กู่ฉิงซานเหาะขึ้นท้องนภาด้วยความเร็วที่ช้า
ระหว่างทาง เขาจงใจตรวจสอบรอบข้างก่อนพบร่องรอยการต่อสู้จำนวนมาก
นี่คือสงครามเต็มกำลัง ตั้งแต่เมืองไปจนถึงชานเมือง ลามไปถึงภูเขาและป่า หลายที่ได้รับความเสียหายใหญ่หลวง
การโต้กลับของโลกนี้รุนแรงมาก แต่น่าเสียดายที่ศัตรูคล้ายกับเหนือกว่าที่จินตนาการเอาไว้
กู่ฉิงซานเห็นภูเขาอีกลูก
ภูเขาทั้งลูกระเบิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ด้วยพลังบางอย่างจนนำไปสู่ส่วนลึกของปฐพี
มีเศษซากจักรกลและกระดูกมนุษย์จำนวนมากอยู่ที่นั่น
กู่ฉิงซานลงไปเก็บกล่องสีดำจำนวนหนึ่งจากจักรกลแต่ละตัวก่อนเหาะขึ้นไปอีกครั้ง
ยี่สิบนาทีต่อมา เขามาถึงสถาบันวิจัยทางทหาร
ขณะมองจากที่สูง มีเพียงปฐพีสีดำเป็นตอตะโกกับสิ่งปลูกสร้างที่พังทลายเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้
ซากเครื่องบินขวางอยู่บนรันเวย์ที่โดนระเบิด
สายลมและสายฝนจากท้องนภายามราตรีตกใส่ซากปรักหักพัง
กู่ฉิงซานลงไป
เขาไปยังตำแหน่งที่โรงซ่อมบำรุงจักรกลแล้วใช้วิชาควบคุม
เศษหินอิฐทั้งหมดที่กองอยู่บนโรงซ่อมถูกยกออกจากพื้นก่อนกระเด็นไปไกล
กู่ฉิงซานเดินไปที่โรงซ่อม
ซากจักรกลตรงหน้าถูกผลักด้วยพลังบางอย่างที่มองไม่เห็นเพื่อเปิดทางให้เขา
จิตเทพกระจายออก กู่ฉิงซานเข้าใจสถานการณ์คร่าวๆ ทันที
“หลายสิ่งยังสามารถซ่อมได้ แต่น่าเสียดายที่พลังงานถูกตัดขาด หุ่นยนต์ซ่อมแซมจึงไม่สามารถใช้ได้”
“…แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร”
กู่ฉิงซานกระโดดเข้าโรงซ่อมบำรุงจักรกลแล้วยื่นมือออกไป
แขนหุ่นยนต์ซ่อมแซมขนาดใหญ่ยาวเก้าเมตรกว้างสองเมตรลอยมาอยู่ตรงหน้าเขา
กู่ฉิงซานพบหน้าต่างระบบพลังงานของแขนหุ่นยนต์ก่อนใช้ดาบยาวฟันท่อยางด้านนอกเพื่อเผยให้เห็นสายไฟ
จากนั้นเขายื่นมือไปกำสายไฟ
เปรี้ยะ ๆๆ !
เสียงอิเล็กทรอนิกส์ดังขึ้น
หุ่นยนต์ซ่อมแซมขนาดใหญ่ขยับ
ตามมาตรฐานพลังของโลกนี้ กู่ฉิงซานได้เปลี่ยนพลังอสนีบาตมาเป็นกระแสไฟฟ้าที่เสถียรและคงที่ก่อนถูกส่งไปยังแขนหุ่นยนต์ซ่อมแซมขนาดใหญ่เพื่อใช้งาน
“เอาล่ะ ถ้าพื้นที่เสียหายไม่ใหญ่เกินไปก็ไม่ใช่เรื่องลำบาก แต่ตอนนี้ชิ้นส่วนที่จำเป็นต่อการซ่อมแซมยังต้องหามาแทนที่อยู่” กู่ฉิงซานพึมพำกับตัวเอง
เขาเริ่มซ่อมเครื่องจักร
