ตอนที่ 356

Black Tech Internet Cafe System

ภายใต้การกระตุ้นจากหลายอย่างทำให้ผู้ฝึกฝนของจิวหัวและเมืองครึ่งตั้งกลุ่มสนทนาขึ้นใหม่มีชื่อกลุ่มว่าผู้ฝึกฝนตัวร้ายกับวัตถุวิเศษที่ก่อตั้งบน QQ

(ผู้แปล : จริงแล้วกลุ่มชื่อว่าวัตถุผู้ฝึกฝนระดับสูง แต่ว่าแอดอยากให้ดูน่ารักขึ้นมาหน่อยนึง)

 

จุนหยางชี (สวัสดีเหล่าผองเพื่อนและนักบวชเต๋า!)

 

ต้วนยือ (สวัสดีทุกคนจากจิวหัว! ข้าได้ยินมาว่าพวกท่านกำลังศึกษารูนเวทย์มนตร์และเทคโนโลยีสมัยใหม่การวิจัยของพวกท่านเป็นอย่างไรบ้าง!?)

 

หลี่เฮารัน (แม่งสุดยอด!)

 

ต้วนยือ (…)

 

ตุนหยางชี (ระวังภาษาของเจ้าหน่อย)

 

“มันหลุดออกไปแล้ว ..” หลี่เฮารันนั่งอายอยู่หลังจอ

 

ในฐานะที่เป็นอาจารย์ของหยวนเฮงร้านค้าที่ชายสมบัติที่หายากทุกชนิดตังหยวนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งประดิษฐ์ระดับสูงเช่นกัน “แล้วพวกท่านมีแผนที่จะศึกษามันอย่างไร”

 

ไม่เพียงแต่ตังหยวนเท่านั้นแต่ผู้ฝึกฝนหลายคนที่มีทักษะในการประดิษฐ์ระดับสูงในเมืองครึ่งก็เข้าร่วมกลุ่มเช่นกัน แม้แต่กงยี่หลิวจากหยุนเตียนก็ยังได้ลาภลอยเข้าร่วมกลุ่มด้วยเช่นกัน

 

จุนหย่างชี (เราแบ่งการวิจัยออกเป็นสามส่วนคือชีวิต, การต่อสู้ที่เกี่ยวข้องกับคาถาและสมบัติทางจิตวิญญาณ เรากำลังศึกษาเกี่ยวกับรถยนต์และหยกสื่อสารรุ่นใหม่ อ้อ .. คาถาในเรื่องแฮร์รี่พอร์ตเตอร์รวมไปถึงปืนต่างๆ ซึ่งเรากำลังได้สร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ)

 

เห็นได้ชัดว่าพันธมิตรวู่เว้ยได้เข้าถึงขั้นตอนของโครงสร้างวิจัยอย่างรวดเร็วและเข้าถึงข้อมูล

 

เมื่อมองไปที่รายการอันยาวเหยียดแล้วจุนหยางชีแสดงให้พวกเขาได้เห็นผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณของเมืองครึ่งเช่นกัน (เราจะเริ่มอย่างไรหากเราต้องการจะศึกษาโครงสร้างภายในของกระจกสวรรค์หรือดาบอมตะ)

 

(ข้าหมายถึง ..) ต้วนยือถาม (กลุ่มเราหลายคนวางแผนที่จะนำทรัพยากรที่ดีมาสู่การวิจัยและต้องการคัดลอกรูปแบบของกระจกสวรรค์เพื่อสร้างมันอย่างมีคุณพาภ พวกท่านคิดว่าเราสามารถทำได้หรือไม่?)

 

จุนหยางชี (ท่านสามารถเรียนรู้วิธีการประดิษฐ์ของกลุ่มภูเขาซู จากการสังเกตของข้ากลุ่มทั้งสองนี้มีวิธีการประดิษฐ์ที่คล้ายกันและท่านสามารถได้แรงบัลดาลใจและข้อมูลหลายอย่างจากพวกเขา)

 

ต้วนยือ (ปัญหาคือที่นี่ไม่มีเซียนกระบี่พิชิตมาร!)

 

จุนหยางชี (ข้าถามเจ้าของร้านแล้ว เข้าบอกว่าเกมจะวางขายในร้านที่เมืองของพวกท่านในไม่ช้า ก่อนที่มันจะออกพวกท่านสามารถถามคำถามข้าได้ตลอด)

 

ต้วนยือ (ขอบใจมาก!)

