กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 565
เมื่อชื่อเอเลนดังก้องไปทั่วห้อง ชาร์ลีตกใจมากถึงขนาดอ้าปากค้าง เขาไม่เคยคาดคิดว่าเอเลนกับจาค็อบจะอยู่วิทยาลัยเดียวกัน!
เขาไม่คิดว่าเธอจะมีชื่อเสียงเป็นนังจิ้งจอกปากร้ายอันดับหนึ่งของวิทยาลัย!
พูดตามตรง เอเลนดูไม่เหมือนคนที่สามารถเรียนมหาวิทยาลัยได้เลย
พูดตามตรง เธอดูไม่เหมือนคนที่สามารถจบมัธยมต้นได้เลยด้วยซ้ำ!
ด้วยอารมณ์และอุปนิสัยที่แย่ของเธอ มันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อที่เธอจะสามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้
ชาร์ลีไม่ใช่คนเดียวที่ประหลาดใจ
เพื่อนร่วมชั้นของจาค็อบทุกคนต่างตกตะลึงไม่แพ้กัน!
ไม่มีใครคิดว่าจาค็อบจะลงเอยกับเอเลน!
แม้ว่าเอเลนจะไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนเดียวกันกับพวกเขา แต่ชื่อเสียงของเธอเป็นทีเลื่องลือ!
ในตอนนั้น เธอคือสัญลักษณ์แห่งความเย่อหยิ่งและความดื้อรั้น เธอนั้นร้ายกาจมาก สำหรับเธอการขโมยของเป็นเรื่องปกติ หากเธอถูกจับได้ แทนที่จะยอมรับความผิด แต่เธอจะต่อสู้กับคนที่จับเธอได้
เรื่องที่ทำให้เธอโด่งดัง คือกระติกน้ำร้อนของเธอพัง แต่เธอไม่อยากเสียเงินซื้อใหม่ เธอจึงขโมยมันมาจากโรงอาหาร
เจ้าของกระติกน้ำร้อนเคยเป็นเด็กชายตัวโตและแข็งแรง เขาไปหาเอเลนเพื่อเอากระติกน้ำร้อนคืน แต่เธอกลับจิ้มไปที่จมูกของเขาและดุด่าเขาอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง
เด็กชายตบเธอด้วยความหงุดหงิด เอเลนที่ถือขวดน้ำร้อน เธอสู้กลับโดยการสาดน้ำร้อนใส่ เด็กชายคนนั้นวิ่งหนีนานกว่าสิบนาที แต่เขาก็ยังโดนน้ำร้อนสาดใส่และมันได้ลวกมือของเขา
เอเลนขู่เด็กชายว่า หากเขากล้าเข้าใกล้เธอ เธอจะสาดกรดซัลฟิวริกใส่เขาแทนน้ำร้อน
แน่นอนว่า เด็กชายรู้สึกหวาดกลัวและไม่กล้าแม้แต่จะรายงานการกระทำผิดของเธอ แต่เขากลับขอร้องให้เธอปล่อยเขาไป
และจากเหตุการณ์นี้เอง เอเลนจึงมีชื่อเสียงมากในโรงเรียน อันที่จริงมันควรเป็นเรื่องน่าอายเสียมากกว่า
ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าที่จะคลุกคลีกับเธอเลย เธอเป็นคนกล้า กล้าแม้กระทั่งตะโกนด่าและกล้าที่จะไปทุบตีกับพวกเด็กผู้ชาย
แต่เมื่อทุกคนได้ยินว่าจาค็อบและเอเลนได้แต่งงานกัน ทุกคนถึงกับตกตะลึง!
บางคนก็มองจาค็อบอย่างเห็นใจและถามว่า “จาค็อบ ฉันก็พอจำได้นะ ว่าเอเลนดูคลั่งไคล้นายมาก แต่ตอนนั้นนายเองก็ปกติ ไม่ได้อะไรนี่ ทำไมนายถึงแต่งงานกับเธอล่ะ?”
จาค็อบรู้สึกกระวนกระวายเมื่อนึกถึงอดีตที่เขารู้สึกขยะแขยง และเขาตะโกนว่า “ทำไมต้องอยากรู้กันด้วย? พวกนายนี่มันน่ารำคาญ!”
ในทางกลับกัน แอรอนรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นความขุ่นเคืองของจาค็อบ เขาอธิบายด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของเขา “พวกนายอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ฉันรู้ ยังจำงานเลี้ยงรุ่นหลังเรียนจบได้ไหม?”
“จำได้ ๆ! จำได้ว่าพวกเราหลายคนเมากันเลย”
“ใช่แล้ว ในงานเลี้ยงนั้น เอเลนให้จาค็อบดื่มเยอะมาก จนเขาหมดสติ บางคนเสนอให้ส่งเขากลับบ้าน แต่เอเลนหยุดเราไว้ไง เธอบอกว่าจะจัดการเขาเอง นายรู้ไหมว่าเธอทำอะไร? เธออุ้มจาค็อบไปที่โมเต็ล…”
“โมเต็ล?! โอ้พระเจ้า เรื่องจริงเหรอเนี่ย?!”
“พวกนายหลายคนกลับกันไปก่อนหน้านี้แล้ว แต่ฉันยังอยู่ ฉันอยากรู้ ฉันก็เลยตามพวกเขาไปดู ให้ทายเกิดอะไรขึ้น?”
“ไอ้บ้า แอรอนเร็ว ๆ เถอะน่า!” บางคนเริ่มโกรธ
แอรอนหัวเราะและจบเรื่องเล่าของเขา “ในคืนนั้นเอเลนก็ทำธุระกับเขาไง เขาก็งานเข้าเลย! ไม่นานจากนั้น เอเลนก็ตั้งท้อง พอดีกับที่พวกเราเรียนจบ ส่วนมาทิลด้าก็ออกจากประเทศทันที จาค็อบไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแต่งงานกับเอเลน ฮ่า ๆ ๆ!”