หลังจากได้ยินคำพูดขอเจี่ยงเส้า เฉินเถิงก็หัวเราะและพูดว่า “พี่เจี่ยง คุณกังวลมากเกินไปหรือเปล่า ? ”
“คุณฉินคนนี้ ฉันส่งคนไปตรวจสอบแล้ว ค่อนข้างจะซับซ้อนเล็กน้อย และได้ยินมาว่าเขาเป็นปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้”
“ครั้งนี้สามารถเอาชนะตระกูลหยาง และได้ที่ดินหรูอี้มา มันทำให้ผู้คนเปลี่ยนแปลงมุมมองใหม่”
“แต่แล้วมันไงล่ะ ? มันก็แค่ตุ๊กตาที่ไม่เคยเห็นอะไรในโลกนี้ก็เท่านั้น”
“ฉันได้ยินมาว่าเขาเป็นเขยที่แต่งเข้ามา ”
“จัดการกับคนแบบนี้ดีที่สุด แค่ให้ประโยชน์แก่เขาบ้าง ก็จะราวกับสุนัข กระดิกหางให้คุณแล้ว”
“ไม่ต้องห่วง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉัน พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเขา”
การแสดงออกของเจี่ยงเส้าเคร่งขรึม และพูดด้วยเสียงต่ำ “คุณคิดว่า หยางหยวนชิ่งจงใจยกดินแดนที่ดินหรูอี้นั้นให้เขา เพื่อโน้มน้าวให้เขาสนับสนุนตนเองหรือเปล่า ? ”
“ท้ายที่สุด ผู้ชายคนนี้ได้รับการสนับสนุนจากอานกั๋วและจ้าวเทียนเผิงนะ คะแนนโหวตทั้งสองนี้ไม่น้อยเลย ”
เฉินเถิงพูดกระซิบ “ความเป็นไปได้นี้จะตัดออกไปไม่ได้”
“อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นความจริงเช่นกันที่ฉินเทียนได้ฆ่าสมาชิกของตระกูลหม่าและตระกูลหยาง”
“หยางหยวนชิ่งเพื่อที่จะเอาคะแนนโหวต จึงมาตีสนิทกับเขา หลังจากผ่านไปแล้ว เขาจะเป็นคนแรกที่หยิบมีดขึ้นมา และฉันไม่คิดว่าฉินเทียน จะเข้าใจความจริงข้อนี้ ”
“ตราบใดที่เราสัญญากับเขา สามารถรับประกันความปลอดภัยของเขาได้ ฉันคิดว่า เขาจะรู้ถึงความแตกต่าง”
“ดึงเขามา ก็เท่ากับว่าดึงอานกั๋วและจ้าวเทียนเผิงมาด้วย รวมคะแนนเสียงสองอันนี้ พี่เจี่ยง คุณก็จะอยู่ในตำแหน่งที่ชนะได้แล้วจริง ๆ ”
เจี่ยงเส้าพยักหน้ายิ้มและพูดว่า “เป็นเช่นนั้นแน่นอน”
“การจัดการกับฉินเทียนนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย พี่เฉิน คุณพูดมาสิ จะให้ฉันสนับสนุนยังไงดี ?”
เฉินเถิงเย้ยหยันและพูดว่า “ก็แค่นักต่อสู้ก็เท่านั้น พี่เจี่ยง ฉันเกรงว่าคุณจะลืมไปแล้ว ตระกูลเฉินของฉันยังมีองครักษ์เลือดเย็นอยู่ ?”
เจี่ยงเส้ายิ้มและพูดว่า “องครักษ์เลือดเย็นผู้ลึกลับนี้ ได้บำเพ็ญประโยชน์แก่ตระกูลเฉินของคุณมากมายเลยนะ”
“ฉันได้ยินมาว่า ผู้นำก็คือพี่น้องแม่เดียวกันทั้งสาม เรียกว่าพญายมสามตา ”
เฉินเถิงพูดด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน ไม่มีอะไรสามารถซ่อนจากสายตาของพี่เจี่ยงได้ ”
“อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพญายมสามตาจะทรงพลัง แต่ก็สู้คนของพี่เจี่ยงไม่ได้หรอก”
“ฉันได้ยินว่า ข้างกายของคุณมีชายชราตาบอดอยู่ แม้ว่าจะตาบอด แต่เขาก็มองเห็นได้ชัดเจนกว่าใคร ๆ ”
“เข็มวิเศษมือเดียว สามารถทำลายหยินและหยางได้ ”
“เรียกว่าหมอเทวดาตาบอด ? ”
เจี่ยงเส้าหัวเราะ
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนมันอีกต่อไปแล้ว ท่านฉี ออกมาเถอะ ”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันไม่จำเป็นต้องซ่อนมันท่านฉี ได้โปรดออกมา “
ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงไม้ค้ำยันก็ดังมาจากข้างนอก ประตูเปิดออก มีชายชราผมขาวคนหนึ่งเดินเข้ามา
เขาถือไม้เท้าอยู่ในมือ เบ้าตาของเขาจมลงไป และตาบอดทั้งสองข้าง
ดูไปแล้ว ก็เหมือนหมอดูจอมหลอกลวงตามข้างถนน แต่ว่า เขาอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะหยุดที่ใด มันให้ความรู้สึกที่คาดเดาไม่ได้แก่ผู้คน
ดูเหมือนว่าดวงตาที่บอดสองข้างนั้น จะสามารถมองเห็นชีวิตและความตายของผู้คนได้ แม้แต่เฉินเถิง ก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
เขากระซิบ “คุณก็คือหมอเทวดาตาบอดเหรอ ?”
