็ตาม’
ก่อนที่ทุกคนจะได้สติ ผู้อาวุโสอาร์มสตรองก็หัวเราะออกมา
“เอาล่ะฮาร์วีย์ มาเยี่ยมฉันได้ทุกเมื่อ นายรู้ดีว่าที่นี่ยินดีต้อนรับนายเสมอ…”
“เรามาเข้าเรื่องกันก่อนเถอะ มีเหตุผลอะไรนายถึงโทรหาฉันตอนดึก ๆ แบบนี้”
ผู้อาวุโสอาร์มสตรองมีจิตใจที่ดี ฮาร์วีย์ต้องมีเรื่องด่วนมากถึงได้รีบโทรหาเขา
ก่อนหน้านี้พวกเขาได้รำลึกถึงความหลังเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็ควรที่จะเข้าสู่หัวข้อหลักได้แล้ว
ฮาร์วีย์ไม่อยากเสียเวลา เขาพลิกเปิดเอกสารในมือแล้วโชว์ที่กล้อง
หลังจากนั้นผู้อาวุโสอาร์มสตรองก็เกิดอาการสับสน
“ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึงมีเอกสารโครงการวิจัยล่ะ?”
“คุณเคยคุยกับผมเรื่องนี้มาก่อนใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถาม
“ใช่ แต่หลังจากที่ฉันคิดพิจารณาแล้ว ฉันยืนยันว่าโครงการวิจัยนี้ไม่มีความเป็นไปได้ หากเราปฏิบัติจริงในชีวิตจริง จะมีโอกาสมากที่จะทำให้ผู้ป่วยหายใจไม่ออก จนอาจจะทำให้เสียชีวิต”
“นั่นคือเหตุผลที่ฉันปิดผนึกเอกสารนี้เอาไว้เมื่อห้าปีที่แล้ว”
“แต่ฮาร์วีย์ นายไปขุดเอกสารแบบนี้มาจากไหน? ถ้าฉันจำไม่ผิดฉันก็ปิดผนึกเอกสารในศูนย์วิจัยที่ในบัควู้ด แต่ฉันไม่ได้อยู่ที่นั่นนานกว่าห้าปีแล้ว”
ผู้อาวุโสอาร์มสตรองรู้สึกงุนงง เขานึกไม่ออกว่าเอกสารโครงการที่เขาทิ้งไปจะมาอยู่ในมือของฮาร์วีย์
“ท่านผู้เฒ่า ใครเป็นผู้จัดหาสถานที่วิจัยให้คุณ? ตอนนี้ใครเป็นคนดูแล?”
“ขอฉันนึกก่อน… เป็นผู้ชายจากบักวู้ดที่มาจากตระกูลด้านการแพทย์ที่มีนามสกุล “คาร์ลสัน” เขาสนับสนุนจัดหาสถานที่วิจัยสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ให้ฉัน แต่เมื่อฉันออกจากบักวู้ดแล้ว ฉันก็คืนสิ่งอำนวยความสะดวกนั้นทั้งหมดคืน”
“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดถึงมัน ฮาร์วีย์ไม่ว่านายจะได้เอกสารมาจากไหน อย่าลืมทำลายมันซะให้เร็วที่สุด นี่เป็นการวิจัยที่ล้มเหลว ทุกคนจะเข้าใจผิด ห้ามนำไปเปิดเผยต่อสาธารณะ!” ผู้อาวุโสอาร์มสตรองพูดด้วยสีหน้าจริงจังมาก ไม่มีการล้อเล่นในวงการแพทย์
“ไม่ต้องกังวล ผมจะให้คนมาทำลายพวกมันทันที”
ฮาร์วีย์ยิ้มเบา ๆ
“อีกคำถามหนึ่ง ผมเพิ่งเจอเพื่อนใหม่คนหนึ่งชื่อเจนเซ่น คาร์ลสัน เขาบอกว่าเขาอยู่ภายใต้การดูแลของคุณในระยะหนึ่ง…”
“เจนเซ่น คาร์ลสันเหรอ?”
ผู้อาวุโสอาร์มสตรองดูสับสน
“ฉันไม่รู้จักเขา ฮาร์วีย์มีเหตุการณ์มากมายที่ผู้คนใช้ชื่อของฉันโดยมีเจตนาร้าย ระวังอย่าหลงกล โทรหาฉันทันทีถ้ามีเรื่องอะไรเกิดอะไรขึ้น!”
“ผมจะจำไว้ พักผ่อนเถอะครับ ผมขอตัวก่อน…”
หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไป
ฮาร์วีย์หันกลับมามองทุกคน
ทุกคนต่างตัวสั่นเทา ขยับก้าวขาไม่ออก!
พวกเขากำลังมองฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาเป็นสัตว์ประหลาด!
เอลล่ามองฮาร์วีย์อย่างเต็มไปด้วยความรักและความชื่นชม
‘เขาเป็นคนแบบไหนกัน? เขาทำเหมือนว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรที่จะสามารถพูดคุยกับผู้อาวุโสอาร์มสตรอง!’
‘แม้แต่ยักษ์ใหญ่ในวงการด้านการแพทย์อย่างเกรกอรี่ก็ต้องเคารพเขา เขาเป็นคนยังไงกันแน่?’
‘ผู้ชายคนนี้ไม่มีใครรู้จักราวกับท้องทะเลที่กว้างใหญ่ มีความลึกที่อยากจะหยั่งถึง’
ฮาร์วีย์จ้องมองไปที่เจนเซ่นด้วยดวงตาที่เย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“คุณได้ยินผู้อาวุโสอาร์มสตรองพูดแล้วใช่ไหม เอกสารต้องถูกทำลายทันที จะต้องไม่แสดงต่อสาธารณะให้ใครรับรู้และทำให้ทุกคนเข้าใจผิด!”
“สำหรับคุณและการขโมยเอกสารการวิจัยของผู้อาวุโสอาร์มสตรองมาใช้นั้น ต้องประกาศขอโทษผ่านสื่อหนังสือพิมพ์ ถ้าไม่อย่างนั้นผมก็ไม่บอกถึงผลที่ตามมาได้!”
“ฉะ ฉะ ฉัน…”
ใบหน้าของเจนเซ่นซีดราวกับผี มือทั้งสองข้างสั่นไม่หยุด
เขาใช้อำนาจในการรับผิดชอบศูนย์วิจัยของผู้อาวุโสอาร์มสตรองเพื่อขโมยเอกสารการวิจัยนั้นมา
เขาคิดว่าเขาจะได้ใช้เอกสารโดยที่ไม่มีใครรับรู้ เขาได้ยินมาว่าผู้อาวุโสอาร์มสตรองไม่ได้ติดต่อกับทางโลกอีกเลย นั่นคือเหตุผลที่เขานำเอกสารการวิจัยออกมาและตีพิมพ์
เขาไม่คิดว่าเขาจะถูกเปิดเผยความลับโดยฮาร์วีย์
ต่อหน้าคำพูดของผู้อาวุโสอาร์มสตรอง เขาไม่มีทางปฏิเสธได้เลย
ผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการกำลังมองเจนเซ่นอย่างเย็นชา
‘นี่มันเป็นการฉ้อโกงทางวิชาการ! ไร้ยางอายสิ้นดี!’