“ก็จริง” นานิโอบกอดเธอแล้วพูดว่า “คนชั่วย่อมได้รับผลกรรมชั่ว”
การคาดการณ์ของหลินจือถูกเผง ที่ชาร์ลีกับเรียวจิออกมาหลอกหลอนก็เพื่อเอาเงินจริงๆ
เดิมทีหลังจากที่สองคนพ่อลูกได้ถูกเทาเท่ไล่ให้ออกจากเมืองและใช้ชีวิตอย่างตกอับ กลับคิดไม่ถึงว่าจะได้รับสายของวีนา
วีนาพูดว่าแค่ให้พวกเขาก่อกวนหลินจือ ให้หลินจือใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขก็คงให้เงินพวกเขาต่อเนื่องอย่างไม่ขาดสาย ชาร์ลีผู้เป็นพ่อก็ให้ตกเป็นรับคำในตอนนั้น
เรียวจิมองเงินก้อนนึงในบัญชีธนาคารในโทรศัพท์มือถือ อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจว่า “หลินจือขัดขวางทางลาภของพวกเรา แต่ก็ยังมาให้ทางลาภกับพวกเราได้อีกนะ”
เพราะหลินจือ เทาเท่ถึงไล่พวกเขาออกจากเมืองเจสเวิร์ด และก็เพราะหลินจือ วีนาถึงให้เงินพวกเขาอีก
ชาร์ลีพูดเยาะเย้ยว่า “เทาเท่ขัดแย้งกับพ่อแม่ของตัวเองและยังเอาน้องสาวของตัวเองเข้าคุกอีกเพื่อผู้หญิงที่มีที่มาที่ไปไม่ชัดเจนอย่างนี้ โง่จริงๆ”
หลังจากที่ชาร์ลีพูดจบ เรียวจิกระโดดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “พ่อ ผมมีไอเดียดีๆ”
ชาร์ลีเงยหน้ามองเพื่อบอกเป็นนัยว่าให้เขาพูดต่อ เรียวจิพูดอย่างหน้าเนื้อใจเสือว่า “เทาเท่แคร์หลินจืออย่างนี้ พ่อว่าถ้าพวกเราลักพาตัวและแบล็คเมล์มันเพื่อเอาเงินเทาเท่ เทาเท่คงเอาเงินมาให้หรือเปล่า?”
พอได้ยินถึงเงิน ตาของชาร์ลีก็ให้แวววับขึ้นมา
แต่เขายังคงตั้งสติ หลังจากที่คิดไตร่ตรองดีแล้วเขาก็พูดเสียงต่ำว่า “พวกเราจะเดินทางเสี่ยงไม่ได้ ตอนนี้มีวีนาที่ให้เงินพวกเรา พวกเราต้องพอไว้ก่อนถึงจะดี”
เรียวจิก็พูดอีกว่า “ผมคิดว่า พวกเรารีดไถ่เงินเทาเท่สักก้อนโตๆ แล้วก็บินออกไปนอกประเทศเลย”
“แกคิดว่าไปต่างประเทศมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ?” ชาร์ลีไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของเรียวจิ “พวกเราไปต่างประเทศ ภาษาก็ไม่แข็งแรง ถึงเวลานั้นก็เละเทะกันพอดี”
เรียวจิคิดสักพักก็รู้สึกว่าคำพูดของชาร์ลีก็มีเหตุผล เขาเป็นนักเรียนยอดแย่ ตอนนั้นชาร์ลีได้ส่งเสียเงินให้เขาเรียนโรงเรียนนานาชาติ เขายังเรียนไม่รู้เรื่อง ภาษาอังกฤษฟังเข้าใจก็ถือว่าโอเคแล้ว แต่ให้พูดนี่พูดไม่ได้เลย
แต่หลินจือกลับกัน ตั้งแต่เล็กจนโตชาร์ลีไม่เคยเอาใจใส่เรื่องการเรียนของเธอ ให้เธอเรียนโรงเรียนธรรมดามาตลอด สุดท้ายกลับสอบได้ศิลปศาสตร์อันดับหนึ่ง
วีนาทำกับหลินจืออย่างนี้ก็เพื่อที่ระบายความชั่วร้ายที่อยู่ในใจ
เพราะการบีบจากจอร์แดน คดีของพินอินไม่สามารถที่จะใช้เส้นสายอะไรให้หลุดได้ ทำได้แค่พิจารณาไปตามคดีอย่างเข้มงวด
วีนาก็สอบถามกับทนายของพินอินอย่างละเอียดแล้วว่าผลลัพธ์สุดท้ายของพินอินคืออะไร
