บทที่ 458 ที่ดินอัปมงคลที่รุนแรง

บัญชามังกรเดือด

เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเทียน ทุกคนก็ตกตะลึงไปอีกครั้ง

  คิดไม่ถึงว่า เขาจะบ้าระห่ำอวดดีถึงขั้นนี้ ไม่เห็นหยางคุนอยู่ในสายตาก็พอทนแล้ว ปรมาจารย์หลิวเต๋อ แต่ว่าเป็นที่ยอมรับของอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์เชียวนะ

  หงส์แดงตะคอกอย่างเดือดดาล กำลังจะพุ่งตัวเข้ามา

  “ถอยออกไปเถอะ” หลิวเต๋อพูดอย่างเรียบเฉยประโยคหนึ่ง

  “อาจารย์——”หงส์แดงไม่ยินยอม

  หลิวเต๋อกล่าวอีกครั้ง: “ฉันบอกให้ถอยออกไป”

  สีหน้าท่าทาง เผลอแสดงให้เห็นการบีบบังคับเล็กน้อยอย่างไม่ได้ตั้งใจ

  “ค่ะ!”ใบหน้าของหงส์แดงปรากฏให้เห็นความหวาดกลัว รีบร้อนถอยออกไป แต่ว่า เธอยังคงถลึงตามองฉินเทียนด้วยความโกรธ

  ฉินเทียนยิ้มเยาะไม่พูดจา

  ปรมาจารย์ทคนนี้ รวมทั้งลูกศิษย์สามสี่คนนี้ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงปรมาจารย์อีกคนหนึ่ง และลูกศิษย์ของเขา

  ไอ้หมอนั่นก็คือหวังเซิน ป่าวประกาศกับด้านนอกว่าเป็นปรมาจารย์ชี่กงที่สามารถรักษาได้ร้อยโรค ฝีมือความชำนาญพิเศษล้ำเลิศ สามารถทำให้งูที่ขาดท่อนคืนชีพได้อีกครั้ง

  ในสถานที่ให้การรักษาอานกั๋วที่หนานเจียง ถูกฉินเทียนเปิดโปงว่าเป็นการเล่นละคร ที่เรียกว่างูขาดท่อน แท้ที่จริงแล้วเป็นเพียงแค่งูปลอมตัวหนึ่งเท่านั้น

  ปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ มองดูไปเหมือนว่าจะมีวิชามากกว่าหวังเซินอยู่บ้าง

  ดังนั้น ฉินเทียนกลับไม่ได้ถือสาที่จะดูสักหน่อย ว่าแท้ที่จริงแล้วเขามีวิชาอะไร

  สถานที่มีความเงียบสงบเล็กน้อย ทุกคนกำลังดูหลิวเต๋อ ต้องการรู้ว่าต่อไปเขาจะทำอย่างไร

  หลิวเต๋อหัวเราะ กล่าวเสียงเรียบ: “คนหนุ่มสาว ทะเยอทะยานหุนหันพลันแล่น ไม่น่าแปลกใจ”

  “เพียงแต่ว่า ฉันไม่ได้ออกมาจากป่าเป็นเวลาหลายปีแล้ว พวกคุณรู้หรือไม่ ว่าทำไมถึงได้เดินทางมาถึงที่นี่ แบบกะทันหัน?”

  อู๋ลี่ยิ้มกล่าว: “นั่นย่อมจะต้องเป็นเพราะให้เกียรติแก่คุณชายหยาง”

  “คุณชายหยางเป็นผู้รับช่วงของตระกูลหยาง และกำลังของตระกูลหยางที่ทั่วทั้งเจ็ดเมืองทางใต้ ก็ไม่จำเป็นต้องให้ฉันพูดมาก”

  คนอื่นๆที่เหลือต่างพากันพยักหน้า แสดงให้เห็นว่าเห็นด้วย

  ก็คงมีแค่ตระกูลหยางถึงจะได้เกียรตินี้

  “ไม่ใช่”คิดไม่ถึงว่า ผลสุดท้ายแล้วหลิวเต๋อจะส่ายหน้าไปมา กล่าว: “ฉันมาที่นี่ ไม่ใช่เพื่อใครทั้งนั้น แต่เพื่อที่ดินผืนนี้”

