ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 453
“เฮ้ ไอ้ขี้แพ้! แกทำลายทุกอย่างของตระกูลซิมเมอร์ แล้วยังกล้ามาอีกเหรอ?”
“แกคิดจริง ๆ หรอว่าพวกเราไม่กล้าทำอะไรแก?”
“ถ้าไม่ใช่เพราะลุงสามขอร้องให้แกต่อหน้าตาแก่ ฉันคงจะซัดแกให้ตายไปแล้วตอนนี้!”
“ขยะเอ๊ย กล้า ๆ หน่อยสิวะ!”
ฮาร์วีย์ ยอร์กยังคงเงียบ
ทุกสายตาจับจ้องไปที่ฮาร์วี่ทันที
สีหน้าของผู้อาวุโสซิมเมอร์เย็นชา ไม่สนใจฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ แม้แต่น้อย
นี่เป็นเรื่องปกติเพราะนี่คือบัควู้ด ไซม่อน ซิมเมอร์มีคอนเนคชั่นอยู่บ้าง และเขายังเป็นคนเดียวที่มีเบอร์ติดต่อกับตระกูลซิลวา
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ยังคงให้เกียรติเขา
ถ้านี่เป็นนิอัมมี่ ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ คงทิ้งเขาไปนานเนื่องจากอุปนิสัยของเขา
อย่างไรก็ตาม ถึงอย่างนั้น เขาไม่เห็นเฮนรี่และคนอื่น ๆ ในสายตาแม้แต่น้อยในขณะนี้
ในปัจจุบันนี้ ผู้อาวุโสซิมเมอร์ชอบครอบครัวของควินน์ ซิมเมอร์เนที่สุด นอกจากนั้น ควินน์กำลังจะแต่งงานเข้าตระกูลซิลวา
ด้วยเหตุนี้ แม้แต่คำสัญญาของครอบครัวของแซค ซิมเมอร์ไม่สามารถเทียบกับสถานะของครอบครัวควินน์ได้
ไม่มีใครสนใจ ครอบครัวของแมนดี้ซิมเมอร์ทำได้แค่หาที่นั่งซักที่
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขากำลังจะนั่ง เสียงหนึ่งดังกระหึ่มออกมา
“คุณลุงสาม! นี่มันบัควู้ด ไม่ใช่นิอัมมี่อีกแล้ว”
“คุณปู่บอกว่าพวกเราตอนนี้คือหนึ่งในธุรกิจที่เกิดใหม่ในบัควู้ด กฎบางข้อของตระกูลต้องถูกเปลี่ยน”
“เพราะงั้น คุณนั่งลงไม่ได้!”
คนที่พูดคือแซ็ค และข้อโต้แย้งของเขายากที่จะขัดขืนได้แล้วในตอนนี้
“นายหมายความว่าไง?” ไซม่อนดูไม่พอใจ “ฉันจองโรงแรมนี้โดยใช้คอนเนคชั่นของฉัน ตอนนี้ แม้แต่ฉันก็นั่งลงไม่ได้งั้นเหรอ?”
“คุณลุงสาม อย่าโกรธไปเลย ฟังกฎใหม่ของตระกูลซิมเมอร์ก่อน”
แซ็คยืนขึ้นพร้อมกอดอก
“คุณปู่กล่าวว่าเศรษฐีหน้าใหม่ควรทำตัวเป็นที่หนึ่ง”
“แม้ว่ามันเป็นแค่การรวมตัวภายในตระกูลในวันนี้ นายน้อยซิลวากำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ เพราะงั้นเราควรมีความพิเศษและแสดงความยิ่งใหญ่มากขึ้น เพราะงั้นเรามาแสดงให้เห็นว่าตระกูลซิมเมอร์ของเรามีรากฐานที่จะเป็นเศรษฐีหน้าใหม่!”
