ตอนที่ 357: พยัคฆ์ปีกเทวะ
เจี้ยนเฉินอดที่จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยไม่ได้ เขารู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่จะรับปากได้
เจี้ยนเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า เจ้าช่วยบอกได้หรือไม่ว่า เจ้ามีปัญหาอะไรและข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไร ?
ในตอนนั้นก็มีเสียงตะโกนออกมาให้ได้ยินและเซียนปฐพีกว่า 50 คนได้พุ่งเข้าไปหาเสือ
โฮกก ! สายตาของเสือเต็มไปด้วยความมาดร้ายก่อนที่จะหันหัวไปท้องฟ้าและคำรามออกมาอย่างดังจนหุบเขาสั่นสะเทือน ทุกคนที่อยู่ในหุบเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้ นอกจากตัวสั่นจากความกลัว ขณะที่พวกเขาคิดว่าชีวิตของเขากำลังอยู่ในความเสี่ยง
เสือที่ไม่ได้ลุกขึ้นมา 2-3 วันนี้ก็ได้ลืมขึ้นมาพร้อมกับรังสีสังหารก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่กลุ่มนักสู้
เสือตัวไม่ได้ใหญ่ มันสูงประมาณ 3 เมตร แต่มันก็แข็งแกร่งอย่างน่ากลัว เสืออยู่ท่ามกลางหมู่มนุษย์ มันก็เหมือนกับหมาป่ากระโจนใส่ฝูงแกะ ด้วยการตะปบเพียงครั้งเดียวก็ทำให้เกิดการสังหารมากมาย ไม่มีใครสามารถหลบพ้นกรงเล็บของมันได้ ใครก็ตามที่ถูกกรงเล็บของมันเป็นธรรมดาที่จะต้องตายไปและก็ไม่มีใครหลบกรงเล็บของมันได้สำเร็จ
ในช่วงเวลา 10 ลมหายใจสั้น ๆ เซียนปฐพีทั้งหมดก็ถูกกำจัดออกไป ไม่มีใครรอดไม่ว่าเสือจะหันหน้าไปทางไหนก็ตาม มันจะไม่มีใครเหลือรอดอยู่
หลังจากฆ่าเซียนปฐพีทั้ง 50 คนแล้ว เสือก็จ้องเขม็งไปที่หัวหน้ากลุ่มทำให้ทุกคนต้องถอยหลังจากความกลัว
แทนที่จะก้าวไปฆ่าคนที่เหลือ เสือก็หันหน้ากลับไปที่ถ้ำอย่างช้า ๆ แต่ความอ่อนล้าในดวงตาของมันเริ่มเห็นได้ง่าย ๆ ขึ้นเรื่อย ๆ
นอนลงช้า ๆ เสือฟุบหัวลงกับพื้นและหลับตาอีกครั้ง
หัวหน้ากลุ่มอำนาจมองไปที่เสือขาวด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว ไม่อาจพูดอะไรได้เป็นเวลานาน พวกเขาทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความตกใจ
นะ…นี่…นี่มัน…สัตว์อสูรตัวนี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าระดับ 6 ในที่สุดผู้นำคนหนึ่งก็พูดด้วยเสียงสั่น ๆ ออกมาจากความตกใจอย่างมาก
เราไม่อาจสู้มันได้ เราควรจะทำอย่างไร แม้ว่าเราจะต้องสู้พร้อมกับผู้นำ เราก็ไม่อาจสู้มันได้แม้แต่คนเดียว อีกคนพูดขึ้นมา
มันผิด นั้นไม่ใช่สัตว์อสูรปกติ ! ด้วยพละกำลังที่มากมายของมัน ทำไมมันไม่ฆ่าพวกเรา ? หากต้องการปกป้องลูกน้อย การที่มันทำอย่างนี้ถือว่าผิดปกติ
ถูกต้อง นี่มันแปลกเกินไป ลองดูสัตว์อสูรนั่น มันดูเซื่อง ๆ ไหม ? มันยังหลับตาอีกด้วย”
ข่าวลือบอกว่ามันอ่อนแออย่างมาก นั่นคือสาเหตุที่มันไม่สู้กับพวกเราทุกคน ?