  “ที่เกาะฮ่องกง ฉันดูการเดินของดวงดาวตามโหราศาสตร์ พบว่าทิศทางนี้ มีการปรากฏของที่ดินอัปมงคลผืนหนึ่ง”

  “ที่ดินอัปมงคลผืนนี้ คนทั่วไปไม่สามารถทำให้ศิโรราบได้ ทันทีที่เดินเส้นทางผิด ในอนาคตยากที่จะจบลงด้วยดี”

  “คนที่บำเพ็ญตนมาทั้งชีวิตแบบฉัน อดไม่ได้ที่จะเห็นคนตกอยู่ในความทุกขเวทนา ดังนั้น นี่จึงได้พาลูกศิษย์สาวกทั้งสี่ เดินทางมาดูถึงที่นี่”

  ที่ดินอัปมงคล

  ทุกคนมองหน้ากันไปมา ใบหน้าต่างก็เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

  อู๋ลี่กล่าวอย่างหวาดกลัว: “ปรมาจารย์ ท่านหมายความว่า ที่ดินด้านข้างที่ดินหรูอี้แท้ที่จริงแล้วเป็นที่ดินอัปมงคลงั้นหรือ?”

  “นั่นไม่เหมาะกับการบุกเบิกใช่หรือไม่?”

  หลิวเต๋อกล่าวเสียงเรียบ: “ก็ไม่ใช่”

  “ดังคำโบราณว่า เรื่องร้าย อาจกลายเป็นเรื่องดี เรื่องดี ก็กลายเป็นเรื่องร้ายได้”

  “ถึงแม้ว่าจะเป็นที่ดินอัปมงคล ถ้าหากพบเจอคนที่มีวาสนาอย่างแท้จริง ก็จะเปลี่ยนความอัปมงคลเป็นความสิริมงคล”

  “นี่ก็เหมือนกับสิ่งของอัปมงคลมากมายในสมัยโบราณ เช่นกระบี่ไท่อา ม้าเต็กเลา เดิมทีเป็นสิ่งของอัปมงคล เมื่อพบเจอกับคนที่ดวงสมพงศ์กัน ก็จะนำความผาสุกมาสู่โลกนี้”

  ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจแล้ว พูดง่ายๆ ก็คือที่ดินผืนนี้ ต้องการคนที่มีวาสนาถึงจะสามารถพยศได้

  หยางคุนกล่าวอย่างตื่นเต้น: “ทุกท่าน ผมเชิญปรมาจารย์หลิวมาที่นี่ จุดประสงค์ก็คือแบบนี้”

  “ดูความอัปมงคลและความเป็นสิริมงคลเรียบร้อยแล้ว พวกเราทุกคนถึงจะได้หลีกเลี่ยงความโชคร้ายและอันตราย ฉวยความเป็นสิริมงคลเอาไว้”

  “นี่ก็ถือว่าเป็นผลประโยชน์อย่างหนึ่งที่ผม พยายามอย่างเต็มความสามารถของตนเองเพื่อให้ได้มาสำหรับทุกคน”

  ทุกคนได้ยิน ต่างก็ตื่นเต้น

  “ขอบคุณคุณชายหยางมาก!”

  “ก็มีเพียงแค่คุณชายหยางที่สามารถเชิญปรมาจารย์หลิวมาได้ แค่นี้ก็ดีมากแล้ว พวกเราต่างก็ได้อาศัยบารมี ให้ปรมาจารย์ดูให้ด้วยสักหน่อยได้”

  “ปรมาจารย์ ผมชื่อฮู๋เป่า ท่านว่าผมกับที่ดินผืนนี้มีวาสนาต่อกันหรือไม่?”

