ในเวลาเดียวกัน ในตระกูลลู่ที่อยู่ในเมืองเจียงหลิน
เต็มไปด้วยซากปรักหักพังและเปื้อนเลือด เดิมทีคฤหาสน์ที่ดูสะอาดสะอ้านนั้น ตอนนี้มันเหมือนสนามที่พึ่งผ่านการสู้รบมา
ลูกหลานของตระกูลลู่กลุ่มหนึ่งกำลังกวาดพื้นอยู่ บนร่างกายของทุกคนมีแต่บาดแผลและผ้าพันแผล ไม่มีใครไม่ได้รับบาดเจ็บเลย
ด้านหลังคฤหาสน์ มีเพียงลานเล็กๆที่ไม่ได้ถูกทำลาย มันคือลานเล็กๆที่ลู่ฝานเคยอยู่
แน่นอนว่า ลานเล็กๆอันนี้ ตอนนี้มันสวยงามมากๆและประณีตมากๆด้วย
ด้านในลานเล็กๆแห่งนี้มีโต๊ะหินวางอยู่ และยอดฝีมือที่เหลืออยู่ของตระกูลลู่ทั้งหมดต่างนั่งอยู่ตรงนี้
ลู่เฮ่าหราน ลู่หาว ลู่หมิงกับลู่เทียนกังต่างอยู่ในนี้
ทั้งหมดสามสิบคน ถึงแม้พวกเขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่เมื่อเทียบกับลูกหลานที่อยู่ด้านนอก พวกเขาบาดเจ็บน้อยกว่าเยอะ
อย่างน้อยคนที่อยู่ตรงนี้ ร่างกายของพวกเขายังมีรังสีฆ่าฟันอยู่ ราวกับพวกเขาสามารถสู้ตายกับศัตรูได้ทุกเมื่อ
“ลู่หมิง โอสถและสมุนไพรยังเหลืออยู่เท่าไหร่ เอามันออกมาให้หมด”
สายตาของลู่เฮ่าหรานเปล่งประกาย เขาใช้นิ้วเคาะที่โต๊ะหิน
ลู่หมิงหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้างๆออกมา วางลงบนโต๊ะแล้วเปิดออก เมื่อทุกคนมองเห็นโอสถและสมุนไพรเหล่านี้ ลูกหลานของตระกูลลู่ที่อยู่ในนี้ต่างก็หายใจเร็วด้วยความตกตะลึง
โอสถไม่ต้องพูดถึงแล้ว เพราะลูกหลานส่วนใหญ่ของตระกูลลู่พึ่งเคยเห็นโอสถและขวดยานัตถุ์เป็นครั้งแรก
แค่สมุนไพรที่อยู่ตรงนี้ ทำให้ดวงตาของพวกเขาแดงก่ำและกลืนน้ำลายไม่หยุด
ลู่หาวหันหน้ากลับไปและมองคนพวกนี้ด้วยสายตาที่เย็นชามากๆ ทำให้ลูกหลานที่กำลังคิดไม่ดีอยู่ พวกเขาหยุดความคิดชั่วๆพวกนั้นทันที
ลู่เฮ่าหรานพูดด้วยสีหน้าปกติ:”สมุนไพรและโอสถพวกนี้ คือสิ่งที่อาศัยสุดท้ายของตระกูลลู่แล้ว ตอนนี้ฟังฉันแบ่งสมุนไพรพวกนี้ให้ดีๆ ลู่หมิงหยิบสมุนไพรสามชนิดไปให้พ่อของนาย ลู่เฟิงบาดเจ็บสาหัส ต้องช่วยเขาฟื้นฟูอาการบาดเจ็บให้ได้ ลู่หมิงหยิบสมุนไพรสองชนิด เอาไว้ปกป้องตัวเองหรือเอาไว้เพิ่มพลังก็ดี นายต้องการสมุนไพรพวกนี้อยู่แล้ว ลู่หาวก็หยิบสมุนไพรไปสองชนิด สำหรับคนอื่นๆ คนที่สังหารลูกหลานของตระกูลโม่ได้หนึ่งคน ก็สามารถหยิบสมุนไพรได้หนึ่งชนิด”
เมื่อได้ยินการแบ่งสมุนไพรแบบนี้ ทำให้ลูกหลานของตระกูลลู่พยักหน้าทันที
ลู่เฟิงหยิบสมุนไพรไปสามชนิด ไม่มีใครกล้าพูดอะไรเลย ถ้าไม่มีลู่เฟิงเอาชนะโม่หลินจนอีกฝ่ายบาดเจ็บสาหัส การต่อสู้ครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะต้องมีลูกหลานของตระกูลลู่มากแค่ไหนที่ต้องเสียชีวิตด้วยน้ำมือของโม่หลิน สำหรับความแข็งแกร่งของลู่หาวกับลู่หมิง ทุกคนมองเห็นกับตาตัวเอง พวกเขาเป็นกำลังสำคัญของตระกูลลู่ พวกเขาเอาสมุนไพรไปสองชนิด มันไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว
สำหรับคนอื่นๆ เมื่อสังหารลูกหลานของตระกูลโม่ได้คนหนึ่ง ก็สามารถหยิบสมุนไพรได้หนึ่งชนิด รางวัลครั้งนี้มันเยอะมากๆ สำหรับพวกเขาแล้ว พวกเขายอมแลกด้วยชีวิตอย่างแน่นอน
แต่ก็มีลูกหลานของตระกูลลู่ที่ไม่รู้จักประมาณตน พวกเขาอยู่ในฝูงชนและถามออกมา:”เจ้าบ้าน แล้วโอสถที่เหลืออยู่ละ?”
ลู่เฮ่าหรานพูดเบาๆ:”โอสถที่เหลืออยู่ จะเอาทั้งหมดมอบให้ท่านสวิน”
เมื่อได้ยินคำว่าท่านสวิน ทุกคนปิดปากเงียบทันที
เดิมทีในลูกหลานของตระกูลลู่ มีคนน้อยมากๆที่รู้ว่าท่านสวินที่เฝ้าเรือนเก็บหนังสือนั้นเป็นสุดยอดฝีมือคนหนึ่ง
การต่อสู้กับตระกูลโม่อย่างในครั้งนี้ จู่ๆท่านสวินก็ลงมือและพลังของเขาก็ทำให้ทุกคนตกตะลึง ทำให้ลูกหลานทุกคนของตระกูลลู่รู้ทันที ในตระกูลลู่ยังมียอดฝีมือยอดแดนปราณนอกอยู่
การต่อสู้ครั้งนี้อาศัยท่านสวิน ถึงทำให้ตระกูลลู่สามารถรอดมาได้ถึงตอนนี้
ไม่รู้ว่าตระกูลโม่ไปหาคนมาจากไหน พวกเขามียอดฝีมือยอดแดนปราณนอกสองคน และมีนักบู๊แดนปราณนอกขั้นต้นอีกสามคน ทำให้ตระกูลลู่ไม่มีทางรับมือได้เลย
หลายวันที่ผ่านมา ลูกหลานตระกูลลู่เสียชีวิตตลอดเวลา ทำให้ตระกูลลู่เกือบจะโดนฆ่าล้างตระกูลแล้ว
เมื่อมองเห็นทุกคนไม่ได้คัดค้าน ลู่เฮ่าหรานก็พยักหน้าเบาๆ