เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 356
“หยางเฟิง แกอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

หลังจากที่เห็นหยางเฟิง

เย่หนานเทียนและคนอื่นๆสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

ความกลัวที่อธิบายไม่ได้ผุดขึ้นในใจของคนหลายคนในทันที

หยางเฟิงยิ้มอย่างดูถูกแล้วพูด “ฉันได้รับเชิญจากคุณเจ้าพนัน ทำไม แกมีปัญหาอะไรเหรอ?”

ได้ยินแบบนี้

เย่หนานเทียนมองไปที่เหอเซิ่งหงอย่างสงสัย

เหอเซิ่งหงนี้เชิญหยางเฟิงก่อน แล้วส่งคำเชิญให้ตัวเอง เขามีเจตนาอะไร?

สุนัขจิ้งจอกน้อย!

ในใจเหอเซิ่งหงอดไม่ได้ที่จะด่าหยางเฟิง

หยางเฟิงพูดแบบนี้ เป็นการสร้างความบาดหมางกันแท้ๆ!

เขายักคิ้วแล้วพูดด้วยรอยยิ้มทันที “เจ้าบ้านเย่ คุณมาทันเวลาพอดี! เมื่อกี้คุณหยางพนันกับฉัน เขาบอกว่า ถ้าฉันชนะก็จะเอาเกรฟ กาสิโนให้ฉัน!”

“อะไรนะ?”

เกรฟ กาสิโนเป็นทรัพย์สินของตระกูลเย่

หยางเฟิงมีสิทธิ์อะไรเอาทรัพย์สินของตัวเองมาพนัน?

นี่มันไม่มีตัวเองอยู่ในสายตาเลย!

คิดถึงตรงนี้

ดวงตาของเย่หนานเทียนแดงก่ำ “หยางเฟิง แกจะมากเกินไปแล้ว! แกให้คนปิดเกรฟ กาสิโนของฉัน แล้วยังเอาเกรฟ กาสิโนเป็นเดิมพัน แกมีตระกูลเย่อยู่ในสายตาหรือเปล่า!”

หยางเฟิงพูดเบาๆ “ตระกูลเย่พวกแกถือว่าเป็นอะไร? ฉันไม่เคยเอามดอย่างพวกแกอยู่ในสายตาเลย!”

แค่ประโยคนี้

ความเย่อหยิ่งทะนงล้นออกจากทั่วทั้งตัวของหยางเฟิง!

ท่าทางสูงส่งแบบนั้น ทำเอาเย่หนานเทียนและคนอื่นๆรู้สึกหนักอึ้งท่วมท้นในใจ!

“แก……”

ทันใดนั้น

เย่หนานเทียนโกรธจนราวกับในลำคอแข็งทื่อ

หยิ่ง!

กล้าดี!

หยางเฟิงเย่อหยิ่งเกินไปจริงๆ!

เย่โหรวที่อยู่ข้างๆยืนขึ้น พูดอย่างขุ่นเคือง “หยางเฟิง! แกอย่าลืมว่าตระกูลเย่แห่งตงไห่พวกแกเป็นสาขาหนึ่งของตระกูลเย่แห่งจงโจว พูดขึ้นมา พวกเรายังเป็นตระกูลหลักของแก เขยแต่งเข้าเล็กๆอย่างแก กล้ากลืนกินเจ้านายงั้นเหรอ?”

ไม่รอให้หยางเฟิงพูด

เย่เมิ่งเหยียนเย็นชาและสงบ พูดอย่างดูถูก “ตระกูลหลักอะไร? นี่เป็นเรื่องเก่าที่ผ่านมากี่ปีแล้ว! ตระกูลเย่แห่งตงไห่เราแยกออกจากตระกูลเย่แห่งจงโจวของพวกแก เป็นเวลานานกว่าร้อยปีแล้ว และเมื่อก่อนก็ไม่เคยติดต่อกันเลย!”

“ดีมากเย่เมิ่งเหยียน! เธอรอไว้เลย สักวันหนึ่ง ฉันจะทำลายตระกูลเย่แห่งตงไห่ของเธอทิ้ง!” เย่โหรวสีหน้าโกรธเกลียด

เคยมีตอนไหน ที่เธอเอาตระกูเย่แห่งตงไห่แบบนี้อยู่ในสายตา

แต่ตอนนี้ เย่เมิ่งเหยียนที่เป็นคนของตระกูลเย่แห่งตงไห่ก็กล้าบังอาจกับตัวเองแบบนี้

สิ่งนี้ทำให้เย่โหรวรู้สึก ศักดิ์ศรีของเธอโดนดูถูก!

เวลาเดียวกัน

พ่อลูกเย่หนานเทียนก็รู้สึกได้

ตอนนี้ ตระกูลเย่ตงไห่แข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ส่วนตระกูลเย่จงโจวกลับตกต่ำอย่างต่อเนื่อง

ไม่ช้าก็เร็วในสักวัน

ตระกูลเย่ตงไห่จะมาแทนที่ตระกูลเย่จงโจว

ถึงเวลานั้น ทั้งต้าเซี่ย ก็จะไม่มีที่ยืนของพวกเขาแล้ว!

เหอเซิ่งหงมองหยางเฟิงแล้วพูด “คุณหยาง ตอนนี้เจ้าบ้านเย่ก็มาแล้ว สรุปคุณจะพนันอะไรกับผม?”

เมื่อได้ยิน

ทุกคนหันมาสนใจในตัวหยางเฟิง

ทุกคนก็อยากเห็น

หยางเฟิงกับเหอเซิ่งหงจะพนันอะไรกัน?

กล้าพนันกับเจ้าพนัน ช่างกล้ามากจริงๆ!

กับสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของเหล่าผู้คน

หยางเฟิงหัวเราะเบาๆ ชี้ไปที่เย่หนานเทียนแล้วพูด “ที่ฉันจะพนันนั้นง่ายมาก ฉันพนันว่าคืนนี้เขาออกไปจากตระกูลเหอไม่ได้!”

เออ?

เมื่อได้ยินแบบนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง

ความโกรธปะทุออกมาจากในใจของเย่หนานเทียน

หยางเฟิงพูดแบบนี้ หมายความว่ายังไง?

ตัวเองออกจากตระกูลเย่ไม่ได้

หรือว่า จะต้องตายในตระกูลเย่งั้นเหรอ?

เขาเคยถูกใครชี้จมูกดูถูกแบบนี้ซะที่ไหน!

โกรธ!

ไม่สามารถไม่โกรธได้!

ความแค้นใหม่และเก่าผุดขึ้นในใจ จะไม่โกรธได้ยังไง

ทันใดนั้น

ร่างกายของเย่หนานเทียนสั่น ริมฝีปากสั่น ดวงตากำลังพ่นไฟ!