ตอนที่ 2032 ยอมตายดีกว่าถอย (2)
ไม่อย่างนั้นตระกูลฉินก็จะเสียหน้าไม่ใช่หรือ
“ในเมื่อเจ้าดื้อดึงขนาดนั้น ถ้าอย่างนั้นก็อย่าโทษว่าข้าหยาบคาย พวกเจ้าโจมตีและสังหารสตรีผู้นี้ซะ!”
บุรุษผู้นั้นโบกมืออย่างเย็นชาแล้วออกคำสั่งอย่างเฉยชา เขาก้มลงมองหงหลวนราวกับมองคนที่ตายแล้ว!
ใช่แล้ว ในสายตาของเขา หงหลวนไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายแล้ว!
“หยุด!” ตอนนั้นเองก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นจากด้านหลังของสวน
หงหลวนเสียสมาธิไปชั่วครู่ นางหันหลังไปมองคนจากตระกูลอวิ๋นแล้วเดินไปหาอย่างรวดเร็วโดยมีร่องรอยวิตกกังวลผาดผ่านดวงตา “เหตุใดพวกท่านถึงมาอยู่ที่นี่”
ผู้เฒ่าอวิ๋นเอามือไพล่ไว้ด้านหลังและทำสีหน้าเคร่งเครียด ฝีเท้าของเขาเร็วมากขณะที่เดินมาหาหงหลวน
อวิ๋นชิงหย่าและหนิงซินเดินตามหลังผู้เฒ่าอวิ๋นอย่างเงียบๆ และเคร่งเครียด
“เจ้าเป็นใคร” บุรุษผู้นั้นจ้องผู้เฒ่าอวิ๋นอย่างเย็นชาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“ทำไมล่ะ เจ้ามาตามหาตระกูลอวิ๋นของข้าที่นี่ไม่ใช่หรือ ตอนนี้พวกเราก็ปรากฏตัวแล้ว เหตุใดยังถามถึงตัวตนของพวกเราอีก” ผู้เฒ่าอวิ๋นทำสีหน้าเหยียดหยามขณะที่มีร่องรอยเยาะเย้ยอยู่บนริมฝีปากของเขา
บุรุษผู้นั้นเงยหน้าแล้วพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง “เจ้าเป็นคนของตระกูลอวิ๋นนี่เอง ข้าคงต้องรบกวนให้เจ้าเดินทางไปกับข้าแล้ว!”
“เจ้าคิดจะจับตัวพวกเราเพื่อใช้ข่มขู่หลานสาวของข้างั้นหรือ” ผู้เฒ่าอวิ๋นพูดอย่างเย็นชา
ครั้งหนึ่งจวนเจ้าเมืองอุดรและเผ่าสตรีศักดิ์สิทธิ์เคยร่วมมือกันทำเรื่องเดียวกันนี้ แต่ไม่คาดคิดว่า คนจากแผ่นดินเทพวิญญาณก็คิดจะใช้วิธีเดียวกันในการข่มขู่อวิ๋นลั่วเฟิง
“ถ้าเจ้าไม่อยากให้ทุกคนถูกฝังอยู่ข้างเจ้า ก็รีบตามข้าไปเดี๋ยวนี้!” บุรุษผู้นั้นก็พูดอย่างไม่เต็มใจแล้วตรงเข้าประเด็นเลย
สีหน้าของผู้เฒ่าอวิ๋นเปลี่ยนไปขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งโทสะ
“ท่านพ่อ” อวิ๋นชิงหย่ายื่นมือออกไปหยุดผู้เฒ่าจวิน เขาเงยหน้ามองบุรุษผู้นั้นแล้วถามว่า “ถ้าพวกเราติดตามเจ้าไปแล้วเจ้าจะปล่อยคนที่เหลือไปจริงหรือ”
“ใช่แล้ว!” บุรุษผู้นั้นก้มลงมองอวิ๋นชิงหย่าจากด้านบนโดยที่มีประกายดูถูกพาดผ่านดวงตา
“ตกลง! เราควรจะทนรับความผิดชอบในการกระทำของพวกเราเอง ในเมื่อตระกูลอวิ๋นของพวกเราทำผิดก็ไม่เกี่ยวข้องกับคนนอก ข้าจะไปกับเจ้าเอง! ส่วนท่านปู่ของข้า เขาอายุมากแล้วคงทนการทรมานไม่ไหว ขณะที่ภรรยาของก็เป็นแค่สตรีคนหนึ่งและไม่จำเป็นต้องให้นางมาเกี่ยวข้อง”
อวิ๋นชิงหย่าโบกมือแล้วผลักตัวหนิงซินที่กุมมือเขาไว้แน่นเบาๆ ขณะที่เดินช้าๆ เข้าไปหาตระกูลฉิน
“ท่านพี่อวิ๋น!” หัวใจของหนิงซินบีบแน่นแล้วนางก็รีบไล่ตามเขาไป “พวกเราเป็นสามีภรรยากันและข้าก็จะไม่ยอมมองท่านจากไปคนเดียวอย่างช่วยอะไรไม่ได้ ข้าต้องการจะไปกับท่านแม้ว่าหนทางนั้นจะเป็นความตายก็ตาม!”
