บทที่ 296
ชายหนุ่มฉีกยิ้มอย่างต่ำทราม พร้อมกับกล่าว : “ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ? ฉันคือเฉาเจินคุณชายของตระกูลเฉาแห่งฉงโจว !”
คุณชายแห่งตระกูลเฉา ?
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เถ้าแก่สาวก็ตัวสั่นเทาในทันที
ที่ฉงโจว ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลเฉา
เพราะว่าตระกูลเฉา เป็นตระกูลที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของฉงโจว !
คนที่กล้าล่วงเกินตระกูลเฉาทั้งหมด จุดจบล้วนน่าเวทนามาก !
โดยเฉพาะยิ่งเป็นเฉาเจินผู้นี้ ยิ่งมีชื่อเสียงเป็นหนุ่มเจ้าสำราญในท้องที่
ขยันเปลี่ยนผู้หญิงยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียอีก
คนผู้นี้ ยังมีจิตใจที่คับแค้นมากอีกด้วย !
ทุกคนที่หาเรื่องเขา ล้วนไม่มีผลลัพธ์ที่ดีเลย
เถ้าแก่สาวรีบพูดโน้มน้าว : “คุณผู้ชายคะ ฉันขอแนะนำให้คุณอย่าได้ไปล่วงเกินเขาเลย ตระกูลเฉาเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของฉงโจวเรา ฉันว่าชุดแต่งงานชุดนี้ คุณให้เขาไปเถอะนะคะ……”
ได้ยินดังนั้น
เฉาเจินจึงกล่าวด้วยความลำพองใจ : “ไอ้หนู ได้ยินแล้วหรือยัง ? ที่ฉงโจว ฉันเป็นคนที่แกล่วงเกินไม่ได้ ! แกมอบชุดแต่งงานให้แต่โดยดีซะดีกว่า แบบนี้ฉันจะได้ไว้ชีวิตแก !”
“เฮ้อ ๆ !”
หยางเฟิงแสยะยิ้มอย่างดูหมิ่น “ถ้าหากว่าฉันไม่ล่ะ ?”
เฉาเจินก็แสยะยิ้ม “แกจะลองดู ?”
“ลองดูก็ลองดู!”
รอยยิ้มบนใบหน้าเฉาเจินยังไม่จางหาย ก็รู้สึกถึงกำลังที่แรงมากมาปะทะหน้า !
จากนั้น
เขากลิ้งล้มลงบนพื้นลงไปทั้งตัว
ใบหน้ารู้สึกถึงความเจ็บที่ปวดแสบปวดร้อน !
ในตอนนั้น
ทั้งร้านชุดแต่งงาน
เงียบเป็นเป่าสาก !
ทุกคนต่างตกตะลึงกัน !
“ฉันลองแล้ว เป็นยังไงบ้างล่ะ ?”
เสียงเย็นยะเยือกของหยางเฟิง เพิ่งจะดังขึ้น
ในขณะเดียวกันนี้
เขายิ้มกล่าวกับเย่เมิ่งเหยียน : “ที่รักครับ คุณไปลองสวมก่อน ดูว่าพอดีหรือเปล่า?”
เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้า
หยิบชุดแต่งงาน พลันเดินเข้าไปที่ห้องลองชุด
สำหรับเธอแล้ว ไมได้เห็นเฉาเจินอยู่ในสายตาเหมือนกัน
ก่อนหน้า มีคนนับไม่ถ้วนอยากจะเป็นปฏิปักษ์กับหยางเฟิง
แต่จุดจบของพวกเขา ล้วนมีเพียงแต่——
ตอนนี้หญ้าที่เนินดินบนหลุมฝังศพ ก็สูงถึงสามเมตรแล้ว !
“แก แกกล้าต่อยฉันเหรอ ?”
ผ่านไปนาน
เฉาเจินจึงได้ตกใจตื่น จากระหว่างที่เสียตัวไป !
ทุกคนที่ร้านชุดแต่งงาน ต่างตกใจจนไม่กล้าพูด
ทุกคนรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวเหมือนลมฝนกำลังจะมาเยือนได้อย่างรำไร !
เถ้าแก่ร้านชุดแต่งงานจวนจะร้องไห้อยู่แล้ว
เธอคิดไม่ถึงเลยว่า ขายแค่ชุดแต่งงานก็ก่อให้เกิดเรื่องใหญ่เช่นนี้ได้ ล่วงเกินตระกูลเฉาแห่งฉงโจว ตนเองจะได้รับการลงโทษหรือเปล่านะ ?
อย่างไรก็ตาม
เผชิญหน้ากับการคุกคามของเฉาเจิน
หยางเฟิงไม่แม้กระทั่งพูด
เขามองทิศทางของห้องลองชุดอย่างเลื่อนลอย
ในตอนนี้เอง
เย่เมิ่งเหยียนเดินออกมาจากห้องลองชุดแล้ว
ชุดที่ขาวยิ่งกว่าหิมะ ดุจเทพธิดาบนสรวงสวรรค์อย่างไรอย่างนั้น
ไม่เพียงหยางเฟิงที่ตะลึง
เฉาเจินก็ตะลึงตาค้างเช่นกัน
เฉาเจินนับว่าเป็นหนุ่มเจ้าสำราญอันดับหนึ่งแห่งฉงโจว
ผู้หญิงที่ถูกเขาย่ำยี ไม่รู้ว่ามีเท่าไร
ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้อย่างเย่เมิ่งเหยียน เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
หยางเฟิงมาถึงเบื้องหน้าของเย่เมิ่งเหยียนโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เขากล่าวด้วยสายตาที่เฉื่อยชา : “ผมกำลังฝันอยู่แน่เลย ทำไมผมถึงแต่งงานกับภรรยาที่งดงามขนาดนี้อย่างคุณได้กันนะ ?”
“คุณก็รู้จักพูด !”
ได้ยินคำหวานของหยางเฟิง เย่เมิ่งเหยียนพลันแย้มยิ้มงดงามอย่างอดไม่ได้ในทันที !
“ที่รักคะ ฉันต้องการชุดแต่งงานชุดนี้ ถ้าฉันได้สวมชุดแต่งงานชุดนี้นะ จะต้องสวยมากอย่างแน่นอน !”
ผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเฉาเจิน เห็นเย่เมิ่งเหยียนสวยขนาดนี้ เธอจึงอิจฉาจนสองตาร้อนผ่าว
เธอแทบอยากจะถลกชุดแต่งงานบนตัวของเย่เมิ่งเหยียนออกมา สวมไว้ที่ร่างของตนเอง
จู่ ๆ เย่เมิ่งเหยียนก็ลุกขึ้นมาจากบนพื้น !
เขาเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ข้างกายแวบหนึ่ง จู่ ๆ ก็เผยสีหน้ารังเกียจ
ก่อนหน้า เขายังคิดว่าผู้หญิงคนนี้สวยมาก
แต่ตอนนี้ เทียบกับเย่เมิ่งเหยียน เป็นแค่คนหน้าตาอัปลักษณ์คนหนึ่งโดยสิ้นเชิง
เผียะ !
เฉาเจินจึงตบไปฉาดหนึ่งทันที พร้อมด่ากราด : “ไสหัวไปจากกูซะ !”
หญิงสาวกุมหน้าเอาไว้ พร้อมกล่าวอย่างไม่กล้าที่จะเชื่อ : “ที่รักคะ คุณเป็นอะไรเหรอคะ ?”