มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 450
เนื่องจากลิเลียนได้แนะนำเขาเอาไว้ ตอนนี้เจอรัลด์จึงกำลังแสดงการล้อเลียนท่าทางของคนที่เป็นเศรษฐีใหม่
เขายังนั่งไขว่ห้างอีกด้วยซ้ำ
“กาแฟที่แพงที่สุดของเราเหรอครับ? คุณผู้ชาย เมนูที่แพงที่สุดของเรามีราคาอยู่ที่แก้วละสี่สิบห้าดอลลาร์ครับ” พนักงานเสริฟ์ตอบ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“ช่างมันสิ! ไม่มีอะไรแพงมากเกินไปสำหรับฉันอยู่ดี! กาแฟนสองแก้วนั้นและทำให้แน่ใจด้วยว่าพวกมันชงออกมาได้อย่างดีเลิศ!”
“ได้เลยครับ คุณผู้ชาย!” พนักงานเสริฟ์กล่าวก่อนจะโค้งให้และวิ่งออกไป
ลิเลียนพบว่ามันทั้งน่าสนใจและตลก เมื่อเธอเห็นเจอรัลด์แสร้งทำเป็นโอ้อวดขนาดนี้ในขณะที่อวดความมั่งคั่งของเขา เขายังส่ายนาฬิกาข้อมือของเขาเป็นบางครั้งอีกด้วยเพื่อให้คนอื่น ๆ เห็นมัน! เอาตามตรง ลิเลียนไม่ได้คาดคิดว่าเจอรัลด์จะเท่ได้เช่นนี้เลย!
ตอนนั้นเอง เฮเวิร์ดก็ได้สังเกตุเห็นเจอรัลด์และลิเลียนที่นั่งอยู่ข้างพวกเขาแล้ว
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นบูดบึ้งทันทีที่ได้ยินเจอรัลด์สั่งกาแฟสองแก้วที่มีราคาแก้วละสี่สิบห้าดอลลาร์นั้น
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ว่าลิเลียนกำลังทำตัวสนิทสนมมากเกินไปกับเจอรัลด์หรือเปล่า? เฮเวิร์ดรู้สึกอึดอัดมาก
เขาเคยมีเธออยู่ใกล้ชิดเขาในทุก ๆ วันท้ายที่สุดแล้ว เอาตามตรง เขาก็มีความสุขกับการที่เธอชื่นชมเขาอยู่ตลอดเวลาในขณะนั้นเช่นกัน
เมื่อเขาเลือกชารอนแทนเธอ เขารู้ว่าลิเลียนจะยังคงรักเขา กับการทำตัวถือดีเหมือนอย่างที่เขาเป็น แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ที่เธอกำลังทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายอีกคน เขาจึงรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก
เขาไม่ได้คาดคิดว่าลิเลียนจะดำเนินชีวิตต่อไปได้รวดเร็วขนาดนี้
และเมื่อคิดว่าเธอเลือกเจอรัลด์! คนที่เขามักจะรู้สึกไวต่อการกระตุ้นและแข่งขันอยู่เสมอ!
ในใจของเฮเวิร์ดถึงกับฟิวส์ขาดขึ้นมาขณะที่เขากระแทกมือของเขาลงบนโต๊ะกาแฟ
“เฮอะ! ทำไมนายถึงกำลังแสร้งทำเป็นร่ำรวย? นายคิดว่าฉันไม่รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของนายหรือไง? หยุดทำตัวโอ้อวดขนาดนี้เถอะ!” เฮเวิร์ดกล่าวอย่างเย็นชา
ชารอนมองไปที่เจอรัลด์และลิเลียนก่อนจะพยายามทำให้เฮเวิร์ดสงบลง
“เมื่อพูดแล้วก็ เจอรัลด์ นายเพิ่งซื้อรถใหม่ใช่ไหม? พวกเราจะไปสนุกกันที่ไหนต่อดี? เราไปที่ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่ได้ไหม? ฉันเห็นกระโปรงที่ฉันชอบมาก ๆ ที่นั่น ดังนั้นเราไปที่นั่นในภายหลังเพื่อซื้อมันได้ไหม? มันราคาแค่สี่ร้อยห้าสิบดอลลาร์เอง! ได้โปรดนะ!” ลิเลียนมีความสุขขณะที่เธอเขย่าแขนของเจอรัลด์เบา ๆ
“สี่ร้อยห้าสิบดอลลาร์เหรอ? เธอเป็นขอทานหรือเปล่า? เธอต้องใส่เสื้อผ้าที่มีราคาอย่างน้อยหนึ่งพันดอลลาร์เท่านั้น! ไม่อย่างงั้น อย่าแม้แต่จะมาบอกฉันเกี่ยวกับมันเลย! มียางอายซะบ้างสิ!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาผลักมือเธอออกไปจากแขนของเขาอย่างระมัดระวัง
ลิเลียนไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าเจอรัลด์เศรษฐีคนใหม่จะเท่ได้เช่นนี้
เธอเพียงทำหน้าน่ารักและหมดหนทางก่อนจะพยักหน้าอย่างเชื่อฟังเมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขา
“ฮึ่ม! ทำตัวโอ้อวด เมื่อนายแค่รับผิดชอบในการทำธุระให้คนอื่น ๆ งั้นเหรอ?”
