บุตรอสูรบรรพกาล ตอนที่ 212 ก่อกวน
“จะอย่างไรก็ช่าง วันนี้สมาคมแพทย์ต้องถูกทําลาย” ชายที่มีพลังสูงที่สุดกัดฟันกรอดพลางโยนระเบิดไฟใส่บ้านเรือนจนไฟลุกเป็นทางยาว
“ทําไมพวกเจ้าต้องมาโจมตีสมาคมแพทย์”ไป่จูเหวินว่าพลางเดินออกมาห้าม แม้ข้างไป่จูเหวินจะมีต้าชิงและต้าเฉินที่อยู่ระดับเทียนเซียนขั้นที่ 4 แต่อีกฝ่ายเป็นถึงขั้น 6 ตามปกติแล้วสมควรสู้ไม่ได้ต่อให้ต้าชิงต้าเฉินช่วยกันรุมก็ตาม
“เรื่องนั้นเจ้าไม่จําเป็นต้องรู้” ชายที่อยู่ขั้นที่ 6 ว่าพลางหยิบระเบิดเพลิงอีกลูกออกมา
ฟุบ! กระบี่ของต้าชิงพุ่งวาบเข้าไปหาร่างของชายคนนั้นในทันที เพียงพริบตาเดียวต้าชิงก็ตัดเอาชนวนจุดระเบิดออก ทําให้ระเบิดในมือของชายคนนั้นไร้ค่าไปในพริบตา
ตูม! เห็นโดนตัดชนวนไปแล้วชายคนนั้นจึงเอาระเบิดปาใส่ต้าชิงตรงๆแทน ทําให้น้ํามันในลูกระเบิดแตกกระจายเต็มร่างของต้าชิง
พรึบ! ไม่รอช้า มันรีบจุดเพลิงเพื่อเผาร่างของต้าชิงมันเสียตรงนั้น แต่โชคดีที่ต้าชิงยังมีไหวพริบอยู่มาก ทําให้มันรีบกระโดดถอยหลังออกมาก่อนที่ไฟจะลามมาถึงตัวมัน และรีบใช้น้ําล้างน้ํามันออกจากตัวทันที
ซ่า ไม่ใช่แค่ต้าชิงที่ใช้พลังธาตุน้ําออกมา ชิงหลงที่บินอยู่ด้านบนใช้พลังอสูรของมันเรียกน้ําออกมารดไปทั่วบริเวณในทันที ทําให้ไฟส่วนหนึ่งดับลงจนความวุ่นวายภายในสมาคมแพทย์สงบลงมาก
“พวกแกพลาดแล้ว” ชายระดับ 6 ว่าพลางเรียกน้ําที่ชิงหลงสร้างขึ้นให้มารวมตัวที่ตัวมัน ก่อนที่มันจะซัดคลื่นน้ําใส่ร่างของต้าชิงในทันที
ฟบ! ต้าชิงกระโดดเหยียบลงบนน้ําก่อนจะหมุนตัวฟาดกระบี่ใส่ชายขั้น 6 ทันที วิชากระบี่ของต้าชิงนั้นแม้จะไม่อาจเทียบธุ์หมิงเรื่องความเร็วได้ แต่ท่วงท่ากลับสวยงามและแม่นยําจนน่าประหลาดใจ หากจําไม่ผิดวิชากระบีของต้าชิง นั้นคือวิชากระบี่สู่สวรรค์ของสํานักเทพจุติแน่ๆ แต่เท่าที่ไป่จูเหวินจําได้วิชากระบี่สู่สวรรค์นั้นไม่ใช่เท่านี้แน่ๆ
ฟุบ! ต้าชิงปากระบีในมือออกไปพร้อมกับเรียกกระบี่ อีกเล่มออกมาจากมิติของตน แต่ความเร็วของกระบีที่ต้าชิง ปาออกไปนั้นไม่ได้เร็วอะไรมากมาย ทําให้ชายระดับ 6 หลบได้อย่างง่ายดาย
