ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 406

ในเมืองนิอัมมี่ยามค่ำคืนช่างเงียบเหงา

ฮาร์วีย์ไม่ได้ขับปอร์เช่ออกมา ดังนั้น เขาจึงใช้รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าสาธารณะและขี่มันออกไป

นั่นก็เพราะว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ทำให้ไม่มีคนที่บริษัทเลย แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

ฮาร์วีย์ค้นทั้งตัวและพบว่าเขาไม่ได้นำเงินสดติดตัวมาแต่สักดอลลาร์เดียว เขาทำได้เพียงโทรหาเวนดี้เท่านั้น

เขาไม่สามารถโทรหาอีวอนน์ได้เพราะเธอยังคงพักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ ดังนั้นจึงไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะโทรมารบกวนการพักฟื้นของเธอ

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เวนดี้กำลังแต่งหน้าอยู่ในอพาร์ตเมนต์ เธอลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเมื่อรับสาย เธอพูดด้วยท่าทางให้เกียรติแม้ว่าเธอจะคุยโทรศัพท์ก็ตาม “ท่านประธานคะ ทำไมคุณถึงโทรมาในเวลานี้?”

ฮาร์วีย์เองก็เขินอายเล็กน้อย แต่หลังจากคิดไตร่ตรองแล้ว เขาพูดต่อไปว่า “คืนนี้ผมไม่รู้จะไปพักที่ไหน คุณช่วยจัดการเรื่องที่พักให้ผมหน่อยได้ไหม?”

เวนดี้อึ้งไปครู่หนึ่ง หน้าเธอแดงระเรื่อ

ท่านประธานกำลังบอกอะไรแอบแฝงอยู่ในประโยคนั้นกับเธอหรือเปล่า?

ดังคำกล่าวที่ว่า “เมื่อมีงาน ก็เป็นหน้าที่ของเลขาที่ต้องทำ เมื่อไม่มีงาน ก็ให้ทำรักกับเลขา” ตอนนี้ดูเหมือนว่าตำแหน่งของเธอจะเทียบเท่ากับตำแหน่งเลขานุการ

เป็นไปได้ไหมที่ท่านประธานอากจะทำอะไรแบบนั้นกับเธอ?

อย่างไรก็ตามอีวอนน์ไม่ได้พูดอะไรออกไป แล้วอย่างนี้เธอควรจะยอมไหม?

เวนดี้กำลังคิดว่าจะตกลงหรือไม่ ถ้าฮาร์วีย์ยังไม่ได้แต่งงาน เธอก็คงจะชอบโอกาสแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอรู้ว่าฮาร์วีย์มีภรรยาแล้ว ถ้าเธอทำลายชีวิตแต่งงานของเขา มันอาจจะจบลงด้วยการถูกทุบตีทำร้าย

เวนดี้ไม่สามารถยอมรับการเป็นผู้หญิงเก็บที่ไม่มีใครรู้จัก นั่นเพราะความเย่อหยิ่งของเธอ

เธอยังคงสับสน ฮาร์วีย์ที่อยู่อีกด้านของโทรศัพท์ก็รู้สึกอึดอัดใจเช่นกัน “ถ้ามันไม่สะดวก ผมโทรหาอีวอนน์ได้ครับ ขอโทษที่รบกวนคุณ…”

เวนดี้อึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็รีบพูดว่า “ไม่มีปัญหาค่ะท่านประธาน ถ้าคุณไม่ว่าอะไร คืนนี้คุณมาพักที่บ้านฉันก่อนก็ได้ ฉันมีห้องพักรับรอง”

“แต่ตอนนี้ยังไม่สะดวก ดิฉันกำลังจะไปงานชุมนุมของเยาวชนที่มีความสามารถพิเศษที่นิอัมมี่ คุณสนใจจะไปร่วมกับเราไหมคะ? แล้วเราค่อยกลับพร้อมกัน”