หลังจากการสังหารหมู่เมื่อไม่นานมานี้ ผู้คนก็เริ่มพูดคุยกันเอง การปกป้องลูกน้อยของสัตว์อสูรนั้นยังคงอยู่และมันก็จะไม่ปล่อยให้มนุษย์คนใดกล้าเข้าไปขโมยลูกของมัน ใครก็ตามที่กล้าจะลองดี เขาจะต้องเผชิญหน้ากับความโกรธเกรี้ยวของสัตว์อสูร ดังนั้นการกระทำของเสือตัวนี้จึงแปลกไปจากปกติ
ในขณะนั้นเสียงของเสือก็ดังขึ้นในใจเจี้ยนเฉินอีกครั้ง มนุษย์ ข้าไม่อาจทนได้นานกว่านี้แล้ว ข้าขอร้องให้เจ้าสัญญากับข้าว่าเจ้าจะนำลูกของข้าไปจากที่นี่ เจ้าเป็นคนเดียวในฝูงชนที่ข้าเชื่อใจได้ ข้าไม่ต้องการให้ลูกของข้าตกอยู่ในมือคนอื่น ตอนนี้เสียงของเสืออ่อนแรงยิ่งกว่าเดิม
เมื่อได้ยินอย่างนี้คิ้วของเจี้ยนเฉินก็เลิกขึ้นก่อนที่จะพยักหน้าพลางขมวดคิ้ว ดี ข้าสัญญาว่าจะดูแลลูกของเจ้า
มนุษย์ ข้าไม่รู้จะขอบคุณเจ้าอย่างไรดี สัญชาตญาณของข้าบอกว่าการที่ข้าวางใจให้เจ้าดูแลลูกข้า เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ข้าสามารถรู้สึกได้ว่าสิ่งที่ลูกของข้าต้องเผชิญหน้าในอนาคต เจ้าจะสามารถช่วยเหลือเขาได้ ถูกต้องหรือไม่ ? เสือขาวพูดอย่างมีความสุข
ถูกต้อง ! เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างไม่ลังเลเลยตอนนี้
มนุษย์ ข้า รัมกุยเนส รู้สึกขอบคุณจริง ๆ สำหรับเจ้าแม้ว่าสิ่งนี้จะเพิ่มปัญหาให้เจ้า ข้าก็ไม่มีวิธีอื่นที่จะช่วยเจ้าได้ เข้าไปในถ้ำและข้าจะอธิบายบางอย่างให้กับเจ้า เสือพูด
เขาเหาะออกจากฝูงชนและเข้าไปในถ้ำที่อยู่ด้านหลังของเสือดุจสายฟ้า
เวร นั่นอะไร เขาพยายามจะฆ่าตัวตาย ?
ชายคนนั้นไม่ต้องการมีชีวิตอีกต่อไป…
ไม่มีแม้แต่คนสักกลุ่มที่พยายามขวางทางเจี้ยนเฉินและมองเขาพุ่งไปยังเสือขาวราวกับคนโง่
อย่างไรก็ตามสำหรับทุกคนแล้วเจี้ยนเฉินสามารถเดินทางไปยังถ้ำได้ง่าย ๆ และไม่มีปัญหาใด ๆ ก่อนที่จะหายไปจากสายตา เสือขาวหน้าถ้ำก็ดูเหมือนไม่ได้สนใจเจี้ยนเฉินราวกับว่ามันไม่ได้รู้สึกถึงเขาเลย
เสือหลับไปแล้วหรือ ?