“ฉันได้ยินมาว่าคุณมีเข็มวิเศษ และไม่เคยพลาดเลย จริงไหม ? ”
“สามารถแสดงให้ฉันดูได้ไหม ? ”
“เข็มของฉันมีไว้ใช้ฆ่าคน ไม่ใช่ไว้โชว์ ”
ชายชราพูดบางอย่างอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก หันกลับมาโค้งคำนับให้เจี่ยงเส้าเล็กน้อย และพูดกระซิบว่า “เจ้านายของฉัน มีอะไรรับสิ่งหรือ”
เจี่ยงเส้ารีบพยุงเขาและพูดว่า “ท่านฉี เรื่องในครั้งนี้ค่อนข้างซับซ้อนมาก มีความเป็นไปได้สูงที่จะให้คุณจัดการ”
“ตอนนี้ ฉันจะให้คุณติดตามเจ้าบ้านเฉิน พร้อมกับพญายมสามตาแห่งตระกูลเฉินทำตามคำสั่งของเขา ”
“คุณจะยอมรับไหม ? ”
ชายชราขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชา “ดูเหมือนว่าคู่ต่อสู้ในครั้งนี้จะค่อนข้างน่าสนใจ แม้แต่พญายมสามตาแห่งตระกูลเฉินก็ยังไม่แน่ใจที่จะลงมือ ”
“ชีวิตของฉันได้รับการช่วยเหลือจากคุณเจี่ยงฉันอยู่มาพอแล้ว และฉันก็อยากจะคืนชีวิตให้กับคุณมานานแล้ว ”
“ฉันหวังว่าคราวนี้ มันจะเป็นจริงได้นะ”
หลังจากได้ยินเช่นนี้ เฉินเถิงก็อดไม่ได้ที่จะหวั่นไหวอีกครั้ง
นี่กลับกลายเป็นคนที่อยากตาย !
คนอะไร ที่สามารถเอาชนะคนที่อยากจะตายได้ ?
ตราบใดที่คนไม่กลัวความตาย พลังการต่อสู้ของของเขาจะทวีคูณในการต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งของท่านฉีเองก็น่ากลัวมากอยู่แล้ว
เฉินเถิงเคยได้ยินมาว่า ในเจ็ดเมืองทางใต้ มีการจัดอันดับปรมาจารย์สิบอันดับแรกอย่างไม่เป็นทางการ
ในการจัดอันดับนี้ มีสองคนที่ไม่ได้อยู่ในเมืองจิ่นหู นั่นก็คือ อันดับที่สิบจุยเฟิง เขาเป็นองครักษ์ข้างกายหนานเจียงอานกั๋ว
อีกคนหนึ่ง คือจี้ซิงซึ่งอยู่ในอันดับที่เก้า นั่นคือนายน้อยของตระกูลจี้ในเมืองซื่อไห่ ที่มีสถานะสูงส่ง
ส่วนที่เหลืออีกแปดนั้น ล้วนเป็นคนที่ห้าตระกูลใหญ่รับมา
ลูกน้องของเขาพญายมสามตานั้น จัดอยู่ในอันดับ ห้า หก เจ็ด แต่เมื่อรวมเข้าด้วยกันแล้ว ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหมอเทวดาตาบอดผู้นี้
เพราะว่ากันว่า หมอเทวดาตาบอด อยู่อันดับสอง
ปีศาจขาวผู้ลึกลับซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นหินบัลลาสต์ของตระกูลหยางนั้น ก็อยู่ในอันดับที่สี่
ส่วนใครเป็นอันดับหนึ่งนั้น จนตอนนี้ก็ยังไม่ทราบ มีข่าวลือว่า เขาซ่อนตัวอยู่ในตระกูลลิ
นั่นคือตระกูลอันดับหนึ่งที่ครองเจ็ดเมืองทางใต้ ทมีทรัพย์สินห้าแสนล้าน อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสถานการณ์ภายในที่พิเศษของตระกูลลิ จึงไม่ค่อยปรากฏตัว
ครั้งนี้ แม้ไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน แต่ก็แสดงออกมาโดยปริยายว่า งดออกเสียง
ดังนั้น ตอนนี้อย่าเพิ่งพิจารณา
