ญาติพี่น้องและชาวบ้านที่อยู่ในงานต่างก็แสดงความสงสัยออกมาหลังจากที่เห็นรถเหล่านี้ พวกเขาทั้งหมดมองไปที่หลินเถา หลินลี่เฉียงและคนอื่นๆ
แต่พวกเขาหารู้ไม่ว่าทั้งหลินเถาและหลินลี่เฉียงก็ไม่รู้เช่นกัน
คนทั้งหมดในงานเต็มไปด้วยความสงสัยไอรีนโนเวล
แขกบางคนเริ่มพูดคุยกัน “บางที อาจจะเป็นเพื่อนของผู้เฒ่าหวังหรือเปล่า?”
ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกมา เริ่มมีแขกหลายคนแสดงความลังเล
พวกเขาลังเลว่าจะไปงานเลี้ยงที่บ้านของตระกูลหวังดีหรือเปล่า
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทราบรุ่นและราคาของรถยนต์เหล่านี้ก็ตาม
แต่พวกเขาก็พอจะเคยเห็นโลโก้มอร์เซเดส-เบนซ์และบีเอ็มดับเบิลยู ที่อยู่ด้านหน้ารถอยู่บ้าง
รถพวกนี้…ล้วนแต่เป็นรถราคาแพงทั้งนั้น!
คนเหล่านี้ล้วนเป็นแขกผู้มีเกียรติ!
“กึก!”

ขณะที่ชาวบ้านหลายคนกำลังลังเลอยู่นั้น ประตูรถก็ถูกเปิดออกช้าๆ
จากนั้นผู้ชายในชุดสูทและผู้หญิงที่แต่งตัวงดงามก็เดินออกมาทีละคน
ในหมู่ของพวกเขา หวางจงเต๋อ ชายวัยกลางคนที่มีท่าทางใจดีก็เดินเข้าไปหาหลินฟานและพูดด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณหลิน”
เมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว หลินฟานได้กลายเป็นเจ้าของอาคารเฉียนคุน
ในกลุ่มผู้บริหาร หวางจงเต๋อคือผู้จัดการทรัพย์สินและคอยจัดการเรื่องที่เช่าในอาคารเฉียนคุนทั้งหมด
และเมื่อวานนี้ หลังจากที่หลินฟานรู้ว่าปู่ของเขากำลังจะฉลองวันเกิดครบรอบ 70 ปี เขาก็ได้ส่งจดหมายเชิญไปที่อาคารเฉียนคุน
สำหรับผู้บริหารของอาคารเฉียนคุนเหล่านั้นอยากรู้มานานแล้ว ว่าครอบครัวของหลินฟานนั้นเป็นยังไง
ดังนั้น เมื่อพวกเขาได้รับจดหมายเชิญชวน ถ้าไม่มีงานที่จะต้องออกไปนอกเมืองหรือมีธุระด่วนจริงๆ พวกเขาจะต้องมาร่วมงานอย่างแน่นอน
หลังจากได้ยินคำพูดของหวังจงเต๋อ เหล่าผู้บริหารคนอื่นๆก็อดไม่ได้ที่จะมองหลินฟ่านแล้วพูด “สวัสดี คุณหลิน”
หลินฟานยิ้มแล้วพยักหน้าก่อนจะแนะนำ “นี่คือปู่ของฉัน”
หวางจงเต๋อพูดทันที “ถ้าอย่างนั้นผู้อาวุโสคนนี้ก็คือพระเอกของงานวันเกิดในวันนี้นี่เอง ถ้าคุณหลินไม่พูด ฉันเกือบจะคิดว่าผู้อาวุโสคนนี้เป็นลุงของคุณหลินซะแล้ว”
แม้ว่าประโยคนี้จะแฝงไปด้วยคำเยินยออยู่บ้าง
แต่มันก็ค่อนข้างจริงเช่นกัน
เพราะหลินลี่เฉียงมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ทั้งยังเพิ่งได้ดื่มน้ำทางการแพทย์ไป จึงทำให้หลินลี่เฉียงดูแข็งแรงและสุขภาพดีมากขึ้นไปอีก
ตอนนั้นเอง หลินลี่เฉียง หลินเถาและชาวบ้านก็ตระหนักได้ทันทีว่าคนที่ออกมาจากรถหรูเหล่านั้นตั้งใจมาร่วมแสดงความยินดีกับหลินลี่เฉียง ไม่ใช่หวังย่าผิง
หลินลี่เฉียงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณคือ…”
หวางจงเต๋อรีบพูด “จริงสิ ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย ผมชื่อหวางจงเต๋อ ผู้จัดการทรัพย์สินของอาคารเฉียนคุน ผมขอให้ผู้อาวุโสหลินมีความสุขและมีอายุที่ยืนยาว!”