ระบบและส่วนประกอบทั้งหมดของเกราะศึกเคลื่อนที่ประเภทจู่โจมนี้ถูกเขาสร้างขึ้นมา การซ่อมเครื่องจักรในตอนนี้จึงไม่ยากสำหรับเขา ถือได้ว่าเป็นงานพื้นฐาน
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ
หลังจากผ่านไปสี่สิบนาที เครื่องมือตรวจสอบอุบัติเหตุอย่างครอบคลุมได้รับการซ่อมแซม
กู่ฉิงซานวางแขนซ่อมแซมเครื่องจักรขนาดใหญ่ก่อนสาวเท้าไปที่เครื่องจักร
เขากระตุ้นเครื่องจักรด้วยมือข้างหนึ่ง หยิบกล่องสีดำออกมาด้วยมืออีกข้าง จากนั้นนำมันใส่ในเครื่องมือ
เครื่องมือเริ่มทำงาน
กู่ฉิงซานรีบคลิ้กเครื่องมือด้วยมือข้างหนึ่ง ในที่สุดก็ปรับบันทึกในกล่องสีดำ
เครื่องมือตรวจสอบอุบัติเหตุอย่างครอบคลุมปล่อยม่านแสงออกมาก่อนฉายไปในความว่างเปล่า
ภาพโฮโลแกรมกะพริบก่อนค่อยๆ เสถียรขึ้น
กู่ฉิงซานเห็นเกราะศึกเคลื่อนที่ประณีตตัวหนึ่ง
จากนั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ฟ็อกซ์วัน เรียกค่ายกลแรดเหล็ก”
“นี่คือค่ายกลแรดเหล็ก โปรดรอคำสั่งจากหัวหน้า”
“มนุษย์ต่างดาวโจมตีศาลากลาง โปรดให้การสนับสนุนทันที”
“ทราบแล้ว ทราบแล้ว!”
ค่ายกลจักรกลเริ่มเคลื่อนไหว
พวกมันเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุดก่อนข้ามถนนที่ถูกทำลายไปหน้าศาลากลาง
กล้องหันไปที่ท้องนภา
เขาเห็นชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีดำกำลังลอยอยู่ในอากาศ
เขาถือเปลวเพลิงร้อนแรงเอาไว้ในมือ
“เจ้าพวกผู้ศรัทธาโง่เขลา ให้ข้าใช้พลังของเทพแห่งความตายผู้ยิ่งใหญ่เพื่อบอกว่าพวกเจ้าช่างเล็กจ้อยและไร้พลังแค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าสำนักความตาย”
เปลวเพลิงถูกเขาโยนก่อนเข้าใกล้หน้ากล้องอย่างรวดเร็ว
ตูม
โลกทั้งใบกลายเป็นทะเลลาวาเดือดพล่าน
เสียงกรีดร้องดังไม่มีสิ้นสุด
กล้องลอยขึ้นสูง สั่นไปมาอย่างต่อเนื่องก่อนกระแทกอย่างหนักกับพื้นที่อยู่ไกลออกไป
ภาพกลายเป็นสีดำ
รายละเอียดบันทึกในกล่องสีดำจบลงตรงนี้
กู่ฉิงซานตกตะลึงสักพัก
ชุดคลุมสีดำ ความตาย วิหารแห่งความตาย
นี่คือหนึ่งในวิหารของเจ็ดเทพมารของพื้นที่จ้าวโลก
พวกมันกล้ามารุกรานโลกปฐพีได้อย่างไร
พลังของผู้สร้างปฐพีไม่ใช่สิ่งที่เผ่าพันธุ์เทพจะสามารถควบคุมได้!
มีหมอกหนาปรากฏขึ้นมา
กู่ฉิงซานหยิบกล่องสีดำใบเก่าออกมาแล้ววางกล่องสีดำใบใหม่ลงไป
ม่านแสดงโฮโลแกรมฉายขึ้นอีกครั้ง
“จักรกลทั้งหมด ออกไปสู้!”
“รับทราบ!”
