“ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยม!” ชายชราชุดม่วงที่นั่งอยู่ในบริเวณห้องนั่งเล่นปรบมือด้วยความยินดี “คนเหล่านี้ดูมีอำนาจมาก!”
ชายอีกคนในชุดขาวพนักหน้าพร้อมเอ่ยว่า “หัวแดง (โลริยากามิ) และคนหัวทอง (เบเนมารุ นิคาอิโะ) ไม่ธรรมดาจริงๆ”
“เอาละ! ไป่เหยาเข้าร่วมการแข่งขันนี้ จึงเหลือข้าเป็นพิธีการเพียงคนเดียว” บนหน้าขอกล้องหันไปโฟกัสที่ไป่เหยาทันที
“สุ่มตัวละคร! เธอเลือกใช้การสุ่มเพื่อเลือกตัวละคร!” ผู้คนได้ยินเช่นนั้น “ดูเหมือนว่าไป่เหยาของเราจะมั่นใจในตัวเองมาก!”
“ดูนั่นโลริยากามิของเราสิ! เขากำลังต่อสู้เพื่อค้นหากทางออก โลริยากามิคนเดียวลมได้ทั้งคน!”
บนหน้าจอขนาดใหญ่โลริยากามิเพิ่งจบการแข่งขัน ขณะที่มองย้อนไปทางเขา เขากำลังสอดนิ้วเข้าไปในเส้นผมและหัวเราะอย่างสะใจ “ฮ่าๆๆๆๆๆ”
มันเป็นเสียงหัวเราะที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของโลริยากามิ
ความเห็นท่วมท้นหน้าจอ
“สุดยอด!”
“โลริยากามิคนนี้ดูเหมือนตัวละครดั้งเดิมมาก!”
“แต่งตัวได้ยอดเยี่ยม!”
“ฮ่าๆๆๆ ข้าจะให้คะแนนแก่โลริยากามิคนนี้”
“…”
เมฟิสโต, มิเชลและเอเลี่ยนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นกำลังจับตามองการแข่งขันด้วยความตะลึง “พวกเขาทำได้!?”
กล้องหันไปหาผู้แข่งขันคนอื่นๆ ที่ทำการแสดงได้ยอดเยี่ยม
“ผู้เข้าแข่งขัน เคียวคุซานากิ ชนะสิบห้านัดรวด! พระเจ้าผู้เข้าแข่งขันชิซูรุคากุระ ชนะเก้าครั้งติดต่อกัน ส่วนผู้เข้าแข่งขันไป่เหยาชนะแปดครั้งรวด!”
“อะไรกัน!?” ผู้ชมหลายคนที่นั่งชมต่างมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้านซ้าย หลูซือฉีในชุดขาวผมยาวสลวยพร้อมใบหน้าอันเย็นชา เขาเลือกตัวละครโลริยากามิ
“กงซีจ่าวข้ารู้สึกว่าผู้แข่งขันเหล่านี้แข็งแกร่งกว่าคนก่อนๆ พวกเขากล้าเลือกโลริยากามิคนแรก” มูตงไลจ้องไปที่หน้าจอ “หลูซือฉีกับอีกคนเจ้าคิดว่าใครจะชนะ”
เซียวหยูกำลังคิดวิเคราะห์ “ตอนนี้ผู้เข้าแข่งขันหันหน้าหนีจากเรา ข้ามองไม่เห็นว่าใครเล่นเป็นใครตัวละครไหน แต่มันไม่สคัญหรอกเราสามารถวิเคราะห์จากการควบคุมและการเล่นของพวกเขาได้”
“โลริยากามิกระโดดเพื่อทดสอบหมัดเขาระมัดระวังและไม่เปิดช่องทางใดเลย” เซียวหยูอธิบาย “หมัดหนักตามด้วยชีกิอาโออิฮานะ สองครั้งคอมโบตามด้วยเคลื่อนไหวปิดกั้นด้วยความรวดเร็ว”
“คู่ต่อสู้ของเขาลีโอนะ มีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วเช่นกันเมื่อเห็นโลริถอย เธอจึงตามไปด้วยหมัดเบาพร้อมคอมโบหลัก”
“ผู้เข้าแข่งขันทั้งสองต่อสู้กันอย่างระมัดระวังด้วยการเตะเบาๆ” เซียวหยูบรรยายให้เห็นความได้เปรียบของแต่ละคน
“กงซีจ่าวเจ้าคิดว่า หลูซือฉี จะมีโอกาศชนะมากกว่าหรือไม่?” มูตงไหลยังคงถามด้วยความลุ้น
ทันทีที่เขาพูดเซียวหยูก็ตะโกนว่า “โลริยากามิ ถูกหลอกเข้าแล้ นั่นไม้ตาย!?”