นางจะไม่เข้าใจนิสัยของอวิ๋นชิงหย่าได้อย่างไร เขาไม่มีทางยอมปล่อยให้ตัวเขาเป็นภาระของอวิ๋นลั่วเฟิง ดังนั้น…เขาก็เตรียมตัวที่จะตายไว้แล้ว!
ฝีเท้าของอวิ๋นชิงหย่าหยุดแต่สุดท้ายก็เงียบ มือของเขาไพล่อยู่ด้านหลังจากนั้นก็รีบเดินไปหาตระกูลฉิน
บุรุษผู้นั้นยิ้มเยาะแล้วยื่นมือออกมาคว้าอวิ๋นชิงหย่า แต่ว่าจู่ๆ ก็มีพลังแข็งแกร่งพุ่งเข้ามาโจมตีจากด้านหน้าอย่างแรงแล้วทำให้เขาต้องดึงมือกลับแล้วถอยไป
สตรีในชุดสีแดงดูเหมือนแสงอาทิตย์บนท้องฟ้าที่งดงามจนทำให้ผู้คนหายใจไม่ออก
“ข้าไม่สนว่าพวกท่านต้องการอะไร ข้ารู้แค่ว่าข้าสัญญากับอวิ๋นลั่วเฟิงไว้แล้ว! คนเราไม่สามารถผิดสัญญาได้ ในเมื่อข้าสัญญาไปแล้วข้าต้องรักษาสัญญาของตัวเอง!”
ตอนที่ 2033 ยอมตายดีกว่าถอย (3)
หงหลวนมองอวิ๋นชิงหย่าและหนิงซินก่อนจะหันไปหาศัตรู
“ข้ายังไม่ตาย ดังนั้นใครจะไม่มีใครสามารถพาตระกูลอวิ๋นไปจากจวนเมืองบูรพาของข้าได้” เสียงของนางเผด็จการทรงอำนาจและดังก้องเข้าไปในหัวใจของทุกคน แม้แต่กองทัพของตระกูลฉินก็รู้สึกนับถือหงหลวนอยู่บ้าง แน่นอนว่าการนับถือนางเป็นอีกเรื่องหนึ่งและพวกเขาก็ไม่ลืมว่าวัตถุประสงค์ที่มาที่นี่…
“หงหลวน!”
หงหลิงที่เห็นหงหลวนเปิดการโจมตีอยู่ไกลๆ ก็ตกตะลึงจนถึงขั้นที่หัวใจจะกระดอนออกมา แต่ว่าไม่มียอดฝีมือสักคนที่เขาสามารถจัดการได้…
บนท้องฟ้า เมฆทึบก็บดบังดวงอาทิตย์อีกครั้ง ร่างของหงหลวนว่องไวมากขณะที่นางเคลื่อนที่ผ่านคนกลุ่มนี้
นอกจากผู้นำแล้วยอดฝีมือทุกคนจากตระกูลฉินเป็นยอดฝีมือขั้นเซียน!
ต่อให้หงหลวนผ่านด่านเลื่อนระดับเป็นเซียน นางก็ยังห่างไกลเกินกว่าจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขา
ตูม!