ทนายบอกว่าพฤติกรรมของพินอินถือว่าเป็นการลักพาตัว แต่โชคยังดีที่สุดท้ายเธอไม่ได้ทำให้หลินจือได้รับความบาดเจ็บอะไร อาจจะถูกรอลงอาญาไว้ก่อน
ทางปฏิบัติของการรอลงอาญาก็คือไม่ต้องติดคุก แค่ในระหว่างที่รอลงอาญานั้นปฏิบัติตามกฏข้อบังคับ โดยรวมแล้วหลังจากที่การรอลงอาญาสิ้นสุดก็จะเป็นอิสระ
วีนาก็ให้โล่งใจ อย่างน้อยพินอินก็ไม่ต้องไปอยู่ในคุกให้ทรมาณ
ตอนที่พินอินเกิดมาก็ได้รับความเอ็นดูทะนุถนอมจากเธอ ความขื่นขมของการอยู่ในคุกเธอจะรับมันไหวได้ยังไง
แต่ต่อให้สุดท้ายพินอินนั้นจะได้รับการรอลงอาญา เธอก็ไม่ปล่อยหลินจือไป
เพราะชื่อเสียงของลูกสาวเธอถูกเรื่องนี้ทำลายพัง วีนาลืมไปเสียสนิทว่าต่อให้ไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้น ชื่อเสียงของลูกสาวสุดที่รักของเธอก็ถูกทำให้เสียทำลายด้วยตัวพินอินเอง
ส่วนใหญ่แล้วคนในตระกูลที่มีชื่อเสียงและมีเกรียติของเมืองเจสเวิร์ด ก็ไม่คิดที่จะแต่งกับพินอิน
แต่วีนาเอาความผิดเหล่านั้นผลักไปให้หลินจือ โทษแต่หลินจือว่าทำให้พินอินมีใบแดงกลายเป็นคนมีเครดิต
ดังนั้นเธอถึงคิดพยายามที่จะทำให้หลินจือใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุข ได้เจอกับชาร์ลีที่เป็นพ่อ เป็นผลลัพธ์ที่วีนากับแม่ของซูซีคือเนียร์ได้หาหรือเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แม้ว่าเทาเท่กับซูซีแล้วก็เบลซจะทะเลาะกันไม่มีความสุขมาก แต่นั่นไม่เป็นผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของคู่สามีภรรยาเบลซกับคู่สามีภรรยาไกอาได้เลย
เพียงแต่ว่าพวกเขาใช้ความโลภของชาร์ลี และประเมินค่าความโลภของพวกเขาต่ำไป
หลังจากที่ชาร์ลีได้พูดคุยหารือเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ติดต่อจอร์แดนเป็นการส่วนตัวเพื่อเอาเงินกับจอร์แดนอีก
หลังจากที่จอร์แดนได้รับสายของชาร์ลีแล้ว ครั้งแรกก็ยังประหลาดใจมาก “ขอโทษนะครับ คุณคือใครครับ”
ชาร์ลีพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ได้ยินมาว่าคุณเป็นพ่อบุญธรรมคนใหม่ของหลินจือ?”
น้ำเสียงของชาร์ลีทำให้จอร์แดนขมวดคิ้วขึ้น จากคำพูดของชาร์ลีเขาก็ฟังออกถึงความเห็นแก่ตัวอยู่ในนั้น
แต่ว่า เขายังคงรักษาท่าทางที่ดีและความสงบที่มากพอ ถามออกไป “คุณคือ…..?
ชาร์ลีพูดว่า “ผมชื่อชาร์ลี เป็นพ่อเลี้ยงของหลินจือ”
จอร์แดนเงียบไปชั่วขณะ ตามมาด้วยกระดกคิ้วสูงแล้วเอ่ยว่า “อ่อ?”
ชาร์ลีคิดว่าจอร์แดนจะต้องพูดอะไรบ้าง คิดไม่ถึงว่าจอร์แดนจะเอ่ยขึ้นมาคำนึงแล้วก็เงียบต่อ เขาเลยเอ่ยปากขึ้นก่อนว่า “คืออย่างนี้ครับ ไม่ว่าจะยังไงผมก็เป็นพ่อเลี้ยงของหลินจือ ตอนนี้คุณรับเธอเป็นบุตรสาวบุญธรรมแล้ว พวกเราน่าจะเจอกันสักหน่อยไม่ใช่หรอครับ?”
