ตอนที่ 2034 ยอมตายดีกว่าถอย (4)
เลือดของหงหลวนหยุดไหลแล้ว แต่อวัยวะภายในก็ยังเจ็บปวดแสนสาหัส
“ไปซะ” ถึงแม้ว่าหงหลวนจะบาดเจ็บหนัก แต่นางก็ยังยืนขึ้น
ถอยงั้นหรือ ไม่มีทาง!
ถ้านางยอมให้ตระกูลฉินพาผู้เฒ่าอวิ๋นและคนที่เหลือตรงหน้านางไป แล้วในอนาคตนางจะยังมีหน้าไปเจออีกอวิ๋นลั่วเฟิงหรือ
“หลวนเอ๋อร์!” หงหลิงต้องการจะหยุดนาง แต่เขาก็เห็นว่าบุตรสาวไปปรากฏตัวตรงหน้าคนตระกูลฉินอีกครั้ง
“หืม” บุรุษผู้นั้นมองหงหลวนอย่างตะลึง “หลังจากที่รับการโจมตีหนักขนาดนั้นจากข้า เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ”
หงหลวนไม่ได้พูดอะไรขณะที่นางหลับตา ทันใดนั้นก็มีสายลมแรงปรากฏขึ้นและกลิ่นอายของนางก็เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน เส้นผมสีดำสนิทของนางเต้นรำไปตามสายลม
ไม่ต้องพูดถึงตระกูลฉินที่อยู่ใกล้นางมากๆ แม้แต่ผู้เฒ่าอวิ๋นและคนอื่นๆ ก็สังเกตได้ว่ากลิ่นอายของนางมีบางอย่างไม่ถูกต้อง
“แม่นางหงหลวน หยุดเถอะ!” ใบหน้าของหนิงซินซีดจนขาวขณะที่มองด้วยความตะลึง
“หลวนเอ๋อร์!”
หงหลิงเดินโซเซเพื่อที่จะเข้าไปหาหงหลวนอยู่หลายครั้ง แต่ว่าเขาก็ถูกพายุที่ล้อมรอบตัวนางผลักออกมา จึงทำได้แค่มองดูความแข็งแกร่งของสตรีในชุดสีแดงเพิ่มขึ้นภายในพายุรุนแรงนี้อย่างหมดหนทาง
“เจ้า…” สีหน้าของบุรุษผู้นั้นแสดงความตะลึง เขากัดฟันมองสตรีที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้วถามว่า “เจ้าใช้วิชาลับอะไรเพิ่มพลังของเจ้า”
หงหลวนเงยหน้าแล้วดวงตาหงส์ของนางก็เป็นประกายเย็นเยียบ หลังจากที่พายุค่อยๆ หายไป นางก็เดินเข้าไปหาคนตระกูลฉินอย่างช้าๆ
“ช่วงนี้ ระหว่างเดินทางข้าได้รับโอกาสบางอย่างมาช่วยให้ข้าผ่านด่านขั้นเซียน ยิ่งไปกว่านั้นข้าก็ได้วิชาลับมาด้วย…”
แต่ว่าราคาที่ต้องจ่ายเมื่อใช้วิชานี้ก็มหาศาลมาก…ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่เสียใจกับการกระทำของตัวเอง!
เมื่อเห็นหงหลวนใกล้เข้ามา ร่องรอยชั่วร้ายก็พาดผ่านดวงตาของเขาขณะที่เขาตะโกนต่อ “สังหารสตรีผู้นี้ให้ได้!”
ตระกูลฉินได้สติแล้วพวกเขาก็รีบพุ่งเข้ามาหาหงหลวนในทันที…
ตูม!
ทันใดนั้นร่างของหงหลวนก็ห้อมล้อมไปด้วยพายุรุนแรง และคนที่ต้องการจะเข้าใกล้นางก็ถูกพายุพัดให้กระเด็นลอยออกไป ร่างของพวกเขาร่วงลงมาด้วยท่าทางน่าอดสูโดยมีเลือดไหลออกจากปากไม่หยุด…
“ข้าบอกไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่า ตราบใดที่ข้า หงหลวนยังไม่ตาย ก็อย่าได้คิดที่จะแตะต้องเส้นผมสักเส้นของคนตระกูลอวิ๋น! และข้าก็จะทำตามที่พูดไว้!”
