กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 509
ชาร์ลีไม่ได้แปลกใจมากนักเมื่อจอร์แดนกลับคำพูดของเขา อันที่จริงเขาคาดไว้แล้ว
เมื่อในตระกูลมีลูกมากกว่าหนึ่งคน เป็นเรื่องปกติที่พ่อแม่จะปฏิบัติต่อลูกหลานแต่ละคนอย่างยุติธรรมและเท่าเทียมกันได้ยาก
คุณท่านวิลสันเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด เธอไม่ชอบแคลร์มากเพราะเธอไม่เชื่อฟังเธอด้วยการอยู่กับชาร์ลี ดังนั้นเธอจึงชอบเวนดี้ผู้เชื่อฟังมากกว่า
จอร์แดนไม่เคยถือว่าเลียมเป็นลูกชายของตัวเองเลย เขาเลี้ยงเลียมให้เป็นคนรับใช้ในตระกูลวีเวอร์เท่านั้น แล้วเขาจะมอบธุรกิจของตระกูลให้เขาได้อย่างไร?
ชาร์ลีจ้องไปที่จอร์แดน และถามอีกครั้ง “ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้ายในการแก้ไขปัญหาตำแหน่งประธาน คิดให้ดีก่อนจะพูดอะไรออกมานะครับ”
จอร์แดนเยาะเย้ย “ผมไม่ต้องคิดหรอก ผมจะบอกอะไรคุณให้อีกครั้ง ผมจะไม่ปล่อยให้เลียมเป็นประธาน! บอกตามตรง ผมไม่เคยคิดที่จะเลือกเขาเป็นประธานเลยด้วยซ้ำ แม้ว่าเขาจะช่วยตระกูลวีเวอร์ในวันนี้ สำหรับผมแล้ว เขาก็เป็นแค่ลูกชายนอกสมรส ไอ้สารเลวที่เกิดมาจากอีตัวในหมู่บ้านโดยที่ผมไม่ได้ยินยอม!”
จากนั้นเขาก็หันไปหาเลียม และตะโกนว่า “และแก ไอ้หมาเนรคุณ! ฉันเลี้ยงแกไว้ในบ้านมาหลายปีแล้ว เพื่อให้แกเป็นหมาที่เชื่อฟัง! กล้าดียังไงมาแย่งตำแหน่งประธาน! ถ้าฉันรู้ว่าแกโลภและเนรคุณแค่ไหน ฉันจะไม่พาแกกลับมาตั้งแต่แรก! ฉันควรจะโยนแกลงไปในทะเลสาบที่ภูเขาหลังจากที่แม่แกคนนั้นตายไปแล้ว!”
เลียมจ้องกลับมาที่จอร์แดนด้วยความตกใจ “จอร์แดน วีเวอร์ คุณดูถูกผมได้ แต่ห้ามดูถูกแม่ของผม!”
“แม่ของแก?” จอร์แดนยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ก็แค่อีตัวในหมู่บ้านที่ฝันใหญ่เท่านั้นแหละ และเธอยังฝันที่จะแต่งงานกับฉันอีกด้วย! ผู้หญิงไร้ยางอาย! เธอทำให้ฉันรู้สึกแย่สุด ๆ เลยแหละ!”
เลียมตัวสั่นด้วยความโกรธ เขากำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่แขน “จอร์แดน วีเวอร์ คุณดูถูกแม่ของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมจะฆ่าคุณ!”
เขากำลังจะพุ่งไปข้างหน้าเมื่อชาร์ลียืนขวางทาง และพูดอย่างราบเรียบว่า “เลียม หยุด อย่าใช้มือสกปรกกับชายชราที่พิการแบบนั้น มันจะทำให้ชื่อเสียงของคุณเสื่อมเสียในฐานะหัวหน้าตระกูลวีเวอร์ ซึ่งเป็นประธานของวีเวอร์ เภสัชกรรม”
ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความงุนงงกับคำพูดตรง ๆ ของชาร์ลี
จอร์แดนผงะแล้วหัวเราะอย่างชั่วร้าย และพูดว่า “ไอ้หนู คุณตลกมาก รู้ตัวไหม? คุณคิดว่าคุณมีคำพูดสุดท้ายเกี่ยวกับธุรกิจของตระกูลเราแล้วงั้นเหรอ?”