  เถ้าแก่ที่มีใบหน้าอิ่มเอิบคนหนึ่ง เอ่ยกล่าวอย่างอดรนทนไม่ไหว

  “ยังมีผมด้วย ผมชื่อเจียงเย่”

  “รบกวนปรมาจารย์ช่วยดูผมหน่อบ ถ้าหากผมมีวาสนา ผมจะทุ่มทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัว ก็จะต้องพยายามให้ได้มา”

  “ถ้าหากไม่มีวาสนา เช่นนั้นผมก็จะปล่อยวางแล้ว”

  “ปรมาจารย์ ผมชื่อเหิงต๋า ท่านว่า ผมกับที่ดินผืนนี้ดวงสมพงศ์กันหรือไม่?”

  เมื่อเผชิญหน้ากับเถ้าแก่ที่ตื่นเต้นจำนวนมากมาย ปรมาจารย์หลิวเต๋อยิ้ม กล่าว: “ทุกท่าน ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะพูดคุย”

  “ในเมื่อฉันมาแล้ว จะต้องได้ดูที่ดินอัปมงคลผืนนั้น”

  “ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็ไปเดี๋ยวนี้เถอะ”

  หยางคุนรีบร้อนกล่าว: “ปรมาจารย์ ท่านเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางมาไกล อย่างไรเสียก็พักผ่อนให้ดีๆก่อน”

  “ตอนนี้ท้องฟ้ามืดก็มืดไปหน่อยแล้ว รอวันพรุ่งนี้ พวกเราค่อยพาท่านไป”

  หลิวเต๋อส่ายหน้าไปมา กล่าวเสียงเบา: “ดูการเดินของดวงดาวตามโหราศาสตร์ ถึงจะสามารถวินิจฉัยผีสางเทวดาได้”

  “ตอนนี้ เป็นเวลาที่เยี่ยมที่สุด”

  พูดจบ ก็ลุกขึ้นยืน

  หยางคุนกล่าวอย่างตื่นเต้น: “รีบไปเตรียมรถ!”

  “เถ้าแก่ทุกท่าน พวกเราเดินทางไปกับปรมาจารย์เดี๋ยวนี้”

  “ที่สถานที่ ปรมาจารย์จะบอกพวกเรา แท้ที่จริงใครถึงจะเป็นคนที่ดวงสมพงศ์กับที่ดินผืนนี้!”

  “รีบไป!”

  “อารักขาปรมาจารย์ให้ดี!”เถ้าแก่กลุ่มหนึ่ง ติดตามหลิวเต๋อ เดินออกไปทางด้านนอกด้วยความตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

  หลิวเต๋อเดินไปสองก้าว หันหลังกลับมามองฉินเทียน กล่าวอย่างดูแคลน: “คุณฉินต้องการดูว่าแท้ที่จริงแล้วผมมีหรือไม่มีญาณ ถ้าอย่างนั้นก็มาด้วยกันเถอะ”

  ฉินเทียนลังเลครู่หนึ่ง กล่าวอย่างดูแคลน: “ก็ดี”

  ด้านนอกโรงแรม รถหรูหลายสิบคันต่างพากันติดเครื่องยนต์

  หยางคุนขับรถโรลส์-รอยซ์ทะเบียนรถเลข8ห้าตัวคันนั้นของเขาด้วยตนเอง นำทางอยู่ด้านหน้า

  เมื่อเห็นขบวนรถหรูที่มีอานุภาพเกรียงไกร ตลอดทาง คนเดินถนนและรถราต่างพากันหลบหลีก

  หยางคุนเพื่อแสดงถึงสถานะและพลังของตนเอง ถึงขนาดโทรศัพท์แจ้งฝ่ายควบคุมจราจร ระหว่างการเดินทาง เป็นไฟเขียวทั้งหมด เมื่อเห็นรถของเขา

  ในไม่ช้า ขบวนรถก็มุ่งหน้าเข้าสู่เขตใหม่

  ทอดสายตามองไป บริเวณรอบๆทั้งหมดเป็นสถานที่ก่อสร้างที่กำลังก่อสร้าง ตอนนี้มองดูไปถึงแม้ว่าจะโล่งกว้างอยู่บ้าง หลังจากที่สถานที่เหล่านี้สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว จะต้องเป็นใจกลางเมืองอีกแห่งอย่างแน่นอน