 

จุนหยางชีหัวเราะเบาๆ และพูดว่า (อย่าว่างั้นงี้เลย ทักษะการประดิษฐ์ของพวกท่านนั้นสูงกว่าเรามาก ไม่แน่ในอนาคตเราอาจจะต้องให้พวกท่านช่วย!)

 

“เป็นไปได้ยังไง” ขณะนี้หัวหน้ากลุ่มต่างๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังต้วนยือมองข้อความด้วยความสงสัย

 

“ดี!” ต้วนยือเอนหลังบนเก้าอี้ “แม้จะมีความขัดแย้งในเจ้ากระบี่ขั้นเทพกับพวกเขา แต่พวกเราตอนนี้ค่อนข้างดีและตรงไปตรงมา เราสามารถแบ่งปันผลการวิจัยของเราและช่วยเหลือซึ่งกันและกันข้าเดาว่ากระบวนการวิจัยของเราจะไม่ช้าเกินไป”

 

ท้ายที่สุดทั้งสองฝ่ายแม้จะอยู่ห่างไกลกันในความจริงพวกเขาไม่ได้มีการขัดแย้งใดๆ ต่อกันยกเว้นการต่อสู้ในเจ้ากระบี่ขั้นเทพก็เท่านั้น

 

“ดี!” เทียนซูปรบมือของเขาด้วยความทราบซึ้ง “หลังจากเสร็จสิ้นโครงการแล้วเราแต่ละคนจะมีกระจกสวรรค์ของตัวเอง!”

 

ใบหน้าของต้วนยือกระตุกเล็กน้อย “มันเป็นเพียงแค่การเลียนแบบและข้าแน่ใจว่ามันจะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมาก!”

 

“สำหรับรายการที่ดีเช่นนี้ข้าไม่สนใจหรอกว่าจะเสียค่าใช้จ่ายมากเท่าไร!” หวังหลิงจ่าวเอ่ย

 

จากนั้นเขาเห็นสายตาของทุกคนกำลังจ้องมองมาทางเข้าอย่างพร้อมเพรียง

 

หวังหลิวจ่าวถามว่า “ทำไมพวกเจ้าจ้องมองข้าเช่นนั้น ข้าพูดอะไรผิดไปหรอ?”

 

ทุกคนตอบว่า “หัวหน้าหวังท่านพูดถูก! สำหรับรายการดีๆ แบบนี้เราไม่จำเป็นต้องกังวลถึงค่าใช้จ่าย!”

 

พวกเขาพยักหน้าซ้ำๆ

 

“มาเข้าร่วมกลุ่มพูดคุยใน QQ และพูดคุยกันอีกครั้งในพรุ่งนี้!”

 

(เวลาของท่านหมดแล้ว!)

 

ต้วนยือลุกขึ้น “ไปกันเถอะ!”

 

 

ในฐานะนักรบนาหลันฮงวูได้เฝ้าดูบางตอนของขี่พายุทะลุฟ้าในแต่ละวันเช่นตอนดาบของนักบวชพวกเขาใช้ดาบระดับยี่สิบสามแถมยังฝึกฝนเทคนิคที่มีชื่อว่าดาบนับไม่ถ้วนหลังจากกลับไปยังฐาน

 

ที่ลานบ้านของตระกูลนาหลัน นาหลันฮงวูชี้ให้เห็นถึงพลังงานของดาบอันล้นหลามที่ยิงออกมาจากร่างกายของเขา ลายกว้างตอนนี้เต็มไปด้วยวิญญาณนักฆ่า!

 

“ดาบแห่งสวรรค์สูงและลึกลับเกินไปข้ากลัวว่าข้าจะไม่สามารถเข้าถึงอาณาจักรได้ สำหรับดาบระดับยี่สิบสามนั้นมีความเสี่ยงและอันตรายเกินกว่าที่จะเข้าใจเทคนิคดาบนี้เป็นบางสิ่งที่เกินกว่ามนุษย์จะสัมผัส”

 

พลังดาบคมพัดผ่านลานและทำลายต้นไม้ .. จนกลายเป็นฝุ่น

 

ดาบหนึ่ง

 

ดาบสอง

 

ดาบสาม …

 

ทีละเล่ม .. ทีละเล่มอย่างรายรื่น

 

เมื่อพลังงานดาบเคลื่อนตัวเร็วขึ้นพวกเขาเกือบจะพังกำแพงทั้งหมดที่กำบังรอบลานแถมยังทิ้งบาดแผลลึกลงไปในพื้นดิน

 

 