เวนดี้ต้องการเวลาเตรียมตัวสักหน่อย ถ้าฮาร์วีย์มาหาเธอตอนนี้ เธอเกรงว่าเธอยังไม่พร้อมยอมรับ

อย่างไรก็ตาม ทั้งสองจะไปที่งานชุมนุมเพื่อนั่งพูดคุยและดื่มไวน์กันเล็กน้อย เมื่อบรรยากาศเป็นใจก็คงไม่น่าอึดอัดนัก

ฮาร์วีย์ไม่คิดว่าเวนดี้จะคิดมากขนาดนี้ขนาดนี้

ตอนแรกเขาไม่ได้อยากเข้าร่วมงานชุมนุมดังกล่าวมากนัก แต่วันนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น และเขารู้สึกเหนื่อย คงจะดีถ้าได้หาที่นั่งพักผ่อน

ฮาร์วีย์จึงไม่ได้ปฏิเสธและพยักหน้าตอบรับ “คุณส่งที่ตำแหน่งมา ผมไปเองได้ ไม่ต้องมารับ…”

“รับทราบค่ะท่านประธาน ถ้าไปถึงก่อน รอดิฉันสักครู่นะคะ งานชุมนุมนี้จัดขึ้นโดยดิฉันเอง สนุกสนานได้เต็มเลยค่ะ” เวนดี้วางสายและส่งตำแหน่งพิกัดไปยังโทรศัพท์มือถือของฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์เปิดแอปพลิเคชั่นการนำทางไปยังปลายทางตามที่อยู่

ฮาร์วีย์ถึงกับพูดไม่ออกเล็กน้อยหลังจากมาถึงสถานที่ชุมนุม

ตอนแรกเขาคิดว่าเวนดี้น่าจะหาสถานที่อย่างทีวีคาราโอเกะสำหรับการพบปะสังสรรค์ แต่เขาไม่คาดคิดว่าที่แห่งนี้จะเป็นคลับเฮาส์ส่วนตัว และดูมีระดับมาก

นอกจากนี้ยังมีรถยนต์หรูจำนวนมากจอดอยู่ที่ประตู รวมทั้ง BMW, Audi และ Mercedes-Benz

ฮาร์วีย์ขี่จักรยานยนต์ไฟฟ้ามานั้นดูไม่ดีเท่าไหร่

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามาถึงแล้วก็ไม่มีความตั้งใจที่จะกลับออกไป ขณะที่เขากำลังหาที่จอดรถ พนักงานยกกระเป๋าวิ่งตามไปตลอดทางและตะโกนใส่ฮาร์วีย์ “เฮ้ คุณจอดรถที่นี่ไม่ได้ เราไม่ต้อนรับคนขับรถคนขับรถสำหรับคนเมาอย่างคุณ กรุณาออกไปจากที่นี่ซะ”

พนักงานยกกระเป๋าพูดดูถูกเขา บางครั้งพวกคนขัรบถเหล่านี้ก็น่ารำคาญจริง ๆ พวกเขามาออกันแน่นหน้าคลับเฮาส์ และพยายามไล่ตามแขกเมื่อพวกเขาเดินออกมา แน่นอนพวกเขาไม่สนใจ

แขกบางคนชอบแกล้งเมา และคว้าโอกาสที่จะได้สัมผัสสาว ๆ บางคนแสร้งทำเป็นเมาแล้วปล่อยให้สาว ๆ ตามกลับไปด้วย คนขับรถพวกนี้ไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ พวกเขามักจะทำหน้าที่เป็นวีรบุรุษเพื่อช่วยผู้หญิง และทำลายแผนการของคนพวกนั้น ดังนั้นลูกค้าจำนวนมากจึงเกลียดคนขับเหล่านั้น

พวกเขาสามารถสั่งให้พนักงานยกกระเป๋าขับรถแทนพวกเขาได้ ไม่จำเป็นต้องมีคนนอกมาช่วย

“ฉันไม่ใช่คนขับรถ ฉันมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานชุมนุม” ฮาร์วีย์หยุดรถและพูดตอบอย่างไม่สนใจ