บทที่ 319
บนใบหน้าของเฉ่าเจิน ปรากฏความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
เขาเสียใจที่ในตอนนั้น เชื่อฟังทำตามคำพูดของเฉ่าปิง และลักพาตัวเย่เมิ่งเหยียน
เขาเสียใจที่ในตอนนั้น ที่เก็บหมาป่าในหนังแกะตัวนี้มาเลี้ยง จึงต้องประสบกับเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวงเช่นนี้
ก่อนหน้านี้ เฉ่าปิงก็เป็นเหมือนกันหมาพันธุ์ปั๊กที่ประจบสอพอคนหนึ่ง
ตอนนี้ เขาได้ฉีกชุดอันจอมปลอมออก และปรากฏธาตุแท้ที่โหดเหี้ยมดุร้ายของตนเองออกมา!
เฉ่าเจินในเวลานี้ ก็หมดเรี่ยวแรงแล้ว
เขากัดฟัน กล่าวอย่างยากลำบากว่า : “เฉ่าปิง ถึงแม้แกจะฆ่าฉัน แกก็หนีความตายไปไม่พ้นหรอก!”
เฉ่าปิงยิ้มเยาะ
ฟู่!
จู่ๆ ระหว่างนั้น
ก็เห็นเขา ออกแรงดึงกริชที่แทงทะลุร่างกายของเฉ่าเจินออกมา
เลือดสีแดงสดก็ทะลักออกมาในทันที
ตุ๊บ!
เสียงหนึ่งดังขึ้น
ร่างของเฉ่าเจิน ล้มลงกับพื้น
เขาล้มลงบนพื้น ประกายของดวงตาทั้งคู่สูญเสียไปโดยสิ้นเชิง คนไม่มีการส่งเสียงแท้แต่น้อย
“ลูกชาย!”
ในชั่วพริบตา
เฉ่าหวู่ฮู๋ดวงตาแดงก่ำ น้ำตาไหลพราก!
เขาร้องคำรามด้วยความโกรธ เดินโซซัดโซเซ โผเข้าไปหาเฉ่าเจิน
“ลูกชาย! ตื่นสิลูกตื่น!”
“ลูกชาย! ลูกอย่าตายนะ!”
แต่ไม่ว่า เฉ่าหวู่ฮู๋จะร้องเรียกอย่างไร
เฉ่าเจินก็ไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด
เฉ่าเจิน ตายแล้วจริงๆ
ไอ้หมาบ้าเฉ่าปิง ฆ่าเฉ่าเจินตาย!
หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น มองไปยังเฉ่าปิงอย่างนิ่งสงบ
ดวงตาทั้งคู่ของเขา สงบราวกับน้ำนิ่ง
แต่ใคร ก็ไม่อาจมองเห็นใต้ผิวน้ำได้ชัดเจน ว่าในที่สุดแล้วคืออะไร
ทันใด เฉ่าหวู่ฮู๋ก็เงยหน้าขึ้น
น้ำตาของเขา ไหลอาบแก้ม เขาจ้องมองเฉ่าปิงอย่างโหดเหี้ยม : “เฉ่าปิง กูจะสู้กับมึงให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย!”
พูดจบ
เขาก็พุ่งไปหาเฉ่าปิง
“ฮ่าๆๆ!”
เฉ่าปิงไม่ได้เกรงกลัว
เขาหัวเราะเสียงดัง สีหน้าบ้างคลั่ง : “มาสิ! เฉ่าหวู่ฮู๋ วันนี้ฉันจะส่งแก ให้ตามลูกชายของแกไปอยู่ด้วยกันในหลุมศพ!”
ผลั่ก!
เสียงพูดจบลง
ทั้งสองฝ่าย ก็ปะทะกันอย่างรุนแรง
ชั่วพริบตา
คนทั้งสองก็พัวพันกันยุ่งเหยิง
เฉ่าหวู่ฮู๋ ทำเพื่อแก้แค้นให้ลูกชาย!