เวลาเดียวกันในดินแดนทะเลดวงดาวผู้ฝึกฝนที่ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญการประดิษฐ์ก็กำลังยุ่งอยู่เช่นกัน

 

ในท้องฟ้าที่มีหมอกเมฆมากเหนือทะเลนอกเมืองครึ่งผู้ฝึกฝนหลานคนกำลังร่องลอยอยู่เหนืออากาศ

 

“เทียนซู!” หวังหลิงจ่าวอยู่ในอากาศด้วยท่าประสานมือ “การต่อสู้ก่อนหน้านี้ยังไม่เสร็จสิ้น ข้าต้องแสดงให้เจ้าเห็นถึงความจริงที่ยิ่งใหญ่กว่าดาบไฟหนานหมิงลี่หรือดาบสายไฟ”

 

อีกด้านหนึ่งหัวหน้ากลุ่มเฮารันเองก็บินวนเวียนอยู่กลางอากาศและจ้องมองผู้คร่ำครวญของเมืองครึ่งอย่างเยือกเย็น “เจ้าทุกคนต้องเรียนรู้คาถานอกรีตมีใครในพวกท่านปฏิเสธข้ออ้างของข้าและบอกว่าออโทด็อกคือขยะบ้าง? ส่วนหยูกวนนั้นยิ่งใหญ่และโดดเด่น!”

 

ผู้ฝึกฝนของเมืองครึ่งเงียบไป ท้ายสุดพวกเขาหลายคนเพิ่งเดินทางมาถึงช่วงต้นหรือกลางของอาณาจักรแห่งมหาสมุทรแล้วจะนำพวกเขาไปเทียบกับกลุ่มเฮารันได้อย่างไร?

 

แม้แต่ปีศาจดำผู้ที่กระตือรือร้นที่สุดในบรรดาพวกเขาที่เลียนแบบพลังของหยูกวนยังดูเขินอาย

 

เสียงหัวเราะเบาๆ ผ่านเข้าหูของพวกเขา “อาจารย์จี พวกเขาอยู่ภายใต้ท่าน เป็นการกลั่นแกล้งผู้ฝึกฝนในช่วงต้นและกลาง ท่านต้องการต่อสู้กับศิษย์พี่หรือไม่? ผู้อาวุโสของเฮารันของท่านอนุญาติให้ท่านเข้าร่วมการต่อสู้หากท่านต้องการ”

 

จีหลงชีหัวหน้ากลุ่มเฮารันรู้สึกประหลาดใจใบหน้าของเขาสงสัยทำไมหญิงปีศาจถึงมาที่นี่!?

 

 

สองชั่วโมงต่อมา

 

หวังหลิงจ่าวและเทียนซูดูสับสันกับเสื้อผ้าของพวกเขา ตอนนี้มันขาดรุ่งริ้ง “รอก่อน .. รอจนกว่าข้าจะหายเหนื่อยจากนั้นเราค่อยมาสู้กันต่อด้วยเหตุผล!”

 

หวังหลิงจ่าวนั้นเข้าใจลึกซึ้งเกี่ยวกับหยินหยาง “ฮึ! วันนี้เราพักก่อนแล้วกัน ข้าว่าเป็นเพราะข้าน่าจะยังไม่เข้าใจในดาบไฟหนานหมิงลี่เท่าไร ข้าจะปะลองกับเจ้าอีกครั้งพลังจากดูหนังในวันพรุ่งนี้จบ!”

 

อีกด้านหนึ่งอาจารย์กลุ่มเฮารันตะโกนว่า “ออโทด็อกของข้าจะต้องคงอยู่ต่อไป!”

 

“พ .. พรุ่งนี้เจ้าอย่าหนีไปก่อนแล้วกัน แต่วันนี้ข้ายังไม่เข้าในในออโทด็อกอย่างสมบูรณ์นัก”

 

เมื่อเห็นว่าหัวหน้ากลุ่มเฮารันหนีไปแล้วคนอื่นก็ค่อยๆ แตกกลุ่มและกลับไปตามๆ กัน

 

“.. อืม ชายผู้นั้นจากเฮารันมีการพัฒนาที่เร็วและน่าสนใจมาก” หนิงไป่หรี่ตา

 

“เธอพึมพำกับตัวเอง “ดูเหมือนว่าข้าต้องทำงานหนักขึ้นและรับสกิลลับๆ ของคิงออฟไฟเตอร์ ..​ไม่เช่นนั้นละก็จะต้องเสียหน้าเพราะการพ่ายแพ้ในภายหลังแน่นอน!”