นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น ตอนที่ 560 พึ่งดวง
“ฉัน?”ซูฉิงอึ้งตะลึง
ฮ่อหยุนเฉิงยื่นมือไปกอดเอวของซูฉิงแล้วกระซิบพูดเสียงเบา”ใช่แล้ว ฉันไม่รู้อะไรเดียวกับการพนันหินเลย”
พอได้ยินอย่างนั้นซูฉิงก็ทำหน้างอ เธอนึกว่าฮ่อหยุนเฉิงที่เป็นคนเอ่ยเรื่องเล่นพนันออกมาก่อน จะมีความลับที่จะเอาชนะอะไรอย่างนี้ซะอี แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะพนันจริงๆ
“หรือว่าคุณซูฉิงก็เป็นนักพนันหินมืออาชีพหรอ”เฟิงไป่โจวมองซูฉิงด้วยแววตาจับสังเกต
ซูฉิงก็หันไปมองเฟิงไป่โจวก็ตั้งใจเผยแววตาที่คาดเดาไม่ออกออกมา เธอยกมือขึ้นแตะคางตัวเองแล้วแฉะยิ้ม
ท่าทางอย่างนี้ไม่เพียงแค่ทำให้เฟิงไป่โจวรู้สึกสงสัย แม้แต่เฉินเจียวก็รู้สึกสงสัย
เฟิงไป่โจวรู้ดีว่าคนที่ได้อยู่ข้างๆ ฮ่อหยุนเฉิงจะต้องไม่ธรรมดา เพียงแต่อายุของเธอถ้าเทียบกับเฉินเจียวแล้วยังอ่อนกว่า จะเก่งเรื่องหินพนันได้ยังไง?
ทั้งสองมองหน้าสบตากันด้วยความพอใจมาก ซูฉิงที่ตกเบ็ดได้ปลาที่อยากได้ก็ยกแขนขึ้นมากอดอก:”เรื่องหินพนัน วันนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกของฉันเลยนะ ในเมื่อเป็นการพนันงั้นก็ต้องพึ่งดวงแล้วละ”
ฮ่อหยุนเฉิงที่อยู่ข้างๆ พอได้ยินอย่างนั้นก็หันไปมองซูฉิงด้วยสายตาอ่อนโยน
“คุณนายฮ่อดูจะมีความเชื่อมั่นในโชคของตัวเองจังเลยนะ?”เฟิงไป่โจวหัวเราะเยาะแต่สีหน้ายังคงเรียบนิ่งดังเดิม
“แน่นอนสิ”ซูฉิงพยักหน้า
เฉินเจียวที่อยู่ข้างๆ ก็คอยสังเกตฮ่อหยุนเฉิงตลอดพอได้ยินอย่างนั้นก็ก้าวเดินเข้ามาแขนยกขึ้นกอดอกมองซูฉิง
“งั้นก็ทำให้พวกเราเห็นหน่อยสิว่าคุณจะเก่งสักแค่ไหน”
ซูฉิงหันไปมองฮ่อหยุนเฉิงมีท่าทีลังเลแต่สุดท้ายก็เอ่ยออกมา:”ถ้าฉันแพ้จะทำยังไง”
“ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอ”ฮ่อหยุนเฉิงใช้นิ้วลูบไล้จมูกของซูฉิงแล้วก็หัวเราะออกมา
เฉินเจียวเอียงหน้าแล้วหัวเราะออกมา:”คุณซูใช่มั้ยคะ”
ซูฉิงหันไปมองด้วยสีหน้าเรียบ แต่แววตานั้นเต็มไปด้วยเย็นชา
เธอไม่ชอบสายตาที่เฉินเจียวมองฮ่อหยุนเฉิงเลย
“ทำไมหรอคะ คุณเฉินอยากจะยอมแพ้หรอคะ”ซูฉิงยักคิ้วเล็กน้อย
เล็บสีแดงสดชี้ไปที่ริมฝีปากของตน สายตาของเฉินเจียวมองผ่านซูฉิงไปและไปหยุดที่ฮ่อหยุนเฉิง
“งั้นพวกเราเพิ่มเงินพนันดีมั้ยคะ”
