“อาหารในร้านนี้อร่อยจริงๆ แต่มีปริมาณจำกัด!” เจียงซวนมองดูด้วยความหงุดหงิดพร้อมฟังหัวหน้าของเจียงเสี่ยวหยูอธิบายอย่างเงียบๆ “ร้านนี้ไม่ได้ให้อาหารพิเศษแก่ทุกคน”
“มันช่างอร่อยมาก” เจียงซวนแสดงความเห็น “การจิบโค้กทำให้จิตใจของข้านั้นสดชื่น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหนึ่งคำทำให้ใจของข้านั้นบริสุทธิ์ทั้งไส้กรอกและแท่งรสเผ็ดทำเอาข้าลืมมิลง ..”
“ยังมีอีก!” เวิ่นหยันมองไปที่ชานมในมือ “หลังจากจิบมันแล้วข้ารู้สึกถึงพลังงานเปลวไฟในรางกายของข้านั้นสะอาดกว่าเดิม!”
ซือหมิงองครักษ์อีกคนหนึ่งมือของเขาถือชานม เขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า “มันดีกว่านั้นข้ารู้สึกว่าการจิบชานมมันให้พลังงานที่อบอุ่น”
“อะไร!?” เวิ่นหยันลุกพรวดด้วยความตกใจ ก่อนหน้านี้พลังของเขานั่นทรงพลังมากแต่มันก็มีผลข้างเคียงที่หนักเช่นกัน ซึ่งนี่ถือเป็นปัญหาอีกรูปแบบที่ไม่มีใครสามารถจัดการได้
อย่างไรก็ตามปัญหานี้ถูกแก้ไขได้ด้วยชานมเพียงหนึ่งแก้ว .. ดินแดนทะเลทรายร้างแห้งนี้มีสิ่งที่ดีอย่างนี้ได้อย่างไรกัน!?
พวกเขาครุ่นคิดพลางนึกย้อนถึงความแข็งแกร่งของเจ้าของร้านด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เจียงซวนที่นั่งอยู่บนโซฟาจ้องมองฟางฉีด้วยสีหน้าจริงจัง “เจ้าชว่ยยกเว้นหน่อยไม่ได้หรือ? ข้าสามารถจ่ายให้เพิ่มสำหรับบะหมี่อีกถ้วย”
ฟางฉีเงียบไม่รู้ร้อนรู้หนาว
“บอกราคามาเลย!” เจียงซวนยังคงตามตื้อ
เมื่อเห็นว่าฟางฉียังคงนิ่งเจียงซวนจึงเลือกที่จะเดินไปหาเจียงเสี่ยวหยูและเอ่ยถามเสียงต่ำว่า “น้องข้า เจ้าของร้านทำธุรกิจแบบนี้ได้อย่างไร? ใบเขาปฏิเสธที่จะขายอาหาร เจ้าอยู่ใกล้เขา ขอให้ข้าอีกใบได้ไหม!?”
“เจ้ากำลังพ่ามอะไร?” เจียงเสี่ยวหยูพูดด้วยเสียงขุ่นเคือง “แม้แต่ข้าก็ได้แค่วันละชามเท่านั้น!”
“อะไรนะ!?” มันเป็นคำตอบที่แสนเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม
เจียงซวนยังคงเอ่ยถามด้วยเสียงลึก “ใครอยู่เบื้องหลังเจ้าของกัน หรือว่าจะเป็นผู้อาวุโสไร้ชื่อ ..”
“พวกเขายังไง? ใช่หรือเปล่า?” เวิ่นหยันถาม “เป็นไปได้ไหมว่าที่นี่มีผู้อยู่เบื้องหลัง”
“แน่นอน” ในหัวข้อนี้เจียงเสี่ยวหยูรู้สึกตื่นเต้น “ตัวอย่างเช่นเทคนิคดาบอันดับยี่สิบสามเราได้มาจากผู้อาวุโสไร้ชื่อ นอกจากนี้มันยังสามารถยับยั้งพื้นที่และดักทุกคนให้อยู่ข้างใน!”