จักรกลเริ่มวิ่ง
เสียงผู้หญิงแผ่วเบาดังขึ้น “ความลี้ลับของพลังอยู่ที่การรับใช้เทพแห่งกฎเกณฑ์ลับอย่างซื่อสัตย์”
สิ้นเสียงนี้ บางสิ่งในท้องนภาทำให้เกิดเสียงโหยหวนก่อนตกลงมายังกลุ่มจักรกล
เลนส์สั่นไหวอย่างรุนแรง
จอเป็นสีดำ
กู่ฉิงซานเงียบไปสักพักก่อนหยิบกล่องสีดำออกมา
นั่นคือผู้ศรัทธาในเทพแห่งกฎเกณฑ์ลับ
ต่อมา เขาวางกล่องสีดำทั้งหมดที่เก็บมาได้ลงไป
เจ็ดวิหารล้วนปรากฏขึ้นในฉากสงคราม ไม่มีพวกเขาคนไหนพ่ายแพ้
หรือก็คือ เป็นเจ็ดวิหารในพื้นที่จ้าวโลกที่เป็นตัวการทำให้โลกปฐพีไปสู่การสูญพันธุ์
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
กู่ฉิงซานกระโดดออกจากแท่นซ่อมแซม คว้าแขนซ่อมแซมจักรกลขนาดใหญ่ไว้ด้วยมือข้างหนึ่งก่อนเดินไปศูนย์การสื่อสารของสถาบันการทหาร
มันแทบจะพังพินาศหมดแล้ว
มันอาจจะเป็นการดูถูกเหยียดหยามกองกำลังของโลกนี้ก็ได้ หรือไม่ก็นักบวชที่ทำลายที่นี่ไม่เข้าใจเรื่องวิทยาศาสตร์ พูดง่ายๆ ก็คือ สายสื่อสารและอุปกรณ์ยังไม่ได้รับความเสียหายอย่างหนัก
กู่ฉิงซานใช้เวลาหลายชั่วโมงในการซ่อมคอมพิวเตอร์สื่อสารขนาดใหญ่ในศูนย์การสื่อสาร
เขาเริ่มแคร้กระบบป้องกันประเทศอีกครั้งด้วยวิธีเดียวกับตอนรุกล้ำระบบป้องกันประเทศครั้งแรก
ไม่ช้า คอมพิวเตอร์เชื่อมต่อกับฐานข้อมูลป้องกันประเทศ รายละเอียดสงครามทั้งหมดที่ถ่ายโอนโดยดาวเทียมทางอากาศและอุปกรณ์เฝ้าระวังทั้งหมดในโลกถูกดาวน์โหลด
ฐานข้อมูลป้องกันประเทศของโลกนี้ตั้งอยู่ลึกลงไปใต้ทะเลทรายหลายพันเมตร แทบจะอยู่ในสภาพที่เป็นความลับ
เมื่อการก่อสร้างเสร็จสิ้น ผู้ที่เข้าร่วมการก่อสร้างทั้งหมดจะตายเพราะอุบัติเหตุต่าง ๆ
โลกลืมเลือนพวกเขาอย่างรวดเร็ว
กู่ฉิงซานเชื่อว่าทั้งหมดนี้เป็นการเตรียมการของผู้สร้างปฐพี
น่าเสียดายที่มันคือยุคโบราณที่ไม่อาจหวนกลับมาอีกได้
มีเพียงหนึ่งถึงสองคนเท่านั้นในโลกนี้ที่รู้ตัวตนของฐานข้อมูลนี้
เขาไม่รู้ว่าตัวเองเจอกับการพลิกผันแบบไหน พูดง่ายๆ ก็คือ ฐานข้อมูลนี้ถูกเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี
กู่ฉิงซานเริ่มดูกระบวนการสงครามที่บันทึกไว้ในโลกนี้
นี่คือสงครามที่มีเป้าหมายเป็นการทำลายล้าง
โลกปฐพีเสียเจ้านาย เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังของเจ็ดวิหารในพื้นที่จ้าวโลกก็มีแต่จะพินาศ
การสังหารหมู่โหดเหี้ยม ชั่วร้าย ผิดมนุษย์
กู่ฉิงซานมองฉากในภาพด้วยท่าทีเหม่อลอย
เมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่ง เขาพลันหยุดภาพเอาไว้
เขาเห็นคนที่คุ้นเคย
สาวงามผู้มีเส้นผมสีแดงร้อนแรงถือเคียวสีดำเอาไว้
“แอนนา…”
กู่ฉิงซานพึมพำ
แอนนาเข้าร่วมสงครามเช่นกัน
กู่ฉิงซานมองหญิงสาวในจออยู่เนิ่นนาน
นี่มันไม่ถูก
แอนนาไม่เคยกลั่นแกล้งคนอ่อนแอ นางจะมาปรากฏตัวในดินแดนแห่งการสังหารได้อย่างไร