“ท่านฉีคุณจะตายไม่ได้นะ คุณเป็นมือขวาของพี่เจี่ยงเลยนะ ”
“นอกจากนี้ คนที่ต้องจัดการในครั้งนี้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าไอ้สารเลวจากน้ำตื้น ปกติชินกับการวิ่งเปะปะในที่เล็ก ๆ แต่พอไปถึงที่ใหญ่ ๆ จะยังคิดว่าเป็นโลกของตัวเองอีก”
“คนแบบนี้ องครักษ์เลือดเย็นของฉันสามารถจัดการได้ ที่เชิญคุณไป ก็เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่คาดไม่ถึงก็เท่านั้น”
“ท่านฉี คุณเตรียมตัวให้พร้อม พรุ่งนี้เราจะไปพบกับฉินเทียนหน่อย ”
เจี่ยงเส้าพูดสั่งอีกครั้ง “น้อง ฉินเทียนยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง หากสามารถชิงไหวพริบเขาได้ ทางที่ดีเราไม่ควรโจมตีด้วยกำลัง”
เฉินเถิงยิ้มและพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว เบื้องหลังเขายังมีคะแนนโหวตของอานกั๋วและจ้าวเทียนเผิงอีกสองคะแนนนะ”
“พรุ่งนี้ ก่อนอื่นฉันจะนัดเขาออกมาเจอกันในนามของงานเลี้ยง ถ้าเขารู้จักเอาตัวรอด เรื่องทุกอย่างก็จะคุยกันง่าย ”
“ถ้าไม่รู้จักเอาตัวรอด ฆ่าแล้วมันจะเป็นไร ?”
“ตราบใดที่ฉินเทียนตาย อานกั๋วและจ้าวเทียนเผิง ก็ยังจะต้องฟังพวกเรา ”
เจี่ยงเส้าพยักหน้าและพูดว่า “งั้นก็ดี”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็รบกวนน้องเฉินแล้ว ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้คุณช่วยให้ฉันรับตำแหน่งผู้นำแล้ว รอถึงครั้งหน้า ฉันจะรักษามันไว้ให้คุณ”
“เช่นนั้นพวกเราตกลงตามนี้นะ ! ”
“ท่านฉี ไปกันเถอะ ! ”
เฉินเถิงพาหมอเทวดาตาบอดคนนี้ไปเป็นอาวุธ และจากไปด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น
หลังจากที่พวกเขาจากไป การแสดงออกของเจี่ยงเส้าก็เริ่มเปลี่ยนไป และมันดูแปลกมากอย่างเห็นได้ชัด
เขาโค้งคำนับไปทางหน้าต่างด้วยความเคารพ แม้น้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นมา
“สหายเย่อิง คุณได้ยินทุกอย่างแล้วหรือยัง ? ”
“คุณคิดว่า เฉินเถิงน่าเชื่อถือจริง ๆ ไหมครับ ? ”
“การรวมพลังของท่านฉีและพญายมสามตา สามารถกำจัดฉินเทียนได้เหรอ? ”
ทันใดนั้นหน้าต่างก็เปิดออก จากนั้น ชายคนหนึ่งที่คลุมด้วยเสื้อคลุมสีดำทั้งตัว เดินเข้ามาอย่างเงียบงันตามลมที่พัดเข้ามา
ดวงตาสองข้างของเขาเย็นชาราวกับงูพิษ เขามองไปที่เจี่ยงเส้าและพูดด้วยความเย้ยหยันว่า “คุณชายใหญ่ของตระกูลฉินซีเป่ย ทายาทผู้ยิ่งใหญ่ของวิหารพญายม ซึ่งเป็นเจ้าของของวิหารเทพ จะรับมือได้ง่ายอย่างนั้นได้ยังไง”
“เจี่ยงเส้า คุณส่งชายชราตาบอด ก็เท่ากับส่งเขาไปตาย ”
เจี่ยงเส้าดูไม่แปลกใจเลย และพูดด้วยความเคารพ “ถ้าอย่างนั้น ก็คงจะต้องจะขอให้สหายเย่อิงลงมือเองแล้ว”