หลังจากกล่าวเช่นนี้ หญิงสาวร่างสูงนิ่ง
ผลจาก “ได้พบกันอีกครั้ง” หายไป สีหน้าสับสนของหญิงสาวร่างสูงก็หายไปเช่นกัน ทั้งร่างกลับมามีสติและระแวดระวังอีกครั้ง
กู่ฉิงซานลบสีหน้าครุ่นคิดทิ้งทันที เหลือเพียงการลอบพึมพำในใจ
ผู้หญิงคนนี้อ่อนโยนนัก
เพราะนางถูกทิ้งโดยเผ่าพันธุ์มนุษย์ระดับสูงมาครั้งหนึ่ง หลังจากกลายเป็นสัตว์ประหลาดหุบเหวแล้ว นางจึงขวนขวายให้ได้ดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพมา ขัดขืนความยากลำบากในการสังหารทั้งหลายเพื่อไปอีกฝั่งของประตูโลกและแสวงหาการแก้แค้นจากคนเหล่านั้น
หลังจากล้มเหลวในการต่อสู้เพื่อให้ได้ดาบศักดิ์สิทธิ์กับดาบพิภพมา สุดท้ายก็ลงเอยเช่นนี้
…เพราะนางถูกสับเป็นชิ้นๆ ก่อนโยนเข้าไปในภาพซ้อนทับจำนวนนับไม่ถ้วน ทันทีที่ฟื้นคืนชีพ นางไม่รู้ว่าจะไปหาข่าวจากไหน ทำให้มุ่งสู่นอกโลกดินเพื่อรอการกลับมาของเขา
จากยุคโบราณถึงยุคปัจจุบัน ผ่านไปราวหนึ่งหมื่นปี
ทันทีที่ออกจากโลกดิน เขาก็ได้พบนาง
เห็นได้ชัดว่านางกำลังรออยู่ที่นอกโลกดิน
ทั้งมังกรมารและวิญญาณกรีดร้องไม่ได้ห้ามปราม พวกมันล้วนจัดการแต่กับเรื่องของตัวเอง
นี่มันช่าง…
ยากที่จะเข้าใจได้
ผู้หญิงคนนี้เป็นอมตะ ต่อให้ถูกสังหารที่นี่ นางอาจจะกลับมามีชีวิตเหมือนดังเดิมก็ได้
ด้วยนิสัยของนาง ทำให้ยึดติดกับการไปโลกเก้าร้อยล้านชั้นเพื่อคลี่คลายปัญหาตัวเอง
ในกรณีที่เวลานั้นมาถึง เขาวางแผนจะช่วยคุณหญิงทะเลดำและจ้าวโลก แต่จู่ๆ นางกลับปรากฏตัวขึ้นมา…
มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าจะรับมือกับนางอย่างไร
นี่มันช่างรับไม่ได้เลยจริงๆ
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ท่าทีของกู่ฉิงซานจริงจังมากขึ้น เขาตะโกนจากไกลๆ ว่า “นี่ ข้าเต็มใจจะช่วยนะ ขอแค่เจ้าไม่สนเรื่องอดีตอีก ข้าก็เต็มใจที่จะช่วยเจ้า”
หญิงสาวร่างสูงยังหันหลังให้เขาขณะกล่าวอย่างเหยียดหยันว่า “ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนที่เจ้าเล่ห์เพทุบายมาก ดังนั้นอย่าคิดว่าข้าจะถูกหลอกอีกเป็นหนที่สอง”
กู่ฉิงซานถอนหายใจขณะขยิบตาให้ชายชรานำทาง