กู่ฉิงซานเริ่มเคลื่อนไหวทันที เขาคลิ้กแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ด้วยมือทั้งสองข้างอย่างรวดเร็วเพื่อดึงภาพเกี่ยวกับแอนนาออกมาก่อนไล่ดูทีละภาพ
แอนนาไม่ได้ดูแลเรื่องสงคราม
หน้าที่ของนางคือเลือกมนุษย์ที่คู่ควรไปฝึกจากโลกนี้ก่อนพากลับวิหาร
ในการสังหารหมู่ของวิหารอื่น นางพยายามห้ามหลายต่อหลายครั้ง แต่เป็นนางที่เยาะเย้ยในตอนท้าย
กู่ฉิงซานมองฉากแล้วฉากเล่า ความสงสัยในใจยิ่งมายิ่งมากขึ้น
“น่าแปลก เจ้าเรียนรู้การกล้ำกลืนความเจ็บช้ำน้ำใจตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่ไม่สมกับเป็นเจ้าเลย”
เขาพึมพำ ยังคงมองภาพทั้งหมดของแอนนาต่อ
ไม่ช้า ภาพหนึ่งก็ดึงความสนใจของกู่ฉิงซานเอาไว้
ในค่ำคืนก่อนแอนนาจะไปจากโลกนี้ นางไปเมืองหลวงของประเทศโลกนี้ด้วยตัวเองและมุ่งสู่สนามบินเมืองหลวง
ซากศพอยู่ทุกหนแห่งในสนามบินเมืองหลวง ไม่มีคนเป็น
ไม่ว่าจะคนของโลกนี้หรือคนของเจ็ดวิหารใหญ่ก็ไม่สนสถานที่นี้ที่ไร้ค่า
เครื่องบินส่วนใหญ่ถูกทำลาย มีเพียงกล้องบางส่วนที่ยังทำงานอยู่
แอนนาเข้าศูนย์ซ่อมแซมเครื่องจักรที่สนามบินอย่างรวดเร็ว
นางยืนอยู่ที่นั่น เดินไปมาอย่างวิตกก่อนกล่าวบางอย่าง
หัวใจของกู่ฉิงซานค่อยๆ เต้นตุบ
ใช่แล้ว ศูนย์ซ่อมแซมจักรกลนี้คือที่ที่เขาอยู่
เขาออกแบบเกราะศึกเคลื่อนที่ที่นี่จึงช่วยคลายภัยคุกคามของผีดิบในโลกนี้ อีกทั้งยังได้รับการชื่นชมจากผู้สร้างปฐพี
แต่นั่นมันเมื่อหนึ่งปีก่อน แอนนารู้ว่าเขาเคยปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร
นางมาทำอะไรที่นี่
เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ !
บนจอ แอนนาวางบางสิ่งในที่ซ่อน
น่าเสียดายที่กล้องไม่ชัด มันไม่สามารถบันทึกเสียงเหมือนกับกล่องสีดำได้ กู่ฉิงซานจึงมองไม่เห็นว่ามันคืออะไร ยิ่งสิ่งที่แอนนาพูดยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ทันใดนั้นเอง คนส่วนหนึ่งจากเจ็ดวิหารใหญ่พังเข้ามา
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเตรียมที่จะมาสอบถามแอนนา
แอนนาส่ายหน้าครั้งแล้วครั้งเล่าแม้ว่าจะถูกถามซ้ำไปมา นางไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก
คนเหล่านั้นจนปัญญา
ทันใดนั้นเอง นักบวชคนหนึ่งถือบอลเพลิงเอาไว้แล้วปาลงกับพื้น
ภาพทั้งหมดกลายเป็นสีดำ
หัวใจของกู่ฉิงซานบีบรัด เขาเรียกล้องอีกฝั่งของสนามบินทันที
ในราตรีอันมืดมิด ศูนย์ซ่อมแซมจักรกลพลันเกิดการระเบิดอย่างรุนแรง
เงาหลายร่างพุ่งออกมาอยู่ที่พื้นด้านนอก
แอนนาลงมาอย่างสบายๆ เช่นกัน
กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แอนนาหันไปมองศูนย์ซ่อมแซมจักรกลที่ถูกทำลาย ทั่วร่างพลันตื่นเต้นขึ้นมา
ไม่ว่านางจะทิ้งอะไรเอาไว้ ตอนนี้มันก็ถูกทำลายไปแล้ว
