ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 462
แมนดี้ ซิมเมอร์ยังคงอ่านเนื้อหาอย่างหนักตลอดทั้งคืนได้ไม่พูดสักคำจนกระทั่งเช้าถัดไป
แม้กระทั่งคืนถัดไป แมนดี้ก็ไม่บ่นหรือสัปหงกตลอดเวลา
เวลาของงานเลี้ยงใกล้เข้ามาแล้ว
แมนดี้นั่งอยู่แบบเดิมไม่ได้แล้วและจึงลุกขึ้น
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ฉันเชื่อคุณในจุดที่ฉันพึ่งพาการเดิมพันทั้งหมดของฉันไปกับคุณ”
“แต่คุณจะทำอย่างไรให้ฉันเชื่อคุณได้ล่ะ?”
“คุณมีบัตรเชิญงั้นเหรอ?”
“ฉันคิดว่าคุณมีไอเดียที่จะหามันมาอย่างน้อยสักใบ”
“คุณเอาแต่นอนตั้งแต่เมื่อคืน!”
“คุณไม่เดินออกแม้แต่ประตูหน้าหรือโทรหาใครสักสายหนึ่ง!”
“ฉันขอถามคุณหน่อยสิว่า คุณวางแผนที่จะเอาบัตรเชิญมาจากที่ไหน? หรือว่ามันแค่ร่วงมาจากบนฟ้าเหรอ?”
ในตอนนั้น ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยทส์เคาะประตูอย่างหมดความอดทนแล้ว
“ฮาร์วีย์ เกิดอะไรขึ้น?”
“แกเตรียมอะไรไว้บ้าง?”
“แมนดี้คุยใหญ่ไว้แล้วเมื่อวานนี้ ถ้าแกเติมเต็มคำสัญญาของแกไม่ได้ แกจะไม่มีที่ที่จะรอดชีวิตในตระกูลซิมเมอร์เร็ว ๆ นี้!”
ฮาร์วีย์ชายตามองนาฬกาโรลเล็กซ์ที่ข้อมือของเขา
“มันใกล้ถึงเวลาแล้ว แค่ตามผมมา”
ฮาร์วีย์พาแมนดี้และครอบครัวของหล่อนออกมาจากบ้านและเรียกแท็กซี่เพื่อจะไปที่ซึ่งงานเลี้ยงตอนเย็นถูกจัดขึ้น
ณ ลานด้านนอกของซิลเวอร์นิมบัส
ลานด้านนอกของลานซิลเวอร์นิมบัสไม่เหมือนกับลานของตระกูลยอร์ก แต่มีคฤหาสน์หลังหนึ่งตั้งอยู่ที่เชิงเขาของภูเขาซิลเวอร์ นิมบัส ที่ตระกูลยอร์กเป็นเจ้าของด้วยเช่นกัน
นี่เป็นสถานที่ที่ตระกูลยอร์กจะใช้เพื่อมอบความสำราญให้แก่แขกคนสำคัญ
ในวันอื่น ๆ ไม่มีตระกูลระดับหนึ่งใด ๆ ในทั้งหมดของเซาธ์ไลท์จะมีสิทธิ์แม้แต่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงยามเย็น
แต่งานเลี้ยงถูกจัดที่นั่นในวันนั้น ช่างไม่น่าเชื่อจริง ๆ
คนขับแท็กซี่เหยียบคันเร่งจนสุดเมื่อเขาขับไปที่ลานด้านนอกของซิลเวอร์นิมบัส
เขารู้สึกกลัว
ไม่ใช่แค่ใครก็ได้ที่สามารถมาที่นี่ตามใจชอบได้
ถ้าเขารู้ว่าฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ กำลังวางแผนจะมาที่นี่ เขาคงจะไม่รับงานนี้
ฮาร์วีย์ดึงมือของแมนดี้และเดินตรงไปที่ทางเข้าของลานด้านนอกราวกับมันเป็นกิจวัตร
“น่าสนใจจริง ๆ แกกล้ามาจริง ๆ งั้นเหรอ?”
เสียงหัวเราะดังสะท้อนขึ้นมา แซ็ค ซิมเมอร์และคนอื่น ๆ อยู่ที่นี่แล้ว
ตระกูลซิมเมอร์นำกล่องของขวัญจำนวนหนึ่งมาด้วย ใหญ่และเล็ก ของอร่อยทุกชนิด ซิการ์มียี่ห้อ และไวน์ชั้นดี
ตระกูลซิมเมอร์ไม่ได้อยู่ที่นี่แค่เพื่องานเลี้ยงยามเย็น แต่เพื่อขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน หวังที่จะปรับความเข้าใจกับเจ้าชายยอร์ก
ควินน์ ซิมเมอร์สวมชุดเดรสที่สวยสง่า หล่อนเดินมาอยู่ต่อหน้าแมนดี้และหัวเราะ
“น้องสาวสุดล้ำค่าของฉัน ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะมาที่นี่ได้เหมือนกัน!”
“ทำไมเธอไม่ให้เราดูบัตรเชิญของเธอหน่อยล่ะ? หลังจากนั้น มันคงง่ายกว่าที่จะได้ของปลอมมาในเวลานี้ของปี!”
แซ็ค ควินน์ และคนอื่น ๆ คงไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์คงไม่ได้ใช้แม้แต่มือแตะบนบัตรเชิญ
พวกเขามีอำนาจอะไร?
พวกเขาอยากได้บัตรเชิญงั้นเหรอ?
เป็นไปไม่ได้!
เป็นไปไม่ได้จริง ๆ!
“ฉัน…”
แมนดี้ลังเล
หล่อนไม่มีบัตรเชิญเลย
ฮาร์วีย์พาพวกเขามาที่นี่ทันที พวกเขาไม่มีอากาสที่จะได้เห็นบัตรเชิญ
ควินน์หัวเราะ
“โอ้ น้องสายที่เลอค่า เธอกำลังซ่อนอะไรอยู่? อย่าบอกนะว่าบัตรเชิญของเธอทำมาจากทองคำ ขอเราดูหน่อยไม่ได้สิ?”
แมนดี้เงียบ
ไซม่อนและภรรยาของเขาไม่พูดอะไรสักคำ เช่นกัน
แม้แต่ลิเลียน ผู้ซึ่งหยิ่งเป็นประจำ ไม่สามารถรวบรวมกำลังที่จะทำด้วยเช่นกัน
ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไขว้มือไปด้านหลังและเดินมาหาไซม่อน แล้วจึงสังเกตเขา
“ไซม่อน ขอฉันดูบัตรเชิญของแกหน่อยสิ”
“พ่อ ผม…”
ไซม่อนตื่นตระหนก เขาไม่มีอะไรจะให้ดู
“อะไร? แกจำฉันไม่ได้อีกต่อไปแล้วเหรอ? เอาบัตรเชิญของแกออกมาและให้พวกเราดู!” ผู้อาวุโสซิมเมอร์กล่าวอย่างเดือดดาลขณะที่เย้ยหยัน
ไซม่อนเหงื่อตกพราก ๆ เขาทำได้แค่ตัดสินใจและบอกความจริงในตอนนั้น
“พ่อครับ พวกเราไม่มีบัตรเชิญหรอกครับ…ฮาร์วีย์…พาเรามาที่นี่…”
“ฮาฮ่าฮ่าฮ่า…”
แซ็คและควินน์หัวเราะจนปวดท้อง