กลัวว่าจอร์แดนจะไม่เข้าใจ ชาร์ลีจึงพูดอีกว่า “หรือจะพูดได้ว่า คุณน่าจะให้ค่าสินไหมแก่พวกเราบ้าง?”
ชาร์ลีคิดว่าจอร์แดนจะโมโห คิดไม่ถึงว่าเขาจะตอบตกลงอย่างง่ายๆ “ตกลงครับ”
ชาร์ลีให้ตะลึงงันไปชั่วขณะ พูดอย่างไม่อยากเชื่อว่า “อะ อะไรนะครับ? คุณตกลงหรอครับ?”
จอร์แดนหัวเราะขึ้นมา “ครับ ผมคิดว่าพวกเราน่าจะเจอหน้ากัน แล้วให้ค่าสินไหมกับพวกคุณสักหน่อย”
มีสายโทรศัพท์มาขวางกั้น ชาร์ลีไม่เห็นการแสยะยิ้มของจอร์แดนในเวลานี้
จอร์แดนกำลังทุกข์ที่หาชาร์ลีเพื่อชำระแค้นไม่เจอ ลูกแท้ๆของจอร์แดนกลับถูกชาร์ลีรังแกถูกวางแผนรอบทำร้ายอย่างนี้ เขาคิดมาทีไรก็ให้โกรธควันขึ้นหูทุกครั้ง
ได้ยินมาว่าสองคนพ่อลูกก่อนหน้านี้ถูกเทาเท่ไล่ออกไปจากเมืองเจสเวิร์ดแล้ว จอร์แดนยังไม่ทันหาคนเพื่อสืบหาที่อยู่ของพวกเขา พวกเขากลับเข้ามาหาเอง
เขาจะไม่ปล่อยพวกเขาแน่นอน ถือโอกาสแก้แค้นแทนหลินจือ
สองคนพ่อลูกวางแผนลอบทำร้ายลูกสาวเขายังไง เขาก็จะสนองพวกเขาไปแบบนั้น
พวกเขาเอาลูกสาวของเขาไปส่งถึงเตียงของเทาเท่ เขาก็เอาลูกชายของชาร์ลีไปส่งที่เตียงของผู้หญิงบางคนได้เหมือนกัน ถึงขนาดเอาชาร์ลีไปส่งให้ที่เตียงของผู้หญิงที่พวกเขานั้นเกลียดไม่ใช่ว่าทำไม่ได้นะ
แต่ไหนแต่ไรมาเขาเป็นคนนุ่มนวลและสง่า แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่มีอารมณ์โกรธ
ทำร้ายคนที่เขาแคร์ เขาจะอำมหิตมากกว่าใคร
จอร์แดนตอบตกลงว่าจะเจออย่างง่ายดาย แล้วยังให้คำมั่นว่าจะมาเจอให้ได้ ชาร์ลีก็ให้ตะลึงถึงขั้นพูดไม่ออกชั่วขณะ ไหนวีนาบอกว่าไอ้จอร์แดนนี่หว่านล้อมยากไง?
วีนายังบอกอีกว่าเป็นเพราะว่าจอร์แดนออกมือ เลยทำให้ซูซีและพินอินต้องทำตัวเคารพเชื่อฟังเวลาอยู่ต่อหน้าหลินจือ
ทำไมพอมาถึงตาเขา จอร์แดนถึงได้คุยง่ายล่ะ?
และเพื่อที่ให้ชาร์ลีไม่ต้องระวังตัวอะไรมาก จอร์แดนก็พูดด้วยความจริงใจขึ้นว่า “ในเมื่อคุณเลี้ยงดูหลินจือมาจนเติบใหญ่ ลำบากมาตั้งหลายปี ผมต้องให้ค่าสินไหมกับคุณแน่ครับ”
ชาร์ลีหัวเราะขึ้นอย่างชอบใจทันที “นั่นน่ะสิครับๆ”
จอร์แดนพูดอีกว่า “งั้นพวกเรานัดเวลาเจอกันนะครับ เวลาและสถานที่คุณบอกมาได้เลย”