ดวงตาของแอนนาแดงก่ำ นางชักเคียวที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงสีดำออกมาก่อนพุ่งเข้าหากลุ่มคน
ไม่ช้าก็มีอีกหลายคนมาถึงก่อนค่อยๆ เข้าใจว่านางจะสังหารจริงๆ จากนั้นพวกเขาหน้าถอดสีก่อนหนีไปไกล
แอนนาไล่ตามก่อนสังหารคนที่ทำลายศูนย์ซ่อมแซมจักรกลทันที
ภาพจบลงตรงนี้
วันต่อมา แอนนาออกจากโลกปฐพีด้วยความหงุดหงิด
หลังจากอ่านทั้งหมดนี้ กู่ฉิงซานจมสู่ความคิด
แอนนา…
นางรู้ว่าเขาเคยอยู่ที่นี่ นอกเหนือจากนั้น ไม่มีคำอธิบายว่าทำไมนางถึงมาปรากฏตัวที่นี่
แอนนาวางบางสิ่งไว้ในที่ลับ
ทั้งหมดนี้คล้ายกับอธิบายอะไรไม่ได้
แต่กู่ฉิงซานเชื่อว่าแอนนาจะไม่ทำสิ่งที่ไร้ความหมาย
น่าเสียดายที่นางโดนพบเข้าก่อน
อีกฝ่ายทำลายทุกสิ่งที่นางตระเตรียมไว้
กู่ฉิงซานถอนหายใจ
ถ้าเช่นนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าแอนนาทำอะไร
เขาเงียบไปสักพัก
ความคิดหนึ่งวูบไหวในใจ
และอีกมากมาย
กู่ฉิงซานค่อยๆ เข้าใจบางสิ่ง
เขาครุ่นคิดไปมา ในที่สุดก็ยืนยันได้ว่ามันเป็นไปได้
ต่อมา เขาใช้หนึ่งวันกับสถาบันวิจัยรกร้างแห่งนี้
ยังไงเสีย หลังจากประสบกับหลายสิ่ง เขาก็ต้องผ่อนคลายเช่นกัน
หลายวันต่อมา กู่ฉิงซานออกเดินทางพิเศษไปบนทะเลทรายก่อนพบฐานข้อมูลป้องกันทั้งหมดของโลกในส่วนลึกของทะเลทราย
น่าเสียดายที่ไม่มีสิ่งใดที่ผู้สร้างปฐพีทิ้งเอาไว้
กู่ฉิงซานไม่ยอมแพ้ เขาอาศัยอยู่ในทะเลทราย ฝึกฝนวิชาดาบทุกวัน แยกแยะสิ่งต่างๆ ที่ได้รับจากยุคโบราณ
สองวันผ่านไปโดยไม่รู้ตัว
กู่ฉิงซานเพิ่งออกเดินทางมาถึงสนามบินเมืองหลวง
เขากลับมายังศูนย์ซ่อมแซมจักรกลที่ถูกเผาเป็นโครงว่างเปล่า เขายืนอยู่ใจกลางซากนั่น
เขาโบกมือ
ดาบศักดิ์สิทธิ์มาอยู่ในมือ
วิ้ง!
จิตดาบแผ่ออกมา
ดาบลับ ดึงเงา!
เงาดาบเหมือนกับบุปผาเบ่งบาน มันปกคลุมทั่วศูนย์ซ่อมแซมจักรกลอย่างรวดเร็ว แม้กระทั่งสนามบินก็ไม่เว้น
เงาดาบไม่มีสิ้นสุดเคลื่อนไปมา ระเบิดซากปรักหักพังทั้งหมดของศูนย์ซ่อมแซมจักรกลจนเป็นธุลีอบอวลไปทั่ว
หลังจากนั้นไม่นาน
ศูนย์ซ่อมแซมจักรกลสภาพสมบูรณ์ปรากฏขึ้นทันที!
กู่ฉิงซานถือดาบศักดิ์สิทธิ์ขณะมองศูนย์ซ่อมแซมจักรกล
ตามความทรงจำ เขาเดินไปยังสถานที่ลับที่แอนนาฝังสิ่งหนึ่งไว้ เขาเอื้อมมือไปแตะดู
สิ่งหนึ่งถูกเขานำออกมา!
ใช่แล้ว หลังจากรอสิบวัน “กระแสปั่นป่วน” ก็สงบลงในที่สุด
“กระแสปั่นป่วน: เมื่อถึงเวลาที่ท่านโจมตีใส่ตัวตนหนึ่ง ท่านสามารถทำให้สภาพของตัวตนนั้นข้ามช่วงเวลาปัจจุบันไปยังช่วงเวลาที่ระบุได้”
“คำอธิบาย: การใช้งานความสามารถนี้ต้องจ่ายพลังวิญญาณตามพละกำลังของตัวตนนั้น”
“หมายเหตุพิเศษ: หลังจากความปั่นป่วนแต่ละครั้งถูกใช้งาน ท่านต้องรอสิบวันก่อนจึงสามารถกระตุ้นพลังได้อีกครั้ง”
กู่ฉิงซานใช้ความสามารถนี้อีกครั้งเพื่อนำศูนย์ซ่อมแซมจักรกลกลับมาอยู่ในสภาพช่วงเวลาก่อนจะถูกเผา
………………………….