วูบ! กระบีของต้าชิงวนกลับมาโจมตีใส่ร่างของชายระดับ 6 ราวกับกระบี่มีชีวิต แต่ต้องนับว่าชายระดับ 6 มีสัมผัสที่ดีเยี่ยมไม่น้อย เพราะมันยังสามารถหันกลับมารับมือกระบี่ที่วกกลับมาได้ทัน
ฟุบ! กระบี่ของต้าชิงถูกปาออกไปอีกเล่ม พร้อมกับต้าชิง ที่ดึงเอากระบีเล่มใหม่ออกมา แถมคราวนี้กระบี่ที่ปาออกไปยังราวกับโดนบังคับด้วยตัวต้าชิงอีกต่างหาก ทําให้กระบี่ทั้ง 2 เล่มวนเวียนโจมตีอยู่รอบกายของชายระดับ 6 ไม่ยอมถอยห่าง
เคร็งๆๆ การรับมือกระบี่มีชีวิต 2 เล่มนั้นไม่ใช่เรื่องยาก ถึงอย่างไรพลังของต้าชิงก็ด้อยกว่ามัน ทําให้การรับมือกระบี่ แต่ละเล่มไม่ใช่เรื่องยาก แต่ต้าชิงกลับปากระบออกมา อีกเล่ม อีกเล่ม และอีกเล่ม… ทําให้ตอนนี้กระบี่นับสิบเล่มลอยอยู่รอบๆตัวมันจนแลดูน่าหวาดกลัวไม่น้อย
ตูม! ขณะกําลังสับสนวุ่นวายกับกระบีนับสิบเล่มรอบๆ ดาบเล่มหนึ่งก็เข้ามาโจมตีจากภายนอก และคนที่พุ่งเข้ามาโจมตีนั้นก็คือต้าเฉินนั่นเอง
“อะไรกัน” ชายระดับ 6 สะดุ้งโหยงพลางมองไปที่บนกําแพง ดูเหมือนต้าเฉินจะจัดการพวกบนกําแพงหมดแล้ว แม้มันจะไม่แปลกใจที่ต้าเฉินสามารถจัดการพวกระดับ 1 ได้ แต่บนนั้นก็ยังมีคนระดับ 4 อยู่นะ หากต้าเฉินสามารถเอาชนะได้ในเวลันสันเช่นนี่นั่นก็หมายความว่ามันย่อมมีฝีมือเทียบเคียงคนระดับ 5 เลยทีเดียว
เคร็งๆ ๆ ๆ ๆ กระบี่ของต้าชิงยังคงหมุนวนรอบตัวชายระดับ 6 เอาไว้และยังพุ่งโจมตีเป็นระยะๆอย่างต่อเนื่อง ในขณะเดียวกันต้าเฉินก็สามารถใช้วิชาดาบของตนต่อสู้ในวงล้มกระบี่ของต้าชิงได้ราวกับไม่มีอะไรรอบตัวเลย
“บ้าเอ้ย เพราะข่าวของพวกฮวแท้ๆ” ชายระดับ 6 กัดฟันพลางพยายามฝ่าวงล้อมกระบี่ของต้าชิง แต่เพราะมีต้าเฉินเข้ามาอุดช่องโหว่ทําให้การหลบหนีออกจากวงล้มทํา ได้ยากมาก
ตูม! อยู่ๆ ชายระดับ 6 ก็ยิงกระสุนน้ําขึ้นไปบนท้องฟ้า ก่อนที่ละอองน้ําเหล่านั้นจะแตกตัวออกกลายเป็นกลุ่มก่อนละอองน้ําสีขาวเต็มท้องฟ้า ราวกับพลุไฟไม่มีผิด
“สัญญาณเรียกพวกของอาณาจักรซุย” อาวุโส 11 เบิกตา กว้างด้วยความตกใจ ไม่นึกว่าเจ้าพวกนี้จะมีกําลังเสริมด้วย
“เรียกพวก?”ไป่จูเหวินขมวดคิ้วพลางกระ โดดขึ้นไปยืนบนกําแพง ก่อนจะใช้ดวงตาสีน้ําเงินมองไปรอบๆ แต่กลับไม่เจออะไรในระยะสายตาเลย หรือพวกมันจะหลบซ่อนกันอยู่?