“ด้วยเหตุนี้ พวกเรา ตระกูลซิมเมอร์ ได้จองโต๊ะจำนวนทั้งหมดสี่โต๊ะ แต่ละโต๊ะมีสิบหกที่นั่ง อย่างไรก็ตาม ใครก็ตามต้องนั่งตำแหน่งที่ถูกตั้งขึ้นตามฏ”
“ยกตัวอย่างเช่น โต๊ะแรกถูกของไว้สำหรับคนที่บริจาคให้ตระกูลซิมเมอร์มากกว่าหนึ่งล้านห้าแสน”
“โต๊ะที่สอง ถูกจองไว้สำหรับคนที่บริจาคให้ตระกูลซิมเมอร์มากกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นสี่พัน”
“โต๊ะที่สาม สำหรับคนที่บริจาคมากกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันให้ตระกูลซิมเมอร์”
“โต๊ะสุดท้ายไว้สำหรับคนที่ไม่ได้บริจาคให้ตระกูลซิมเมอร์เลย”
แซ็คดูภาคภูมิใจ “สายเลือดของเราบริจาคอยู่เสมอให้ตระกูลซิมเมอร์อย่างมากมาย เพราะงั้นเราสามารถนั่งที่โต๊ะแรกได้”
“ควินน์และครอบครัวของหล่อนจะเป็นชนชั้นสูงของตระกูลซิมเมอร์จากนี้เป็นต้นไป ดังนั้นพวกเขาสามารถนั่งที่โต๊ะแรกได้เช่นกัน”
“ขณะที่คนอื่น ๆ พวกเขาจะได้นั่งตามลำดับ…”
“ผมเกรงว่าครอบครัวของคุณนั่งได้แค่โต๊ะสุดท้ายเท่านั้น”
ลิเลียน เยทส์เย้ยหยัน “แมนดี้ได้ประสบความสำเร็จในโครงการศูนย์การค้าในนิอัมมี่ ไม่ใช่ว่านั่นถือเป็นการบริจาคหรอกเหรอ?”
แซ็คยิ้มและพูดว่า “แน่นอนว่ามันคือการบริจาคแต่คุณไม่รู้เหรอว่าทำอะไรลงไป?”
“ในครั้งนี้ ตระกูลซิมเมอร์ได้พบกับการขนาดทุนอย่างน้อยหลานล้านดอลลาร์ก็เพราะเจ้าลูกเขยกาฝากของคุณ!”
“ในกรณีนี้ คุณยังคงต้องการที่จะนั่งโต๊ะแรกอีกเหรอ?”
“ที่ปล่อยให้คุณนั่งโต๊ะสุดท้ายนั่นก็ใจดีมากพอแล้ว!”
สมาชิกคนอื่นของตระกูลซิมเมอร์ยืนขึ้นและกล่าวด้วยท่าทีล้อเลียนว่า “ผู้อาวุโสซิมเมอร์ ในความคิดเห็นของฉันนะ การบริจาคของครอบครัวลุงสามให้กับตระกูลซิมเมอร์ไม่ถึงแม้แต่สองพันดอลลาร์ ตระกูลซิมเมอร์ต้องเจอกับการขาดทุนก็เพราะพวกเขา การปล่อยให้พวกเขานั่งอยู่โต๊ะที่สี่ถือว่าไม่ยุติธรรมกับคนอื่น ๆ!”
“ฉันแนะนำให้เพิ่มโต๊ะอีกโต๊ะหนึ่งสำหรับพวกที่การบริจาคติดลบ!”
“ใช่! ฉันเห็นด้วย”
“ใช่ ให้บริกรเพิ่มโต๊ะอีกโต๊ะหนึ่งเพราะงั้นคุณจะได้เข้าใจว่าการบริจาคให้กับตระกูลหมายความว่าอะไร”
ผู้อาวุโสซิมเมอร์เห็นด้วยอย่างไม่ต้องสงสัยและกล่าวอย่างเยือกเย็นในตอนนี้