มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 418
เจอรัลด์ใช้เวลาสักพักหนึ่ง ในการอธิบายสถานการณ์ทั้งหมดให้มีล่าฟังอย่างเหมาะสม
เมื่อเขาอธิบายเสร็จ มีล่าก็ไม่ได้โกรธเขาอีกต่อไป
เจอรัลด์ถอนหายใจ เขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงบ้าคนนั้นจะหยิบและรับสายโทรศัพท์ของเขาจริง ๆ
เขาติดอยู่ในตำแหน่งที่อึดอัดสุด ๆ ตอนนี้
“เจอรัลด์ นายมีที่นั่งไหม…ฉันมีเรื่องบางอย่างที่ฉันอยากจะถามนาย” กีย่ากล่าวขณะที่เธอมองไปที่เขา ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มกระดากอาย
“ไม่เป็นไร ฉันยืนได้ เธอมีอะไรเหรอ?”
“นายชอบมีล่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“แน่นอนสิ ฉันชอบเธอมาก!” เจอรัลด์ตอบกลับโดยไม่ลังเลเลย
กีย่าสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะพูดต่อ “งั้นถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมนายถึงให้ของขวัญที่แพงเช่นนั้นกับฉันในตอนแรกล่ะ? ในกรณีที่นายไม่ได้ตระหนักดี เมื่อฉันรู้ว่ามันเป็นของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้มากที่สุดที่ครอบครัวของนายได้มอบไว้ให้ ฉันจึงซาบซึ้งใจจนหาที่เปรียบไม่ได้!”
“ฉันไม่เคยอยู่ในความความสัมพันธ์มาก่อน เจอรัลด์ แม้ว่าผู้ชายคนอื่นมากมายจะเคยให้ของขวัญแพง ๆ กับฉันมาก่อน ของขวัญเหล่านั้นมันแตกต่างจากของนาย ของขวัญของนายมีความหมาย และเพื่อบอกความจริงกับนายนะ สำหรับฉันแล้ว นายแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น ๆ”
ลึงลงไปในใจ กีย่ารู้ดีว่าเธอกำลังพยายามจะเอาชนะความรักของเจอรัลด์
เธอไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม เธอแค่ตกหลุมรักเขา
เดิมที เธอคิดว่าแฟนสาวที่อยู่ในความสัมพันธ์ทางไกลกับเขาไม่ได้เป็นการคุกคามอะไรกับเธอ แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้กีย่าตระหนักแล้วว่าเจอรัลด์แคร์เธอมากแค่ไหน
เจอรัลด์ในทางตรงกันข้าม กลับเต็มไปด้วยการตำหนิตัวเองในขณะนี้
เขารู้ดีว่ากำไลหยกมังกรนั้นไม่ใช่ของตกทอดของตระกูลของเขา
แต่อย่างไรก็ตาม ย้อนกลับไปที่มหาวิทยาลัยในสันนั้น เขาไม่สามารถพูดแบบนั้นได้เพราะกลัวว่าตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผย คำโกหกของเขากลายมาเป็นความจริงในวันนั้น อย่างน้อยก็สำหรับคนเหล่านั้นที่ได้ยินมัน
เขาโกหกออกไปเพราะเขาทึกทักเอาเองตอนนั้นว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากคนไม่เอาไหนเมื่อเทียบกับกีย่า แทมมี่ และคนอื่น ๆ
ตรรกะของเขาก็คือไม่มีทางที่พวกเขาจะรู้สึกอะไรใด ๆ ต่อเขาได้
ยิ่งไปกว่านั้น การโกหกก็คงจะไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะเขาทึกทักเอาว่าเขาจะไม่ต้องติดต่อกับพวกเขาคนไหนอีกเมื่อกำไลหยกนั้นถูกส่งมอบให้แล้ว