  อีกทั้ง เมื่อเปรียบเทียบกับเมืองเก่าแล้ว ถนนของที่นี่กว้างขวางยิ่งกว่า บริเวณรอบๆทุกทิศสามารถมองเห็นพื้นที่สีเขียวและสวนสาธารณะ แล้วก็น่าอยู่ยิ่งกว่าเมืองเก่าด้วยเช่นกัน

  ขับออกไปอีกระยะหนึ่ง มองจากการจัดรูปแบบ น่าจะเป็นตำแหน่งของใจกลางเมือง

  ด้านหน้า ที่อยู่ๆก็มีทะเลสาบขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

  ไฟถนนบริเวณรอบๆที่สาดส่องลงมา น้ำในทะเลสาบสีคราม ต้นไม้ใบหญ้าเขียวชอุ่ม

  ทิวทัศน์ธรรมชาติเช่นนี้ ขอเพียงแค่ดัดแปลงเล็กน้อย ก็คือสถานที่ที่มีทิวทัศน์กินขาดแห่งหนึ่ง

  การบุกเบิกสถานที่แบบนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่หยางคุนและคนอื่นๆ ต่างก็มีความมุ่งหวังที่จะได้มาเช่นนี้

  ในที่สุด ขบวนรถค่อยๆหยุดลง ที่บริเวณที่ดินหญ้ารกร้างผืนหนึ่ง

  ทุกคนลงจากรถ

  หยางคุนกำลังชี้ไปยังที่ดินประมาณหนึ่งร้อยไร่ที่อยู่เบื้องหน้า กล่าวอย่างตื่นเต้น: “นี่ก็คือที่ดินหมายเลขหนึ่ง”

  “มาตรฐานตามที่เทศบาลออกให้ ทั้งหมดคือหนึ่งร้อยห้าไร่ ทั้งหมดเจ็ดพันตารางเมตร!”

  “อยากจะบุกเบิกที่นี่ให้เป็นชุมชนระดับสูงแห่งหนึ่ง จะต้องกลายเป็นสวรรค์ของคนรวยอย่างแน่นอน!”

  คนพวกนี้ล้วนเป็นพวกปลาไหลของอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์แล้ว ไม่ต้องให้หยางคุนพูด ก็รู้ถึงมูลค่าของที่ดินผืนนี้อย่างลึกซึ้งชัดเจน

  พวกเขากล่าวอย่างตื่นเต้น: “ปรมาจารย์หลิว ตอนนี้สามารถเริ่มดูได้แล้วหรือไม่?”

  “ท่านว่า ในบรรดาพวกเราเหล่านี้ แท้ที่จริงแล้วใครถึงจะมีคุณสมบัติที่จะควบคุมที่ดินผืนนี้?”

  หลิวเต๋อสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง เขาหยิกนิ้วมือเอาไว้ เหยียบย่ำไปยังทิศทางและตำแหน่ง บนที่โล่งแจ้ง เดินอยู่ครู่หนึ่ง

  ปากก็กล่าวพึมพำ: “ที่ดินอัปมงคล!”

  “เป็นที่ดินอัปมงคลที่รุนแรงอย่างที่คิดไว้จริงๆ”

  “แต่ว่า ความอัปมงคลที่รุนแรงมักจะตามมาด้วยความสิริมงคลยิ่งใหญ่ ผลสุดท้ายใครจะเป็นคนที่สิริมงคลยิ่งใหญ่นี้กันนะ?”

  เขามองไปบนท้องฟ้า เป็นเวลานาน เหมือนกับว่าได้ตัดสินใจครั้งสำคัญอย่างหนึ่งแล้ว

  “ดูเหมือนว่า ฉันไม่ใช้วิชาที่หวงแหนไม่ได้เสียแล้ว”

  “สี่สัตว์เทวะ รีบตั้งค่ายกล!”