คนจำนวนมากเริ่มเปลี่ยนเป็นไม่สบายใจเพราะพวกเขาทุกคนคิดไม่ถึงว่าเจี้ยนเฉินจะลงมือได้ง่ายดายปานนี้ ในความเป็นจริงคนส่วนใหญ่ถูกล่อลวงให้ทำตามเขา
จากนั้นก็มีคนสองคนบินออกมาจากท่ามกลางฝูงชนและบินไปยังถ้ำด้านหลังด้วยความเร็วที่เทียบเท่ากับเจี้ยนเฉิน ทุกอย่างก็เพื่อลูกเสือภายในถ้ำ
โฮกกก ! ทันใดนั้นเสือขาวที่นิ่งสงบจนกระทั่งตอนนี้ก็ปล่อยเสียงคำรามที่ดุร้ายขณะที่มันกวาดกรงเล็บของมัน ร่างทั้งสองก็ถูกผ่าครึ่งกลางอากาศก่อนที่จะตกลงมาพร้อมกับฝนเลือด
ทั้งสองเป็นเซียนปฐพี แต่ก็ถูกฆ่าได้อย่างง่ายดาย ในเวลาเดียวกันสิ่งนี้ก็ปิดความคิดทุกอย่างที่จะทำตามเจี้ยนเฉิน
หลังจากที่ฆ่าทั้งสองไปแล้วเสือขาวก็จ้องมองอย่างมาดร้ายก่อนที่จะค่อย ๆ เดินเข้าไปในถ้ำและหายไปจากสายตา การกระทำของเสือทำให้ทุกคนงงว่าทำไมเสือถึงได้ปล่อยคนแรกที่เข้าไปในถ้ำโดยที่ไม่ได้ทำอะไร
ภายในถ้ำมีไข่มุกราตรีถูกแขวนอยู่บนถ้ำและส่องแสงให้เห็นภายในถ้ำ ภายในถ้ำมีเงามืดอยู่มุมถ้ำ มันเป็นเสือน้อยตัวเล็ก ๆ นอนขดอยู่ ภาพนี้ค่อนข้างน่ารัก แม้แต่ปีกที่ด้านหลังของมันก็ดูเหมือนกับเป็นเรื่องปกติ
เสือขาวเดินเข้ามาช้า ๆ และเข้าไปในถ้ำพร้อมกับมองไปที่ลูกเสือ จากนั้นร่างกายของมันก็กลายเป็นหญิงสาววัยกลางคนต่อหน้าต่อตาเจี้ยนเฉิน
หญิงสาวคนนี้สูงเกือบ 2 เมตรและสูงกว่าเจี้ยนเฉินหนึ่งช่วงศรีษะ แม้แต่ร่างกายของนางก็ยังเทียบได้กับฉินเซียว
เจี้ยนเฉินมองหญิงสาวที่เป็นเสือก่อนหน้านี้ด้วยความงุนงง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าสัตว์อสูรระดับ 7 สามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอย่างนี้ นี่เป็นสิ่งที่ค่อนข้างลึกลับและยากเกินกว่าที่ใครจะเชื่อได้
หากเขาเห็นภาพเหล่านี้ในชีวิตก่อนหน้า เขาจะเรียกหญิงสาวคนนี้ว่าเป็นวิญญาณร้าย วิญญาณร้ายสามารถที่จะบ่มเพาะและกลายเป็นเสือได้
เมื่อเจี้ยนเฉินมาถึงโลกนี้เขาก็รู้ว่ามันแตกต่างจากโลกที่เขาอาศัยอยู่ อายุขัยโดยเฉลี่ยของคนที่นี่คือ 200 ปี เซียนปฐพีสามารถมีอายุขัยถึง 500 ปีและเซียนสวรรค์สามารถอยู่ได้ถึง 1,000 ปี ย้อนกลับไปยังโลกเก่าของเขา แม้กระทั่งผู้บ่มเพาะที่อยู่บนจุดสูงสุดของโลกก็มีชีวิตอยู่ได้ 100 ปีเท่านั้น ต๊กโกวคิ้วป่ายเป็นคนเดียวที่มีชีวิตอยู่ได้ถึง 200 ปี