ชาร์ลีพยักหน้าตามความเป็นจริง “เมื่อผมบอกว่าเขาเป็นหัวหน้าตระกูลวีเวอร์ในวันนี้ นั่นคือสิ่งที่เขาจะเป็น!”
จอร์แดนยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ไอ้หนูเอ้ย ฉันยกโทษให้กับความหยาบคายของนายตอนที่นายได้รักษาเคนเน็ธในนามของเรา ออกไปจากที่นี่เมื่อฉันพูดดี ๆ ไม่อย่างนั้นฉันจะให้นายเห็นเองว่าครอบครัวของเราโหดเหี้ยมขนาดไหน!”
เจฟฟรีย์ก็ร่วมยั่วยุให้พ่อของเขาด้วยและพูดว่า “ชาร์ลี ฉันไม่ได้จัดการกับนายตั้งแต่ครั้งที่แล้วนะ! ถ้านายยังยุ่งกับธุรกิจของครอบครัวเรา ฉันจะไม่ปล่อยให้นายหลุดมือไปง่าย ๆ แน่!”
ชาร์ลีพุ่งไปข้างหน้า และตบหน้าเขาจนทำให้เขาหมุนตัว!
ไม่มีใครคาดคิดว่าชาร์ลีจะเคลื่อนไหว!
สมาชิกในตระกูลวีเวอร์ต้องการกระโดดเข้าหาเขา ชาร์ลีจ้องที่พวกเขาอย่างเย็นชา และพูดว่า “ฟังผมอย่างให้ดี จากนี้ไปผม ชาร์ลี เวด จะทำให้จอร์แดน และเจฟฟรีย์ วีเวอร์ ต้องถูกหมายหัว! ผมจะปล่อยรายชื่อพวกเขาให้กับโลกใต้ดิน! ถ้าพวกคุณคนใดต้องการยืนหยัดปกป้องพวกเขา ก็ออกมาเลย ผมไม่รังเกียจที่จะเพิ่มชื่ออีกสองสามชื่อในรายชื่อหรอกนะ!”
รายชื่อในโลกใต้ดินก็เหมือนหนังเรื่องจอห์น วิค เมื่อรายชื่อออกมาพร้อมกับค่าหัว ทั้งโลกใต้ดินจะสั่นสะเทือน และพวกเขาจะไล่ล่าตัวเพื่อรับรางวัล
อิจิโร่ โคบายาชิซึ่งตอนนี้กำลังดูแลสุนัขของดอน อัลเบิร์ตในกรงของเขา ถูกพี่ชายของเขาในญี่ปุ่นตั้งราคาไว้สูง รางวัลห้าสิบล้าน ทำให้หลายคนตื่นเต้นที่จะตามล่าเขา ถ้าเขาใส่ป้ายราคาเดียวกันกับจอร์แดน และเจฟฟรีย์ พวกเขาจะไม่สงบสุขไปตลอดชีวิต
จอร์แดนยิ้มเยาะให้กับคำพูดของชาร์ลี “นายคิดว่านายเป็นใคร ให้ตายเถอะ นายคิดว่านายน่าสนใจมากไหม? มูลค่าสุทธิของตระกูลฉันอย่างน้อยหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ฉันสามารถจ่ายเงินรางวัลหนึ่งพันล้านเหรียญ และสั่งให้นักฆ่าฆ่านายซะ!”
ชาร์ลียิ้มกลับ “ไร้สาระ คุณไม่มีอำนาจที่จะทำอย่างนั้นได้หรอก”
จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาอัลเบิร์ต
เสียงที่ไพเราะของอัลเบิร์ตดังขึ้นจากปลายอีกด้านของสายเมื่อมีการเชื่อมต่อสาย “ครับ ปรมาจารย์เวด ให้ผมช่วยอะไรคุณได้บ้าง?”
“อัลเบิร์ต ปล่อยรายชื่อให้ผมหน่อย ผมอยากให้จอร์แดน และเจฟฟรีย์ วีเวอร์ถูกตามล่า! รางวัลคือหนึ่งร้อยล้านดอลลาร์ และจะมีผลในเวลาเที่ยงคืน!”
“ได้ครับ ปรมาจารย์เวด ผมจะออกคำสั่งไปทั่วทั้งเมืองทันที!”