“อืม ..” พวกเขารู้สึกขนลุกไปทั่วร่างกาย เจียงซวนกล่าวด้วยความไม่เชื่อว่า “เป็นไปได้หรือไม่ .. ที่พูดมามันสามารถยับยั้งพื้นที่ได้จริงหรือ”
“แน่สิ!” เจียงเสี่ยวหยูตอบ “หากพูดถึงดาบแห่งจิตวิญญาณในระดับยี่สิบสามแล้วไม่มีอะไรสามารถยับยั้งได้อีกด้วยศัตรูเตรียมตัวรอโดนสังหารได้!”
จากนั้นเธอแสดงให้พวกเขาเห็นถึงการเคลื่อนไหวสองครั้งของเทคนิคดาบจิตวิญญาณ
พวกเขาแลกเปลี่ยนกันดู
เป็นไปได้หรือไม่ว่าเทคนิคที่พวกเขากล่าวนั้นมีอยู่จริง .. เจียงซวนรู้สึกประหลาดใจที่บางคนที่นี่เก่งและมีพลังมากมายแถมชายคนนี้ยังเป็นนักรบ!
“มันน่าแปลกใจมาก!” เจียงซวนพูดเสียงดัง “พูดแล้วพูดอีกข้าก็ยังคงคาใจว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ทีนี่”
“มันเป็นความผิดของเราที่ไม่ได้ไปเยี่ยมหาผู้อาวุโสเมื่อมาถึง” เจียงซวนกล่าว “เจ้าช่วยนำพาเราได้ไหม”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ..
“เจ้าหมายถึงมีอีกร่างที่ทรงพลังกว่านี้หรอ!?” เจียงซวนร้องอุทาน “ผู้ที่ชื่อดันเต้สามารถควบคุมเวลาได้!?”
พวกเขายืนงงไม่เคยรู้สึกตกใจแบบนี้มาก่อน
“ใช่!” เจียงเสี่ยวหยูพูดอย่างพึงพอใจ “ข้ากำลังเล่นเดวิลเมครายสาม ดันเต้นี่ยอดเยี่ยมจริงๆ”
“อืม ..” พวกเขามองหน้ากัน “เราจะได้พบกับดันเต้ผู้อาวุโสนี้ได้มั้ย?” เจียงซวนถาม
…
สามชั่วโมงต่อมา
ในที่สุดทั้งสามคนก็ได้ออนไลน์หลังจากรอที่นั่งมานาน “ข้าไม่รู้มาก่อนเลยว่าคนอื่นจะต้องมารอคิวนานขนาดนี้เพื่อดูผู้อาวุโสดันเต้”
หลังจากฟังคำแนะนำจากเจียงเสี่ยวหยู พวกเขาเริ่มการเดินทางในเดวิลเมครายด้วยความตื่นเต้น
“เฮ้! ฮ่า!”
บนหน้าจอทั้งสามคนใช้ดาบใหญ่อย่างดุเดือด
“ไม่! การต่อสู้แบบนี้ไม่สนุก!” เจียงเสี่ยวหยูแสดงให้พวกเขาเห็นรูปแบบท่าทางใหม่
.. หลังจากนั้น
“ในที่สุดข้าก็มาถึงรังปีศาจ!” การควบคุมดันเต้ของเจียงเสี่ยวหยูนั้นค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจ เธอพูดว่า “หลังจากผ่านช่วงนี้ไปข้าก็จะสามารถเข้าใจกฏแห่งการควบคุมเวลา!”