เขาไม่เคยจินตนาการถึงเหตุการณ์ต่อเนื่องซับซ้อนที่จะตามมา ไม่นานหลังจากนั้นและสุดท้ายก็นำมาสู่ถึงเหตุการณ์ในวันนี้ในที่สุด
ตอนนี้ที่เขาอยู่ในห้องด้วยกันกับกีย่า กีย่าที่เข้าใจผิดเจตนาของเขาจากตอนที่เขาได้ให้กำไลนั้นกับเธอ
มันเริ่มจะยุ่งเหยิงมากเกินไป เจอรัลด์รู้ว่าเขาไม่สามารถปิดซ่อนความจริงจากกีย่าได้อีกต่อไปแล้ว มันยังไร้ประโยชน์ที่จะปิดซ่อนตัวตนของเขาจากเธอในตอนนี้อีกด้วยซ้ำ
เจอรัลด์สูดหายใจลึกก่อนจะพูดขึ้น “ความจริงก็คือ กีย่า ฉันโกหกเธอ กำไลหยกมังกรนั่นไม่ใช่ของตกทอดของตระกูลเหมือนกับที่เธอและผู้หญิงคนอื่น ๆ คิดกัน ฉันซื้อกำไลมาสองอันจากร้าน กำไลหยกมังกรคือหนึ่งในนั้น เธอควรจะได้รับอันอื่น เนื่องจากว่าฉันแค่ต้องการจะชดเชยให้สำหรับอันที่ฉันได้ทำมันพังไป”
“แต่อย่างไรก็ตาม ฉันทำให้สองอันนี้ปนกันด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งและมอบให้เธอผิดอัน” เขากล่าวขณะที่เขาออกจากห้องไป เขากลับเข้ามาไม่นานหลังจากนั้นพร้อมกับกำไลหยกสองอันและวางพวกมันไว้ตรงหน้ากีย่า
เขาไม่ต้องการให้กีย่าเชื่อคำโกหกไปนานกว่านี้ พร้อมกับหลักฐานตรงหน้าเธอตอนนี้ เธอจะไม่สามารถเชื่อต่อไปได้อย่างแน่นอน
กีย่ากัดริมฝีปากของเธอเบา ๆ ก่อนจะยิ้มเสียดแทงใจ เธอพยักหน้าช้า ๆ
“ถ้าอย่างนั้น นั่นคือเรื่องราวทั้งหมดสินะ…ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะโง่ขนาดนั้น และให้ของตกทอดของตระกูลของเขากับผู้หญิงที่แทบจะไม่แม้แต่จะรู้จักด้วยซ้ำ! ฉันคิดว่าฉันแค่คิดมากเกินไปกับทุกสิ่งตลอดมา!”
เจอรัลด์มองลงพร้อมกับถอนหายใจ น้ำหนักบนอกของเขาถูกยกขึ้นแล้ว มันรู้สึกโล่งใจที่ในที่สุดก็สามารถเคลียร์เรื่องต่าง ๆ กับเธอได้
“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นเจอรัลด์ ฉันจะไม่รบกวนนายอีกต่อไปแล้ว ฉันคิดดีแล้วและฉันรู้ว่าฉันจะลงเอยด้วยการทำให้นายมีปัญหามากขึ้นโดยการอยู่ที่นี่ ฉันไม่ควรเป็นกังวลเกี่ยวกับพ่อของฉันมากเกินไปเช่นกัน แม้ว่ายาโคปมีข้อบกพร่องมากมาย อย่างน้อยฉันก็สามารถเชื่อใจได้ว่าเขาจะเป็นคนจริงใจ ฉันได้ตัดสินใจแล้ว ฉันจะกลับบ้านตอนนี้”
ทันทีที่เธอพูดจบประโยคของเธอ เธอก็ยืนขึ้นทันทีและเริ่มเก็บของของเธอ
กีย่าได้ตัดสินใจแล้ว เธอจะกลับบ้านเพื่อไปมั้นหมายกับยาโคป
เจอรัลด์รู้สึกไม่สบายใจแต่เขาเป็นใครล่ะที่จะไปห้ามเธอได้?
เขามีมีล่าแล้วตอนนี้ เขามีสิทธิ์อะไรที่จะมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกับผู้หญิงคนอื่น? ด้วยความคิดเช่นนั้นในหัวของเขา เขาจึงเลือกที่จะไม่ห้ามเธอไว้
ขณะที่เขาส่งกีย่าจากไป เขาคิดว่าเหตุการณ์นี้คงจะจบลงอย่างแท้จริงแล้วตอนนี้
ในที่สุดเขาก็สามารถมุ่งความสนใจทั้งหมดของเขาไปที่การลงทุนของมณฑลเงียบสงบได้แล้ว
ต่อมา เจอรัลด์ได้รับสายโทรเข้า…