วูบ.อยู่ๆดวงตาข้างหนึ่งของไป่จูเหวินก็กลายเป็นสีม่วง ทั้งๆที่อีกข้างยังคงสภาพสีน้ําเงินเอาไว้ พริบตานั้นไป่จูเหวินก็มองเห็นกลุ่มคนที่ซ่อนตัวอยู่ในปาเข้าพอดี แม้พวกมันจะ ซ่อนจากสายตาคนได้ แต่ไม่อาจปิดกั้นพลังของตนได้ หากดูจากระดับพลังแล้วน่าจะมีคนระดับเทียนเซียนขั้นที่ 10 อยู่ 1 คนและขั้นที่ 9 อีก 1 คน นอกจากนั้นก็มีระดับต่ํากว่า 5 อีก 20 คน เพียงแต่ไป่จูเหวินกลับไม่ร้อนใจอะไรเลย เพราะนอกจากกลุ่มก้อนพลังวิญญาณแล้วไป่จูเหวินยังมอง เห็นพลังอีกสายอยู่ระหว่างทางอีกด้วย
“ พี่หงเยว่ มีเมฆรูปวงกลมด้วยล่ะ” หลินหลินว่าพลางใช้ขาแมงมุมชี้ไปที่สัญญาณเรียกพวกของชายระดับ 6
“ไม่นะ นั่นมันเหมือนการควบคุมน้ํามากกว่า” หงเยว่มองพลางเพ่งดูการตกลงของหยดน้ํา
“ว้าหายไปแล้ว มันเหมือนพี่ปักเป้าเลย” หลินหลินว่าพลางมองละอองน้ําที่ค่อยๆหายไป
“อ๊ากกก” อยู่ๆขาของหลินหลินก็รู้สึกเหมือนเหยียบโดนอะไรบางอย่าง แถมสิ่งที่นางเหยียบยังมีเสียงร้องอีกต่างหาก
“อะไรกัน อสูรมาอยู่ที่นี่ได้ไง” ชายคนหนึ่งถามพลางมองพวกหลินหลินที่บังเอิญเดินมาเหยียบลูกน้องของมันพอดี
“ขะ ขอโทษด้วยเจ้าค่ะ น้องสาวของข้าเดินไม่ระวังเอง” หงเยวสะดุ้งโหยงเพราะสัมผัสตัวตนของคนเหล่านี้ไม่ได้ แม้แต่นางเองยังไม่ทราบว่ามีคนเหล่านี้อยู่ข้างหน้า ไม่แปลกเลยที่หลินหลินจะเดินไปโดยไม่รู้เรื่องรู้ราว
“รีบฆ่ามันซะ เราต้องรีบไปช่วยคนของเรา” ชายที่เหมือนจะเป็นผู้นําว่าพลางมองลูกน้องที่โดนเหยียบ เพราะร่างกายของหลินหลินใหญ่มาก ทําให้ลูกน้องของตนเองไปทั้งตัว แต่เพราะลุกน้องของมันก็เป็นคนระดับเทียนเซียนทําให้ไม่ได้โดนเหยียบตายแต่อย่างไร
เปรี้ยง! อาวุธของคนๆหนึ่งแทงเข้าใส่ร่างของหลินหลินทันที แต่ด้วยความแกร่งเกินบรรยายของหลินหลินทําให้อาวุธในมือมันไม่ระคายผิวของหลินหลินเลยแม้แต่น้อย
ตูม! เมื่อตนเองโดนโจมตี หลินหลินก็ยกขาขึ้นทุบใส่ร่างของเหล่าคนแปลกหน้าทันที
“อ๊ากกก” เหล่าลูกน้องร้องกันเสียงดังลั่นเมื่อโดนแขนของหลินหลินทุบเสียติดดิน ด้วยกําลังในร่างแมงมุมของนางทําเอาคนระดับเทียนเซียนขั้นแรกๆถึงกับปั่นป่วนไปหมด
เปรี้ยง! แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะรับมือกับหลินหลินไม่ได้ คนระดับเทียนเซียนขั้นที่ 9 เห็นลูกน้องตนเองโดนเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียวก็ใช้ดาบของตนโจมตีทันที แต่ก็ทําได้แค่หยุดแขนของหลินหลินเท่านั้น
“ปิงปิง เจ้าแช่แข็งขาพวกมันเอาไว้” หงเยว่ว่าพลางหยิบร่างของอสูรปักเป้าออกจากมือของปิงปิง