หงหลวนยื่นมือออกมาช้าๆ…
บุรุษผู้นั้นตะลึงแล้วไม่เข้าว่านางตั้งใจจะทำอะไร ขณะที่เขากำลังงุนงงแล้วยังคิดอยู่นั้น เปลวไฟก็ลุกขึ้นบนฝ่ามือของนาง ไฟนี้รุนแรงยิ่งกว่าสายลมและพริบตาเดียวก็มาถึงตรงหน้าพวกเขาแล้ว
ตูม!
เปลวไฟทรงพลังนี้กลืนกินร่างของบุรุษผู้นั้นเข้าไปจนทำให้เขาปลดปล่อยเสียงร้องโหยหวนออกมา
ร่างของหงหลวนสั่นแต่สุดท้ายนางก็ทนไม่ไหวแล้วล้มลง
ทันทีที่นางล้ม พลังของนางก็หายไปเช่นเดียวกันและร่างกายของนางก็ไม่ต่างกับแก้วแตกละเอียดที่แลดูเปราะบาง
“หลวนเอ๋อร์!” หงหลิงพุ่งเข้าไปหาหงหลวนแล้วกุมมือนางแน่นก่อนจะพูดว่า “เจ้า…จำเป็นต้องทำแบบนี้ไปทำไม”
หงหลวนยิ้ม “อย่างน้อย ข้าก็รักษาสัญญาได้ไม่ใช่หรือ”
ตอนนั้นเองเมื่อผู้เฒ่าอวิ๋นอาจจะสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่อ่อนแรงของหลวน เขาก็รีบหยิบยาสมุนไพรพลังฌานทั้งหมดออกมาจากธำมรงค์มิติขณะที่ใบหน้าชราของเขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “นี่เป็นยาสมุนไพรพลังฌานที่หลานสาวมอบให้ข้า เร็วเข้ารีบให้แม่นางหงหลวนกินเร็ว!”
…………………………………..
ตอนที่ 2035 ยอมตายดีกว่าถอย (5)
ผู้เฒ่าอวิ๋นเป็นคนขี้งกมาตลอด แต่ตอนนี้ตราบใดที่เขาสามารถช่วยชีวิตหงหลวนได้เขาจะไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว ต่อให้เขาเขาต้องเอาสมบัติที่เขาเก็บไว้หลายปีออกมาก็ตาม
“ไม่จำเป็นหรอก” หงหลวนส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง “ไม่มียาสมุนไพรพลังฌานอะไรที่สามารถรักษาข้าได้แล้วจะเสียของไปเปล่าๆ ทำไม”
หงหลิงกุมมือของหงหลวนแน่นโดยที่สามารถเห็นคราบน้ำตาบนใบหน้าเขาได้อย่างชัดเจน
อวิ๋นชิงหย่าและหนิงซินยืนอยู่ข้างหนึ่งด้วยสีหน้าโศกเศร้า สุดท้ายพวกเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ พวกเขาลากหงหลวนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
“ฮะ ฮะๆ!” จู่ๆ ก็มีเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งดังขึ้นจากภายในเปลวเพลิง ไม่นานหลังจากนั้นไฟที่เผาไหม้ก็โดนสายลมพัดหายไป
หงหลวนหรี่ตา เขายังไม่ตายอีกหรือ
“เจ้าคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าจะสามารถสังหารข้าได้หรือ” เสียงมุ่งร้ายของบุรุษผู้นั้นเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ตอนนี้เจ้าก็เหลือเวลาไม่มากแล้วเพราะการฝืนใช้วิชาลับ ข้าอยากจะเห็นนักว่าจะมีใครมาขวางทางข้าอีก!”
หงหลวนฝืนไอออกมาแล้วใบหน้างดงามไร้ที่ติของนางก็ดูซีดเผือด “เร็ว รีบหนีไปเร็วเข้า! รีบไปจากที่นี่ซะ!”
