วันที่สอง หวางซีลืมตาขึ้นอย่างแรง แล้วก็ลุกขึ้น มึนๆ งงๆ หลังจากตั้งสติได้แล้ว ก็ร้องไห้ไปด้วยพูดไปด้วยว่า “เย่เซิ่งเทียน ไอ้คนบ้า คุณกล้ามาทำให้ฉันสลบ ไอ้คนบ้า คุณรู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหน นี่คุณ…….”
“ผมผิดเองโอเคไหม”
เย่เซิ่งเทียนลืมตาขึ้น แล้วก็รีบยอมรับผิด
หวางซีก็อึ้ง เพิ่งรู้ว่าเย่เซิ่งเทียนก็นอนอยู่ข้างๆ ตนเอง ทั้งตกใจทั้งดีใจ แล้วโถมกอดเข้าใส่อ้อมอกของเย่เซิ่งเทียน ร้องไห้ยกใหญ่ “ทำไมคุณไม่พาฉันไปด้วย พวกนั้นรังแกคุณหรือเปล่า ทำไมคุณต้องแบกรับเอาไว้คนเดียวด้วย ฉันเป็นภรรยาคุณนะ มีอะไรก็แบกรับไว้ด้วยกันสิ”
เย่เซิ่งเทียนรีบพูดว่า “โอ๋ๆ อย่าร้องๆ ไม่มีอะไรแล้ว ทุกอย่างจัดการหมดแล้ว พวกเศษสวะนั่นมันไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะให้คุณไปออกหน้าเองหรอก เสียสายตาคุณเปล่าๆ น่า เอาน่าๆ ผมก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี่ไง ร้องไห้มากจะไม่สวยนะ เดี๋ยวซือซือจะจำไม่ได้เอานะ”
เย่เซิ่งเทียนเอามือไปแหย่ที่รักแร้ของเธอ
หวางซีก็หัวเราะขึ้นมาทันที แล้วก็ตีไปที่ตัวของเย่เซิ่งเทียน พูดอย่างโมโหเล็กน้อยว่า “ถ้าครั้งหน้าคุณกล้าทำให้ฉันสลบอีกล่ะก็ ฉันจะหย่ากับคุณ ให้คุณเป็นหม้าย ฉันจะไม่เจอหน้าคุณอีก”
“คุณภรรยาไว้ชีวิตผมด้วย ผมไม่กล้าแล้ว ไม่กล้าแล้ว”
เย่เซิ่งเทียนเช็ดน้ำตาให้เธอ
หวางซีก็กัดที่หัวไหล่ของเย่เซิ่งเทียน เย่เซิ่งเทียนก็เจ็บจนแยกเขี้ยวยิงฟันออกมา
หวางซีขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของเย่เซิ่งเทียน แล้วพูดอย่างร้ายๆ ว่า “เย่เซิ่งเทียน ฉันขอบอกเลยนะ ว่าถ้าคุณตายไป ฉันจะพาลูกสาวตายไปกับคุณด้วย ฉันจะทำให้คุณ…….”
เย่เซิ่งเทียนพลิกตัวลุกขึ้น แล้วก็เอามือลูบคลำใบหน้าอันสะสวยของเธอ แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ไม่แล้วล่ะ ผมจะไม่ทำให้คุณกังวลแล้ว”
ตอนที่ตื่นนอน หลี่หลานก็ได้ทำอาหารเช้าแล้ว พอกินข้าวเช้าเสร็จ เย่เซิ่งเทียนก็ไปส่งซือซือที่โรงเรียนอนุบาล
เรื่องที่คว่ำบาตรบริษัทหัวหยวนก็ได้จัดการแล้ว พอไปบริษัทหวางซีถึงรู้เรื่องว่า ราชาปรับอุดรลงมือเอง ปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามถูกฆ่าตายที่นั่นเลย
คนที่เหลือ ก็ถูกจับตัวไปหมด ถูกไต่สวนกันทีละคน!
สะเทือนไปทั้งวงการการเมืองของหลินอาน มีคนไม่น้อยถูกให้ออกจากราชการ!
ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ ราชาปรับอุดรใช้วิธีอำมหิต สืบได้หนึ่งคนก็ฆ่าหนึ่งคน ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น แม้แต่คนที่มาขอร้อง ก็ถูกจับตัวไปหมด!
ในโลกออนไลน์ ก็มีข่าวของคำบัญชาฆ่าสามข้อแพร่ไปทั่ว
“พบหนึ่งคน ฆ่าหนึ่งคน!พบสิบคน ฆ่าสิบคน!พบร้อยคนก็ฆ่าร้อยคน!”
พอออกมานอกจอ ก็เหมือนได้กลิ่นคาวเลือดฟุ้งไปทั่ว!
“พี่ซีได้ยินมาว่าคำบัญชาฆ่าสามข้อ เป็นคำสั่งที่เจ้าเทพสั่งการเองเลย คนในวงการการเมืองของหลินอานถูกราชาปรับอุดรฆ่าไปแล้ว30กว่าคน ตอนนี้ก็ยังสืบหาอยู่อีก!”
หลันรั่วรั่วเก็บคอเข้ามา รู้สึกว่าเย็นวาบๆ ที่สันหลัง
มันน่ากลัวมากเลย
ฆ่าหมดเลย!
คำบัญชาฆ่าสามข้อที่สะเทือนวงการแบบนี้ มีแต่เจ้าเทพเท่านั้นที่กล้าสั่งการ
พอดูคำบัญชาฆ่าสามข้อที่ดังเป็นที่จับตาบนโลกออนไลน์ พอออกมานอกจอ หวางซีก็อดตัวสั่นๆ ไม่ได้ “นั่นน่ะสิ ทั้งโลกออนไลน์ล้วนกำลังคุยกันเรื่องนี้ มีคนกดเข้าชมกว่า100ครั้งแล้ว!แต่ว่าล้วนพูดกันว่าเจ้าเทพฆ่าได้ถูกต้องแล้ว แถมยังมีคนจุดประทัดฉลองอีกด้วย”
หลันรั่วรั่วส่งเสียงไม่พอใจพูดว่า “เพราะพวกนั้นทำตัวเอง คนที่ตายไปแต่ละคนก็ไม่ใช่คนดี เจ้าเทพมาอยู่เป็นหลักให้กับเมืองเฉียนถัง ถือว่าชาญฉลาดมาก สมควรฆ่าให้พวกนั้นมันกลัวบ้าง คิดว่าไม่มีใครจัดการพวกมันได้เลยหรือไง วันๆ เอาแต่รังแกพวกเรา ประสาทกินหรือไง เจ้าเทพมาอยู่ที่นี่ ดูสิว่าพวกมันยังจะกล้ากันอีกหรือเปล่า”
หวางซีก็ถอนหายใจพูดว่า “ก็ยังหวังว่าจะมีคนตายน้อยหน่อย ไม่อย่างนั้นจะไม่เป็นผลดีกับชื่อเสียงของเจ้าเทพ”
คำบัญชาฆ่าสามข้อถูกสั่งออกมา สะเทือนไปทั้งห้ามณฑลในเจียงหนาน ตระกูลใหญ่ทั้งหลายก็เริ่มตรวจสอบกันเอง เข้มงวดกับลูกหลานตนเอง เพราะกลัวจะไปมีเรื่อง