ชายชรานำทางเห็นเช่นนั้นจึงนำชามก๋วยเตี๋ยวที่เพิ่งปรุงมาใหม่ๆ มาให้ก่อนกล่าวว่า “เอาล่ะ พ่อหนุ่ม นี่คือก๋วยเตี๋ยวของเจ้า”
“อา ขอบคุณท่านผู้เฒ่า”
กู่ฉิงซานรับชามก๋วยเตี๋ยวมา
หญิงสาวร่างสูงพลันหันมาแล้วรีบถามว่า “ท่านผู้เฒ่า เห็นได้ชัดว่าข้าอยากกินอีกชาม ทำไมท่านถึงให้เขาแทนล่ะ”
ชายชรานำทางยิ้มแล้วตอบว่า “ตอนเขามาที่นี่ เขาบอกว่าอยากกินสองชาม ดังนั้นข้าจึงให้เขาก่อน… ใครมาก่อนก็ต้องได้ก่อน เจ้าไม่คิดอย่างนั้นหรือ”
หญิงสาวร่างสูงตกตะลึงจนอดที่จะมองกู่ฉิงซานไม่ได้
กู่ฉิงซานอ้าแขนออกแล้วกล่าวว่า “ข้ามาถึงก่อน แต่เพื่อแสดงความจริงใจ ข้าสามารถยกชามนี้ให้ก็ได้”
หญิงสาวร่างสูงชี้ไปที่ชายชรานำทางทันทีก่อนกล่าวว่า “เขายกให้ข้าแล้ว”
ชายชรานำทางมองกู่ฉิงซาน จากนั้นมองหญิงสาวร่างสูงแล้วกล่าวอย่างจนใจว่า “เอาเถอะ ขอแค่เจ้าเต็มใจกินก๋วยเตี๋ยวของข้าก็พอ”
ชายชราส่งชามน้ำซุปให้หญิงสาวร่างสูง
หญิงสาวร่างสูงกินทันที
ขณะกินก๋วยเตี๋ยว นางมองกู่ฉิงซานอย่างระแวดระวัง
ตอนนี้ ชายชรานำทางเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวอีกชามขณะกล่าวว่า “ในเมื่อชามนั้นให้แม่นางแล้ว ชามต่อไปก็ต้องให้พ่อหนุ่มนะ”
หัวใจของหญิงสาวร่างสูงดิ่งวูบ
ถ้าเป็นแบบนี้ กู่ฉิงซานไล่ตามทันแน่
ชายชรานำทางให้ความสนใจกับคนที่มาถึงก่อน
วันนี้กู่ฉิงซานพบเขาก่อน ทำให้เขามองว่ากู่ฉิงซานเป็นคนแรกที่ควรได้ชามก๋วยเตี๋ยวก่อน
หญิงสาวร่างสูงกลอกตา ในที่สุดเปิดปากพูดกับกู่ฉิงซานว่า
“ถ้าเจ้าอยากแสดงความจริงใจล่ะก็ เช่นนั้นก็ยกชามต่อไปให้ข้า”
กู่ฉิงซานได้ฟังดังนั้นก็เผยสีหน้าลำบากใจออกมา
เมื่อหญิงสาวร่างสูงเหน็บแนมสองสามประโยค กู่ฉิงซานลังเลแล้วกล่าวว่า “ถ้าให้เจ้าทั้งหมด ชายชรานำทางจะช่วยเจ้าฆ่าข้า”
หญิงสาวร่างสูงไม่ให้โอกาสเขาหาเหตุผลก่อนรีบกล่าวว่า “นี่คือเวลาที่จะทดสอบเจ้าแล้ว… เจ้าอยากจะช่วยข้าจากใจจริงหรือดีแต่พูด ทีนี้ถึงเวลาเลือกแล้ว”
กู่ฉิงซานครุ่นคิดอยู่นานด้วยความแตกตื่น ท้ายที่สุดก็ถอนหายใจออกมา “ก็ได้ ข้าจะยกก๋วยเตี๋ยวชามต่อไปให้”
หญิงสาวร่างสูงเผยสีหน้าคาดไม่ถึงออกมา
…เขาจะยกก๋วยเตี๋ยวชามต่อไปให้จริงๆ หรือ
ถ้าเช่นนี้ หากร่วมมือกับชายชรา นางก็สามารถสังหารเขาได้ในไม่กี่นาที!