เฉ่าปิง ทำเพื่อความบ้าคลั่งของตนเอง
คนทั้งสอง ต่างไม่กลัวตาย
การต่อสู้ที่แยกจากกันได้ยาก
คล้ายกับว่าต้องการระบายความรู้สึกอาลัยอาวรณ์สุดท้าย และอารมณ์ที่ยากจะอธิบายต่อโลก
เสือขาวเดินเข้ามาแล้วกล่าวว่า : “ท่านแม่ทัพ ต้องการให้ฉันลงมือหรือไม่?”
หยางเฟิงส่ายหน้า : “ไม่ต้อง ให้พวกเขากัดกันไปก็พอ!”
ไม่ว่าเฉ่าหวู่ฮู๋ หรือเฉ่าปิง ล้วนก่อกรรมทำชั่วมาทั้งชีวิต
ถึงแม้จะไม่ตาย หยางเฟิงก็จะไม่ปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน
ทันใดนั้น
หยางเฟิงก็มองไปยังเฉ่าปิง บนใบหน้าปรากฏความผิดปกติเล็กน้อย
เขาหัวเราะเบาๆ แล้วกล่าวว่า : “น่าสนใจ!”
ด้วยสายตาของเขา มองออกว่าเฉ่าปิงซ่อนศักยภาพเอาไว้
ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้ ศักยภาพของเฉ่าปิง จะพัฒนาขึ้นไม่น้อยเลย!
โครม!
ทันใดก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
เฉ่าหวู่ฮู๋ลอยออกไป
พรวด!
ระหว่างที่เขาอยู่ในอากาศ ก็กระอักเลือดออกมา
จากนั้น คนก็ล้มลงกับพื้นอย่างแรง
เขาเงยหน้าขึ้น มองเฉ่าปิงด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ แล้วกล่าวว่า : “แดนปรมาจารย์!”
เฉ่าหวู่ฮู๋ไม่เคยคาดคิดเลยว่า
หลานชายคนนี้ที่ตนเองดูถูกมาโดยตลอด คาดไม่ถึงว่าจะโจมตีปรมาจารย์!
“ฮ่าๆๆ!”
เฉ่าปิงหัวเราะเสียงดัง พลังอันบ้าคลั่ง ก็แผ่กระจายออกมาจากตัวเขาทันที
ความแค้นที่ฆ่าพ่อ!
ความเกลียดชังที่ถูกฆ่าทั้งครอบครัว!
ความเปลี่ยนแปลงของฐานะ!
ช่วงระยะเวลาสั้นๆ ก็ทำให้เฉ่าปิงเกิดการแปรเปลี่ยนไป
เขาเปลี่ยนจากคุณชายลูกผู้ดีมีเงิน กลายเป็นผู้ล้างแค้นที่ซุกซ่อนได้อย่างลึกซึ้ง!
เห็นเพียงเฉ่าปิง ดวงตาทั้งคู่จ้องมองไปยังเฉ่าหวู่ฮู๋ : “ลุงใหญ่ เดิมทีข้าซ่อนศักยภาพเอาไว้ ก็เพื่อต้องการจะจัดการหยางเฟิง! คาดไม่ถึงว่า แกจะหาเรื่องซวยให้ตัวเอง!”
เขาพูดพลาง ก้าวไปยังเฉ่าหวู๋ฮู๋ทีละก้าวๆ
ในเมื่อฆ่าเฉ่าเจินไปแล้ว
ฆ่าเฉ่าหวู่ฮู๋เสียอีกคน ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร
สีหน้าของเฉ่าหวู่ฮู๋ซีดเผือด ตั้งสติที่จะตาย!
ลูกคนเดียวของตัวเองก็ตายไปแล้ว ตระกูลเฉ่าที่ยิ่งใหญ่ ก็ไม่มีทายาทสืบต่อแล้ว