แดนนิรมิตเทพ บทที่ 520
กงซุนจั่วเสวียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ช่วงนี้น้ำชีวิตโด่งดังมาก ทุกคนน่าจะเคยได้ยินใช่ไหม?”
ทุกคนต่างพยักหน้า ตอนนี้น้ำชีวิตรุ่งเรืองถึงขีดสุด แต่กลับไม่เป็นที่รู้จักในมณฑลซีไห่ ทุกคนคาดเดาเรื่องไว้แล้ว ตอนนี้คำตอบกำลังจะถูกเปิดเผย
แม้แต่เฉินโม่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น จ้องมองไปที่กงซุนจั่วเสวียน ไม่รู้ว่ากงซุนจั่วเสวียนคิดจะทำอะไร
ใบหน้าของกงซุนจั่วเสวียนเต็มไปด้วยความโมโห น้ำเสียงกลายเป็นคำราม “เขาเป็นเจ้าของที่อยู่เบื้องหลังน้ำชีวิต เมื่อไม่นานมานี้เนื่องจากความไม่ลงรอยกัน เขาได้ลงมือตีขาทั้งสองข้างของลูกชายผมหัก ทำให้ลูกชายของผมเกือบจะกลายเป็นคนพิการ ตอนนี้ลูกชายของผมยังนอนพักรักษาอยู่บนเตียง!”
ทันทีที่กล่าวประโยคนี้ออกมา ก็เกิดความโกลาหลทันที!
“อะไรนะ! กงซุนจั่วเสวียนไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม? มีคนกล้าตีขาของลูกชายเขาหักด้วยเหรอ! มันเหมือนเป็นการตบหน้าตระกูลกงซุน”
“หรือว่าตระกูลมหาอำนาจในยานจิงจะเป็นผู้พัฒนาน้ำชีวิตออกมา? นอกจากพวกเขาแล้ว ยังมีใครกล้าไม่เห็นตระกูลกงซุนอยู่ในสายตาอีก!”
“มิน่าเจ้าบ้านกงซุนถึงได้โกรธขนาดนั้น และแอบสกัดกั้นไม่ให้น้ำชีวิตเข้าสู่มณฑลซีไห่ ที่แท้เขามีความแค้นอย่างใหญ่หลวงกับเจ้าของที่อยู่เบื้องหลังน้ำชีวิตนี่เอง!”
ทุกคนต่างตกใจและสงสัยว่าใครที่ใจกล้าขนาดนั้น ที่กล้าตีขาของคุณชายกงซุนหัก!
ต้องรู้ว่าทั่วมณฑลซีไห่ นอกจากตระกูลเย่แล้ว ตระกูลกงซุนเป็นตระกูลใหญ่ที่สุด แม้แต่ตระกูลเย่ก็ไม่กล้าทำเช่นนั้น!
กงซุนจั่วเสวียนรู้สึกแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม ยกกำปั้นขึ้นและตะโกนว่า “ตระกูลกงซุนจะไม่ยอมรามือ ช่วงที่ผ่านมาผมพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำชีวิตเข้าสู่มณฑลซีไห่ แต่เท่านี้มันยังไม่เพียงพอ ผมจะให้เขาชดใช้ด้วยเลือด!”
ขณะนี้ จุดประสงค์ของกงซุนจั่วเสวียนที่เชิญทุกคนมาที่นี่ได้ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว
แต่ทุกคนก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจ ถ้ามีคนตีขาของคุณชายกงซุนหักจริง ๆ ไม่ต้องพูดถึงตระกูลกงซุน ถ้าเปลี่ยนเป็นพวกเขา พวกเขาก็ไม่ยอมรามือเหมือนกัน
“ผมรู้ว่ามีบางคนสนใจผลประโยชน์มหาศาลของน้ำชีวิต และต้องการเป็นเอเย่นต์ของมณฑลซีไห่ วันนี้ที่ผมเชิญทุกคนมาที่นี่ เพื่อขอให้ทุกคนช่วยสนับสนุนผม และช่วยผมสกัดกั้นไม่ให้น้ำชีวิตเข้าสู่ซีไห่ แล้วตอบโต้ตลาดที่ถูกน้ำชีวิตครอบครอง ทำลายน้ำชีวิตให้สิ้นซาก เมื่อถึงเวลานั้น ผลประโยชน์ที่ได้รับ จะแบ่งให้ทุกคนเท่า ๆ กัน!”
มีคนถามด้วยความสงสัย “เจ้าบ้านกงซุน ประสิทธิผลของน้ำชีวิตนั้นวิเศษมาก ผมให้คนไปซื้อมาจากอู่โจวเสมอมา ซึ่งผมสัมผัสทุกอย่างมาด้วยตนเองแล้ว ได้ยินมาว่าตอนนี้น้ำชีวิตครอบครองตลาดหัวเซี่ยไปครึ่งหนึ่งแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะโด่งดังและเป็นที่นิยมไปทั่วประเทศ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากสนับสนุนคุณ แต่พวกเราจะเอาอะไรไปสู้กับพวกเขา?”
กงซุนจั่วเสวียนยิ้มอย่างลึกลับ “วางใจเถอะ ผมมีแผนที่สมบูรณ์แบบแล้ว ผมให้คนศึกษาวิจัยส่วนผสมของน้ำชีวิตมาโดยตลอด ตอนนี้สามารถเลียนแบบออกมาแล้ว และประสิทธิผลดีกว่าน้ำชีวิต ผมตั้งชื่อแล้ว เรียกว่าน้ำชีวิต ขอเพียงทุกคนเต็มใจร่วมมือกับผม พวกเราจะต้องสามารถประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน!”
เถียนกั๋วสุ้นที่ได้ผลประโยชน์แล้ว เป็นคนแรกที่ยืนขึ้นและกล่าวว่า “ในเมื่อเจ้าบ้านกงซุนได้เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว ยังมีอะไรต้องลังเลอีก? ผมยินดีที่จะร่วมมือทำงานกับเจ้าบ้านกงซุน! ทำให้พวกเขารู้ว่ามณฑลซีไห่ของพวกเรานั้นใช่ว่าจะยั่วยุได้ง่าย ๆ!”
“ดีมาก พี่เถียนเป็นคนตรงไปตรงมา ผมสัญญาว่าต่อไปขอเพียงมีผลประโยชน์ ผมจะปฏิบัติต่อพี่เถียนอย่างดีแน่นอน!” กงซุนจั่วเสวียนหัวเราะเสียงดังและกล่าว
“เห็นได้ชัดว่าคนที่ตีขาของคุณชายกงซุนหัก ดูถูกพวกเราชาวซีไห่ ผมยินดีที่จะช่วยพี่กงซุน!”
ทุกคนแสดงจุดยืน คนที่เคยได้รับประโยชน์จากตระกูลกงซุน สนับสนุนตระกูลกงซุนเกือบทั้งหมดแล้ว ตอนนี้คนที่สนับสนุนตระกูลกงซุนมีประมาณครึ่งหนึ่ง
แต่ครึ่งหนึ่งมันไม่เพียงพอสำหรับแผนการที่กงซุนจั่วเสวียนวางเอาไว้
และอีกครึ่งหนึ่งที่ไม่ได้แสดงจุดยืน ตอนนี้พวกเขามองไปที่อานซื่อเฉิง ดูเหมือนว่าถ้าอานซื่อเฉิงสนับสนุนตระกูลกงซุน พวกเขาก็จะสนับสนุนด้วยเช่นกัน