“พวกเราทำบ้างได้มั้ย!?” เจียงซวนและสมุนสองคนมองหน้ากัน
“อ่อ .. เทคนิคของภูเขาชูก็ดีไม่แพ้กัน ไว้ข้าจะแสดงให้ดูวันหลัง!” เจียงเสี่ยวหยูยังคงพูดด้วยความภูมิใจ เธอรู้สึกดีที่ได้แนะนำเรื่องราวดีๆ ให้พวกเขาทีละคนได้รู้
ชายสามคนรู้สึกพูดไม่ออก
มันเกิดอะไรขึ้นกับดินแดนทะเลทรายร้างแห่งนี้!?
พวกเขาตกหล่นหรือโลกเปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป
…
เวลาเดียวกัน ณ กลุ่มหนานหัว
สถานที่ต้องห้ามด้านหลังภูเขากลุ่มหนานหัวไม่มีอีกต่อไปแล้ว กลุ่มหนานหัวได้สร้างกระท่อมเล็กๆ ที่เรียบง่ายและสงบปรากฏอยู่บนจุดสูงสุดของภูเขา
ชุยเซียนหยุนยืนอยู่ที่สนามหญ้า เธอกำลังฝึกควบคุมพลังใบหน้าที่ซีดของเธอตอนนี้กลายเป็นสีแดง
“ตัวกระตุ้นปีศาจ!” เสียงตะโกนดังขึ้นพร้อมคลื่นสีกำที่พุ่งพรวดออกมาจากร่างกายของเธอ เกล็ดเล็กๆ ที่หนาแน่นงอกขึ้นบนแขนและคอคล้ายคริสตัล
หน้าผากของเธอโป่งขึ้นเล็กน้อยเขาทั้งสองโผล่ขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ บนใบหน้า
การแสดงออกของเธอดูเปลี่ยนไป สาระสำคัญสีดำส่วนหนึ่งไหลกลับเข้าร่างกายเธอ เธอหายใจเข้าลึกและพึมพำ “พลังนี้ควบคุมยาก .. หลังจากเล่นเดวิลเมครายมานานแล้วข้าเองยังไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างเต็มที่ ดูเหมือนว่าข้ายังต้องเล่นมันเพิ่ม ..”
ขณะเดียวกันในเมืองครึ่ง
สิ่งมหัศจรรย์ทางด้านตะวันออกของศาลสสวรรค์ ที่ซ่อนตัวของหญิงปีศาจที่นั่นไม่มีใครกล้ารบกวนเธอ ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนเคยได้ยินเสียงหัวเราะอันน่ากลัวชวนขนลุกให้ได้ยินลอยออกมาจากคฤหาสน์อยู่บ่อยครั้ง
“ฮ่าๆๆ! มันวิเศษมาก ร้านนี้มีวิธีควบคุมพลังประหลาดๆ ในร่างกายของข้า” เสียงของเธอดูมีเสน่ห์
ภายใต้ห้องโถงของคฤหาสน์ที่ตกแต่งอย่างหรูหรา
“อ๊ะ .. ข้าไม่สวย ข้าควรจะเปลี่ยนกลับ ..”
หางสีเขียวขนาดใหญ่ค่อยๆ หดตัวลงช้าๆ ร่างมนุษย์เส้นโค้งเว้าของลำตัวค่อยๆ ดวงตาสีเขียวของเธอดูประหลาดใจ .. อืม ตอนนี้เธอดูเหมือนมนุษย์โดยสมบูรณ์แบบ
“หึ” ในไม่ช้าเธอก็กลับสู่ความเยือกเย็นอีกครั้ง “พรุ่งนี้ข้าจะเรียนคอมโบของปีศาจจากเจ้าของร้าน ในไม่ช้าข้าจะกลายเป็นอัศวินดำหมายเลขหนึ่งของโลกใบนี้!”
เธอหาวอย่างเกียจคร้านและนึกขึ้นได้ว่าเธอจะต้องเรียนรู้หมัดโอโรชิอีก “ข้ารู้สึกว่าไม่มีเวลามากพอที่จะเรียนรู้ทุกสิ่ง ..”