มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 453

“คุณโคลเหรอ?

ผู้หญิงคนนี้ดูจะอายุประมาณยี่สิบห้าปีได้เดินกรีดกรายมาหา เรียกหาลิเลียนขณะที่เธอมองจ้องเธออย่างเคารพ

ลิเลียน ในทางกลับกัน กลับแสร้งทำเป็นไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นทันที่เธอเห็นเธอ

เธอคือใคร?

เธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากควาทนีย์ ผู้จัดการฝ่ายธุรกิจที่ให้เธอเช่ารถคันนี้

“โอ้? เป็นเรื่องด่วนหรือเปล่าคะ? หากมีอะไรที่เร่งด่วน บางทีคุณสามารถคุยกับฉันได้ในวีแชทเมื่อฉันอยู่บ้านแล้ว มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่สะดวกจริง ๆ ในขณะนี้”

ใบหน้าของลิเลียนซีดเซียว

ให้ตายเถอะ! จะมีความบังเอิญเช่นนี้ได้อย่างไร?

จริง ๆ แล้วเธอได้บังเอิญพบกับผู้จัดการของรถเข่าที่นี่

ทำไมมันไม่เกิดขึ้นในภายหลังนะ? เธอเพิ่งกลับมาคบกันกับเฮเวิร์ด

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณโคล ฉันแค่ต้องการจะบอกให้คุณทราบว่าฉันไม่ได้ใส่ใจดูเวลาในตอนที่ฉันให้คุณเช่ารถคันนี้ ฉันเขียนไว้ว่าคุณควรจะคืนรถในวันพรุ่งนี้ แต่ฉันทำผิดพลาดไป คุณต้องคืนรถก่อนสี่โมงเย็นในวันนี้เนื่องจากว่าพวกเราจะต้องส่งรถคืนให้กับลูกค้าก่อนห้าโมง! ขอโทษด้วยนะคะ มันเป็นความเลินเล่อของพวกเราในการทำงาน! เดิมทีฉันก็วางแผนที่จะโทรหาคุณในภายหลัง!”

ควาทนีย์ยิ้มขอโทษ

จากนั้นเธอก็โบกมือลาให้ลิเลียนก่อนจะจากไป

อะไรนะ?

เฮเวิร์ดและชารอนทั้งคู่ต่างตกตะลึงไปชั่วขณะ เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของควาทนีย์

“ลิเลียน รถเช่างั้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน?”

เฮเวิร์ดไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“ห๋า? ฉัน…ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน!”

ลิเลียนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอื่น

เธอถึงกับพูดไม่ออกอย่างสิ้นเชิง

“ว้าว โอเค ฉันเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้วตอนนี้ ลิเลียน เธอคือคนที่เช่ารถคันนี้ ใช่ไหม? เธอเช่ารถนี้เพื่อที่เธอจะสามารถใช้มันมาหลอกเฮเวิร์ดโดยเฉพาะ บอกฉันมาว่าฉันพูดถูก”

ชารอนสะกิด

ลิเลียนไม่รู้ว่าจะทำยังไง

ทันใดนั้นเธอก็เห็นเจอรัลด์กำลังเดินกลับมาหาเธอจากห้องน้ำ

ลิเลียนจึงมีแผนการในใจขึ้นมาฉับพลัน

เธอหันหลังกลับและรีบวิ่งไปหาเจอรัลด์

“เจอรัลด์ มานี่ มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกนาย!”

ลิเลียนจับแขนของเจอรัลด์ไว้ก่อนจะกระซิบขึ้นมา “จบเห่แล้ว! เฮเวิร์ดพบว่ารถเบนซ์ G500 เป็นรถเช่า! นายช่วยแสร้งทำเป็นว่านายคือคนที่โกหกฉันเกี่ยวกับรถได้ไหม? โอเคไหม? ได้โปรด นายต้องช่วยฉันนะ!”