ขนาดความเป็นความตายเขายังไม่สนใจ…
เขาพยายามจะช่วยนางจริงๆ หรือ
ตอนนี้ หญิงสาวร่างสูงเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดอยู่ในใจ
เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นศัตรู แต่อีกฝ่ายเหมือนกับต้องการความสันติด้วยการช่วยนาง…
หญิงสาวร่างสูงก้มศีรษะต่ำขณะกินก๋วยเตี๋ยวด้วยความไม่มั่นใจ
นางกินก๋วยเตี๋ยวจนหมดชามในที่สุด
เมื่อเห็นดังนี้ ชายชรานำทางฉวยโอกาสถามว่า
“จุดอ่อนของเจ้าคืออะไรหรือ”
ทักษะลึกลับ: ได้พบกันอีกครั้ง ทำงาน!
ใบหน้าของหญิงสาวร่างสูงสับสนก่อนตอบด้วยความไม่เต็มใจว่า “ข้าไม่หวาดกลัวการต่อสู้ ข้าฟื้นขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วหลังจากตายไปแล้ว มีเพียงการถอดแหวนสาบานบนนิ้วชี้ข้างซ้ายเท่านั้นที่จะปิดกั้นความสามารถหลากหลายของข้าชั่วคราว… นี่คือจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวของข้า”
กู่ฉิงซานและชายชรานำทางมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ
ช่างเป็นจุดจบที่ลึกลับและแปลกประหลาดนัก ถ้านางไม่พูดออกมาเองก็ไม่มีใครสามารถตรวจจับได้
หลังจากหญิงสาวร่างสูงกล่าวจบ สีหน้าของนางค่อยๆ หายไปช้าๆ
นางเป็นอิสระจากอิทธิพลจากวิชาลึกลับ
กู่ฉิงซานและชายชรานำทางปรับเปลี่ยนสีหน้าของพวกเขาจนกลับมาเหมือนเดิมทันที
หญิงสาวร่างสูงไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้นางพูดอะไรออกไป นางถือชามก๋วยเตี๋ยวอยู่หน้าชายชรานำทางขณะขอบคุณอีกฝ่าย “ขอบคุณสำหรับอาหาร อร่อยมากเลยล่ะ ขอก๋วยเตี๋ยวอีกชามให้ข้าด้วย”
“เจ้ายังอยากจะกินอีกหรือ” ชายชรานำทางถามด้วยความประหลาดใจ
หญิงสาวร่างสูงยิ้มแล้วตอบว่า “ก๋วยเตี๋ยวชามไม่ใหญ่มาก ข้าชอบมากเลยล่ะ ไม่ได้กินอาหารแบบนี้มานานมากแล้ว”
ชายชรานำทางมองนาง จากนั้นมองกู่ฉิงซานก่อนถามด้วยความไม่มั่นใจว่า “พ่อหนุ่ม ก๋วยเตี๋ยวชามต่อไปเดิมเป็นของเจ้า เจ้าจะยกก๋วยเตี๋ยวให้แม่นางคนนี้จริงๆ หรือ?”