เฮเวิร์ดเริ่มรู้สึกปั่นป่วนมากขึ้นเรื่อย ๆ ในวินาทีเมื่อเขาเห็นลิเลียนกำลังทำตัวว่าง่ายขนาดนั้นต่อเจอรัลด์หลังจากถูกเขาตำหนิ ความหึงหวงของเขาจึงเพิ่มมากขึ้นกว่าที่เคย
โธ่เว้ย! เจอรัลด์มีอะไที่เขาไม่มีล่ะ? เจอรัลด์จะดีกว่าเขาในทางใดทางหนึ่งได้อย่างไรกัน?
“ผ่อนคลายซะ เฮเวิร์ด คนบางคนแค่ชอบที่จะโอ้อวด พวกเขาแค่ทำตัวอวดอ้าง ดังนั้นนายไม่ต้องสนใจแม้แต่จะมองไปที่พวกเขาหรอก!” ชารอนกล่าวขณะที่เธอเพิ่มความคิดเห็นของเธอกับบทสนทนา
“โอ้จริงสิ มีช่วงหนึ่งที่พวกเราคิดจริง ๆ ว่านายเป็นแค่เด็กทำธุระธรรมดาคนหนึ่งให้กับคนรวย! ฉันดีใจที่จะบอกว่าพวกเราเข้าใจผิดกับเรื่องนั้น! ขณะที่นายช่วยเหลือพวกเขานายต้องได้รับความโชคดีของพวกเขามาด้วยเช่นกัน! ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่คาดคิดจริง ๆ ว่านายจะชนะรางวัลได้เงินมากขนาดนั้นจากลอตเตอรี่!”
เมื่อเห็นว่าเธอได้เกี่ยวเฮเวิร์ดไว้ลึกลงไปในกับดักของเธอแล้ว เธอจึงเริ่มพูดชื่นชมต่อเจอรัลด์มากยิ่งขึ้นขณะที่เธอจับมือเขาเอาไว้
“…ว่าไงนะ? ถูกลอตเตอรี่เหรอ?”
คำพูดของเธอดึงความสนใจของเฮเวิร์ดขึ้นมา
“เจอรัลด์ นายถูกรางวัลได้มาเท่าไหร่?” ชารอนถามขณะที่เธอจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างประหม่า
มันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับเจอรัลด์ ที่จะได้หญิงสาวอย่างลิเลียนมาประจบสอพลอเขาเข่นนี้ถ้าเขาถูกรางวัลเพียงแค่ 50,000 ดอลลาร์ ยิ่งไปกว่านั้น เจอรัลด์ก็ยังใช้จ่ายฟุ่มเฟือยมากในตอนนี้อีกด้วยเช่นกัน
จำนวนเงินต้องมหาศาลแน่
ชารอนกลับจริง ๆ ว่า เจอรัลด์จะเหนือกว่าเฮเวิร์ดขึ้นมา ถ้านั่นเกิดขึ้น งั้นเธอคงจะเป็นคนที่เสียใจกับมันอย่างมากที่สุดแน่ เมื่อรู้เช่นนั้น ความร้อนใจและความกังวลใจของเธอจึงเพิ่มขึ้นขณะที่เธอรอให้เจอรัลด์ตอบ
“โอ้ ฉันแค่โชคดี…ฉันไม่คิดว่าฉันจะชนะรางวัลได้เงินมากขนาดนั้นง่าย ๆ แบบนั้น สำหรับจำนวนเงินที่ฉันได้มา…อืม เอาเป็นว่ามันไม่สะดวกสำหรับฉันที่จะเปิดเผยข้อมูลเช่นนั้นให้กับเธอนะ” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาขยิบตาให้ลิเลียนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
ขณะนั้น เจอรัลด์ก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขา เพื่อเอาโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา
ผลที่ได้ก็คือ กุญแจรถของเขาตกลงบนพื้น ‘อย่างไม่ตั้งใจ’
เมื่อเฮเวิร์ดและชารอนมองลงไป สายตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ
“นั่นคือ…นั่นคือกุญแจรถเบนซ์ G500?!”