มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 454
เฮเวิร์ดเยาะเย้ยเจอรัลด์ก่อนจะนำชารอนจากไปพร้อมกับเขาอย่างมีความสุข
ลิเลียนย่อนั่งลงและเริ่มสะอึกสะอื้น
“โอ้! คุณคลอฟอร์ด! ทำไมคุณอยู่ที่นี่ล่ะครับ?”
ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็พูดขึ้นมา
ชายวัยกลางคนที่แต่งกายในชุดสูทและรองเท้าหนังวิ่งเยาะ ๆ มาหาเจอรัลด์
“คุณคือ?”
เจอรัลด์คิดว่าเขาดูคุ้น ๆ แต่ไม่สามารถนึกชื่อได้
“เอิ่ม คุณคลอฟอร์ด เป็นเรื่องปกติที่คุณไม่รู้ว่าผมเป็นใคร แต่ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร ผมก็อยู่ที่นั่นเช่นกันที่การชุมนุมต้อนรับของคุณที่มณฑลเงียบสงบ ผมได้เห็นว่าคุณจัดการวันนั้นได้งดงามอย่างไร ผมชื่อเบลก วาดฟอร์ด คุณไลล์เพิ่งจะรับผมเข้าในกลุ่มในฐานะผู้จัดการฝ่ายวางแผนงาน คุณก็มาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซันเช่นกันเหรอครับ?”
ผู้ชายคนนั้นยิ้มและถูมือของเขาอย่างประหม่า
เสียงสะอึกสะอื้นของลิเลียนหยุดลง ขณะที่เธอจ้องมองผู้ชายคนนั้นอย่างว่างเปล่า
แม้แต่เฮเวิร์ดและชารอนที่กำลังจะเข้าไปในโรงแรมก็สับสนงุนงงกับคำกล่าวนั้นที่พวกเขาได้ยิน
“โอ้! สวัสดีครับ คุณวาดฟอร์ด เช่นนั้นคุณก็วางแผนงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซันด้วยเหมือนกันเหรอครับ?
เจอรัลด์ดูเหมือนจะไม่สามารถคิดออกได้ คุณหนูลาร์ซันคนไหนที่เขากำลังพูดถึงอยู่กัน? ทำไมคนจากกลุ่มของเขาเองถึงวางแผนงานเลี้ยงวันเกิดให้เธอด้วย?
“อะแฮ่ม แน่นอนครับ! วันนี้เป็นวันเกิดของคุณหนูเอเลน่า ลาร์ซัน เนื่องจากว่าพวกเราทุกคนเป็นสมาชิกในกลุ่มเดียวกัน มันจึงเป็นไปโดยไม่ต้องบอกว่าผมควรจะช่วยเหลือในการเตรียมการงานเลี้ยงวันเกิดของเธอ เจ้าของย่านการค้าเมย์เบอร์รี่มากมายก็จะอยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกันในวันนี้ ยังไงซะ พวกเขาทั้งหมดก็จะย้ายเข้าไปในย่านการค้ายอร์คนอร์ท เมาน์เทนในช่วงครึ่งหลังของปีด้วยกัน ดังนั้น นี่จึงให้ความรู้สึกเหมือนงานรวมตัวกันเหมือนกันนะครับ”
เบลกอธิบาย
“โอ้ เข้าใจแล้ว!”
เจอรัลด์รู้สึกถึงความไม่สบายใจกำลังก่อตัวเข้ามา
เอเลน่าก็เป็นเพื่อนกับเขาเช่นกัน ดังนั้น ทำไมเขาไม่ได้รับเชิญล่ะ?
“คุณวาดฟอร์ด คุณรู้จักเจอรัลด์เหรอคะ?”
ลิเลียนถามขึ้นมา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย
เธอกำลังสังเกตุท่าทางบนใบหน้าของเฮเวิร์ดอยู่ตอนนี้
ลิเลียนรู้สึกราวกับว่านี่คือโอกาสที่ดีที่จะกลับมาทำให้สำเร็จอีกครั้ง
เป็นไปได้ไหมว่าผู้ชายคนนี้เพื่อนของเธอ ควิลล่าได้จัดการให้มาช่วยเหลือ?