“หล่อนชนะ!” เซียวหยูมองไปที่มูตงไลและตะโกนว่า “หลูซือฉีชนะ!”
สามนาทีต่อมา ..
“หลูซือฉีจัดการกับชิซูรุคากุระได้ ตอนนี้สถิติของเธออยู่ที่ชนะสิบหกครั้งติดต่อกัน!”
เซียวหยูและมูตงไลอ้าปากค้าง พวกเขารู้สึกพูดไม่ออกเมื่อเห็นภาพบนหน้าจอ
ณ ที่นั่งในสาวกจากกลุ่มเมฆเขียวเฝ้าดูหลูซือฉีอย่างตั้งใจเธอกำลังเดินกลับไปที่นั่งและพึมพำด้วยความไม่พอใจ “ข้าโกรธหลูซือฉี!”
สาวกเมฆเขียวสงสัยว่ามันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร!?
“ไม่ต้องกังวล!” ศิษย์พี่เหวิน เดินออกมา “พี่สาวเจ้าพร้อมแล้วที่จะสู้กับเธอ!”
สองนามีต่อมา ..
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าแข่งขันหลูซือฉีที่ชนะการแข่งขันทั้งหมดสิบเจ็ดนัดติดต่อกัน!”
บนแท่นผู้ชมหนึ่งที่แต่งตัวเป็นตัวละครอาจารย์ดวงจันทร์คนเอ่ยว่า “ข้าจะสอนบทเรียนที่สำคัญให้กับหญิงคนนี้เอง!”
หนึ่งนาทีต่อมา ..
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าแข่งขันหลูซือฉีด้วย ในฐานะที่เธอชนะสิบแปดตาติด!”
สาวกจากกลุ่มเมฆเขียวตะโกนกันอย่างโกรธเกรี้ยวว
“เธอกฏบทต่ออาจารย์ของเธอ!”
(ผู้แปล : อาจารย์ดวงจันทร์เป็นปรมาจารย์ของหลูซือฉีในเรื่องกระบี่เทพสังหาร)
“เธอกล้ามาที่จะตีอาจารย์ของเธอ!”
“ประนามหลูซือฉี!”
“…”
เวลายังคงเดินไปเรื่อยจำนวนผู้เข้ร่วมการแข่งขันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่บางคนยังคงต่อสู้เพื่อหาทางออก
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้าร่วมการแข่งขัน เคียวคุซานากิ, ไป่เหยา, ชิซูรุคากุระ และหลูซือฉี” พวกเขาสามารถเข้าสู่ในรอบรองชนะเลิศ
“มาดูนี่เร็ว ไป่เหยา …”
มูตงไลจิบชานมของเขาและเอ่ยถาม “กงซีจ่าวเจ้าคิดว่าผู้แข่งขันแต่ละคนเป็นอย่างไรบ้าง?”
กงซีจ่าวเงียบกริบ
“…” มูตงไล
สิบนาทีต่อมา ..
“ตอนนี้เราเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศแล้วระหว่างหลูซือฉีและไป่เหยา่!”