“ ” ปิงปิงพยักหน้า ก่อนจะปล่อยไอ เย็นออกไปจนพื้นกลายเป็นน้ําแข็งในพริบตา ต้องนับว่าโชคดีมากที่อาณาจักรซุยเป็นอาณาจักรที่เชี่ยวชาญการใช้น้ํา ทําให้ไม่สามารถทําลายน้ําแข็งของปิงปิงได้ทันทีทันใด
ฟุบๆๆ หงเยว่เห็นพวกมันพยายามจะทุบน้ําแข็งให้แตกเลยใช้ใยแมงมุมจองตนเองตรึงร่างของพวกมันเอาไว้ อย่างน้อยก็ถ่วงเวลาได้จนกว่าพวกนางจะหนีออกไป
ฟุบ! หงเยว่โยนร่างของอสูรปักเป้าลงไปตรงกลุ่มของคนแปลกหน้าทันที ทําเอาหัวหน้าของพวกมันได้แต่มองงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น
“หลินหลิน วิ่ง” หงเยว่สั่งพลางนั่งลงบนหลังของหลินหลิน ซึ่งหลินหลินก็เข้าใจทันทีและออกวิ่งสุดแรงชนิดไม่คิดชีวิต
“จับมัน” หัวหน้าของกลุ่มคนแปลกหน้าคํารามพลางชี้ไล่หลังหลินหลินมาโดยไม่ได้สนใจเลยว่าหงเยว่ขว้างเจ้า ลูกโปงนี้มาให้มันทําไม
“ท่าทางพวกมันคงจะไม่มาช่วยพวกเจ้าแล้วล่ะ”ไป่จูเหวินว่าพลางมองร่างของอสูรปักเป้าที่ขยายร่างจนเห็นได้โดยไม่ต้องใช้ดวงตาสีน้ําเงินเสียด้วยซ้ํา
“อะไรกัน หรือว่ายังมียอดฝีมืออยู่ที่นี่ ไหนว่าออกไปคุ้มกันพวกเชื้อพระวงศ์หมดแล้วไง” ชายระดับ 6 ที่โดนต้าชิงจับมัดเอาไว้ขมวดคิ้ว ท่าทางข่าวของพวกมันจะไม่ค่อยแน่นอนเท่าไหร่เลย
“จะบอกพวกเราได้หรือยังว่าพวกเจ้ามาโจมตีสมาคมแพทย์ทําไม”ต้าชิงถามพลางบังคับให้กระบี่นับสิบเล่มจ่อไปที่คอของมัน
“พวกมันคงอยากจะตัดทรัพยากรด้านเวชภัณฑ์ของพวกเรา”อาวุโส 11 ว่าพลางจ้องมองพวกมันด้วยท่าที่จับผิด พวกมันเป็นคนของอาณาจักรซุย อาณาจักรเล็กที่สุดที่มีพรมแดนติดกับอาณาจักรอู๋ โดยอาณาจักรของพวกมันมีพื้นที่ติดทะเลทั้งหมด ทําให้พวกมันถนัดควบคุมธาตุน้ําเป็นอย่างมาก
“ถึงขนาดอาศัยโอกาสที่องค์จักรพรรดิเดินทางไปร่วมพิธีอภิเษกขององค์หญิงซูหลานเพื่อโจมตีเชียว พวกเจ้าอยากจะเปิดสงครามหรืออย่างไร” อาวุโส 11 ว่าพลางส่ายหัว เบาๆ ไม่ว่าจะอาณาจักรไหนก็มีพวกที่อยากให้มีสงครามอีกครั้งเสมอ แต่อาณาจักรซุยเป็นอาณาจักรที่เล็กที่สุด พวกมันไม่น่าจะเป็นอาณาจักรที่ลงมือก่อนเลย เพราะความสงบสุขในตอนนี้คือสิ่งเดียวที่ทําให้อาณาจักรซุยไม่โดนลบหายไปจากแผนที่แท้ๆ
“พูดอะไรของเจ้า ส่งครามมันไม่เคยจบมาแต่ไหนแต่ ไรแล้ว” ชายระดับ 6 ว่าพลางหัวเราะออกมา ไม่นึกเลยว่าหัวหน้าของพวกมันจะไม่มาช่วยแบบนี้ แถมแผนการโจมตีสมาคมแพทย์ซึ่งเป็นดั่งโรงงานผลิตยาของอาณาจักรอู๋ยังล่ม ไม่เป็นท่าอีกแบบนี้พวกมันคงได้ตายแน่ๆ