เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 353
สำหรับเงินที่ตัวเงินแพ้ไป หลันซินยังทำใจไม่ได้
แค่คิดถึงตัวเองแพ้ไปเยอะขนาดนั้น เธอก็เจ็บใจมาก ในใจเหมือนโดนมีดกรีด!
หยางเฟิงเหลือบมองหลันซิน พูดด้วยรอยยิ้ม “แม่ แม่สบายใจได้เลย หนึ่งพันล้านของแม่ ฉันให้แม่!”
“จริงเหรอ?”
หลันซินได้ยินแบบนี้ก็ดีใจมากทันที
จากนั้น เธอมองหยางเฟิงอย่างสงสัยแล้วพูด “หยางเฟิง นายหลอกฉันอีกหรือเปล่า?”
หยางเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม “แม่สบายใจได้ ครั้งนี้ฉันไม่หลอกแม่!”
“ได้! หยางเฟิง ฉันจะเชื่อนายหนึ่งครั้ง ถ้านายกล้าโกหกฉัน อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนาย!”
หลันซินถอนหายใจอย่างเย็นชา จากนั้นก็ก้มหน้ากินต่อไป
เย่เมิ่งเหยียนขมวดคิ้วพูด “ที่รัก คุณอย่าไปฟังแม่ฉันพูดไปเรื่อย!”
แม่ตัวเองนิสัยยังไง เธอรู้ดีที่สุด
ให้เธอหนึ่งพันล้าน ไม่ช้าก็จะถูกเธอเอาไปแพ้หมด
หยางเฟิงยิ้มแล้วพูด “สบายใจได้เลย เงินก้อนนี้ ฉันไม่ต้องออก!”
พูดจบ
เขาเหลือบมองเหอเซิ่งหงไปทีหนึ่ง
กับสายตาของหยางเฟิง หนังหัวของเหอเซิ่งหงชาขึ้นมาทันที
จู่ๆในใจเขา มีลางสังหรณ์ไม่ดีแบบหนึ่ง!
หยางเฟิงมองเหอเซิ่งหงแล้วถาม “นายท่านเหอ ได้ยินว่าในฐานะคุณเป็นเจ้าพนัน แต่กลับไม่เคยเล่นพนัน ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าครับ?”
หยางเฟิงถามคำนี้ หมายความว่ายังไง?
ในใจของเหอเซิ่งหง อดไม่ได้ที่จะสั่นไปทีหนึ่ง
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง พูดอย่างระมัดระวัง “ใช่! เพราะฉันรู้สึกว่า การพนันเป็นสิ่งไม่ดี! คำพูดพื้นบ้านพูดได้ดี พนันสิบครั้งแพ้เก้าครั้ง หลายคนล้มละลายเพราะแพ้การพนัน ดังนั้นฉันเลยไม่เห็นด้วยกับการพนัน!”
ในฐานะเป็นถึงเจ้าพนัน กลับบอกกับคนอื่นว่า ตัวเองไม่เห็นด้วยกับการพนัน
บนโลกนี้ ยังมีเรื่องที่ตลกกว่านี้อีกไหม?
หยางเฟิงพูดล้อเล่น “ในเมื่อนายท่านเหอไม่เห็นด้วยกับการพนัน ทำไมไม่ปิดกาสิโนทั้งหมดภายใต้ชื่อของคุณล่ะ?”
เมื่อได้ยิน
ในใจเหอเซิ่งหงสั่นไปทีหนึ่ง
เขายิ้มเยาะเย้ยแล้วพูด “ถึงแม้ฉันไม่ค่อยชอบการพนัน แต่ทำอะไรไม่ได้ ทั้งเมืองกาสิโนได้รับการสนับสนุนจากวงการพนัน!ถ้าเกิดฉันปิดกาสิโนภายใต้ชื่อของฉัน กลัวว่าเศรษฐกิจของทั้งเมืองกาสิโนนี้จะพังทลายในพริบตา คนนับไม่ถ้วนจะตกงาน ฉันก็หนทางจริงๆ!”
พูดถึงก็น่าประชดอยู่
ทุกคนรู้ถึงอันตรายของการพนัน
แต่เมืองกาสิโนคนเกือบทั้งหมดหาเลี้ยงชีพด้วยวงการพนัน
เกิดปิดกาสิโนทั้งหมด ทั้งเมืองกาสิโนคงจะจะพังทลาย
นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ต้าเซี่ยยอมให้เมืองกาสิโนวงการพนันดำรงอยู่อย่างถูกกฎหมาย!
หยางเฟิงยิ้มแล้วพูด “หึหึ! นายท่านเหออย่าเพิ่งกังวล เมื่อกี้ฉันแค่ล้อเล่นกับคุณเท่านั้น”
ได้ยินแบบนี้
เหอเซิ่งหงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เหตุผลที่ตระกูลเหอสามารถพัฒนาได้ก็อาศัยกาสิโนเหล่านี้แหละ
ถ้าปิดกาสิโน ทั้งตระกูลเหอคงจะจะล้มละลายในทันที!
“แต่ว่า……”
จู่ๆ
หยางเฟิงก็เปลี่ยนเรื่อง “ถึงแม้คุณไม่เล่นการพนัน แต่ว่าวันนี้ฉันกลับอยากพนันกับคุณ!”
เมื่อได้ยิน
ในใจเหอเซิ่งหงก็กระตุก
หยางเฟิงนี้ ทำให้คนเดาไม่ออกจริงๆ
ไม่ว่าจะเป็นการพูด หรือการกระทำ มันช่างแปลกไม่ปกติเลยสักนิด
ความเย่อหยิ่งแบบนี้——
ก็เหมือนกับ——
ไม่ว่าเขาจะพูดยังไง หรือทำยังไง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม
ไม่มีความยากลำบากเลยสักนิด!
ตอนแรก เขาอยากจะใช้โอกาสงานเลี้ยงอาหารเย็นนี้ สืบหยางเฟิงดู
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า หยางเฟิงเป็นขุมนรกที่ไร้ก้นบึ้ง!
ลึกมากจนทำให้คนกลัว!
และถ้าไม่ระวัง ตัวเองอาจตกไปในแผนการของหยางเฟิง
นี่ทำให้เขาจำเป็นต้องระมัดระวัง
เหอเซิ่งหงถามอย่างระมัดระวัง “ไม่ทราบว่าคุณหยางต้องการพนันอะไรกับผม? ต้องการพนันไพ่ดอกทองแตกหรือปายโกว หรืออะไรอย่างอื่น……”