“คุณอยากเพิ่มอะไร”
เฉินเจียวกัดริมฝีปากยิ้ม”ถ้าหากคุณแพ้ ก็ยอมให้ฉันอยู่ข้างๆ คุณฮ่อหนึ่งเดือน เป็นไงคะ”
เมื่อก่อนเฉินเจียวเคยได้ยินชื่อเสียงของฮ่อหยุนเฉิง แต่พอวันนี้ได้มาเจอตัวจริงเฉินเจียวก็รู้สึกว่าคนที่เก่งกาจอย่างนี้ถึงจะเหมาะสมกับตน
แม้แต่ซูฉิง เฉินเจียวรู้สึกว่ายังเก่งกว่าเธอมาก
ระยะเวลาหนึ่งเดือน เธอรับรองเลยว่าจะต้องทำให้ฮ่อหยุนเฉิงหลงใหลในตัวเองได้แน่
พอพูดออกไปแววตาของซูฉิงก็นิ่งขรึม เธอเดินเข้าไปใกล้เฉินเจียว
ซูฉิงที่ตัวสูงกว่าเธอ ก้มหน้ามองพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก”คุณคิดดีแล้วใช่มั้ย”
“คุณซูตกลงแล้วหรอ”เฉินเจียวทำหน้าดีใจ สำหรับฮ่อหยุนเฉิงแล้วเธอจะต้องได้เขามา
ขนตางอนยาวไว้ระริก สายตาของซูฉิงหันไปมองลำคอขาวของเฉินเจียว แต่วินาทีต่อมาซูฉิงก็จับเข้าที่คอของเฉินเจียว
บรรยากาศเริ่มคลุขึ้นมา เฉินเจียวยิ่งรู้สึกตกใจบีบเข้าที่ข้อมือของซูฉิงพร้อมตะโกนเสียงแหลม
“เธอจะทำอะไร”
“ไม่ต้องกลัว”
สายตาของซูฉิงกวาดไปมองบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านหลังของเฟิงไป่โจว พร้อมสีหน้ายิ้มอ่อนโยนไปให้
เธอหันกลับมาที่เดิม มือที่บีบลำคอของเฉินเจียวอยู่ก็ขยับไปมาสุดท้ายบีบเข้าที่แก้มของเธอ
“ถ้าหากคุณเฉินแพ้แล้ว ก็เอาชีวิตนี้มอบให้กับฉัน เป็นไง”
เฉินเจียวได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับคอหดเกร็ง เธอคิดไม่ถึงเลยว่าซูฉิงจะยื่นข้อเสนออย่างนี้ออกมา
พร้อมกับมือที่เพิ่มแรงบีบจนทำให้ผิวของเธอเป็นรอย
“แก……….”เฉินเจียวที่โกรธแต่ก็ไม่กล้าระบายออกมา เหมือนเธอจะเริ่มรู้สึกกลัว
ถ้าเทียบกับเฉิยเจียวแล้ว ซูฉิงมีท่าทีผ่อนคลายมาก”ทำไม คุณเฉินกลัวแล้วหรอ คุณบอกเองไม่ใช่หรอว่าถ้าจะพนันก็ต้องพนันให้มากหน่อย”
เฉินเจียวกัดฟันสั่น ลังเลที่จะเอ่ยปากตอบซูฉิง แต่ซูฉิงกลับปล่อยเธอก่อน
ยกมือขึ้นปัดเครื่องสำอางที่ติดมือ ซูฉิงเบะปากพูด:”ฉันไม่พนันกับคุณ หยุนเฉิงไม่ใช่สิ่งของ ไม่มีสิทธิเอาเขามาเป็นของพนัน”
ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินอย่างนั้นก็หันไปมองซูฉิงด้วยสายตาอ่อนโยน ซูฉิงที่ส้มผัสได้ถึงสายตาของฮ่อหยุนเฉิงก็หันไปขยิบให้กับเขา
เฉินเจียวที่มีความรู้สึกเหมือนตายแล้วเกิดใหม่ ก้าวถอยหลังไปหลายก้าว ถึงได้ถอนหายใจมองไปทางซูฉิงด้วยสีหน้าไม่สู้ดี”แก……”
แต่ซูฉิงคร้านจะสนใจเฉินเจียว มองโต๊ะหินพนันแล้วเดินไป ก่อนเดินไปทิ้คำพูดเอาไว้ว่า
“อ้อ คุณเฉิน ต่อไปจะเลือกใช้รองพื้นต้องเลือกที่มันบางกว่านี้หน่อยนะ ที่คอของคุณก็หนาเกิดไปแล้ว ยังมีรองพื้นอยู่ด้วย”
เฉินเจียวกัดริมฝีปาก ระงับความโกรธไว้ในใจ เธอนั้นโกรธแค้นซูฉิงแล้ว
“คุณซูมั่นใจขนาดนี้ พวกเราเริ่มกันเถอะ”
“ฉันจะเริ่มเลือกแล้ว หรือคุณเฉินมีความคิดอะไรมั้ย ยืนอยู่ตรงนั้นแล้วคงจะมีวัตถุดิบชั้นยอดวิ่งมาหาคุณหรอกนะ”
ซูฉิงที่ทั้งเลือกทั้งพูด สำหรับเฉินเจียวแล้วเธอไม่ไว้หน้าแน่ ควรจะโกรธก็โกรธไปเลย
เฉินเจียวที่กัดฟันกรอด เธอหัวเราะเบาๆ มองไปที่โต๊ะพนัน”หวังว่าหินพนันของคุณซูจะมีโชคเหมือนกับปากนะ”
ตระกูลเฉินที่ถือว่าเป็นตระกูลเล่นหินพนัน สั่งสมประสบการณ์มากมาย และบวกกับพรสวรรค์อย่างเฉินเจียว เธอมีความเชื่อมั่นว่าชนะได้
และเธอจะต้องทำให้วันนี้ซูฉิงขายหน้าไม่มีเหลือ!
แต่ความโกรธแค้นซูฉิงที่อยู่ในใจของเฉินเจียวนั้นไม่รู้ เธอเพียงแค่สำรวจหินพนัน
คนที่อยู่โดยรอบก็หันมาให้ความสนใจ เพราะเฉินเจียวนั้นมีชื่อเสียงมาก และบวกกับเฟิงไป่โจวไม่ได้ปิดข่าว ดังนั้นคู่แข่งของการพนันก็เปิดเผยออกไปด้วย เกือบจะทำให้ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่
เฉินเจียวเดินเข้ามาแล้วเลือกหิน และตอนที่จะเดินกลับไป ทันใดนั้นก็มีหินก้อนหนึ่งที่ดึงดูดสายตา
และซูฉิงยืนอยู่ข้างๆ และยื่นมือจะไปหยิบก้อนหินก้อนนั้น เฉินเจียวที่เห็นอย่างนั้นก็ยื่นมือออกไปเช่นกัน และเหมือนจะแย่งก้อนหินก้อนนั้นมาจากมือของซูฉิง
“ต้องขอโทษคุณซูฉิงด้วย อันนี้ฉันเห็นก่อน”เฉินเจียวยิ้มตาหยีพูด
ซูฉิงเห็นอย่างนั้นก็ทำท่าทีไม่ถือสา แล้วหันไปทางอื่น
เฉินเจียวก้มมองก้อนหินที่อยู่ในมืออย่างพิจารณา ภายนอกแม้จะมองไม่ออก แต่ในใจเธอคิดว่าข้างในจะต้องมีอะไรดีแน่
หลังจากที่เลือกก้อนหินเสร็จแล้วเฉินเจียวก็เดินไป และยังต้องในหยุดตรงหน้าของฮ่อหยุนเฉิง
“คุณฮ่อเชื่อมั่นในตัวซูฉิงจริงหรอ”
แต่ทว่าฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่หันมองเฉินเจียวแม้แต่น้อย สายตามองแต่ซูฉิง
และทันใดนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงดังมาจากกลุ่มคน เฉินเจียวหันไปมองก็รู้สึกตกใจอึ้ง