บทที่ 309
ผู้ชายที่ร่างกำยำทุกคน ยากจะให้พ่อแม่คลอดเขาออกมาให้มีขาเพิ่มอีกคู่
หยางเฟิงนี่ มันช่างน่ากลัวจริงๆ
ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อไป มันน่ากลัวเกินไปจริงๆ!
จัดการพวกนี้เสร็จ
หยางเฟิงหันตัวกลับแล้วนั่งลงมา
ขณะนี้
เฟิงชิงหวู หลิวซิงและคนอื่นๆ สายตาที่มองหยางเฟิงได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
สีหน้าของทุกคนดูน่าเกรงขามมากขึ้นกว่าเดิมอีก
หยางเฟิงเหลือบมองทุกคนแล้วพูด “นิ่งอยู่ทำไม? กินข้าวสิ!”
เออ?
ได้ยินแบบนี้
ทุกคนยิ่งตกตะลึง
เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ หยางเฟิงยังมีกะจิตกะใจกินข้าวเหรอ?
และอีกอย่าง
หยางเฟิงไม่ได้สนใจความคิดของเฟิงชิงหวูและคนอื่นๆ ก็เริ่มกินข้าวเลย!
สำหรับเขาแล้ว
จัดการขยะนิดหน่อย ก็ไม่เรื่องใหญ่เท่าการกินข้าวของตัวเอง!
……
ในเวลาเดียวกัน
ตระกูลเฉ่า
หลังจากกลับมาที่วิลล่า
เฉ่าเจิงเชิญหมอส่วนตัวที่ดีที่สุด ช่วยรักษาเขากับเฉ่าปิงเขา
ผ่านการรักษาสุดความสามารถของหมอ
ขาข้างหนึ่งของเฉ่าเจิงก็รักษาเอาไว้ได้สักที
แต่ในอนาคตจะเดินไม่สะดวก จะเดินกะเผลกบ้างเล็กน้อย!
ส่วนเฉ่าปิง ข้างล่างได้กลายเป็นมวลเนื้อเน่าเสียไปแล้ว
อย่าว่าแต่เป็นผู้ชายอีกเลย อนาคตจะขับถ่ายปกติได้รึเปล่ายังเป็นปัญหาเลย
ในเวลานั้น
เฉ่าเจิงและเฉ่าปิงมองหน้ากัน อยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา!
ตอนแรกเฉ่าเจิงยังคิดจะคิดบัญชีกับเฉ่าปิง
แต่เห็นเฉ่าปิงนอนอยู่บนเตียง ท่าทางสิ้นหวัง ก็รู้สึกน่าเบื่อขึ้นมา!
จิตวิญญาณเฉ่าปิงเหมือนหลุดออกไปจากร่างกาย ดวงตาว่างเปล่า ราวกับกลายเป็นคนตายทั้งเป็น!
เฉ่าเจิงมองไปที่เฉ่าปิง แล้วเรียก “เฉ่าปิง!”
เมื่อได้ยิน
เฉ่าปิงดึงสติกลับมา
เขามองไปที่เฉ่าเจิง แล้วกัดฟันพูด “ลูกผู้พี่พวกเราจะต้องแก้แค้นนะ!”
วินาทีนี้
ในใจเฉ่าปิงมีแต่คำว่าแก้แค้นอย่างเดียว!
หยางเฟิงไม่เพียงแค่ฆ่าพ่อของเขา ล้มล้างแก๊งเขียว!
ยังทำให้เขากลายเป็นคนไร้ประโยชน์ตลอดไป
กลายเป็นขันที!
ความแค้นที่ลึกซึ้งแบบนี้ จะไม่เอาคืนได้ยังไง?
“เฮ้อ!” เฉ่าเจิงถอนหายใจ “หยางเฟิงนี่ แข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!” พวกเราไปแก้แค้นมัน ก็เหมือนคนไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว รนหาที่ตายเหรอ?
ขณะนี้.
เฉ่าเจิงกลัวแล้วจริงๆ
เดิมทีเขาเป็นมหาคิงน้อยที่ไม่กลัวอะไรเลย
แต่ตั้งแต่ได้เจอหยางเฟิง
เขากลัวแล้วจริงๆ
หยางเฟิงไม่ใช่คนคนหนึ่งแล้ว
เขาเป็นตัวประหลาดตัวหนึ่ง!
เขาเป็นปีศาจตัวหนึ่ง!
ไม่!
เขาน่ากลัวกว่าปีศาจอีก!
ตอนนี้
แค่คิดถึงหยางเฟิง
เฉ่าเจิงก็รู้สึกว่าตัวเองจะฝันร้าย!
เห็นแบบนี้ เฉ่าปิงพูดอย่างเย็นชา “ลูกผู้พี่ แค่นี้พี่ก็กลัวแล้วเหรอ?”
“ถ้าไม่ตามนี้ ยังทำอะไรได้อีกล่ะ? แก้แค้นอีก คงจะไม่ได้มีชีวิตอยู่อีกหรอก!” เฉ่าเจิงพูดอย่างอารมณ์เสีย
เฉ่าปิงกัดฟันพูด “บอกลุง ให้ลุงแก้แค้นให้พวกเรา!”
พ่อของเฉ่าเจิง เป็นเจ้าถิ่นของฉงโจว
ถ้าเขาออกหน้า หยางเฟิงต้องตายแน่นอน!
เออ?
เฉ่าเจิงตกตะลึงครู่หนึ่ง พูดอย่างหมดหนทาง “ช่างมัน พ่อฉันไม่อยู่บ้าน เขาเดินทางไปทำธุรกิจ!”
ตาของเฉ่าปิงหรี่ลง พูดอย่างเย็นชา “จริงๆแล้ว ฉันยังมีอีกวิธีหนึ่ง……”
เห็นดวงตาที่เย็นชาของเฉ่าปิง เฉ่าเจิงก็อดไม่ได้ที่จะกลัวเงียบไม่กล้าพูด
เขาพบว่า
ตั้งแต่ที่เฉ่าปิงถูกพังชีวิต ดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปทั้งคนเลย
กลายเป็นคนเลวทรามมากกว่าเดิม……
กลายเป็นคนน่ากลัวกว่าเดิม……
เฉ่าเจิงอดไม่ได้ที่จะถาม “แกมีวิธีอะไร?”
“หึ หึ!”
เฉ่าปิงพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ถึงแม้พวกเราจะจัดการกับหยางเฟิงไม่ได้ แต่พวกเราจัดการกับภรรยาของมัน เย่เมิ่งเหยียนได้!”
ได้ยินแบบนี้
เฉ่าปิงตกตะลึง
เขามองเฉ่าปิงอย่างไม่น่าเชื่อ “แกหมายถึง ลักพาตัวภรรยาของหยางเฟิง——เย่เมิ่งเหยียน!”
“ถูกต้อง!”
เฉ่าปิงใบหน้ามืดมน “เย่เมิ่งเหยียนเป็นแค่ผู้หญิงที่อ่อนแอ ลงมือกับเธอมันง่ายนิดเดียว!”
บทที่ 308