ขณะพูด เขาก็ยื่นลูกพีชวันเกิดที่ทำมาจากทองคำบริสุทธิ์ให้กับหลินลี่เฉียง
เมื่อหวางจงเต๋อได้ให้ของขวัญเรียบร้อยแล้ว ต่อมาก็เป็นชายวัยกลางคนที่สวมสูทสีดำ เขาได้ยื่นแม่กุญแจทองคำออกมาพร้อมกับพูดว่า “ผมชื่อเหลียงเฟยหยาง เป็นประธานบริษัท รีดด์ อินเตอร์เนชั่นแนล ขอให้ผู้อาวุโสมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงและมีอายุยืนยาว!”
ถัดมา ชายในเสื้อเชิ้ตสีขาวก็ยื่นซองแดงออกมาก่อนจะพูด “ผมชื่อจั่วจุน เป็นประธานบริษัทยงลุนจำกัด ผมขอให้ผู้อาวุโสมีสุขภาพที่ดีและขอให้โชคลาภอยู่ข้างคุณ!”
…………
จากนั้นคนอีกหลายคนก็เริ่มเข้ามาแสดงความยินดีกับหลินลี่เฉียง
ปากของแขกในงานอ้าค้างทันทีหลังจากที่ได้ยินคำพูดอวยพรวันเกิด ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
แม้ว่าแขกในงานจะพอเดาตัวตนของคนเหล่านี้ได้ตั้งแต่ที่เดินออกมาจากรถหรูแล้วก็ตาม
แต่หลังจากที่พวกเขาได้ยินคำอวยพรและการแนะนำตัวแล้ว พวกเขาก็ตระหนักได้ว่าคนเหล่านี้เป็นประธานของบริษัทใหญ่ๆทั้งนั้น!
และยังมีมากกว่าสิบคน!
ประธานบริษัทใหญ่มากกว่าสิบคนมาร่วมกันฉลองวันเกิดให้กับหลินลี่เฉียง?!
นี่มัน!
เมื่อคนสุดท้ายอวยพรเรียบร้อยแล้ว หลินลี่เฉียงก็ได้สติกลับมาในที่สุด
เขาหัวเราะเสียงดัง “ฮาฮาฮา! ขอบคุณ กรุณานั่งลงและดื่มชากันก่อน งานเลี้ยงจะเริ่มในเร็วๆนี้!”
ผู้บริหารทุกคนเริ่มนั่งลงและพูดคุยกันด้วยเสียงเบา บางคนสังเกตรอบๆงานอย่างเงียบ ๆ
ในตอนแรก ผู้บริหารเหล่านี้ไม่ได้กังวลสักเท่าไหร่
เพราะที่นี่เป็นเพียงบังกะโลในชนบทธรรมดาๆ
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าที่นี่คือบ้านเกิดของเจ้าของอาคารเฉียนคุนจริงงั้นหรอ?
มันไม่ธรรมดาเกินไปหน่อยหรอ?
“แฉ่บ แฉ่บ แฉ่บ!”
ทันใดนั้นที่ผู้บริหารได้ยินเสียงการทำอาหารและเสียงหั่นวัตถุดิบ พวกเขาก็รีบมองไปยังเซฟที่กำลังทำอาหารอยู่
ถ้าไม่มองมันก็ไม่เป็นไร แต่หลังจากมองไปแล้ว พวกเขากลับไม่สามารถละสายตาออกไปได้เลย
เชฟสามคนตวัดมีดราวกับเงา แต่ละขั้นตอนการทำอาหารนั้นรวดเร็วว่องไว
สายตาของผู้บริหารนั้นสูงขนาดไหนกัน?ไอรีนโนเวล
พวกเขาสามารถบอกได้ทันทีว่าพ่อครัวทั้งสามคนนั้นทำอาหารเก่งมาก เกรงว่าจะเทียบได้กับเชฟระดับสี่ดาวหรือห้าดาวเลยด้วยซ้ำไป!