กู่ฉิงซานโบกมือแล้วกล่าวว่า “ให้นางเถอะ ข้าอยากให้นางรับรู้ความจริงใจของข้า”
“เอาเถอะ นี่คือเรื่องของพ่อหนุ่มเองนะ ข้าไม่สนใจอยู่แล้ว” ชายชรานำทางกล่าว
หลังจากชายชรานำทางกล่าวเช่นนี้ เขาก็เริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยว
หญิงสาวร่างสูงมองกู่ฉิงซานอย่างระแวดระวังแล้วถามว่า “เจ้าคิดอะไรอยู่กันแน่”
“นี่ข้าอุตส่าห์ไว้หน้าแล้วนะ เจ้าจะไม่เชื่อข้าสักครั้งเลยหรือ?” กู่ฉิงซานถอนหายใจ
หญิงสาวร่างสูงกอดอก ไม่ตอบอะไร
จนกระทั่งชายชรานำทางปรุงก๋วยเตี๋ยวจนนำมายื่นตรงหน้านางอีกครั้ง สีหน้าของนางจึงค่อยๆ เปลี่ยนไป
ครั้งนี้ หญิงสาวร่างสูงไม่รีบร้อน แต่กลับกินก๋วยเตี๋ยวช้าๆ แทน
พอกินไปได้ครึ่งทาง นางพลันเงยหน้าขึ้นแล้วกล่าวว่า “กู่ฉิงซาน ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะทำแบบนี้”
…นางกินก๋วยเตี๋ยวเข้าไปแล้ว ดังนั้นชายชรานำทางจะไม่ช่วยกู่ฉิงซานอีกต่อไป
นางแข็งแกร่งกว่ากู่ฉิงซานจนสามารถต่อสู้ได้เป็นเวลานาน แต่กู่ฉิงซานเป็นคนธรรมดาแล้ว หากต้องต่อสู้นานๆ พละกำลังกายภาพของเขาจะต้องไม่ดีเท่านางอย่างแน่นอน
ขอแค่ต้องการ นางสามารถสังหารเขาในวันนี้ได้!
กู่ฉิงซานพยักหน้าซ้ำไปมาแล้วกล่าวว่า “แน่นอน เจ้าทรงพลัง แถมยังช่วยข้าในยุคโบราณอีก ข้าคิดหาเหตุผลมาหลอกเจ้าไม่ได้แล้วจริงๆ ”
“เช่นนั้นก็ยกดาบศักดิ์สิทธิ์กับดาบพิภพให้ข้าเถอะ” หญิงสาวร่างสูงกล่าว
“วิญญาณของทั้งดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพยอมรับว่าข้าเป็นเจ้านายแล้ว เจ้าจะไม่สามารถใช้พวกมันได้หากเอาไป” กู่ฉิงซานกล่าว
นี่เป็นความจริง หากอาวุธยอมรับเจ้าของแล้ว คนอื่นก็จะไม่สามารถใช้ได้จนกว่าวิญญาณอาวุธจะถูกลบล้าง
…แต่ทำแบบนั้นจะทำให้อาวุธได้รับความเสียหายมาก ทำให้ไม่สามารถปลดปล่อยพลังออกมาได้อย่างเต็มที่
หญิงสาวร่างสูงกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “แต่เจ้าอ่อนแอ จะช่วยข้าได้ไง?”
กู่ฉิงซานตอบอย่างอดทนว่า “พวกเราสามารถวางแผนอย่างช้าๆ ได้ ขอแค่เจ้าไม่มองข้าเป็นศัตรู ข้าพร้อมที่จะทำตามคำสั่งของเจ้า”
หญิงสาวร่างสูงเอียงศีรษะขณะมองเขา
หลังจากผ่านไปเนิ่นนาน
“ข้ามองไม่เห็นแหะ แสดงว่าครั้งนี้เจ้าจริงใจ” นางออกความเห็น
…ในที่สุดท่าทีของนางก็ผ่อนคลายลง!
กู่ฉิงซานถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “เจ้าแค่รู้จักข้าไม่ดีพอ หากเจ้าลองคบหากับข้ามากกว่านี้ เจ้าจะรู้ว่าข้าทำหลายสิ่งด้วยความจริงใจเสมอ”
หญิงสาวร่างสูงพ่นลมออกจมูก สีหน้าซับซ้อนเล็กน้อย แต่นางไม่ได้กล่าวอะไร
ชายชรานำทางก้มศีรษะ พยายามควบคุมสีหน้าตัวเอง
เมื่อเห็นว่าชามก๋วยเตี๋ยวของหญิงสาวร่างสูงใกล้หมดแล้ว
นี่มันช่าง…
นายท่านเกลี้ยกล่อมคนที่มีทักษะลึกลับสามอย่างจนสำเร็จได้ ทั้งยังทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาอยากช่วยจริงๆ อีก
…นี่มันเรียกกว่าโกหกได้โล่เลยนะเนี่ย
……………………………………………