ตอนที่ 1535 สำนักประหลาด (2)
สัปดาห์หลังจากนั้น ผู้เยาว์ที่สามารถผ่านการทดสอบได้มีเพียง 10-20 คนต่อวันเท่านั้น หอพักขนาดใหญ่จึงว่างอยู่เกินครึ่ง และผู้เยาว์ส่วนใหญ่ก็ยังดิ้นรนอยู่กับการประเมิน
สำหรับผู้เยาว์ที่ผ่านการประเมินมาแล้ว พวกเขาจะถูกทิ้งให้เน่าอยู่ในหอพักโดยไม่มีใครมาใส่ใจว่าพวกเขาจะอยู่หรือตาย
ไม่มีใครมาถามถึงพวกเขาแม้แต่คนเดียว
พวกเฉียวฉู่อยากใช้ช่วงเวลานี้มารวมตัวกันเพื่อพูดคุย แต่สุดท้ายสวรรค์ก็ไม่ได้ให้พวกเขาสมปรารถนา
ผู้เยาว์ทุกคนที่ผ่านการประเมินเริ่มตั้งกลุ่มของตัวเองขึ้นมา!
ในการแข่งขันพวกเฉียวฉู่ไม่ได้ออมมือเลย พวกเขาล้วนได้รับชัยชนะอย่างท่วมท้นจนทั้งห้าคนกลายเป็นผู้ที่มีอิทธิพลอย่างมากในแต่ละวิหารที่ตนอยู่ ผู้เยาว์คนอื่นๆจึงพากันเข้าหาและพยายามจะเอาชนะใจพวกเขา
เรื่องที่ทั้ง 5 คนรู้จักกันถูกเก็บเป็นความลับจากคนอื่นๆ และเพื่อไม่ให้ตัวตนของพวกเขาถูกเปิดเผย พวกเขาจึงต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกัน
ถ้าพวกเขาจะเจอกันข้างนอก พวกเขาก็ต้องแกล้งทำเป็นรังเกียจกัน
ตรงกันข้ามกับพวกเฉียวฉู่ที่มีผู้คนรุมล้อม จวินอู๋เสียมักจะอยู่คนเดียวตามลำพังตั้งแต่ต้นจนจบ
แม้ว่าพวกผู้เยาว์ทุกคนจะได้รับคำสั่งจากวิหารต่างๆมาก่อนเข้าสำนักธาราเมฆแล้วว่าห้ามหาเรื่องจวินอู๋เสีย แต่ผู้เยาว์หลายคนก็ยังรู้สึกขุ่นเคืองนางกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
แต่ในบรรดาพวกเขาก็ยังมี ‘คนฉลาด’ อยู่ไม่น้อย
จวินอู๋เสียไม่ได้ออกไปข้างนอกมากนัก ส่วนใหญ่แล้วนางจะอยู่แต่ในห้องเพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับพลังวิญญาณของตัวเอง
หลังจากวันที่ผ่านการทดสอบที่สำนักธาราเมฆกำหนดไว้ให้ นางก็พบว่าการเปลี่ยนแปลงของพลังวิญญาณของนางชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ เดิมทีพลังวิญญาณของนางเป็นสีม่วงเพียวๆ แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้มีประกายระยิบระยับราวกับดวงดาวผสมเข้ามาในพลังวิญญาณของนาง เมื่อพลังวิญญาณของนางแสดงออกมา แสงสีม่วงก็จะมีประกายแวววาวระยิบระยับด้วย
จวินอู๋เสียไม่เคยเห็นปรากฏการณ์เช่นนี้มาก่อน นางถามเย่ฉากับเย่กูแล้ว แต่ทั้งสองก็งงเช่นกัน ต่างก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
จวินอู๋เสียมองประกายระยิบระยับที่หลอมรวมอยู่ในพลังวิญญาณของนาง แล้วภาพของจวินอู๋เหยาก็ผุดขึ้นในใจนาง
ตั้งแต่นางมาถึงอาณาจักรกลาง นางก็ขาดการติดต่อกับจวินอู๋เหยา การแยกจากกันนี้ไม่เหมือนกับในอดีต
ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจวินอู๋เหยาจะไปที่ไหน จวินอู๋เสียก็รู้ว่าทั้งคู่ยังคงอยู่บนผืนแผ่นดินเดียวกัน แต่ครั้งนี้จวินอู๋เหยาอยู่ในอาณาจักรล่าง ขณะที่นางอยู่ในอาณาจักรกลาง
“ถ้าเขาอยู่ที่นี่ เขาอาจจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น” จวินอู๋เสียกระซิบกับตัวเองแผ่วเบา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความลึกลับที่นางเผชิญอยู่เลยทำให้นางนึกถึงจวินอู๋เหยาผู้รอบรู้ หรือเป็นเพราะนางคิดถึงเขาจริงๆ
เย่ฉาที่อยู่ในเงามืดมองจวินอู๋เสียที่ทำท่าทางเช่นนั้นแล้วอดถอนหายใจไม่ได้ ตรงข้ามกับเย่กูที่ไม่เข้าใจสถานการณ์และได้แต่งง
ขณะที่จวินอู๋เสียกำลังจมอยู่ในความคิด ก็มีคนมาเคาะประตูห้องของนาง
จวินอู๋เสียสลายพลังวิญญาณบนตัวทันทีและเอายาจากกระเป๋ามิติออกมากิน
ตอนอยู่อาณาจักรล่าง นางได้ปรุงยาที่ทำให้สามารถซ่อนระดับพลังวิญญาณของนางเป็นระยะเวลาหนึ่งได้ ลวงให้คนอื่นเห็นว่านางเป็นคนที่มีพลังวิญญาณอ่อนแอ
จวินอู๋เสียไม่คิดที่จะเปิดเผยพลังวิญญาณของนางต่อหน้าคนอื่นๆ ด้วยเหตุนี้เมื่องานชุมนุมเทพยุทธ์เริ่มต้นขึ้น นางก็กินยานี้เป็นประจำ
จากนั้นจวินอู๋เสียก็เดินไปเปิดประตู
ด้านนอกประตูมีเด็กสาวหน้าตาน่ารักและเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลายืนอยู่