ตอนที่ 399 กระดูกที่อยู่ภายในรูปปั้น
” นี่คือสวรรค์ ! ” อวี่เหวินพูดก่อนที่จะใช้ไฟฉายสาดไปด้านหน้า
หยางโปเงยหน้ามองก็พบว่ามีแผ่นหยกชิ้นเล็กๆอีกชิ้นที่ห้อยอยู่กลางอากาศ
” อาทิตย์และดวงจันทร์ถูกรวมเข้าด้วยกัน หรือว่ามันจะมีภูเขาและแม่น้ำด้วยงั้นสิ ? ” ลัวย่าวหัวมองไปที่แผ่นหยกพร้อมกับสีหน้าประหลาดใจของเขา
หลังจากนั้นแสงไฟก็เคลื่อนไหวอีกครั้งซึ่งในเวลานี้หยางโปสามารถมองเห็นได้ถึงแสงสว่างที่สว่างระยิบระยับอย่างไม่หยุด
” นี่คือจักรวาลพระอาทิตย์และดวงจันทร์ ! พระอาทิตย์กับดวงจันทร์นี้ก็พอเข้าใจได้นะ แต่จักรวาลเนี่ยสิมันเป็นรูปแบบมาจากอะไร ? ” เจ้าอ้วนหลิวพูดด้วยความประหลาดใจ
” หรือว่าจะเป็นไนท์เพิร์ลเหรอ ? “
ตอนนี้ทุกคนเริ่มเดาสิ่งที่เห็นแล้วเป็นเพราะด้านบนค่อนข้างสูงและภายในนี้ก็มืดมากจนทำให้ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
” ไปกันต่อเถอะ ” อวี่เหวินพูดก่อนที่จะเดินต่อ
เมื่อเห็นว่าอวี่เหวินไม่ได้ปีน ‘ ต้นไม้ใหญ่ ‘ แต่เลือกที่จะเดินอ้อม หยางโปก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจ ตอนที่เขาเดินมาถึงด้านข้างต้นไม้ใหญ่เขาก็ใช้ไฟฉายส่องไปที่ต้นก็พบว่าด้านข้างของต้นไม้มีถ้ำทรงกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณสี่ถึงห้าเมตรซึ่งสามารถไปถึงด้านล่างได้ ด้านข้างของถ้ำนั้นมีบันไดวนที่คดเคี้ยวไปมา
หยางโปโยนเหรียญลงไปด้านล่างก่อนที่จะใช้ไฟส่องลงไปดูก็พบว่ายังมีแสงสว่างของเหรียญอยู่ ทว่าเพียงไม่กี่อึดใจมันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
มันหายไปทั้งๆที่ยังไม่ทันได้ยินเสียงของเหรียญตกลงสู่พื้นด้วยซ้ำ ทุกคนต่างหันไปมองหน้ากันทันทีเพราะถ้ำนี้ดูเหมือนว่าจะมีความลึกมากจริงๆ !
ตอนนี้ไม่มีใครพูดอะไรออกมาแต่เลือกที่จะเดินตามหลังอวี่เหวินไปอย่างเงียบๆ และเดินลงไปด้านล่างด้วยความระมัดระวัง
บันไดหินมีความกว้างเพียงแค่หนึ่งเมตรและด้านบนก็ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น หยางโปสามารถมองเห็นร่องรอยที่อยู่บนพื้นได้แต่เมื่อเป็นแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกแปลกใจมากขึ้น เพราะเขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าที่นี่จะสามารถสร้างอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้ด้วย
หรือว่าจะมีมรดกของอาณาจักรเย่หลางจริงๆ ? แต่อาณาจักรเย่หลางในตอนนั้นสามารถสร้างของแบบนี้ขึ้นมาได้จริงๆเหรอ ?
จากบันทึกประวัติศาสตร์อาณาจักรเย่หลางได้ระบุเอาไว้ว่า ” กักทหารชั้นยอดไว้ในเย่หลางมากกว่าแสนชีวิต ” เย่หลางมีจำนวนทหารยอดฝีมือถึงหลักแสนได้นั่นก็แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาแล้ว การดูแลและเลี้ยงดูรวมไปถึงจัดสรรหาอาวุธให้กับคนเหล่านี้แน่นอนว่าต้องใช้เงินจำนวนมากและประชากรของอาณาจักรเย่หลางก็มีถึงหลักล้านคนด้วย !
ทว่าการที่มาขุดเขาลูกนี้จนกลายเป็นแบบนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เปลืองพลังงานอยู่ไม่น้อยเลย !
ระหว่างที่หยางโปกำลังคิดอยู่นี้กลุ่มของพวกเขาก็เดินลงมาถึงชั้นล่างแล้ว
หลังจากที่ใช้ไฟฉายส่องไปก็พบกับแสงสีทองส่องประกายออกมา !
พวกเขาที่อยู่ตรงปากทางเข้าก็แสดงสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง
หยางโปเงยหน้าขึ้นก็พบว่าตรงกลางของชั้นนี้มีโลงศพขนาดใหญ่วางอยู่ซึ่งด้านหน้าของโลงศพมีโต๊ะทองแดงสี่เหลี่ยมวางอยู่โดยมีเทียนอยู่บนนั้นด้วย
ทั้งสองข้างของโต๊ะตัวนั้นมีรูปปั้นของหญิงสาวรับใช้ยืนขนาบข้างท่าทางของพวกเขาดูเหมือนกับมีชีวิตแถมยังมีความสูงเท่ากับมนุษย์ทั่วไปด้วย
อวี่เหวินเดินไปด้านหน้าด้วยความระมัดระวังเพื่อที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับโลงศพตรงหน้า
อาจารย์ฉินที่อยู่บนหลังของโหยนเสี่ยวอู่ขมวดคิ้วเข้าหากันพร้อมกับพูดพึมพำ ” รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างผิดปกติ ! “
ลัวย่าวหัวเองก็เดินไปพร้อมกับอวี่เหวิน เขากวาดตาดูรอบๆ บริเวณพื้นมีฝุ่นเกาะทับถมจนหนา
เป็นเพราะอากาศที่ถ่ายเทไม่สะดวกจึงทำให้พวกเขารู้สึกหายใจค่อนข้างลำบาก เขาหันไปหาหยางโป
” ที่นี่คงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกใช่ไหม ? “
ตอนนี้เขาสามารถมั่นใจได้แล้วว่าที่นี่คือร่องรอยที่อาณาจักรเย่หลางที่เหลือทิ้งเอาไว้ และเมื่อมองไปยังด้านหน้าหยางโปก็คิดว่าน่าจะเป็นโลงศพของจักรพรรดิเย่หลาง เป็นเพราะภายในประเทศไม่ได้ให้ความสนใจกับการบันทึกเกี่ยวกับโลงศพของเผ่าอี้เท่าไหร่นักจึงทำให้ไม่ได้ทราบข้อมูลอะไรมากมายและหยางโปเองก็ไม่กล้าพูดอะไรถ้าหากตัวเขาเองก็ยังไม่แน่ใจ
หลูตงซิงกลับพูดขึ้นมาว่า ” ยังไงก็ต้องระวังตัวเอาไว้ก่อน “
ลัวย่าวหัวพยักหน้าก่อนที่จะเดินตรงไปด้วยความระมัดระวังและคอยสังเกตที่พื้นอยู่ตลอดเพราะกลัวว่าใต้เท้าของเขาอาจจะมีกับดักได้
ทว่าลัวย่าวหัวก็พบว่าอวี่เหวินแทบจะไม่ได้สนใจความปลอดภัยอะไรเลยขณะที่เขาก้าวเดินจนเขาอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่า ” อวี่เหวิน…ที่นี่ไม่มีกับดักเหรอ ? “
อวี่เหวินหันมาหาเขา ” ที่นี่ไม่มีกับดักหรอกเพราะจากประเพณีของอาณาจักรเย่หลางแล้ว สุสานเป็นสิ่งที่ถูกสาบแช่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องติดตั้งกับดักเอาไว้ภายในนี้ “
ลัวย่าวหัวได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา ก่อนหน้านี้เขาระมัดระวังตัวเองตลอดโดยไม่มีวินาทีไหนที่ผ่อนคลายเลย แต่คิดไม่ถึงว่าที่นี่จะปลอดภัยขนาดนี้
หลังจากที่โลงศพอยู่ใกล้พวกเขามากขึ้นทุกคนก็ล้อมโลงศพเอาไว้และพบว่าโลงศพนี้ถูกสร้างด้วยไม้และเป็นไม้ขนาดใหญ่สองชิ้นที่ประกบเข้าด้วยกัน หลังจากนั้นก็นำเนื้อไม้ด้านในออกจนกลายเป็นโลงศพแบบง่ายๆที่เห็นอยู่ตรงหน้า โลงศพที่อยู่ตรงหน้านี้มีระยะเวลายาวนานพอสมควรจึงทำให้ผุพังไปไม่น้อยซึ่งดูๆไปแล้วใช้แรงเพียงเล็กน้อยก็สามารถที่จะพังมันได้ในทันทีแล้ว
หยางโปเดินไปด้านหน้าและจ้องดูมันอย่างละเอียด ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่าด้านหลังของเขามีพลังงานของร่างอวบอ้วนชนมาที่หลังของเขา ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้ทำอะไรเขาก็ถูกร่างจากด้านหลังผลักจนเข้าไปด้านหน้า
ทันทีที่เห็นว่าตัวเองกำลังจะหน้าคะมำไปที่โลงศพ หยางโปก็รีบใช้เท้าของเขาเตะโลงศพ ! จนโลงศพพลิกไปด้านหน้า หยางโปรีบหันไปด้านหลัง ” เจ้าอ้วนหลิว นายทำอะไรของนายเนี่ย ? “
” คน ! มีคนอยู่ในรูปปั้น ! ” เจ้าอ้วนหลิวพูดด้วยน้ำเสียงหวาดผวา
หยางโปหันไปมองตามที่เจ้าอ้วนหลิวชี้ก็พบว่าที่เท้าของรูปปั้นที่มีขนาดเท่ากับมนุษย์นั้นมีกระดูกเท้าโผล่ออกมา !
หยางโปเองก็ตกใจเช่นเดียวกันจนรีบถอยผงะออกไป ทันใดนั้นเสียงจากโลงศพที่อยู่ด้านหลังของเขาก็ดังขึ้น เขารีบหันกลับไปก็พบว่าโลงศพได้พังลงแล้วเนื่องจากถูกเขาเตะก่อนหน้านี้จนทำให้กระดูกที่อยู่ภายในนั้นกระจัดกระจายไปทั่วทุกทิศแถมยังมีเครื่องประดับทองคำหยกอีกจำนวนมากอยู่ภายในนั้น !
อวี่เหวินที่คอยสังเกตการอยู่ตลอดเดินไปที่ด้านข้างหุ่นพร้อมกับมองไปที่ด้านล่างก่อนที่จะพูดกับเจ้าอ้วนหลิว ” ช่วยฉันหน่อย ช่วยฉันพลิกรูปปั้นนี้ที ! “
สีหน้าของเจ้าอ้วนหลิวในเวลานี้เต็มไปด้วยความหวาดผวาและความหวาดกลัวทว่าเขาก็ยังบังคับตัวเองเพื่อที่จะเดินไปช่วยอวี่เหวินจับรูปปั้นเอาไว้ก่อนที่จะพลิกและเอนลงกับพื้น ทันใดนั้นกระดูกที่อยู่ภายในรูปปั้นก็กระเด็นออกมากระจัดกระจายเต็มพื้น
หยางโปเห็นแบบนั้นก็อดที่จะตกตะลึงไม่ได้ ” นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ? หรือว่าพวกเขาจะเป็นคนจริงๆที่ถูกนำมาหล่อเป็นรูปปั้นงั้นเหรอ ? ไม่โหดเหี้ยมไปหน่อยเหรอ ? “
อวี่เหวินและเจ้าอ้วนหลิวพลิกรูปปั้นให้หงายหน้าขึ้นทันใดนั้นกระดูกก็กลิ้งออกมามากขึ้นกว่าเดิม
ในเวลาอันรวดเร็วเสียงเคลื่อนไหวก็หยุดลง ทุกคนต่างมองหน้ากันและกัน ตอนนี้ไม่มีใครรู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นและไม่มีใครคิดว่ามันจะเลวร้ายขนาดนี้
” นี่คงจะไม่ใช่การหลอมแล้วค่อยนำร่างเข้าไปใส่หรอก แต่คิดว่าน่าจะเป็นการเผาแล้วนำมาหั่นเป็นชิ้นๆแล้วใส่เข้าไป ดูเหมือนว่าจะไม่มีแขนด้วยนะ อีกอย่าง…ถ้าหากนำร่างเข้าไปหลอมเข้าด้วยกันฉันคิดว่าร่างก็คงจะละลายหายไปหมดแล้ว ” อาจารย์ฉินพูด
หยางโปได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกผะอืดผะอมขึ้นมา เขาหันไปมองโลงศพไม้ก่อนที่จะรู้สึกว่าคนที่ถูกฝังอยู่ที่นี่ถูกกระทำด้วยความโหดเหี้ยมมากจริงๆ !