ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 461

เบรนท์ ซิลวาส่ายหัวขณะที่ถอนหายใจ หลังจากนั้นจึงหันหลังและออกไป

“เฮ้อ…”

ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยทส์ถอนหายใจด้วยเช่นกัน

ถ้าเจ้าขยะ ฮาร์วีย์ ยอร์ก ไม่มาที่บัควู้ด การหย่าระหว่างเขาและแมนดี้ ซิมเมอร์คงจะเป็นไปได้ไม่ได้

และแมนดี้คงได้แต่งงานกับเบรนท์

ทั้งตระกูลคงจะร่ำรวยมาก

แต่ตอนนี้…

มันไร้ประโยชน์ที่จะพูดอะไรออกมา!

เบรนท์เดินไปต่อหน้าพวกเขา พูดพลางถอนหายใจเหมือนนี่ได้ทำให้พวกเขาอยากจะกระอักเลือด

***

หลังจากที่จบงานเลี้ยง

“ทุกท่าน ไปที่วิลล่าใหม่ของเรากันเถอะ”

“พวกเรา ตระกูลซิมเมอร์ควรคุยกันอย่างละเอียด พูดถึงพัฒนาการในบัควู๊ดและงานเลี้ยงของวันพรุ่งนี้กัน!”

“พวกเธอทุกคนต้องฟัง เพราะมันจะเป็นประโยชน์กับพวกเธอทุกคน!”

“และมิสเตอร์เบรนท์ ผมขอเชิญคุณมาร่วมด้วยเช่นกัน”

ผู้อาวุโสเริ่มเตรียมการประชุม

ไซม่อนและลิเลียนมองไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์อย่างตื่นเต้น

โดยเฉพาะไซม่อน เพื่อที่จะเข้าไปอยู่ในวงในของตระกูลซิมเมอร์เป็นความทะเยอทะยานของเขาอย่างยาวนานที่สุด

เขาหวังที่จะเข้าร่วมการพูดคุยด้วยตัวเองในคืนนั้น

น่าเสียดายที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์มองไปที่เขาและพูดว่า “เอาล่ะ ไซม่อน แกและครอบครัวของแกควรกลับบ้านไปซะ”

ไซม่อนรู้สึกลังเล

“พ่อ…ผม…”

“แกอะไร? เราไม่ต้องการแกที่นี่ และตั้งแต่ที่ลูกเขยของแกกระตือรือร้นเอามาก ฉันกลัวว่ามันจะทำให้วิลล่าใหม่ของฉันแปดเปื้อนเมื่อมันไปที่นั่น”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์กล่าวจากออกไปพร้อมกับทุกคน

ก่อนการจากไป แซ็ค ซิมเมอร์และควินน์ ซิมเมอร์เดินผ่านฮาร์วีย์และหัวเราะ

“เจ้าชายยอร์ก อย่าทำให้เราผิดหวังในคืนพรุ่งนี้ล่ะ!”

“แกคือเจ้าชายยอร์กที่สง่างามตามนั้นแหละ!”

“ถ้าแกเข้าไปงานวันพรุ่งนี้ไม่ได้ อย่ามาบอกว่าแกเป็นลูกเขยกาฝากของตระกูลซิมเมอร์อีกนะ เราไม่อยากถูกทำให้ขายหน้าเพราะเรื่องนี้!”

แซ็คและควินน์กำลังแสดงท่าทีเสียดสีเมื่อเขาพูดคำว่า “เจ้าชายยอร์ก”

‘เจ้าลูกเขยกาฝากคนนี้ช่างน่าขำ มันไม่กลัวตายเลยหรือไงที่เรียกว่าตัวเองว่าเจ้าชาย?”

เบรนท์มองข้ามและกล่าวอย่างเยือกเย็นว่า “ท่านรองประธานซิมเมอร์ มุกตลกบางมุกมันดีที่สุดแล้วที่จะไม่พูดออกมา!”

“มันไม่เป็นไรที่จะพูดอะไรก็ได้ที่แกอยากพูดตอนนี้ แต่ระวังปากในคืนวันพรุ่งนี้ไว้!

“ถ้าไม่ละก็ แกจะทำให้ทุกคนมีปัญหาไปด้วย!”

“ใช่ ใช่ ใช่ มิสเตอร์ซิลวาพูดถูก!”

แซ็คพยักหน้าและโค้งคำนับ แล้วจึงจ้องไปมราฮาร์วี่อย่างเดือดดาล

“ขยะเอ๊ย! แกได้ยินไหม?! ถ้าแกเข้างานวันพรุ่งนี้ไม่ได้ งั้นไสหัวไปซะ!”

“ถ้าแกกล้าที่จะเรียกตัวเองว่าเจ้าชายยอร์กต่อหน้าทุกคนเพื่อหลอกลวงพวกเขา ฉันจะซ้อมแกให้ตาย!”

ฮาร์วีย์พูดอย่างสงบว่า “มันยังไม่ได้ยืนยันเลยว่าใครจะเข้างานไม่ได้ในวันพรุ่งนี้”

“ใช่ ใช่ ใช่! พวกเราจะรอดู!”

“พวกจะรอดูว่าใครจะได้หัวเราะเป็นคนสุดท้าย”

แซคและควินน์มองหน้ากัน และหัวเราะอย่างเยือกเย็น และพวกเขาทั้งคู่ก็จากไป

คนอื่นก็จากห้องโถงไปอย่างพอใจด้วยเช่นกัน ที่เหลือเพียงแต่แมนดี้ที่ถอนหายใจอยู่ หล่อนรู้สึกอับเฉา

ไซม่อนจ้องที่ฮาร์วีย์อย่างลึกซึ้ง

ขอแค่เพียงเจ้าขยะนี่สามารถนำเรื่องเชิดหน้าชูตามาให้เขาได้สักอย่าง…

ความน่าขายหน้าที่เจ้าเขยกาฝากไม่สารถทำอะไรได้เลยนอกจากโอ้อวด

มันคงยากสำหรับคนแบบนี้ที่แม้แต่จะหางานทางโลกทำในบัควู้ด

***

ฮาร์วีย์ตามแมนดี้กลับบ้าน

ฮาร์วีย์อยากจะนอนลงบนเสื่อปูพื้นหลังจากกลับมาบ้าน

ที่แห่งนี้เทียบตัวมันเองไม่ได้กับซิมเมอร์วิลล่าในนิอัมมี่ มีห้องเรียนห้องหนึ่งสำหรับเขาเพื่อนอนหลับ

แต่แมนดี้กลับปล่อยเขานอนบนเตียงแทน

หลังจากนั้น แมนดี้นั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ กำลังอ่านเอกสารบางอย่างอยู่

“คุณกำลังทำอะไรเหรอ?” ฮาร์วี่ถาม

“แม้ว่าตระกูลซิมเมอร์จะเป็นหัวหอกในการพัฒนาของโครงการที่ซิลวาสมอบให้เรา พวกเขาคงไม่ปล่อยให้ฉันทำหน้าที่”

“ฉันได้ยินมาว่ายุคใหม่ในแบควู้ดมีโครงการใหม่เพียงเล็กน้อย ฉันอยากต้องการข้อมูลเกี่ยวกับเนื้อหาและทำโปรเจคใหม่”

“โอกาสประสบความสำเร็จต่ำ แต่ถ้าเราไม่พยายาม เราจะไม่สามารถภาคภูมืใจในตระกูลซิมเมอร์ได้นาน!”

หญิงสาวที่โดดเด่นคนนี้ได้คิดถึงอาชีพของเธอแล้ว