ยอดฝีมือคนหนึ่งพุ่งเข้ามาโจมตีหงหลวนจนทำให้เลือดไหลออกจากปากของนาง หงหลวนเช็ดเลือดแล้วพุ่งเข้าไปโจมตียอดฝีมือคนนั้นอีกครั้ง
ชุดคลุมสีแดงของนางขาดหลุดลุ่ยและอาการบาดเจ็บบนร่างนางก็ยิ่งสะดุดตามาก แขนของนางมีรอยเลือดแต่นางก็ยังยืนอยู่บนท้องฟ้าอย่างแน่วแน่ ขณะที่ใช้ร่างกายของนางป้องกันการโจมตีจากยอดฝีมือที่ใกล้เข้ามาเหล่านี้
“พอได้แล้ว!” หนิงซินเอามือปิดปาก “แม่นางหงหลวน พอแล้วจริงๆ ท่านไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา ได้โปรดหยุดเถอะ!”
พอ? แค่นี้จะพอได้อย่างไร
ในเมื่อนางสัญญากับอวิ๋นลั่วเฟิงไว้แล้ว นางก็ต้องปกป้องพวกเขาด้วยชีวิตของนางเอง! หงหลวนจับกระบี่ในมือแน่นแล้วแผ่กลิ่นอายสังหารออกมารอบตัวราวกับเทพสงคราม
ร่างกายของนางมีแผลยาวเพราะการโจมตีของพวกเขาแต่ไม่ว่านางจะเจ็บหนักแค่ไหน นางก็ไม่เคยคิดที่จะถอยหลัง
“เจ้าประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไปแล้ว!” บุรุษผู้นั้นหัวเราะอย่างชั่วร้ายขณะที่เห็นว่าหงหลวนมีจิตวิญญาณแต่ขาดพลัง หลังจากนั้นพลังฌานที่แข็งแกร่งก็มารวมกันที่หมัดของเขาทันทีแล้วเขาก็พุ่งลงมาโจมตีเข้าที่หน้าอกของหงหลวนอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง…
พรวด!
เลือดไหลออกมาจากปากของนางไม่หยุด และแขนของนางก็จับแขนของบุรุษผู้นั้นไว้แน่น ดวงตาของเขาฉายแววตะลึง เขาเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนสวรรค์มานานแล้วแต่ตอนนี้…เขากับถูกควบคุมโดยผู้ฝึกฌานขั้นเซียนงั้นหรือ
“ข้า…” มุมปากที่มีรอยเลือดอยู่ของนางก็ปรากฏรอยยิ้มงดงามขึ้น “ต่อให้วันนี้ข้าจะต้องถูกฝังไว้ที่นี่ ข้าก็จะลากพวกเจ้าทั้งหมดไปปรโลกกับข้า!”
กระบี่ของหงหลวนถูกย้อมไปด้วยเลือดแล้วส่องประกายสีแดงที่กระชากลมหายใจ ไม่นานหลังจากนั้นกระบี่ยาวก็ฟันบุรุษผู้นั้นภายใต้สายตาตะลึงของทุกคน
เขาดิ้นออกจากแขนของหงหลวน แต่ตอนนั้นเขาก็ได้รู้ว่าเขาไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิดเดียว เขาเดือดดาลแล้วปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาเต็มที่ก่อนจะโจมตีหงหลวน
ร่างกายของนางคล้ายกับแก้วที่แตกละเอียดแล้วถูกพัดให้ปลิวไปอย่างแรง เลือดสดๆ ไหลออกมาไม่หยุดจนทำให้ใบหน้าของนางซีดขาว
ขณะเดียวกันกระบี่ยาวก็ฟันลงมา ถ้าไม่ใช่เพาะบุรุษผู้นี้เป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนสวรรค์ ไม่แน่แขนเขาทั้งท่อนคงหายไปเพราะการโจมตีนี้แล้ว
แต่ถึงอย่างไร แขนของเขาก็ได้รับบาดเจ็บ ขณะที่เลือดทะลักออกมาจนย้อมชุดของเขาจนกลายเป็นสีแดง
“หลวนเอ๋อร์!” หงหลิงร้องอย่างบีบคั้นหัวใจแล้วรีบพุ่งหาหงหลวนอย่างรวดเร็วขณะที่น้ำตาไหลลงมาช้าๆ “หลวนเอ๋อร์ หยุดสู้ได้แล้ว ข้าไม่อยากเสียเจ้าไป…”
ผู้เฒ่าจวินและคนอื่นก็มาหาหงหลวนเหมือนกันแล้วรีบหยิบยาสมุนไพรพลังฌานออกมาป้อนให้นาง