“หนีงั้นหรือ”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา “พวกเจ้าคิดว่าพวกเจ้าจะหนีรอดหรือ ไม่ว่าตระกูลฉินจะถูกมอบหมายให้ออกมาทำอะไร ไม่มีอะไรที่พวกเราทำไม่สำเร็จ แน่นอนคนแรกที่ข้าจะสังหารก็คือเจ้า!”
เสื้อผ้าของเขาถูกไฟเผาจนกรอบ และภาพที่เขาปรากฏตัวต่อสายตาของทุกคนก็คือเขาในร่างเปลือยเปล่า
ตูม!
ก่อนที่จะมีใครได้ตั้งตัว บุรุษผู้นั้นก็มาปรากฏตัวตรงหน้าหงหลวน เขาปลดปล่อยพลังจากฝ่ามือแล้วตั้งใจจะโจมตีหงหลวนอย่างแรง
ภายใต้พลังของบุรุษผู้นั้น คนอื่นไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิดเดียว ไม่ต้องพูดถึงการเข้าไปรับการโจมตีแทนหงหลวน
แต่ว่า…จู่ๆ ก็มีสายลมเบาปรากฏขึ้น แล้วร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งก็บินลงมาจากท้องฟ้า เขายื่นแขนออกมาดึงหงหลวนเข้าไปกอดก่อนจะใช้แผ่นหลังรับการโจมตีของอีกฝ่าย
พรวด!
เขากระอักเลือดออกมาคล้ายกับฝนโลหิต เปรอะเปื้อนใบหน้าซีดของหงหลวน
หงหลวนเบิกตากว้างขณะที่มองชายหนุ่มที่ดึงนางเขาไปในอัอมกอดด้วยสายตาว่างเปล่า
“หนานกง…อวิ๋นอี้?”
เหตุ…เหตุใดเขาถึงมาอยู่ที่นี่
“หงหลวน ข้าขอโทษที่มาช้า” รอยยิ้มอ่อนแรงปรากฏบนใบหน้าของเขาขณะที่พูดอย่างยากลำบาก หัวใจของหงหลวนบีบรัดแน่นด้วยสายตาขมขื่นแล้วร้องไห้ออกมา
“ข้าใช้วิชาลับไปแล้วและข้าก็เหลือเวลาไม่มาก เหตุใดต้องมาปกป้องข้าด้วย”
“ข้าไม่อยากเห็นเจ้าบาดเจ็บ…” ก็แค่นี่เอง! โชคร้ายที่เขาก็ยังกลับมาช้าเกินไป…
“หนานกงอวิ๋นอี้ ความแข็งแกร่งของเจ้าเพิ่มขึ้นสินะ ดีแล้วล่ะ”
หงหลวนยิ้ม ตอนแรกหนานกงอวิ๋นอี้ไม่ลังเลที่จะออกไปหาประสบการณ์และฝึกฝนเพื่อที่เขาจะได้เพิ่มพลังและสู้นางได้ แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะเก็บเกี่ยวได้ครั้งใหญ่แล้วกลายเป็นผู้ฝึกฌานขั้นเซียนอีกด้วย
แน่นอนว่าต่อให้ใครสักคนฝึกอยู่ที่แคว้นนี้เป็นพันปี พวกเขาก็อาจจะไม่สามารถผ่านด่านได้ถ้าไม่บังเอิญได้รับโอกาสอย่างหงหลวนและหนานกงอวิ๋นอี้
“ข้าพยายามอย่างหนักเพราะข้าอยากอยู่เคียงข้างเจ้า ถ้าไม่มีเจ้าแล้วข้าจะมีพลังไว้ทำไมล่ะ” หนานกงอวิ๋นอี้มองหงหลวนที่หน้าซีดลงเรื่อยๆ และยากที่จะปกปิดความเจ็บปวดทรมาน “ดังนั้น เจ้าต้องอดทนจนกว่าอวิ๋นลั่วเฟิงจะกลับมา นางต้องมีวิธีช่วยเจ้าแน่…”
หนานกงอวิ๋นอี้รู้จักกัยอวิ๋นลั่วเฟิงมาถึงสองชาติ และในใจของเขาสตรีในชุดสีขาวคนนั้นก็มีอำนาจเหนือฟ้าเหนือดิน ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้