ท้ายที่สุดแล้ว ควิลล่าก็กำลังจับตามองสถานการณ์อยู่ใกล้ ๆ นี้ แต่เธอยังไม่ได้ปรากฏ
ยิ่งเธอคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ ลิเลียนก็ยิ่งเชื่อมั่นมากขึ้นเท่านั้นว่าทั้งหมดนี้คือฉากละครโดยควิลล่า
“แน่นอน ผมรู้จักคุณคลอฟอร์ด แม้ว่าผมไม่รู้จักเขา แต่รถของเขาก็เป็นที่จดจำได้อย่างแน่นอน”
คุณวาดฟอร์ดตอบกลับ โดยการชี้ไปที่รถเบนซ์ G500
ดีมาก!
ลิเลียนมั่นใจว่าเพื่อนของเธอได้ทำการเคลื่อนไหวแล้ว
เธอไม่รู้เลยว่าควิลล่าจัดการหาใครบางคนอย่างเขามาได้อย่างไร แต่มันให้ความรู้สึกดีจริง ๆ
เนื่องจากเฮเวิร์ดและชารอนดูถูกเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ มันคงจะยากสำหรับลิเลียนที่จะอธิบายตัวเองถ้าเขาแค่จะเดินจากไป
นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็คงจะไม่มีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน
เนื่องจากว่าเขาก็อยู่ที่นี่แล้ว ทันเวลางานวันเกิดของเอเลน่าพอดี เขาคิดว่าจะแวะไปด้านในเพื่อดูสักหน่อย นี่คงจะเป็นการตบหน้าเฮเวิร์ดเช่นกันและบางทีอาจจะหยุดเขาจากการทำตัวโอ้อวดขนาดนี้ได้
เจอรัลด์หันไปหาเบรกและพูดขึ้นมา “คุณวาดฟอร์ด ทำไมคุณไม่ให้ตั๋วผมสักสองใบล่ะถ้างั้น? วันนี้ผมไม่ได้เอามันมาด้วยน่ะครับ”
“โอ้? โอเคครับ! แน่นอน คุณคลอฟอร์ด”
เบรกพยักหน้า
ลิเลียนแอบมองเจอรัลด์ ราวกับว่าเธอกำลังพยายามจะเตือนเขาว่าอย่าทำเกินไป นี่คืองานเลี้ยงวันเกิดของคุณหนูลาร์ซัน ผู้ชายคนนี้จะสามารถให้ตั๋วเข้างานพวกเขาได้อย่างไรถ้าเขาแค่มาที่นี่เพื่อแสดงละครตบตา?
แต่สิ่งที่ทำให้ลิเลียนถึงกับแปลกใจอย่างมากก็คือ เบรกรีบควักตั๋วออกมาให้เจอรัลด์
เฮเวิร์ดและชารอนก็ตกตะลึงเหมือนกัน
เจอรัลด์ไม่ได้นึกถึงสิ่งรอบข้างของเขา เขาเพียงดึงลิเลียนเข้ามาในวงแขนของเขาขณะที่เขาพูดขึ้นมา “มาสิ ไปกันเถอะ ให้ฉันพาเธอไปงานเลี้ยงกันวันนี้!”
ลิเลียนผงะไปและรู้สึกสับสนเมื่อจู่ ๆ เจอรัลด์ก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเขา แต่เธอก็รู้สึกตัวและโอบเอวเขากลับเบา ๆ
พวกเขาทั้งคู่เคลื่อนตัวเข้าไปในโรงแรมกันอย่างรวดเร็ว ภายใต้การจ้องมองที่อิจฉาตาร้อนของเฮเวิร์ด
‘โธ่เว้ย! ทำไมคนทึ่มเจอรัลด์ถึงได้ด้วย?’
เฮเวิร์ดคิดด้วยความริษยา
จากนั้นเขาก็ตามไปอย่างใกล้ชิดด้านหลังคู่นั้นและเข้าไปด้านในเช่นกัน…