เจอรัลด์ตกตะลึงไปชั่วขณะ เกิดอะไรขึ้นที่นี่กัน?

ขณะที่เขามัวแต่ครุ่นคิดชั่วขณะ เฮเวิร์ดและชารอนก็กำลังเดินมาทางเจอรัลด์แล้ว

“เจอรัลด์ ไอ้บ้าเอ้ย! นายกล้าดีมาโกหกฉันได้ยังไง?! นายเช่ารถคันนี้เพื่อที่ว่านายจะสามารถหลอกฉัน รถคันนี้ไม่ใช่ของนายสักหน่อย!”

ทันใดนั้นลิเลียนก็คำรามขึ้นมา

“เกิดอะไรขึ้น? นี่คือรถของฉัน!”

เจอรัลด์ตอบด้วยความช็อก

“เฮอะ! เจอรัลด์ หยุดทำตัวดื้อดึงเช่นนี้เถอะ! ฉันตกใจที่เห็นว่าจริง ๆ แล้วนายเป็นคนเจ้าเล่ห์ยังไง! ใช้วิธีสกปรกเช่นนี้เพื่อล่อลวง และหลอกลิเลียนและเธอก็เกือบจะตกหลุมรักนายแล้ว! และอย่าลืมว่า ฉันก็เกือบจะเลิกลากับชารอนจริงเพราะนายด้วยเหมือนกัน!”

เฮเวิร์ดหัวเราะเยาะ

“เช่นนั้นตอนนี้ นายเห็นหรือยังว่าใครคือคนที่ดีกับนายอย่างแท้จริง? ผู้หญิงบางคนเพียงชอบที่จะอยู่กับผู้ชายแค่เพราะพวกเธอคิดว่าพวกเขามีเงินเยอะ แต่พวกเธอก็ลงเอยด้วยการถูกหลอกแทน! นายเข้าใจเรื่องราวอย่างชัดเจนแล้วใช่ไหมตอนนี้?” ชารอนอุทานออกมาขณะที่เธอขึงตามองเฮเวิร์ด

“เฮเวิร์ด นายพูดว่านายจะดูแลฉันเป็นอย่างดีในการก้าวไปข้างหน้ากัน!”

ลิเลียนร้องไห้ออกมา

“ไม่เอาน่าลิเลียน เธอรู้ไหมฉันคิดว่าถึงเวลาที่จะต้องเตือนสติแล้ว ไอ้งั่งที่น่าสมเพชคนนี้เกือบจะทำให้ความสัมพันธ์ของฉันกับชารอนเสียหายแล้ววันนี้ จริง ๆ นะ! พวกเราทั้งคู่ควรจะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซันในภายหลังตอนเที่ยงนี้ พวกเราเกือบจะทำเรื่องยุ่งยากและเลิกกันโดยไม่มีเหตุผลเลยเพราะเรื่องนี้!”

เฮเวิร์ดจับมือของชารอนไว้แน่น แล้วส่งสายตาที่เย็นชาให้เจอรัลด์กับลิเลียนก่อนจะจากไปที่โรงแรมเมย์เบอร์รี่

วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซัน ดังนั้นเฮเวิร์ดจึงไม่อยากจะไปสายอย่างแน่นอน จากนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะแวะที่ร้านกาแฟเพื่อดื่มกาแฟด่วนก่อน

อนิจจา! ผลที่ออกมาจะดราม่าอะไรอย่างงี้

คุณค่าของลิเลียนเพิ่งจะดิ่งลงอย่างสิ้นเชิง พร้อมกับการลดค่าของตัวตนของเจอรัลด์

“เออจริงสิ เจอรัลด์ นายถูกลอตเตอรี่ใช่ไหม? ฮ่าฮ่าฮ่า! ทำไมนายไม่มาที่โรงแรมเมย์เบอร์รี่ด้วยเหมือนกันล่ะ? พวกเรามีตั๋วเข้าอยู่นะ!”