“ฆ่าล้างทั้งตระกูลซะ!”
เสียงคำรามโกรธจัด สั่นไหวจนเสียงดังก้องในหูของทุกคน
ในสายตาที่หวาดกลัวของพวกเขา หน่วยสังหารเลือดชูดาบขึ้น
“ม่ายยยยยยยยย”
โจวฮงหรูราวกับหมาป่าเร่ร่อน ร้องโหยหวน ตะคอก และสิ้นหวัง
“เจ้าเทพ ผมผิดไปแล้ว คุณฆ่าผม คุณฆ่าผมเถอะ ให้ทางรอดกับตระกูลโจวของผมด้วยเถอะ”
เย่เซิ่งเทียนหันหน้ากลับไปอย่างไม่แยแส โดยที่ไม่หันกลับมา
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ไม่มีตระกูลโจอีกต่อไป!
ไม่ว่าแกจะเป็นฮ่องเต้ใต้ดินของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรือว่าตระกูลมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของบู๊เจียงหนาน ตั้งแต่นี้ไป ก็ไม่มีตระกูลโจวอีกต่อไป
คนที่ไม่ให้ความสำคัญกับชีวิตคนอื่น คนอื่นก็ไม่มีทางให้ความสำคัญกับชีวิตของตัวเอง!
เมื่อแกยกดาบขึ้น ก็ต้องตายอยู่ภายใต้ดาบ!
แกเพลิดเพลินกับความสุข แกก็ต้องทุกข์ทรมานกับความทุกข์!
ไม่มีใครจะขัดขวางที่แกจะเพลิดเพลินกับความมั่งคั่งได้ แต่เมื่อแกยื่นมือของคุณออกไปโดยที่ไม่ควรทำ ปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนมด ในสายตาของคนอื่น แกก็เป็นแต่มด
ตึกสูงแห่งนี้ของตระกูลโจว ถล่มสลายลง!
ไป๋เฉินและคนเหล่านี้ มีสองคนตกใจกลัวจนตายอย่างกะทันหัน มีคนไม่น้อยกลัวจนหมดสติไป
คนอื่นๆคุกเข่าลงกับพื้น ฟันสั่นกระทบกันจนเสียงดัง อุจจาระและปัสสาวะก็ไหลออกมาพร้อมกัน!
พวกนี้ที่เรียกกันว่าผู้มีอำนาจ ไม่เคยเจอกับฉากแบบนี้มาก่อน ก็ไม่เคยเห็นการทำลายล้างทั้งตระกูลอย่างแท้มาก่อน!
“บรรดาผู้ที่กล้าเปิดเผยตัวตนของเจ้าเทพ ฆ่า!”
เวินเฉินพูดอย่างเยือกเย็น และนำพาหน่วยสังหารเลือดพุ่งไป
ไป๋เฉินและหลี่เสี่ยวปิงคนเหล่านี้ กล้าคัดค้านที่ไหนกัน แทบรอไม่ไหวที่จะลบล้างความทรงจำเหล่านี้ออกจากในสมองของตัวเอง
จนกระทั่งเย่เซิ่งเทียนออกจากหอประชุม ผู้หญิงบางคนถึงได้กล้าร้องไห้ออกมา
“ไป รีบไปกัน!”
“เรื่องของตระกูลโจว ไม่ต้องพูดถึงอีก!”
“ต่อไป ฉันไม่มีทางก้าวเข้ามาในเมืองเฉียนถังแม้แต่ก้าวเดียว!”
“ฉันจะนำเงินเหล่านั้น คืนกลับไปให้หมด ฉันจะไปมอบตัวเอง ฉันจะไปมอบตัว”
“เมื่อกลับไปฉันก็จะลาออกตำแหน่งงานของสมาคมการค้าเจียงหนาน ฉันขอแค่เป็นเศรษฐี เรื่องราวเหล่านั้น ฉันไม่ทำอีกแล้ว!”