มูตงไลมองไปที่เซียวหยู “กงซีจ่าว”
เซียวหยูยัดผลไม้เข้าปากทันทีโดยไร้คำพูดใดๆ
“…”
“ไป่เหยาเลือกโลริยากามิ, ชิซูรุคากุระและชางโคฮาน ซึ่งเป็ยทีมที่ทรงพลังแบบดั้งเดิม คู่ต่อสู้ของเธอเลือก โลริยากามิ, ชิซูรุคากุระและริวจิยามาซากิ”
เห็นได้ชัดว่าผู้เข้าแข่งขันทั้งสองคนจะเลือกปรมาจารย์เพื่อมาปะทะกัน
“ดูเหมือนว่าหลูซือฉียังไม่มีประสบการณ์เท่าไร” มูตงไลส่ายหัว “เธอทำผิดพลาดครั้งใหญ่ โลริยากามิที่ถูกควบคุมด้วยไป่เหยายังคงมีเลือกเต็ม แต่ริวจิยามาซากิตัวละครตัวนี้ไม่ค่อยมีใครใช้ถูกมั้ย? กงซีจ่าวเจ้ารู้อะไรเกี่ยวกับตัวละครนี้ไหม?”
เวลาเดียวกันเซียวหยูยังคงกัดกินผลไม้แห้งด้วยความใจเย็น เขาเอ่ยเสียงแผ่วว่า “ข้าเคยเห็นป้าของข้าใช้ตัวละครตัวนี้ แต่หลูซือฉีประมาทไปตอนนี้เธอเสียเปรียบ”
“โลริยากามิกระโดดขึ้นไปในอากาศก่อน ชิกิอาโออิฮานะ ตามไปทันทีที่เขามาถึง!” เซียวหยูส่ายหัวและพูดว่า “ข้าบอกเจ้าแล้วว่าตัละคนนี้ไม่มีประโยชน์”
ยนหน้าจอริวจิยามาซกิกระโดดขึ้นตามคู่แข่งไปขณะเดียวกันหลูซือฉีที่กำลังบังคับจอยอยู่เธอเร่งกดด้วยความรวดเร็ว
“บ้าชิบ! เขาเตะเข้าเป้าของคู่ต่อสู้ เลือดลดเกือบครึ่งหลอดทันที”
“ตัวละครตัวนี้สร้างความเสียหายได้มากขนาดนี้ได้ยังไง!?”
“อะไรกัน!? คู่ต่อสู้ของเธอนิ่งไป” เซียวหยูเองก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น
หลูซือฉีกำจอยสติ๊กแน่นและเปิดตัวกับคอมโบที่น่าเวียนหัวและไม่มีใครคาดคิด
“เธอชนะ!?”
“เป็นไปไม่ได้!” มูตงไลเกือบจะสำลักชานมในมือ
“ดูเหมือนว่าหลูซือฉียังมีโอกาสใ่ชมั้ย!?” ด้านองค์หญิงและคนอื่นอุทาน
“โอกาสอะไร!?” มูตงไหลตะโกนใส่หน้าจอ
“เธอจะตายหากถูกโจมตีด้วยค้อนหนึ่งครั้ง! ทำไมริวจิถึงได้มีบทขนาดนี้”
ฟางฉีตอนนี้เริ่มนั่งไม่ติด
“เคล็ดลับคือการเผาคลูดาวน์ของคู่ต่อสู้!?” บนหน้าจอริวจิยังคงเคลื่อนไหวด้วยความคล่องตัว การเคลื่อนไหวของเขาดูพริ้วราวกับได้รับการช่วยเหลือของพระเจ้า
“บ้าชิบ! ริวจิยามาซากิคนนี้บ้าไปแล้ว!”
“คอมโบอื่น!?”
“ไป่เหยาเสียเลือดไปหมด!”
“อ่า!”
“แชมป์ได้ถือกำเนิดแล้ว ขอแสดงความยินดีด้วย!”