นอกจากนี้
วัตถุดิบ……
วัตถุดิบที่พวกเขานำมาทำอาหาร เช่น หมูนม กุ้งล็อบสเตอร์ เนื้อวัววากิวคุณภาพเยี่ยม…โดยเฉพาะในตอนที่เห็นโลโก้ตลาดผักบนถุงบรรจุภัณฑ์ ตาของพวกก็เบิกกว้างขึ้น
พวกเขารู้ดีว่าราคาในตลาดผักนั้นแพงแค่ไหน

นี่แหละที่เรียกว่าตลาดผักอันดับ 1!
แม้แต่พวกเขาก็เคยไปที่นั่นแค่เพียงครั้งเดียวหรือสองครั้งเท่านั้น
และอาหารสำหรับงานเลี้ยงนี้ล้วนมาจากตลาดผักแห่งนั้น!
วัตถุดิบเหล่านี้มีราคาเท่าไหร่กัน?
เหล่าผู้บริหารอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายอึกใหญ่
เมื่อหลินเสี่ยวเหยาเห็นว่ามีคนมาแสดงความยินดีกับคุณปู่มากมาย ดังนั้นเธอจึงปฏิบัติต่อพวกเขาเป็นอย่างดี
โดยทั่วไป ถ้างานเลี้ยงยังไม่เริ่ม แขกจะได้รับอนุญาตให้เล่นไพ่และสนุกไปกับบันเทิงหลายรูปแบบ
น่าเสียดายที่ครอบครัวหลินไม่มีสํารับไพ่เก็บไว้เลย
หลินเสี่ยวเหยามองไปรอบๆ และหันไปเห็นชุดหมากรุกหยกเหอเทียนที่อยู่ไม่ไกลพอดี
เธอจึงหยิบชุดหมากรุกมาและเดินไปหาเหล่าผู้บริหารและถามขึ้น “พวกคุณอยากจะเล่นหมากรุกกันสักหน่อยไหม”
ในตอนแรก ผู้บริหารคนนั้นกำลังจะโบกมือปฏิเสธ
แต่วินาทีต่อมา ร่างของเขาก็แข็งค้างไปทันที ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ชุดหมากรุกไม่กระพริบ
อันที่จริง ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ยังมีผู้บริหารคนอื่นๆอีกหลายคนที่มุ่งความสนใจไปที่หมากรุก
“นี่มัน…หรือว่าจะเป็นหมากรุกเหอเทียน?” ผู้บริหารบางคนถามขึ้นอย่างไม่แน่ใจ
จนสุดท้าย ผู้บริหารเสื้อฟ้าก็ยื่นมือที่สั่นเทาออกมาหยิบหมากรุกขึ้นมาดูอย่างระมัดระวัง
หลังจากผ่านไปนาน เขาก็พูดออกมาอย่างจริงจังว่า “นี่คือหยกเหอเทียน! และยังเป็นหยกเหอเทียนชั้นหนึ่ง!”
ทันทีที่เขาพูดจบ ผู้บริหารที่อยู่รอบๆก็สูดลมหายใจเข้าอย่างแรง
ต้องรู้ก่อนว่า บริษัทของผู้บริหารเสื้อฟ้าคนนี้อยู่ในอุตสาหกรรมอัญมณีและหยก!
สามารถเรียกได้ว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินอัญมณีและหยก เขาจะไม่มีวันดูผิดแน่นอน!
เหล่าผู้บริหารในปัจจุบันเริ่มเข้าใจอย่างถ่องแท้
บางคนนั้นใช้หยกเหอเทียนทำสร้อยข้อมือ และบางคนก็ใช้หยกเหอเทียนทำจี้หยก…
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นคนที่เอาหยกเหอเทียนมาทำเป็นหมากรุก!
หมากรุกชุดนี้ต้องมีราคาเท่าไหร่?
10 ล้าน?
หรือ 20 ล้าน?
…………
และหลังจากซื้อหมากรุกชุดนี้มาแล้ว พวกเขาก็ควรจะเก็บมันไว้ในตู้เซฟและหาเวลาสนุกกับมันอย่างลับๆสิ!
อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับเอามันออกมาให้คนอื่นเล่นเป็นหมากรุกธรรมดาเลยหรอ?
นี่คือหมากรุกหยกเหอเทียนเลยนะ!
จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนทำหยกแตก?
“โป๊ะ!”
ตอนนั้นเอง หลินเสี่ยวเหยาที่ไม่ได้จับกระดานไว้แน่นพอ จึงทำให้ตัวหมากรุกไถลลงมาจากกระดานและตกลงพื้นน