“ฉันจะสารภาพทุกอย่างที่ฉันได้ทำกับสำนักงานตรวจสอบภายใน……”
ทุกคนต่างหวาดกลัวเป็นอย่างมาก แม้ว่าเย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองพวกเขาเลยสักนิด แต่พวกเขายังคงรู้สึกได้ ว่าลำคอของตัวเอง มีมีดวางอยู่เล่มหนึ่ง!
เมื่อนึกถึงพระราชกฤษฎีกาที่ออกโดยสำนักงานจ่งตูเมื่อคืนนี้ คนเหล่านี้ก็ยังแอบรู้สึกโชคดี ที่ตัวเองไม่โดนตรวจสอบ
แต่ตอนนี้ พวกเขาถึงได้พบว่า คนเหล่านั้นที่โดนตรวจสอบออกมา โชคดีมากแค่ไหน ไม่ต้องเดินเล่นอยู่ในประตูนรก
พวกเขาเชื่อว่า เมื่อกี้นี้ตราบใดที่เจ้าเทพออกคำสั่ง พวกเขาเองจะตายอย่างแน่นอน
แต่เจ้าเทพไม่รังเกียจที่จะฆ่าพวกเขา ถึงได้มีทางรอด
แต่ว่า ในใจของผู้คนมากมายมีลับลมคมใน เมื่อกี้นี้เจ้าเทพไม่ได้เอาเรื่อง แต่พวกเขาไม่กล้าแล้ว การทรมานแบบนี้น่ากลัวกว่าความตาย
“เย่เซิ่งเทียน!”
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้นี่เอง พวกเขาได้ยิน มีคนตะโกนอยู่ข้างนอกด้วยความโกรธ ดูเหมือนจะขวางเจ้าเทพไว้!
ไป๋เฉินกัดฟัน และเดินออกไป
ยังมีคนบางส่วน ไม่รู้สึกละอายใจในการตรวจสอบตนเอง ก็ตามออกไป
อยากจะดูสิว่า ใครกันแน่ที่กล้าหาญมากขนาดนี้ กล้าอยู่ในช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ มีเรื่องกับเจ้าเทพ
นี่รนหาที่ตายไม่ใช่เหรอ?
รีบมาหาที่ตายเหรอ!
กลัวว่าสายแล้วยมบาลไม่รับเหรอ?
หลังจากที่เห็นอย่างชัดเจนว่าเป็นใคร ไป๋เฉินและคนอื่นๆก็นิ่งอึ้ง
เป็นพ่อบ้านของตระกูลเย่ หงหยวน!
เขามาทำอะไรในเวลานี้?
หงหยวนขวางอยู่ตรงหน้าของเย่เซิ่งเทียน ข้างหลังตามด้วยหญิงสาวอายุประมาณสิบเจ็ดปี ก็คือเย่หยุนคุณหนูใหญ่ของตระกูลเย่
“แกกล้าหาญมากนะ กล้ามาก่อกวนที่ตระกูลโจว แกยังกล้าฆ่าคนในตระกูลโจวด้วย!!! แกรู้มั้ยว่า ตระกูลโจวเป็นผู้ร่วมลงทุนกับตระกูลเย่!! แกสมควรตาย ไอ้ลูกนอกสมรส แกคิดว่าตัวเองเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลเย่จริงๆเหรอ? แกกล้ามาจริงเหรอเนี่ย!!”
หงหยวนมองเห็นสภาพที่น่าสังเวชของตระกูลโจว โกรธจนสั่นเทา และด่าทอด้วยความโกรธ: “แกคิดว่ามีสายเลือดตระกูลเย่ของพวกเรา ก็สามารถไม่ยำเกรงต่อสิ่งใดได้เหรอ? แกรู้ว่าผิด ยังไม่คุกเข่าลงให้ฉันอีก! ฉันหงหยวน มีสิทธิ์บังคับใช้กฎหมายครอบครัวในนามของผู้นำ วันนี้ ฉันก็จะสั่งไอ้ลูกนอกสมรสอย่างแกแทนคุณท่าน!!”