หญิงสาวที่เพิ่งจะเปลี่ยนร่างได้เข้ามาสวมกอดลูกเสือด้วยความรัก ก่อนที่จะหันไปมองเจี้ยนเฉิน มนุษย์ ข้าขอขอบคุณสำหรับการดูแลลูกของข้า ความมีน้ำใจของเจ้าเป็นสิ่งที่ข้า รัมกุยเนส ไม่อาจตอบแทนเจ้าได้
เอ่… นั่นมัน เจ้าจะบอกข้าว่าข้าจะเจอปัญหา ? ข้าเห็นอย่างชัดเจนว่าเจ้าอ่อนแออย่างมาก เจ้าจะหมดอายุขัยแล้วหรือ ? เจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าเขาจะถามอะไร เขายังพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าหญิงสาวคนนี้แท้จริงแล้วเป็นเสือขาวที่ดุร้ายก่อนหน้านี้
หญิงสาวคนนั้นถอนหายในและพูดออกมาอย่างโศกเศร้า มนุษย์ ข้าจะไม่ปิดบังอะไรเจ้า ให้ข้าอธิบายทุกอย่างให้ละเอียด ข้าทำได้แต่หวังว่าเจ้าจะไม่ทิ้งลูกของข้าหลังจากที่ได้ยิน
เจ้าไม่ต้องกังวล ข้า เจี้ยนเฉิน จะไม่กลับคำที่ได้พูดไว้ ข้าไม่ใช่คนตระบัดสัตย์ เจี้ยนเฉินให้สัญญา
ดวงตาของหญิงสาวเริ่มสดใสขึ้น นางมองมาจากเจี้ยนเฉินพร้อมกับความอ่อนแออยู่ในสายตาที่สามารถมองเห็ฯได้ ข้าเชื่อเจ้า สัญชาตญาณของข้าบอกข้าว่า เจ้าไม่ใช่มนุษย์ที่ชอบโกหก
หญิงสาวคนนั้นก็เงียบไปครู่หนึ่งราวกับว่านางกำลังพยายามนึกถึงความทรงจำที่เจ็บปวด บนภูเขาครอส มีกลุ่มสัตว์อสูรที่สามารถสั่งการสัตว์อสูรระดับสูงบนภูเขาได้ ตระกูลนี้ถูกเรียกว่าตระกูลกิลลิกัน
ภายในตระกูลกิลลิกันมีราชาอยู่ 2 องค์ที่จำแนกได้เป็นสัตว์อสูรสายปฐพีและสัตว์อสูรสายนภา บรรดาสัตว์อสูรที่มีเสือเป็นพื้นฐานและเป็นสัตว์อสูรที่มาจากสายปฐพีถือว่าเป็นหนึ่งในตระกูลกิลลิกัน นั่นก็เพราะราชาสัตว์อสูรคือราชาพยัคฆ์ขนทองและยังเป็นสัตว์อสูรสายนภาที่ถือได้ว่าเป็นสัตว์อสูรในตำนานบนพื้นดิน สำหรับข้า ข้าเป็นผู้อาวุโสของตระกูลกิลลิกัน
สามีของข้าคือราชาพยัคฆ์ขนทองซึ่งเป็นน้องชายของราชาองค์ปัจจุบันของสัตว์อสูรสายปฐพีในปัจจุบัน เขาเป็นสัตว์อสูรระดับ 7 อย่างที่เจ้ารู้จัก สามีและข้าได้รักกันมากกว่าร้อยปีแล้ว แต่เมื่อ 22 ปีก่อนข้าตั้งครรภ์ หลังจากที่ผ่านมา 20 ปีที่ข้าครบกำหนดที่จะตั้งครรภ์ได้ 2 ปีต่อมาก็ได้มีพยานรักระหว่างข้าและสามีข้า ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาและข้ามีความสุขอย่างมาก ข้าได้ให้กำเนิดเผ่าพันธุ์จักรพรรดิโบราณที่เป็นคู่แข่งต่อราชาของสัตว์อสูรสายปฐพีในปัจจุบัน พยัคฆ์ปีกเทวะ