ตอนที่ 1506 การแข่งพรสวรรค์แต่กำเนิด (3)
ในห้องส่วนตัวบนชั้นสองของสนามแข่งพรสวรรค์แต่กำเนิด ผู้ชายหลายคนมองอย่างเย็นชาไปที่พวกผู้เยาว์ที่มีเหงื่อไหลเต็มหน้าอยู่บนเวทีด้านล่าง สายตาปรารถนาและความพยายามอย่างสุดกำลังของผู้เยาว์เหล่านั้น ในสายตาของคนพวกนั้น มันก็เหมือนเรื่องตลก
“น่าเบื่อจริง การแข่งพรสวรรค์แต่กำเนิดพวกนี้ ข้าดูจนเบื่อแล้ว ไอ้พวกเก่าเก็บพวกนี้คิดอะไรใหม่ๆไม่เป็นหรือไง?” หนึ่งในคนพวกนั้นทนดูผู้เยาว์พวกนี้ใช้ความสามารถพิเศษของเผ่าแบบนั้นต่อไปไม่ได้แล้ว
ในอาณาจักรกลาง พวกเขาไม่เคยขาดคนจากเผ่าต่างๆที่เก่งกว่าผู้เยาว์พวกนี้มาก
“ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสสั่งให้พวกเรามาที่นี่ ข้าอยากจะไปที่สนามแข่งพลังวิญญาณหรือภูติประจำตัวมากกว่า จะได้ดูการแข่งขันที่ดุเดือดเลือดพล่านหน่อย แบบนั้นน่าสนใจกว่าไอ้นี่เยอะ นี่มันทำให้ข้าจะหลับอยู่แล้ว” ชายอีกคนที่นั่งอยู่ด้านข้างดูเบื่อมากและไม่อยากจะมองการแข่งด้านล่างเลยแม้แต่แวบเดียว
ภายในสิบสองวิหารได้รวบรวมยอดฝีมือที่แข็งแกร่งทุกประเภทเอาไว้เป็นจำนวนมาก ผู้ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดจากเผ่าต่างๆทั้งหมดได้เข้าเป็นสมาชิกของสิบสองวิหารและเก้าอาราม คนพวกนี้ผ่านการทดสอบหลายครั้งและได้ฝึกฝนทักษะของตนให้โดดเด่นยิ่งขึ้น เทียบกับผู้เยาว์อ่อนหัดพวกนี้ คนพวกนั้นอยู่ในระดับที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“ดีใจเถอะที่อย่างน้อยก็ไม่ได้ถูกส่งไปที่สนามแข่งความเชี่ยวชาญยา เจ้าอยากดูพวกปัญญาอ่อนนี่เล่นละครลิงหรืออยากดูคนเล่นสมุนไพรมากกว่าล่ะ?” ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างเป็นคนเดียวในหมู่พวกเขาที่ยังคงเฝ้าดูการแข่งขันอย่างสงบ
“พูดแบบนี้ไม่ได้ซิ การแข่งความเชี่ยวชาญยา อย่างน้อยก็จะได้เห็นยาพิษร้ายกาจพวกนั้น! ครั้งที่แล้วข้าถูกส่งไปที่สนามแข่งความเชี่ยวชาญยา มันน่าสนใจอยู่นะ มีไอ้โง่คนหนึ่งที่กระตือรือร้นอยากจะแสดงให้ดูว่าพิษของเขารุนแรงแค่ไหน ก็เลยใช้ร่างตัวเองแสดงผลของยาพิษ สุดท้ายหมอนั่นดันลืมเอายาแก้พิษมา ตายอนาถคาที่เลย ฮ่าๆๆ! โคตรตลก! เจ้าต้องนึกไม่ออกแน่ว่าหมอนั่นร้องโหยหวนด้วยความสิ้นหวังขนาดไหน”
เสียงหัวเราะที่ไม่ได้มีความสงสารเห็นใจอยู่เลยสักนิดดังขึ้นในห้องส่วนตัวนั้น ชายอีก 2 คนก็ดูเหมือนไม่ได้คิดว่ามีอะไรผิด มุมปากของพวกเขาโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ ดูเหมือนจะคิดว่าสิ่งที่เพื่อนของพวกเขาพูดนั้นตลกจริงๆ
“พูดเล่นกันพอแล้ว เจ้า 2 คนควรมาดูบ้าง ผู้อาวุโสกำชับพวกเราเป็นพิเศษว่าต้องชวนผู้แข่งขันที่เก่งๆเข้าวิหารปีศาจเพลิงของเราให้ได้เร็วที่สุดก่อนที่วิหารอื่นๆจะทำ” ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่างพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ชายอีก 2 คนไม่กล้าพูดเล่นอีกต่อไป
“รู้แล้วน่า พวกเราเสียผู้อาวุโสที่อาณาจักรล่างไป 2 คนแล้ว ท่านประมุขโกรธเป็นไฟเลย ถึงพวกเราจะไม่อยากอยู่ที่นี่แค่ไหน เราก็ขัดความต้องการของท่านประมุขไม่ได้หรอก”
ชาย 3 คนในห้องส่วนตัวนั้นมาจากวิหารปีศาจเพลิงนั่นเอง
อำนาจของวิหารปีศาจเพลิงไปถึงขั้นที่เกือบจะเหนือกว่าอีก 11 วิหาร แต่ตอนที่พวกเขาค้นหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด พวกเขาได้สูญเสียผู้อาวุโสฮุยไป ทำให้ประมุขวิหารโกรธมาก
สิบสองวิหารมีสมาชิกอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ผู้อาวุโสนั้นมีไม่มากนัก ผู้อาวุโสทุกคนจากวิหารต่างๆล้วนเป็นยอดฝีมือชั้นหัวกะทิ พวกเขาเป็นกำลังหลักในการต่อสู้ แต่ผู้อาวุโสคนหนึ่งของพวกเขากลับหายไปในอาณาจักรล่าง ทำให้ประมุขโกรธมาก จากนั้นก็ส่งผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งออกไปเพื่อทำให้อาณาจักรล่างอยู่ในกำมือ
สุดท้ายเขาก็เสียชีวิตในอาณาจักรล่าง
การสูญเสียผู้อาวุโส 2 คนติดต่อกันได้สร้างความเสียหายให้กับจุดยืนของวิหารปีศาจเพลิงอยู่ไม่น้อย ดังนั้นคนจากวิหารปีศาจเพลิงจึงมาที่ภูเขาฝูเหยาพร้อมภารกิจอย่างหนึ่ง